Okręgi wojskowe (VO) - terytorialne stowarzyszenie zbrojeniowe różnych lokalnych jednostek wojskowych, instytucji edukacyjnych i jednostek Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej. Podział terytorium kraju praktykowany jest nie tylko w Rosji, ale także w innych krajach. Podział na okręgi wojskowe ma na celu zapewnienie realizacji działań związanych ze szkoleniem sił zbrojnych i całego kraju na wypadek wojny, umiejętnością celowego organizowania właściwego szkolenia kwatery głównej i żołnierzy, a także łatwością zarządzania.
Historia
Okręgi wojskowe były początkowo wewnętrzne i graniczne, nazywane były albo nazwami miast, w których stacjonowała kwatera główna, albo numerowane. W każdym głosie był podział na garnizony. Okręgi wojskowe były prowadzone i dowodzone przez dowódców podległych Ministrowi Obrony. Lektorowie po raz pierwszy utworzono w 1862 r. W wyniku reform ówczesnego ministra wojny D. M. Milutina.
Planowano utworzenie okręgów wojskowych na terytorium Rosji w ilości 15 osób. W 1914 r. Było ich tylko 12, a także odpowiadający im okręg wojskowy armii Dona. Przed I wojną światową istniały powiaty wileński, Warszawa, Kazań, Kaukaz, Kijów, Irkuck, Omsk, Odessa, Moskwa, Turkiestan, Petersburg i Amur, a następnie utworzono Mińsk i Dvinsky.
Potęga sowiecka
Region Nadkaspijski i armia don znajdowały się w specjalnej pozycji. Pierwszy radziecki okręg wojskowy został utworzony przez Radę Komisarzy Ludowych w 1918 roku - jest to Obwód wojskowy w Piotrogrodzie. Dwa miesiące później 11 okręgów wojskowych przydzielono na terytorium młodej republiki wyciśniętej ze wszystkich stron przez oddziały Białej Gwardii. Następujące - Moskwa, Jarosław, Oryol, Ural, Belomorski i Wołga - powstały już podczas wojny domowej.
Na czele armii, zlokalizowanej na odrębnym terytorium, stał dowódca okręgu wojskowego. Kierownictwo przejęło kwaterę główną, która była podporządkowana nie tylko żołnierzom, ale także komisariatom wojskowym, dyrekcji politycznej całego Okrug, dowódcom wszystkich oddziałów wojskowych i wszystkich służb.
Lata trzydzieste
W 1935 r. Podział administracyjny w Armii Czerwonej radykalnie się zmienił wraz ze wzrostem zagrożenia agresją zbrojną. Stara doktryna dotycząca mobilizacji i wszystkich jej struktur nie spotkała się już z potencjalną inwazją wroga na ZSRR, dlatego 13 powstało z dwóch oddzielnych armii i ośmiu okręgów - Moskwy, Białorusi, Leningradu, Charkowa, Kijowa, Zakaukazia, Północnego Kaukazu, Wołgi, Azji Środkowej , Syberyjski, uralski, dalekowschodni i transbaikalny.
Zmienił się także skład terytorialny. Podział okręgów wojskowych na wewnętrzne i graniczne uzupełniono o tylne i frontalne okręgi wojskowe. Czołowy powinien był zostać rozmieszczony na froncie, a punkty mobilizacji z tylnych dzielnic zapewnią im odpowiednio zasoby materialne i ludzkie. Zatem każda grupa z pogranicza i dwie wewnętrzne uczelnie mogłyby sformułować strategiczny kierunek.
Wojna
Kampania na Zachodniej Ukrainie i Białorusi w 1939 r. Została przeprowadzona przez oddziały specjalnych okręgów wojskowych w Kijowie i Białorusi pod dowództwem dyrekcji odpowiadających im frontów, które pod koniec operacji zostały ponownie przekształcone w siły wojskowe. Przed wybuchem II wojny światowej Związek Radziecki posiadał 16 jednostek wojskowych i jeden (dalekowschodni) front. Pięć miesięcy później siedem z nich przestało istnieć z powodu utraty terytoriów po wybuchu wojny. W listopadzie 1941 r. Wydano Order I.V. Stalina dotyczący terytoriów Okręgu Wojskowego.
- Archangielski Okręg Wojskowy - Komi Autonomiczna Sowiecka Republika Socjalistyczna, Wołogda i Archangielsk. Komenda wojskowa dystryktu - Archangielsk.
- Moskiewski Okręg Wojskowy - Mordowia, Czuwasz, Mari, Tatar, Udmurckie Autonomiczne Socjalistyczne Radzieckie Republiki Socjalistyczne, Ryazan, Kirow, Tuła, Gorki, Iwanowo, Jarosław, Regiony Moskiewskie z siedzibą w Gorkim.
- Okręg Wojskowy Wołga - część obwodu stalingradzkiego, wschodniego Kurska i Oryola, Woroneż, Tambow, Penza, Saratów, Kujbyszew z siedzibą w Saratowie.
- Okręg wojskowy Stalingradu to reszta Stalingradu, obwodu rostowskiego, Kałmuckiej Autonomicznej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej, dystryktu Astrachańskiego i zachodniej części obwodu zachodniego Kazachstanu z siedzibą w Stalingradzie.
- Okręg wojskowy Ural - Kustanai, Czelabińsk, Mołotow, Sverdlovsk i części obwodu omskiego, Okręg Komi-Permyatsky z siedzibą w Sverdlovsk.
- Okręg wojskowy Południowego Uralu - Baszkirska Autonomiczna Sowiecka Republika Socjalistyczna, regiony Guryjew, Aktobe, Zachodni Kazachstan i Czkałow z siedzibą w Czkałowie.
- Północno-kaukaski okręg wojskowy - południe Rostowa, Czerkies i Karaczew AO, terytorium Krasnodar i dystrykt Kizlyar, Czeczeńsko-Ingusz i Kabardino-Bałkarskie Autonomiczne Socjalistyczne Socjalistyczne Republiki Radzieckie z siedzibą w Armawirze.
- Front Zakaukazia - Adzhar, Abchaz, Nachiczewan, Dagestan i Autonomiczne Socjalistyczne Radzieckie Republiki Socjalistycznej Republiki Radzieckiej, ormiańskie, azerbejdżańskie i gruzińskie SSR, południowa Osetiańska, Górny Karabach Autonomiczne Okręgi z główną siedzibą w Tbilisi.
- Centralny Okręg Wojskowy Azji Środkowej - pozostała część Kazachstanu, Kirgistanu, Turkmenistanu, Tadżykistanu, Uzbeckiej SRR z siedzibą w Taszkiencie.
Po wojnie
W lipcu 1945 r. Nowym porządkiem Ludowego Komisarza Obrony ZSRR zorganizowano nowe dzielnice i zmieniono granice istniejących. Fronty zostały rozwiązane, pojawiły się nowe grupy żołnierzy. Kolejna reforma miała miejsce po zwycięstwie nad Japonią. Do października 1945 r. Fronty zostały przekształcone w okręgi wojskowe, nastąpiła demobilizacja, a po 1948 r. Znacznie zmniejszyła się liczba dzielnic.
W tym okresie każdy okręg wojskowy koniecznie obejmował do czterech dywizji karabinów motorowych lub czołgów, a także do pięciu połączonych armii zbrojnych lub korpusów. Z bardzo małymi zmianami cała ta struktura funkcjonowała do rozpadu Związku Radzieckiego w 1991 roku.
Współczesna Rosja
Do 2010 r. W Rosji istniało sześć okręgów wojskowych, ponadto w latach 1995–1998 istniał specjalny obwód kaliningradzki, który podlegał dowództwu Floty Bałtyckiej. W lipcu 2010 r. Dekretem Prezydenta Federacji Rosyjskiej nastąpiło rozszerzenie i reforma okręgów wojskowych. Było ich czterech. W każdym z nich, na wzór Sił Zbrojnych USA, utworzono administrację okręgu wojskowego - wspólne dowództwo strategiczne - USC.
- OSK Zapad został utworzony na podstawie okręgów wojskowych Leningradu i Moskwy, flot północnych i bałtyckich. Główna siedziba znajduje się w Petersburgu.
- OSK „Południe” zostało utworzone z części Wołga-Uralu i całkowicie północno-kaukaskich okręgów wojskowych, w tym także Floty Czarnomorskiej i Flotylli Kaspijskiej Marynarki Wojennej. Siedziba znajduje się w Rostowie nad Donem.
- OSK „Centrum” zostało utworzone z części okręgów wojskowych Wołga-Ural i Syberii (do Bajkału), siedziba główna znajduje się w Jekaterynburgu.
- OSK Wostok został utworzony z dalekowschodnich i wschodnich części syberyjskich okręgów wojskowych; kwatera główna znajduje się w Chabarowsku.
Powody reformy
Zgodnie z wyjaśnieniami sztabu Sztabu Generalnego taki plan rozszerzenia pozwala znacznie efektywniej zarządzać wszystkimi broniami bojowymi. Reforma pomogła stworzyć strategiczne ugrupowania o niespotykanej dotąd sile. Każdy z nich może nie tylko odpierać agresję, ale także powstrzymywać wrogie wojska.
Znacząco wzrosła również odpowiedzialność dowodzenia odnowionych okręgów wojskowych. Ponadto dojrzewała potrzeba reform, także dlatego, że pojawiły się zupełnie nowe metody walki. Konflikty są teraz najczęściej lokalne, ulotne, wiążą się z ograniczonym kontyngentem sił zbrojnych. USC w czasach pokoju są nadal nazywane - okręgi wojskowe Federacji Rosyjskiej.
Wschód
Wschodni Okręg Wojskowy to jednostka wojskowo-administracyjna Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej, której zadaniem jest ochrona wschodniej części kraju. Połączyła wszystkie jednostki wojskowe rozmieszczone na Dalekim Wschodzie i Transbaikalii.Dowództwo operacyjne dowódcy wschodniego okręgu wojskowego to nie tylko jednostki bojowe.
- Oddziały wewnętrzne Ministerstwa Spraw Wewnętrznych Federacji Rosyjskiej (oddziały operacyjne, jednostki morskie i wiele innych części).
- DUI Ministerstwa Spraw Wewnętrznych Federacji Rosyjskiej (700 kadetów z Dalekowschodniego Instytutu Prawa).
- Organy graniczne regionu (statki graniczne - PSKR, posterunki liniowe).
- KhPI FSB RF (Instytut Graniczny w Chabarowsku).
- Pacific Naval Institute.
- Ussuriysk Suvorov Military School.
W 2016 r. Trzy jednostki zostaną w pełni wyposażone w żołnierzy kontraktowych, zrekrutowano ponad 22 000 prawdziwych specjalistów. Osiem jednostek dystryktu jest już wyposażonych, w tym siły lądowe dystryktu i Flota Pacyfiku. Liczba wykonawców jest znacznie wyższa niż liczba redaktorów. Ponad 850 jednostek nowoczesnej technologii i broni otrzymało dzielnicę dopiero w 2015 roku. W tym krążownik okrętów podwodnych Aleksandra Newskiego (pocisk strategiczny), kompleks taktyczny Iskander-M, S-400 (Verba i Triumph), systemy salwy Tornado-G i wiele innych urządzeń . Siły powietrzne zostały wyposażone w myśliwce Su-35 S. A w 2016 r. Te wysokie wskaźniki uzbrojenia będą kontynuowane, a nawet rosną. Dostarczone zostaną samoloty Su-30, Su-34, Su-35, helikoptery Mi-8 AMTSH, Ka-53, Ka-27, okręty bojowe powierzchniowe, kompleksy przybrzeżne „Bastion” i wiele innych rodzajów broni.
Centrum
Centralny okręg wojskowy został utworzony z części syberyjskiej i całkowicie Wołga-Ural. Obejmuje dowództwo sił powietrznych i obrony powietrznej, a także 201. bazę wojskową rozmieszczoną w Tadżykistanie. Jest to największy okręg wojskowy o powierzchni ponad siedmiu milionów kilometrów kwadratowych, co stanowi czterdzieści procent terytorium Rosji i ponad połowę jej ludności. Dowódca Centralnego Dowództwa Wojskowego jest podporządkowany wszystkim formacjom uzbrojenia i żołnierzom rozmieszczonym na tym terytorium, z wyjątkiem strategicznych sił rakietowych, a także wewnętrznych oddziałów Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, służb granicznych FSB, części Ministerstwa ds. Zagrożeń, instytucji edukacyjnych i wielu innych.
Uzbrojenie dzielnicy jest uzbrojone w 12 wyrzutni Tochka-U i tyle samo Iskanderów, ponad 500 czołgów T-72, ponad 800 BMP-2 i BMD-2, ponad 300 BTR-80, około 500 dział samobieżnych, dział holowanych, 300 systemy rakietowe RZSO „Hurricane” i „Grad”, systemy rakiet przeciwpancernych, ponad 250 wyrzutni S-300V, „Strela-10”, „Buk”, „Wasp”, „Tor”, 50 systemów obrony powietrznej „Tunguska”, ponad 20 ZSU ” Shilka. ” Rezerwy czołgów znajdują się tutaj w dwóch centralnych bazach, które zawierają więcej pojazdów opancerzonych niż są obecnie w użyciu w jednostkach.
Obrona powietrzna Centralnego Okręgu Wojskowego jest również wyposażona w najnowszą technologię: sześć pułków rakiet przeciwlotniczych uzbrojonych w systemy obrony powietrznej S-300P. Lotnictwo okręgowe ma bombowce Su-24 z pierwszej linii, myśliwce MiG-24, śmigłowce transportowe Mi-8 i Mi-26. Lotnictwo strategiczne dalekiego zasięgu znajdujące się w dzielnicy jest podporządkowane wyższemu dowództwu. Są to bazy lotnicze w Engels, Irkucku i Orenburgu.
Południe
Na podstawie Północno-Kaukaskiego Okręgu Wojskowego (Północny Kaukaz) utworzono Południowy Okręg Wojskowy. Obejmuje Flotyllę Kaspijską, Flotę Czarnomorską, Siły Powietrzne i Dowództwo Obrony Powietrznej. Ponadto poza Federacją Rosyjską istnieją bazy wojskowe podległe południowej DIS. Są trzy z nich: w Abchazji, Osetii Południowej i Armenii. Wszystkie jednostki wojskowe w dystrykcie są podporządkowane dowódcy, z wyjątkiem strategicznych pocisków i sił kosmicznych Federacji Rosyjskiej.
Południowy Okręg Wojskowy jest uzbrojony w około 400 czołgów T-72 i T-90, ponad tysiąc BMD i BMP, 250 kołowych BTR-80, 800 gąsienicowych BTR-D i MTLB, prawie 500 dział samobieżnych, dział holowanych, moździerzy i wiele Smerch RZSO ”I najnowsze„ Tornada ”, a także S-300V i S-300P, S-400,„ Buki ”,„ Tora ”,„ Osy ”,„ Strzały ”i„ Tunguska ”. Siły powietrzne są wyposażone w bombowce frontu Su-24, samoloty szturmowe Su-25, myśliwce MiG-29, Su-30 i Su-27. Okrug jest silnie uzbrojony w helikoptery - bojowe Ka-52, Mi-28N, Mi-24, są też transportery Mi-26 i Mi-8.Flota Czarnomorska ma siedzibę w Noworosyjsku i Sewastopolu. Koncentrowały się tam okręty podwodne, krążowniki rakietowe, okręty przeciw okrętom podwodnym, statki desantowe i patrolowe, łodzie rakietowe i trałowce. Flotylla Kaspijska ma patrolowe statki rakietowe z Calibrem-NK i Onyxem, łodzie desantowe i rakietowe oraz trałowców.
Zachód
Zachodni Okręg Wojskowy został utworzony jako pierwszy zgodnie z nowym systemem administracji wojskowej w związku z reformą Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej. Dowództwo okrug jest podporządkowane wszystkim typom i rodzajom służby, z wyjątkiem strategicznych sił rakietowych, które znajdują się na jego terytorium. Ponadto Ministerstwo Spraw Wewnętrznych MVD, FSB FS, Ministerstwo Sytuacji Nadzwyczajnych, które służą na zachodzie kraju, są mu operacyjnie podporządkowane. Flota Północna, która do 2014 r. Była pod patronatem Zachodniego Okręgu Wojskowego, została przekazana do Wspólnego Dowództwa Strategicznego Północnego Okręgu Wojskowego.
Wyposażenie żołnierzy dystryktu jest najnowocześniejsze i nie brakuje go. Broń: pociski taktyczne Tochka-U i Iskander, czołgi T-72 i T-90, kołowe i gąsienicowe BMD, MTLB, BMP i BTR, działa samobieżne, moździerze, wiele Grad, Smerch, „ Huragan ”, ponad 200 ATGM, około 500 wyrzutni S-300V i S-400,„ Tor ”,„ Buk ”,„ Wasp ”,„ Arrow-10 ”, dziesiątki systemów rakietowych obrony powietrznej„ Tunguska ”,„ Shilka ”. Muszę powiedzieć, że w tej dzielnicy jest znacznie więcej pułków przeciwlotniczych niż w pozostałych - 22 z 38. Ponadto kilka tysięcy czołgów T-90 i T-72 oraz innych pojazdów opancerzonych jest przechowywanych w rezerwie. Lotnictwo ma bombowce pierwszej linii w ilości około stu - Su-34 i Su-24, myśliwce i myśliwce, w tym oparte na lotniskowcach. Istnieje również wiele helikopterów, nawet wielofunkcyjne Mi-8-17 i morska Ka-27-29-32. Flota Bałtycka jest właścicielem okrętów podwodnych z silnikiem Diesla, niszczycieli, okrętów patrolowych, korwet, okrętów podwodnych, statków do lądowania i rakiet, łodzi i trałowców.
