Zgodnie z prawem międzynarodowym, a także konstytucją państwa, każdy ma prawo do pracy i do zapłaty, która jest niezbywalna. Niemal cała ludność kraju korzysta z tej okazji, zarabiając fundusze dla siebie i swoich rodzin na utrzymanie i otrzymywanie innych świadczeń. Jednak w trakcie wykonywania czynności pracowniczych pracodawca często narusza prawa pracowników. Jednym z nich jest nielegalne zwolnienie z pracy. Co zatem może zrobić osoba, dla której niezbywalnego prawa zostało popełnione naruszenie? Jakie nielegalne zwolnienie z pracy na podstawie Kodeksu pracy Federacji Rosyjskiej może być zaskarżone na korzyść pracownika i przez jakie władze? O tym dalej.
Zwolnienie: ogólna koncepcja
Proces zwolnienia z pracy polega na rozwiązaniu wcześniej zawartej umowy o pracę między pracodawcą a pracownikiem. Ustawodawstwo określa powody zwolnienia pracownika. Najczęstszą z nich jest obecność własnego pragnienia ze strony pracodawcy lub samego pracownika. Ponadto istnieje wiele innych powodów, dla których pracownik może zostać zwolniony - wszystkie są szczegółowo opisane w artykułach Kodeksu pracy. W tym akcie normatywnym, dla każdego powodu zwolnienia, określony jest konkretny artykuł, w którym zalecana jest procedura zerwania stosunku pracy. Jeśli pracownik został zwolniony bez podania przyczyny lub pracodawca naruszył jakiekolwiek warunki, procedura ta jest uważana za niezgodną z prawem i podlega odwołaniu na wniosek pracownika.
Powody zwolnienia
Procedurę zwolnienia można przeprowadzić w przypadku dowolnej z kilku okoliczności przewidzianych w tekście art. 77 Kodeksu pracy Federacji Rosyjskiej. Nielegalne zwolnienie z pracy zostanie uznane za takie, gdy pracodawca wskazał inny powód nie podany przez ustawodawcę w tym artykule lub naruszył warunki i procedurę wykonania zaleconej procedury.
Przepisy zawierają listę powodów zwolnienia, wśród których w praktyce dość często stosuje się sformułowanie „z własnej woli” (pracownika lub pracodawcy), a także „za zgodą stron”. Przyczyną rozwiązania umowy o pracę jest również odmowa przeniesienia się pracownika do stałego miejsca zamieszkania w innej miejscowości w związku z przemieszczeniem faktycznego miejsca pracy.
Często zwolnienie pracownika nie staje się przyczyną zakończenia kariery w przedsiębiorstwie - może to być tylko krok w jego rozwoju zawodowym, ponieważ aby przenieść pracownika na wyższe stanowisko, należy go najpierw zwolnić ze starego. W takim przypadku wypowiedzenie umowy o pracę uważa się za zwykłą formalność.
Rozwiązanie umowy o pracę jest również przyczyną jej rozwiązania. W takim przypadku strony mogą dojść do ogólnego porozumienia w sprawie jego całkowitego rozwiązania lub przedłużenia na pewien okres.
Przykłady nielegalnego zwolnienia
W jakich sytuacjach strona poszkodowana ma prawo wnosić o bezprawne zwolnienie z pracy? Dla wszystkich, które nie są przewidziane w artykułach prawa pracy.
Przykładem tego może być zwolnienie bez należytego wykonania czynów dyscyplinarnych, na podstawie których umowa o pracę została rozwiązana.Tak więc na przykład zwolnienie z pracy z powodu wagarowania zostanie uznane za niezgodne z prawem, gdy naruszenie dyscypliny nie zostanie sformułowane lub wskazane w niewłaściwy sposób.
Jeśli szef odmówi zapłaty zaległości płacowych pracownika, takie zwolnienie zostanie również uznane za nielegalne. Przed rozwiązaniem umowy z pracownikiem każdy pracodawca jest zobowiązany do pełnego spłacenia zaległości płacowych, niezależnie od zaistniałych pretekstów.
W przypadku zwolnienia pracownika z przedsiębiorstwa na podstawie sformułowania dotyczącego zmniejszenia liczby pracowników lub liczby pracowników, a faktycznie taka działalność nie jest prowadzona, takie zwolnienie z pracy jest nielegalne. Zostanie to również uznane za takie, jeśli organizacja zostanie zlikwidowana, ale pracownicy nie zostali odpowiednio powiadomieni o zbliżającym się wydarzeniu.
Jednym z warunków zwolnienia pracownika jest niedopasowanie jego stanowiska. Jeśli jednak takie sformułowanie jest wskazane w skoroszycie, nie przeprowadzono certyfikacji z udziałem specjalnej komisji (należy sporządzić protokół), w takim przypadku zwolnienie z pracy jest nielegalne. Podobna sytuacja może wynikać z sformułowania dotyczącego niedopasowania stanowiska w związku ze wskaźnikami medycznymi: jeśli nie ma zaświadczenia o badaniu lekarskim, możesz bezpiecznie złożyć wniosek do sądu - zwolnienie zostało dokonane nielegalnie.
Kto nie może zostać zwolniony
Ustawodawstwo określa pełną listę osób, których zwolnienie jest możliwe tylko w przypadku całkowitej likwidacji instytucji lub przedsiębiorstwa. W innych sytuacjach ich zwolnienie jest uważane za nielegalne, a pracownicy mają pełne prawo wystąpić do sądu o ochronę.
Ta kategoria obejmuje samotne matki, które mają na utrzymaniu dzieci poniżej 14 roku życia. Jeśli takie dziecko jest niepełnosprawne, granica wieku wzrasta do 18 lat. Zasada ta dotyczy również osób, które mają dziecko w wieku poniżej 3 lat, w tym przypadku płeć pracownika nie ma znaczenia - zasada ta dotyczy zarówno mężczyzn, jak i kobiet.
Prawo stanowi, że zwolnienie kobiet w ciąży, a także nieletnich, jest niedopuszczalne.
Nielegalne zwolnienie z pracy: co robić?
Po tym, jak osoba, której prawa zostały naruszone, zrozumie nielegalność zwolnienia z pracy, ma ona prawo do obrony swoich praw. W tym celu pracownik może zwrócić się do organów sądowych z wnioskiem o przywrócenie w przypadku nielegalnego zwolnienia na podstawie Kodeksu pracy. Podczas procesu, pod warunkiem udowodnienia winy przez pracodawcę, pracownik, który został bezprawnie zwolniony, jest zobowiązany przywrócić go i wypłacić mu odszkodowanie w uzgodnionej wysokości.
Należy zauważyć, że w dzisiejszych realiach sąd jest jedynym sprawiedliwym organem, w którym można odwołać się od takiej decyzji kierownika przedsiębiorstwa i odpowiednio ją ukarać.
Przygotowanie do pójścia do sądu
Przed złożeniem wniosku do organów sądowych z wnioskiem o przywrócenie do pracy po nielegalnym zwolnieniu pracownik musi być dobrze przygotowany na nadchodzący proces. Przede wszystkim należy zwrócić uwagę na bazę dowodową, na podstawie której odbędzie się rozprawa i decyzja zostanie podjęta przez sędziego.
Przede wszystkim należy zwrócić uwagę na obecność drugiej kopii umowy o pracę, o którą można wcześniej poprosić pracodawcę przed rozpoczęciem okresu próbnego. Najlepiej po podjęciu pracy natychmiast zdobyć drugą instancję. Treść umowy powinna wskazywać średnie wynagrodzenie.W przypadku, gdy nie ma tego w tekście, możesz poprosić dział księgowy o zaświadczenie o miesięcznym dochodzie - informacje w sądzie będą konieczne do obliczenia kwoty odszkodowania za nielegalne zwolnienie z pracy.
W procesie zatrudniania i zwalniania w książce pracy konieczne są odpowiednie wpisy. Każdy pracownik musi upewnić się, że jest odpowiednio zaprojektowany - z prawdziwymi danymi, w przeciwnym razie obrona swoich praw w sądzie będzie dość problematyczna.
Ustawodawca przewiduje również możliwość wystąpienia do sądu o osoby, które nie pracowały na podstawie umowy o pracę, ponieważ fakt rozpoczęcia wypełniania uzgodnionych obowiązków jest już uważany za zawarcie umowy. Jednak w tej sytuacji pracodawca może zaprzeczyć, że pracownik był w pracy i był zaangażowany w wykonywanie swoich obowiązków, jeśli nie jest to udokumentowane.
Czego można wymagać od pracodawcy
W przypadku nielegalnego zwolnienia pracownika z pracy ma on prawo do wniesienia sprawy do sądu z pewnymi wymogami. Czym mogą być?
Przede wszystkim pracownik ma prawo zażądać przywrócenia go na stanowiska z poprzednim wynagrodzeniem miesięcznym. Ponadto każdy pracownik, którego prawa zostały naruszone, ma możliwość dochodzenia zaległości płacowych lub odzyskania szkody niemajątkowej. W razie potrzeby zwolniona osoba ma prawo zażądać zmiany danych wprowadzonych do zeszytu ćwiczeń - działanie to jest szczególnie istotne w przypadku dalszego rentownego, nieskrępowanego zatrudnienia.
Często zdarzają się sytuacje, w których zwolnieni pracownicy, oprócz domagania się przywrócenia do pracy, deklarują konieczność wypłaty im pieniędzy podczas przymusowej nieobecności. Wysokość takiego odszkodowania po przywróceniu (w przypadku niezgodnego z prawem zwolnienia na podstawie Kodeksu pracy) ustala się na podstawie miesięcznych wynagrodzeń, które powinny znaleźć odzwierciedlenie w treści umowy o pracę.
Dokumenty wymagane do złożenia w sądzie
Przed złożeniem wniosku w sądzie zwolniony pracownik musi zebrać wszystkie dokumenty, które mogą mu pomóc w ochronie jego naruszonych praw pracowniczych.
W pakiecie ogólnym musi przedstawić pozew, który koniecznie odzwierciedla wszystkie warunki i wymagania. Ponadto sąd musi przedstawić dowód uiszczenia opłaty sądowej, a także kserokopie dokumentów tożsamości.
W pakiecie dowodów musisz dostarczyć wszystkie dokumenty potwierdzające niezgodność z prawem zwolnienia z pracy. Prawnicy zalecają dołączenie kopii umowy o pracę, zaświadczeń odzwierciedlających wielkość miesięcznych wynagrodzeń, a także kserokopii stron zeszytu pracy, które odzwierciedlają wszystkie procesy w firmie. Oprócz powyższego należy stworzyć solidną bazę dowodową, która będzie odzwierciedlać nielegalne działania pracodawcy.
Terminy składania aplikacji
Jeśli chodzi o terminy na wniesienie pozwu w celu ochrony ich praw w sądzie, ustawodawca poświęca temu miesiąc pracownikowi od momentu zapoznania się z nakazem zwolnienia. Okres ten można jednak przedłużyć, jeżeli choroba utrudniła terminowe leczenie, długi proces badania okoliczności tego faktu, a także inne istotne okoliczności, które sąd uznaje za takie. Należy również pamiętać, że każdy taki fakt musi zostać udokumentowany.
Jeśli mówimy o warunkach przywrócenia do pracy w przypadku nielegalnego zwolnienia, wówczas z tytułu egzekucji decyzja sądu jest podejmowana natychmiast. W przypadku, gdy pracodawca odmówi wykonania zaleconych czynności, na niego nałożona zostanie grzywna.Z zastrzeżeniem dwukrotnego uchylenia się od obowiązku, wykonawca jest zobowiązany złożyć wniosek do sądu o odpowiedzialność karną winnego. Gdy wszystkie wymagania wskazane w tytule egzekucyjnym zostaną spełnione przez pracodawcę, sporządza się akt dotyczący tego faktu i przekazuje go organom sądowym. Postępowanie uznaje się za zakończone tylko wtedy, gdy jest dostępne.
Ustawodawca zauważa również, że procedura przywracania pracownika na poprzednie stanowisko jest odnotowana nie przez liczbę w chwili podjęcia decyzji, ale przez fakt, że pracownik został zwolniony nielegalnie.
Jakie informacje należy wskazać w roszczeniu
Tekst pozwu musi zawierać pewne informacje bezpośrednio związane z pytaniem. W szczególności powód musi wskazać, jaka jest niezgodność z prawem nielegalnego zwolnienia z pracy oraz artykuł Kodeksu pracy, na podstawie którego wniesiono odwołanie. Ponadto pozew musi zawierać informacje o pozwanym i ich danych.
W tekście roszczenia należy wskazać swoje wymagania, które są przedstawione szefowi przedsiębiorstwa lub organizacji - lista możliwych jest przedstawiona powyżej.
Jeżeli przywrócenie do pracy po nielegalnym zwolnieniu z poprzedniego przedsiębiorstwa wydaje się niemożliwe z powodu jego reorganizacji, powód ma prawo do przedstawienia wszelkich roszczeń swojemu następcy, jeśli takie istnieją. W takim przypadku konieczne jest wskazanie w tekście oświadczenia informacji o następcy prawnym i wskazanie podstaw do zgłoszenia roszczenia.
Kto nie ma prawa zakwestionować zwolnienia
Przepisy przewidują szereg stanowisk, których zwolnienia nie można zaskarżyć w sądzie. Ten wyjątek dotyczy pracowników prokuratury, a także tych, którzy zajmują stanowiska na wybranych stanowiskach. Jeśli rezygnacja była niezgodna z prawem, możesz zakwestionować ten fakt na wyższym szczeblu, na przykład w biurze prokuratora generalnego Federacji Rosyjskiej.
Praktyka sądowa
Jak pokazuje praktyka sądowa, sąd pozostawia prawie wszystkie oświadczenia powodów w sprawie ich nielegalnego zwolnienia z miejsca pracy. Sądownictwo zauważa jednak również, że pytania dotyczące legalności zwolnienia pracownika są zgłaszane stosunkowo rzadko. Zdaniem wielu sędziów okoliczność ta związana jest z niezrozumieniem praw pracowniczych ludności. W związku z tym wielu prawników zaleca podniesienie poziomu edukacji prawnej wśród ludności Rosji.
Jednym z głównych wymagań zwolnionego pracownika przedstawionego w pozwie jest jego przywrócenie do pracy z odszkodowaniem za cały czas przymusowej nieobecności (nie więcej niż jeden rok). Jak wskazano w ustawie, oblicza się ją na podstawie wynagrodzeń pracowników za ostatnie dwa miesiące robocze. Często zdarza się, że po egzekwowaniu przedstawionych wymagań pracownik zostaje zwolniony na własny wniosek zgodnie z wszystkimi niezbędnymi procedurami.