W tej chwili najważniejszym obszarem motywacji siły roboczej dla szerokiej rzeszy ludności jest nagroda materialna za wyniki w postaci płatności. W gospodarce rynkowej wynagrodzenie wyraża ustalony stosunek między właścicielem kapitału a pracownikiem. Ale przy ich związku często obserwuje się nierównowagę pozycji. Dlatego pewną rolę odgrywa państwo.
Informacje wstępne
Racjonowanie i wynagrodzenie są przedmiotem badań od ponad dekady. Ale ze względu na ciągle zmieniający się świat niemożliwe jest wypracowanie uniwersalnego i trwałego rozwiązania. Płace (znane jako płace) są częścią produktu krajowego brutto. Jest to integralna część kosztów produkcji, usług i pracy. Ponadto dla pracownika wynagrodzenie jest również głównym źródłem środków niezbędnych do utrzymania życia.
W takim przypadku pracodawca rozważa to z perspektywy kosztów. Dlatego płace są zarówno przychodem, jak i kosztem. W tej sytuacji jest źródłem wielokierunkowych interesów i prowadzi do konfliktu. Jakie strony są w to zaangażowane? Pierwszym z nich jest pracownik. Jest to osoba, która nawiązuje stosunek pracy z pracodawcą. Drugą stroną jest przedsiębiorca. Wchodzi w stosunek pracy z pracownikiem. Ale tylko ta opcja możliwa lista nieograniczony do.
Tak więc, zgodnie z obowiązującymi przepisami federalnymi, inni uczestnicy procesu mogą być na ich miejscu. Jednocześnie kwotę środków, które zostaną przeznaczone na określone wyniki, ustala się na podstawie umów: indywidualnych lub zbiorowych. Który nie jest tak ważny. Najważniejsze, że przestrzegane są zasady wynagradzania. Kodeks pracy stanowi podstawę działań w tej dziedzinie. Oprócz niego istnieje szereg regulaminów i innych dokumentów regulacyjnych. Ale najważniejsze w ogólnym obrazie jest właśnie Kodeks pracy Federacji Rosyjskiej. Zapłata i regulacja pracy są przez niego rozpatrywane bezpośrednio. Ale Kodeks pracy nie reguluje jednocześnie absolutnie wszystkich aspektów.
W kwestiach legislacyjnych i ekonomicznych
Przede wszystkim interesuje nas artykuł 129 Kodeksu pracy. Choćby dlatego, że ma definicję płac. Zgodnie z obowiązującymi przepisami jest to wynagrodzenie za pracę i zależy od kwalifikacji pracownika, a także jakości, ilości, trudności i warunków, w jakich musi on pracować. Ponadto wypłaty odszkodowań są dodawane do wynagrodzeń. Należą do nich dodatki i premie za pracę w warunkach odbiegających od normalnych. Są to specjalne strefy klimatyczne, terytoria skażone radioaktywnie itp.
Należy również wspomnieć o płatnościach motywacyjnych, które obejmują premie, dodatki, premie i inne formy motywacyjne. W takim przypadku konieczne jest rozróżnienie między wynagrodzeniem nominalnym a realnym. W pierwszym przypadku oznacza to kwotę pieniędzy, którą pracownik otrzymuje na określony czas. Na przykład dwadzieścia tysięcy rubli. Płace realne są równoważne, biorąc pod uwagę liczbę usług konsumpcyjnych i towarów, które można kupić za otrzymaną wartość nominalną.
Pożądane jest, aby oba gatunki stale rosły. Ponadto płace realne mają wyższy priorytet niż nominalne. Ale w praktyce nie zawsze tak jest.Często zdarza się sytuacja, gdy nominalna płatność rośnie, ale rzeczywista maleje. Wynika to z procesów inflacyjnych. Wyrównanie pozycji nie jest tak łatwe, jak mogłoby się wydawać na pierwszy rzut oka. W końcu obliczenia dotyczące wynagrodzeń pracowników powinny jednocześnie zaspokajać potrzeby ludzi w zakresie poziomu życia, a nie rujnować pracodawców. Znacząco narusza prawa jednej z grup, nie powodując znacznych szkód dla całej gospodarki. Dlatego państwo wybrało politykę, która wpływa tylko na niektóre elementy standardów pracy, pozostawiając szerokie pole do interakcji i poszukiwania rozwiązań kompromisowych.
Co i jak
Jeśli weźmiemy pod uwagę wyłącznie z ekonomicznego punktu widzenia, należy zauważyć, że płace pełnią szereg funkcji:
- reprodukcyjny;
- stymulujący;
- regulacyjne;
- tworzenie rzeczywistego zapotrzebowania ludności;
- pomiar i dystrybucja;
- status.
Pierwszy akapit ma na celu zapewnienie reprodukcji siły roboczej. Drugi dostosowuje wielkość otrzymywanych środków na wkład pracy osoby i wynik działalności gospodarczej całego przedsiębiorstwa. Funkcja regulacyjna zajmuje się rozdziałem zasobów pracy między różne gałęzie przemysłu i regiony, wszystko zależy od podaży i popytu na pracę. Tworzenie efektywnego popytu jest konieczne w celu ustalenia pewnej proporcji między podażą towarów (usług, robót budowlanych) a potrzebą ich otrzymania.
Funkcja pomiaru i dystrybucji dzieli fundusz konsumpcyjny między właściciela środków produkcji i pracowników. I wreszcie status uważa się za kryterium poziomu statusu społecznego. Z ekonomicznego punktu widzenia należy skupić się na liście płac. Oznacza to kwotę wynagrodzenia, która jest wypłacana pracownikom zgodnie z jakością i ilością ich pracy. Dodatkowy wpływ wywierają warunki, w których należy działać. Podstawy standardów pracy powinny zawsze opierać się na racjonalnych zmianach.
Co to znaczy? Należy rozumieć, że organizacja pracy jest niemożliwa bez uwzględnienia obiektywnych potrzeb wynikających z przepisów ekonomicznych (oszczędność czasu, zmiana pracy, stały wzrost wydajności, rozkład wkładu w wynik). Po co to jest? Faktem jest, że racjonowanie i wynagrodzenie w przedsiębiorstwie zapewniają ustalenie rozsądnego stosunku kosztów i wyników. Jednocześnie zwraca się uwagę na grupy pracowników różniące się liczbą pracowników oraz liczbą wykorzystywanych przez nich środków i przedmiotów działalności. Racjonowanie jest konieczne dla racjonalnego wykorzystania technologii i zaawansowanych metod organizacji pracy.
Uzasadnienie
Jaką podstawę stosuje ten punkt widzenia? Uzasadnieniem powyższego jest twierdzenie, że standardy pracy powinny być adekwatne z ekonomicznego, organizacyjnego, technicznego, psychologicznego i społecznego punktu widzenia. W takim przypadku będą one realistycznie osiągalne dla pracowników i przyczynią się do utrzymania ich wydajności. Opracowując standardy pracy, muszą brać pod uwagę osiągnięcia nauki i praktyki, odpowiadać warunkom istniejącym w przedsiębiorstwie, być dynamiczne i elastyczne, zapewniając dostosowanie do sytuacji, gdy zmieniają się określone warunki.
Jaką miarę stosuje się w tym przypadku? Najczęściej istnieją normy czasu, produkcji, liczby, obsługi, kontroli. Ponadto różnią się statusem: indywidualny, zbiorowy, tymczasowy, sezonowy, stały, lokalny, typowy, branżowy, obowiązkowy i zalecany. Ponadto wszystkie ustalone wartości muszą być uzasadnione.Często stosuje się do tego parametr kosztu produkcji (odbioru) jednostki produkcji, wykonywania pracy i serwisowania głowy jednego zwierzęcia. Istnieją jednak różne normy.
Oznacza to, że rozwój oznacza liczbę jednostek produktów (pracy, usług), które musi otrzymać (ukończyć) jeden pracownik (lub ich grupa) przez określoną jednostkę czasu (godzinę, zmianę) w określonych warunkach. Standard usługi oznacza obecność pewnej liczby zwierząt, maszyn, jednostek wyposażenia, wielkości obszaru, liczby miejsc pracy przypisanych pracownikowi (lub ich stowarzyszeniu). Jeśli dotkniemy numeru, to już mówimy o uzasadnieniu liczby pracowników, którzy powinni zaangażować się w utrzymanie określonego obiektu (farmy hodowlanej, magazynu, jednostki itd.). Jak widać, racjonowanie i wynagrodzenie w przedsiębiorstwie nie są tak prostymi pojęciami, jak mogłoby się wydawać na pierwszy rzut oka.
Jak są instalowane?
Istnieją pewne wskaźniki. Cechy regulacji pracy polegają na tym, że bez tego nie można tego zrobić. Istnieją dwie zasadniczo różne metody: analityczna (elementarna) i całkowita. Pierwszy jest bardziej powszechny i często używany. Spójrzmy na to bardziej szczegółowo.
Analityczna (elementarna) metoda racjonowania podzielona jest na odmiany obliczone i eksperymentalne. Są ze sobą połączone i uzupełniane.
- Pierwszy polega na ustaleniu wskaźników w przedsiębiorstwie, z uwzględnieniem wcześniej utworzonych standardowych podejść. Można je znaleźć w specjalnych kolekcjach. Są one przygotowywane przez różne instytucje badawcze, które przeprowadzają masowe obserwacje zachodzących procesów pracy w różnych warunkach ekonomicznych i klimatycznych. Znając lokalne podstawy, możesz wybrać odpowiednie uzasadnienie.
- Metoda eksperymentalna obejmuje monitorowanie procesów pracy i badanie czasu potrzebnego do wykonania indywidualnej pracy. Uzyskane dane są analizowane, a standardy pracy są obliczane na podstawie zebranych informacji. Jednocześnie szukane są możliwości oszczędzania czasu pracy, racjonalizacji procesów produkcyjnych i korzystania z bardziej zaawansowanych metod wykonywania zadań. Ale wtedy pojawiają się pytania, jak badać procesy pracy i koszty pracy? Jak zidentyfikować rezerwy? Poprawa standaryzacji i wynagrodzeń nie stoi w miejscu i stanowi odpowiedź na te wyzwania.
Jakie jest rozwiązanie
Istnieją trzy główne metody.
- Zdjęcie (chronografia) dnia roboczego. Polega na skompilowaniu listy zdarzeń dla określonych przedziałów czasowych (godziny, minuty, wykonane zadania).
- Czas trwania Zakłada dokładny pomiar procesów pracy przy użyciu stopera. Mówiąc szerzej, wymaga ustalenia i pomiaru czasu trwania podjętych działań.
- Czas na zdjęcia. Łącząc dwa punkty powyżej.
Należy zauważyć, że bardziej szczegółowy, a jednocześnie uniwersalny system podejść jest problematyczny. W końcu każdy rodzaj pracy może pochwalić się specyficznymi cechami. Jednocześnie wykonawca wymaga określonej wiedzy, kwalifikacji, umiejętności i doświadczenia. Na tej podstawie łatwo stwierdzić, że praca różni się pod względem odpowiedzialności i złożoności. Oznacza to, że obserwuje się inną jakość pracy.
Jednocześnie nie należy zapominać, że działania są przeprowadzane w różnych warunkach. Wszystko to należy wziąć pod uwagę w momencie płatności. Najbardziej znanym podejściem do rozwiązywania takich problemów jest taryfikacja siły roboczej. Co ona ma na myśli Rozliczając, rozumiemy naukową metodę klasyfikacji określonego rodzaju działalności, w zależności od otrzymanej jakości, do określonej grupy płatności.Jednocześnie wykonawca (biorąc pod uwagę swoje kwalifikacje) otrzymuje odpowiednią rangę (kategorię), która pokazuje przybliżony poziom umiejętności.
Uwzględniono pewne czynniki generujące. Wśród nich najbardziej znacząca jest złożoność wykonanej pracy. Wykwalifikowany pracownik, który ma trudne warunki pracy, ceteris paribus, musi jednorazowo otrzymać więcej aktywów materialnych (pod względem finansowym - wartość dodatkowa) niż mniej doświadczonych. Ponadto jest bardziej wszechstronny i może szybko opanować zaawansowane techniki wykonywania pracy. Taki pracownik ma z reguły znaczące doświadczenie przemysłowe, wysoki poziom wykształcenia zawodowego i ogólnego oraz doświadczenie. Korzystanie z taryfikacji pozwala zróżnicować płace, zaspokajając potrzeby pracodawcy w zakresie korzystania z siły roboczej o różnej jakości i złożoności. W takim przypadku regulacja i regulacja pracy stanowią nieocenioną usługę.
Więcej informacji o systemie taryfowym
Gdzie jest popyt? System taryfowy jest szczególnie istotny w tych przypadkach, gdy chodzi o regulację pracy w przemyśle. W końcu tutaj konieczne jest otrzymanie określonej ilości produktów o ustalonej jakości. Aby jak najlepiej zbudować system, należy wziąć pod uwagę istniejące warunki produkcyjne i techniczne. Obejmują one intensywność pracy, jej dotkliwość. Przy znaczących wskaźnikach należy stworzyć warunki, w których pracownik będzie w stanie zrekompensować wysoki wydatek energii i energii: dobrze jeść, odpoczywać, przywracać siłę i poddawać się leczeniu.
Aby przyciągnąć go do trudnych warunków pracy, należy pomyśleć o zachętach. Mogą być zarówno materialni, jak i moralni. Ale te pierwsze z reguły mają większe znaczenie. Racjonowanie i wynagrodzenie siły roboczej umożliwiają uporządkowanie pojawiających się wyzwań i opracowanie jednolitego systemu podejść. Jednocześnie utworzony system taryfowy należy rozpatrywać z punktu widzenia norm organizacyjnych i prawnych ustanowionych w układach zbiorowych, układach i aktach regulacyjnych. Rzeczywiście, rozważają regulację wynagrodzeń w zależności od warunków i złożoności pracy, jej znaczenia i intensywności, charakteru produkcji oraz warunków naturalnych i klimatycznych, w których konieczne jest działanie. Wymagania i zalecenia dotyczące regulacji pracy pracowników obejmują:
- podręczniki;
- współczynniki okręgowe;
- sieci taryfowe + systemy wynagrodzeń.
Czym oni są
Spójrzmy na te czynniki. Katalogi służą do określania kategorii (kategorii) pracy osób o określonej specjalności. Na przykład podczas koszenia ziół, zbierania ziarna i tak dalej. Na tej podstawie zmienia się lista wykonanych prac i płatności. Tak więc można przypisać wartości: tokarz piątej kategorii, prawnik trzeciej kategorii i tym podobne. Przewodniki opierają się na metodologii pomiaru różnych rodzajów pracy, w zależności od jej złożoności, dotkliwości, napięcia, odpowiedzialności, warunków pracy i poziomu umiejętności.
Najprostsza praca należy do pierwszej kategorii. Jest najmniej opłacany. Wraz ze wzrostem właściwości jakości rośnie numer seryjny. Jak również wielkość płac. Wynika to z faktu, że każda kategoria ma swój własny współczynnik taryfowy. Pokazuje, ile razy wzrasta poziom wynagrodzenia pracowników przypisanych do tej grupy. Podstawą jest płatność za najprostsze zadania, które znajdują się na pierwszym poziomie. Znając stawkę taryfową, możesz określić wysokość opłaty. Ale nie takie proste.
Istnieją problemy z organizowaniem wynagrodzenia w przedsiębiorstwie, jeśli chodzi o różne aspekty. Na przykład, jeśli wszystko jest bardzo proste dla tokarza lub ślusarza, konieczne jest potraktowanie pracowników, specjalistów i menedżerów nieco inaczej.Dla nich plan taryfowy dla oficjalnych wynagrodzeń jest już zapewniony. Należy zauważyć, że nie ma uniwersalnych podejść, które pozwalałyby na rozliczenia z pracownikami w takich przypadkach. Alternatywnie możesz skorzystać z pojedynczej siatki taryfowej (ETS). W takim przypadku każdemu pracownikowi aparatu administracyjnego zgodnie ze stanowiskiem i kwalifikacjami zostanie przypisana określona kategoria i odpowiedni współczynnik.
O ograniczeniach
Istnieją dość znaczące wyjątki. Ale wraz z tym istnieją ograniczenia ze strony państwa. Na przykład standardy czasowe określają ośmiogodzinny dzień pracy, z wyjątkiem niektórych miejsc pracy, w których praca wykonywana jest przez kilka dni. Ponadto należy pamiętać o płacy minimalnej (płacy minimalnej). Jaki on ma wpływ?
Zgodnie z obowiązującym kodeksem pracy stawka taryfowa dla pierwszej kategorii nie powinna być niższa niż płaca minimalna. Jego wielkość nie obejmuje dopłat, dodatków, premii i innych dopłat kompensacyjnych / motywacyjnych. Jest to bardzo ważne, ponieważ zasady wynagradzania we współczesnych krajach kapitalistycznych nie zawsze implikują istnienie sprawiedliwości społecznej. Z tego powodu państwo musi interweniować. Istnieje pewna specyfika w przypadku pracy ze zautomatyzowanymi liniami produkcyjnymi, warsztatami itp. W tym przypadku znaczący wpływ ma nie tylko norma czasu, obsługi, liczby, ale także skuteczność urządzeń mechanicznych. Oznacza to przełożenie ich produktywności na jedną ustaloną jednostkę czasu. Aby poprawnie obliczyć wszystko, potrzebujesz specjalisty od płatności i regulacji pracy. Profesjonalny standard dobrze wyszkolonego pracownika pozwala mu sprostać takim wyzwaniom. Rzeczywiście, w przypadku produkcji masowej należy wziąć pod uwagę interakcję poszczególnych miejsc pracy z ogólnym taktem linii.
Ale co z zasadami?
W końcu nie były brane pod uwagę. Krótko mówiąc, należy skupić się na:
- złożoność;
- spójność;
- skuteczność;
- postępowość;
- specyficzność;
- grupowe zróżnicowanie norm;
- dynamizm;
- uniwersalność;
- równe napięcie.
Proszę bardzo Ten biznes nie jest taki prosty - racjonowanie i opłacanie pracy. Jeśli chodzi o małe przedsiębiorstwo, o tym wszystkim decyduje właściciel lub dyrektor przedsiębiorstwa (często jest to ta sama osoba). Ale tutaj, w dużych i niektórych średnich przedsiębiorstwach i organizacjach bez osobnego specjalisty, sytuacja będzie trudna.