Skład każdego przestępstwa stanowi kompleks powiązanych ze sobą elementów. Odpowiedzialność jest zapewniona tylko przy ich jednoczesnej obecności. Te elementy to: przedmiot, podmiot, strona subiektywna, strona obiektywna przestępstwa. Rozważmy je bardziej szczegółowo. 
Informacje ogólne
Przedmiot przestępstwa, przedmiot przestępstwa, strona obiektywna a osobiste podejście sprawcy do jego niezgodnego z prawem zachowania jest istotnym elementem konstrukcji aktu. To z kolei świadomy akt człowieka. Każdy element ma niezależną wartość tylko w połączeniu z innymi komponentami.
Kierunek przestępstwa
Przedmiotem przestępstwa jest interakcja społeczna, do której osoba szkodzi lub grozi jej normalnym istnieniem. Ta definicja jest uważana za najbardziej ogólną. Każde nielegalne działanie jest zawsze skierowane na konkretny obiekt. Może to być honor i godność osoby, majątek, zdrowie, życie i tak dalej. Wszelkie nielegalne działania, które nawet nie pociągają za sobą negatywnych konsekwencji, szkodzą porządkowi publicznemu. Nielegalne czyny behawioralne powodują chaos w związkach regulowanych przez prawo. Na przykład przygotowanie do morderstwa nie może spowodować rzeczywistych szkód. W każdym razie jednak powstaje zagrożenie związane z jego zastosowaniem.
Obiektywna i subiektywna strona przestępstwa
Te elementy nielegalnego aktu mają swoją specyfikę. Każda osoba popełniająca czyn niezgodny z prawem ma własne podejście do swojego zachowania. Odzwierciedla subiektywną stronę naruszenia. Wyraża delikatność twarzy. Oznacza to, że tylko czyn winny stanowi przestępstwo. Innymi słowy, w momencie popełnienia przestępstwa podmiot kontrolował swoje zachowanie i był tego świadomy. Obiektywna strona przestępstwa charakteryzuje się po pierwsze, samo nielegalne działanie / brak działania ma charakter bezpośredni. Pociąga to za sobą negatywne konsekwencje. Występują również jako znak obiektywnej strony przestępstwa. Jak wspomniano powyżej, elementy konstrukcyjne istnieją w połączeniu. Innymi słowy, działanie podmiotu powinno pociągać za sobą pewne konsekwencje. Tego rodzaju związek przyczynowy jest również uwzględniony w obiektywna strona przestępstwa administracyjnego. 
Klasyfikacja części
Oznaki obiektywnej strony wykroczenia administracyjnego podzielone na obowiązkowe i opcjonalne. Jak zauważył A. V. Malkov, pierwszy powinien obejmować:
- Act.
- Konsekwencje
- Związek przyczynowy.
Sposób realizacji, ustawienie, czas, miejsce zdarzenia, które autor uważa za opcjonalne oznaki obiektywnej strony przestępstwa. Taki rozdział uważa się za raczej arbitralny. Wynika to z faktu, że jakikolwiek czyn został popełniony w określonym czasie, w określonym miejscu, w taki czy inny sposób itp. Jednak w niektórych przypadkach ustawodawca nie uwzględnia tych Elementy obiektywnej strony przestępstwa w dyspozycji normy. W rezultacie uzyskują status neutralny (opcjonalnie). W innych przypadkach normy bezpośrednio wskazują czas, miejsce, sposób niewłaściwego postępowania bezpośrednio w dyspozycji.
Przykłady
Art. 129.1 Kodeksu Podatkowego określa odpowiedzialność za niezgodne z prawem niedostarczenie informacji do inspekcji podatkowej. W tym przypadkuobiektywna strona przestępstwa leży bezpośrednio w fakcie braku działania.Czas, metoda, miejsce niewłaściwego postępowania nie są brane pod uwagę. Przeciwne podejście zastosowano w art. 120 kodeksu podatkowego. W pierwszej części ustanawia się karę za rażące naruszenie przez przedsiębiorstwo procedury ewidencji wydatków / dochodów lub przedmiotów opodatkowania, jeżeli jest to dozwolone w jednym okresie sprawozdawczym. Ważne jest tutaj nie tylko samo przestępstwo, ale także czas jego popełnienia. 
Konsekwencje
Obiektywna strona przestępstwa w wielu przypadkach jest on tworzony tylko przez sam akt. Nie może to jednak prowadzić do negatywnych konsekwencji. Na przykład ustalono odpowiedzialność za pojawienie się w pracy w stanie nietrzeźwości, nieprzestrzeganie przepisów BHP, posiadanie broni bez zezwolenia wydanego przez upoważnione organy w ustalony sposób i tak dalej. Jeżeli takie przestępstwo pociąga jednak za sobą negatywne konsekwencje, wówczas odpowiedzialność jest albo zaostrzona, albo stosowana z przyczyn określonych w normie, w której obiektywna strona przestępstwa zawiera wskazanie istnienia konsekwencji jako warunek pociągnięcia obywatela do odpowiedzialności.
Związek przyczynowy
Obiektywna strona przestępstwa administracyjnego obejmuje określenie konsekwencji. W związku z tym przewiduje również ustanowienie związku przyczynowego między nimi a w rzeczywistości czynem. Jego obecność ma miejsce, jeśli zachowanie osoby, poprzedzające konsekwencje, determinowało początek konsekwencji. Oznacza to, że działanie obywatela spowodowało szkodę.
Harm
Wyraża się to w kompleksie negatywnych konsekwencji niezgodnego z prawem działania. Szkodę można wyrazić w niszczeniu wartości, tworzeniu przeszkód dla prawowitego właściciela do korzystania z nich, naruszeniu porządku, naruszeniu subiektywnych praw innych osób, ograniczeniu wolności ich zachowania. Formy przejawiania się szkody są bardzo różnorodne. Uszkodzenia mogą mieć charakter materialny, fizyczny i inny, naruszać interesy ogólne lub szczególne. Niektóre akty pociągają za sobą naruszenie normalnej działalności przedsiębiorstw i upoważnionych organów. Na przykład brak stawienia się na telefonie lub uniknięcie wizyty w Federalnej Służbie Podatkowej w sprawie dotyczącej niewłaściwego postępowania podatkowego stwarza przeszkody dla skutecznego i terminowego dochodzenia. 
Niuanse
Niewątpliwie szkoda może mieć inny rozmiar, charakter, różnić się innymi kryteriami. Jednak obiektywna strona przestępstwa zawsze wiąże się z wystąpieniem szkody społecznej. Szkoda może być moralna lub materialna, mieć ocenę ilościową lub nie, być mniej lub bardziej znacząca, odczuwana przez kolektyw, odrębną jednostkę lub całe społeczeństwo. Ale obecność szkody jest uważana za niezbędny znak przestępstwa. To on pozwala zakwalifikować czyn jako niebezpieczny społecznie.
Subiektywna strona
Ustawodawstwo pozwala na przypisanie odpowiedzialności osobom zdrowym i zdolnym do czynności prawnych. Innymi słowy, muszą osiągnąć pewien wiek, a ich psychika musi być uformowana i pełna. Akty normatywne określają krąg osób, które nie mogą zostać ukarane za przestępstwa. Należą do nich ludzie niezdrowi umysłowo, nieletni. Subiektywna strona naruszenia powstaje:
- Wina
- Motyw.
- Cel
Kwalifikacja ma również podłoże emocjonalne w momencie popełnienia czynu. Te składniki mają inną zawartość. Ale łączy ich fakt, że charakteryzują procesy zachodzące w psychice twarzy. Dlatego są one połączone w jedną grupę. 
Wina
Uznaje się to za obowiązkowy znak przestępstwa. Elementy opcjonalne to tło emocjonalne, cel i motyw. Wina wyraża stan psychiczny osoby, jej stosunek do popełnionego bezprawnego czynu, a także jego reakcję na możliwe konsekwencje. Wymaga zrozumienia lub świadomości przez podmiot niedopuszczalności jego zachowania.W przypadku braku winy czyn nie może zostać uznany za przestępstwo. Można to wyrazić w dwóch postaciach. Wina może być bezpośrednia lub pośrednia. W tym drugim przypadku należy rozumieć, że podmiot przewiduje negatywne konsekwencje i chce, aby wystąpiły. Pośrednie poczucie winy oznacza, że człowiek rozumie prawdopodobieństwo szkody, ale przez swoją arogancję lub zaniedbanie uważa, że można tego uniknąć. Wniosek z tego wynika. Jeżeli bezprawność zawsze pociąga za sobą winę, to brak tego drugiego wskazuje na brak tego pierwszego, a zatem niemożność pociągnięcia do odpowiedzialności.
Specyfika winy
Przy formowaniu celowych i nieostrożnych form ustawodawca wykorzystuje dwa elementy - silną wolę i intelektualną. Przykłady tego można znaleźć w różnych standardach. Zatem zgodnie z art. 110 kodeksu podatkowego przestępstwo podatkowe zostanie uznane za popełnione umyślnie, jeżeli podmiot zrozumiał niezgodność z prawem swojego działania / zaniechania, chciał lub umyślnie zezwolił na wystąpienie negatywnych konsekwencji swojego zachowania. To sformułowanie można znaleźć w części 2 niniejszej normy. Zrozumienie bezprawności działa jako znak intelektualny, a świadome założenie i pragnienie nadejścia konsekwencji - jako silna wola. 
Zamiar
Większość bezprawnych czynów popełnianych jest z jasnym zrozumieniem ich niezgodności z prawem. Na przykład przez zaniedbanie nie można popełnić gwałtu, rabunku, rabunku. Istnieje jednak kategoria przestępstw popełnianych bez zamiaru wyrządzenia krzywdy. Osoba może działać wbrew swojej woli i pragnieniu. W tym przypadku mów o frywolności. Cel może być pośredni i bezpośredni. W tym drugim przypadku podmiot nie tylko rozumie niezgodność z prawem swojego zachowania, ale także pragnie wystąpienia negatywnych konsekwencji, szuka ich. Pośredni różni się od bezpośredniego zamiaru charakteryzowania aspektu wolicjonalnego. W drugim przypadku osoba jest obojętna na prawdopodobieństwo negatywnych konsekwencji. Intencja wyraża skrajną formę negatywnego stosunku danej osoby do społeczeństwa, praw innych osób.
Domniemanie
Jest formą frywolności. Arogancja zakłada, że przestępca przewidział prawdopodobieństwo konsekwencji, ale liczył na ich zapobieganie, nie mając wystarczających podstaw do tego. Na przykład kierowca nie spełnia wymagań dotyczących przestrzegania ograniczenia prędkości. Jednocześnie oczekuje, że ma niezbędne doświadczenie w prowadzeniu pojazdu, aby zapobiec wypadkowi. Z powodu tej arogancji powala pieszego. Wola sprawcy naruszenia w tym przypadku ma na celu zapobieganie negatywnym konsekwencjom, jednak jej obliczenie jest nieuzasadnione.
Zaniedbanie
To druga forma frywolności. Wyraża się to tym, że dana osoba nie przewidziała negatywnych konsekwencji swoich działań, chociaż z należytą starannością i uważnością powinien był je przyjąć. Określenie wolicjonalnego aspektu zaniedbania jest określane przez kryteria subiektywne („można było założyć”) i obiektywne („należy przewidzieć”). W praktyce ten ostatni wiąże się z obowiązkami osoby przypisanej mu na podstawie ustawodawstwa, zgodnie ze statusem zawodowym, ogólnie przyjętymi regułami zachowania itp. Aspekt subiektywny oznacza zdolność do przewidywania konsekwencji przy odpowiednim stresie świadomości i woli. Na przykład lekarz musi założyć prawdopodobne komplikacje pacjenta przyjmującego leki i musi podjąć środki w celu ich zneutralizowania. 
Motyw
Wyraża motyw popełnienia czynu niezgodnego z prawem. Motyw - tak naprawdę kieruje się tematem. Akt popełniany jest w interesie własnym, chuliganie, motywach seksualnych. Motywem może być polityczny, samolubny itp. Na przykład naruszenie podatków jest popełniane w interesie własnym, ponieważ podmiot stara się unikać wydatków.
Cel
Reprezentuje wynik, który podmiot chce osiągnąć, popełniając przestępstwo. Dość często ustawodawca określa cel jako obowiązkowy element projektu aktu. Corpus delicti, o którym mowa w art. 285 kodeksu karnego, odbędzie się tylko wtedy, gdy zostanie popełnione w interesie własnym lub w innym interesie osobistym.
Kryteria pociągania do odpowiedzialności
Głównym warunkiem jest czyn niedozwolony. Polega na zdolności do bycia odpowiedzialnym za swoje czyny. W celu jego uznania ustawodawstwo ustanawia pewne wymagania. Przede wszystkim jest to osiągnięcie określonego wieku. Zgodnie z ogólnymi zasadami sankcje karne można przypisywać od 16 lat. Ale odpowiedzialność za niektóre przestępstwa pochodzi z 14. Należy jednak pamiętać, że niektóre czyny danej osoby mogą zostać popełnione w starszym wieku. Na przykład sędziowie mogą zostać pociągnięci do odpowiedzialności za ataki na sprawiedliwość. A one z kolei mogą stać się osobami, które ukończyły 25 lat. Jeśli chodzi o odpowiedzialność administracyjną, to z reguły zaangażowani są w nią obywatele 16-litrowi. Od tego wieku można również nakładać kary dyscyplinarne. Kodeks cywilny uznaje osoby, które ukończyły 18 lat, za przestępstwa. Jednak, jak wskazuje art. 27 kodeksu, osobę można uznać za w pełni zdolną i posiadającą 16 lat. Aby to zrobić, musi pracować na podstawie umowy o pracę lub prowadzić działalność gospodarczą za zgodą przedstawicieli prawnych.
Wniosek
Treść przestępstwa stanowi jego główną cechę wewnętrzną. Pozwala odróżnić go od innych aktów behawioralnych. Obiektywna strona przestępstwa administracyjnego jest jednym z kluczowych aspektów kwalifikacji. Charakteryzuje zewnętrzne właściwości aktu. To obiektywna strona korpusu delicti pozwala określić obecność i wielkość szkody, jej cechy i kierunek przestępstwa. Na podstawie tych wskaźników ustala się zgodność działań danej osoby z określoną normą. Tymczasem obiektywna strona corpus delicti nie pozwala jeszcze na nałożenie kary. Warunkiem oskarżenia jest wina. W przypadku braku tego elementu kara zostanie uznana za niezgodną z prawem. Nielegalne działania mają określone właściwości, które pozwalają odróżnić je od innych działań / bezczynności. Znaki te należy przeanalizować łącznie. Tylko ich pełna obecność pozwala nam jednoznacznie zakwalifikować czyn jako niezgodny z prawem. Przestępstwa są uważane za zjawisko nienormalne w życiu publicznym. Warunkami ich wdrożenia są różne czynniki ekonomiczne, polityczne, moralne i społeczne. Jednocześnie, jak zauważa wielu ekspertów, ponieważ przestępstwa mają nierozerwalny związek z życiem publicznym, zawsze będą miały miejsce. W związku z tym państwo powinno wypracować odpowiednie odpowiedzi na takie zjawiska aspołeczne. W kontekście rozwoju relacji między ludźmi, poprawy jakości życia, poprawy dobrobytu, wzmocnienia gwarancji, zwiększenia ochrony obywateli, pogłębienia ich dojrzałości politycznej, liczba nielegalnych zachowań maleje. W obecności sprzyjających warunków powstają warunki wstępne w celu obniżenia jakościowego i ilościowego poziomu przestępstw.