W tym artykule zbada się pytanie - jakie są podstawowe zasady zwalczania korupcji. Termin „korupcja” jest interpretowany jako nadużycie, przekazanie lub otrzymanie łapówki. Wiadomo, że korupcja utrudnia rozwój społeczeństwa obywatelskiego i ogólny wzrost gospodarczy państwa.
Jeśli wyeliminujemy państwo, wyeliminujemy korupcję (Gary Stanley Becker)
Co to jest korupcja?
Termin corrumpere pojawił się w naukach prawa starożytnego Rzymu i został nazwany „łamaniem”, „przekupywaniem” lub „niszczeniem”. Początkowo słowo to było używane w praktyce sądowej w celu wskazania przestępstw podczas przekupstwa sędziów i przekazywania im łapówek. Powstał z następujących łacińskich słów:
- correi - kilka osób uczestniczących w jakimkolwiek procesie sądowym lub publicznym;
- rumpere - anuluj, przełam, zniszcz.
W rezultacie powstał odrębny termin, co oznaczało działanie dwóch lub więcej osób, które utrudniały procesy sądowe lub inne.
Jak korupcja jest zdefiniowana w prawie międzynarodowym? Zgodnie z dokumentem ONZ ustanawiającym metody walki z tym zjawiskiem społecznym korupcja jest nadużyciem władzy państwowej w celu uzyskania korzyści we własnym interesie.
Definicja w rosyjskim ustawodawstwie jest w zasadzie identyczna z tą. Przez korupcję rozumie się wręczanie i przyjmowanie łapówek, przekupstwa, nadużywanie przez pracowników ich uprawnień, oficjalne stanowisko i inne nielegalne działania przeciwko interesom kraju, a w szczególności obywatelom. Łapówki mogą przybierać różne formy - pieniądze, kosztowności, nieruchomości, usługi, nabywanie lub przekazywanie jakichkolwiek praw zarówno sobie, jak i osobom trzecim - ogólnie wszystko, co jest zrobione w celu uzyskania nienależnego zysku. Ustawa o zwalczaniu korupcji stanowi, że korupcja może być dokonywana zarówno przez osoby fizyczne, jak i w imieniu przedsiębiorstw - osób prawnych.
Ramy prawne
Jaka norma reguluje, co stosuje się do zasad antykorupcyjnych w Federacji Rosyjskiej? Przede wszystkim jest to ustawa nr 273-FZ, zwana „O zwalczaniu korupcji”.
Ustanawia ramy prawne dotyczące zapobiegania korupcji, a także pytania dotyczące jej organizacji. Głównym celem dokumentu regulacyjnego jest eliminacja i / lub minimalizacja konsekwencji tych przestępstw, a także zapobieganie im. Tak więc, zgodnie z aktem ustawodawczym, antykorupcja jest działaniem mającym na celu:
- zapobieganie - identyfikacja możliwych przyczyn, ich eliminacja;
- przeciwdziałanie korupcji - identyfikacja już popełnionych przestępstw, ich zwalczanie, dochodzenie;
- likwidacja konsekwencji lub ich minimalizacja od popełnionych przestępstw.
Powyższe działania są realizowane przez instytucje państwowe na różnych szczeblach zarządzania: na szczeblu federalnym, regionalnym, instytucji samorządu terytorialnego, innych przedsiębiorstw, a także obywateli działających w ramach ich uprawnień.
Odpowiedzialność za czyny o charakterze korupcyjnym znajduje również odzwierciedlenie w konwencjach międzynarodowych, na przykład w konwencji o odpowiedzialności karnej za korupcję, przyjętej w Strasburgu (Francja) w 1999 r. Takie międzynarodowe standardy obejmują również Konwencję ONZ i Konwencję o zwalczaniu wręczania łapówek urzędnikom zagranicznym z 21.11.1997.To prawda, że ostatni dokument dotyczy tylko krajów objętych Organizacją Współpracy Gospodarczej i Rozwoju, których Rosja nie jest jeszcze członkiem.
Zasady antykorupcyjne w Federacji Rosyjskiej są uwzględnione w Konstytucji - głównym prawie kraju, a także w kodeksach - karnym, administracyjnym i pracowniczym.
W przypadku urzędników służby cywilnej dekret prezydencki z dnia 08.12.2002 r., Nr 885, reguluje ogólne zasady ich postępowania w instytucjach publicznych. Ponadto urzędnicy w swoich działaniach powinni kierować się Kodeksem Etyki i Oficjalnego Postępowania. Jest to kodeks, w którym między innymi ustanawia się zasady zapobiegania czynnikom korupcyjnym w ich działaniu w rządzie.
W standardach wymiaru sprawiedliwości można wyróżnić rezolucję plenum Sądu Najwyższego Federacji Rosyjskiej nr 19 z 16.10.2009 r., Która odzwierciedla praktykę sądową w sprawach o skorumpowanym charakterze i nadużyciu władzy.
Podstawowe zasady
Przeciwdziałanie korupcji opiera się na następujących zasadach - szczególnych i ogólnych. Są one określone w ustawie 273-FZ w sprawie działań mających na celu eliminację i zapobieganie korupcji.
Jakie zasady antykorupcyjne mają wspólne znaczenie prawne? Obejmują one podstawowe, podstawowe przepisy prawa, na przykład zasadę legalności, jawności i jawności działań organów państwowych, obecność odpowiedzialności za korupcję, konstytucyjnie ustaloną zasadę - zapewniającą i chroniącą prawa i wolności ludzi i obywateli.
W odniesieniu do specjalnych zasad dotyczących konkretnie walki z korupcją jest to zasada zintegrowanego podejścia do środków prawnych, społecznych, gospodarczych, politycznych i innych; zasada stosowania środków zapobiegających korupcji jako metoda priorytetowa; interakcja organów państwowych i instytucji społeczeństwa obywatelskiego (partii politycznych, związków zawodowych, stowarzyszeń i innych); interakcja organów rządowych z międzynarodowymi przedsiębiorstwami i osobami prywatnymi.
Powyższe zasady przedstawiono w art. 3 ustawy federalnej. Przepisy te mają fundamentalne znaczenie w ogólnym systemie środków przeciwko korupcji w tym kraju. Prawo tylko deklarowało przepisy, ale ich treść nie jest określona. W związku z tym rozważamy każdą z zasad bardziej szczegółowo.
Zasada uznawania i gwarancji praw i wolności
Zasady te zostały ustanowione w art. 2 oraz w drugim rozdziale artykułów 17–64 rosyjskiej konstytucji. Są fundamentalne wśród zobowiązań i gwarancji państwa wobec człowieka i obywatela. Zasady poszanowania praw i wolności należy brać pod uwagę odpowiednio w każdej działalności administracji publicznej, a także w zakresie zwalczania naruszeń korupcji.
W trakcie wdrażania środków przeciwko korupcji państwo musi zapewnić równe warunki dla osób narażonych na te środki, niezależnie od ich płci, wieku, pochodzenia, narodowości, ideologii / przekonań, statusu własności, pozycji i innych kryteriów.
Praworządność
Na czym polega zasada? Przede wszystkim zasada ta implikuje szczególną formę prawną dla przepisów antykorupcyjnych. Akty prawne określają standardy postępowania uważane za skorumpowane i ustanawiają odpowiednie ograniczenia lub obowiązki.
Dokumenty prawne mogą być różnego rodzaju, treści i rozprzestrzeniać swoje skutki na różnych poziomach. Na przykład na poziomie stanowym są to ustawy, dekrety prezydenckie, dekrety rządowe itp. Na poziomie międzynarodowym jest to Konwencja ONZ przeciwko korupcji i inne konwencje. Na poziomie regionalnym - są to prawa podmiotu, dekrety szefów i gubernatorów, zakony.
Między innymi każde przedsiębiorstwo państwowe zatwierdza regulacyjne dokumenty prawne, które odzwierciedlają ich polityki antykorupcyjne, ustanawiają standardy postępowania pracowników i zwołują specjalne komisje.
Zasada legalności jest zapisana w fakcie, że urzędnicy zaangażowani w eliminację, przewidywanie lub zwalczanie korupcji muszą posiadać odpowiednie kompetencje i uprawnienia.
I wreszcie, legalność wyraża się w pociągnięciu do odpowiedzialności zapisanej w regulacyjnych aktach prawnych. Należy jednak w pełni przestrzegać praw i interesów obywateli.
Zasada otwartości instytucji państwowych i regionalnych
Podstawowe zasady antykorupcyjne w Federacji Rosyjskiej obejmują również przejrzystość i promocję instytucji w zakresie administracji państwowej i samorządowej. Można wyróżnić dwa aspekty odzwierciedlenia tych przepisów:
- Stopień otwartości działań organizacji na zwalczanie korupcji wyraża się w poziomie uczestnictwa obywateli w rozwiązywaniu tych problemów, a także w poziomie publicznej kontroli i monitorowania aparatu państwowego, w szczególności ich działań w zakresie zwalczania czynników korupcyjnych.
- Publiczny charakter działań instytucji państwowych lub regionalnych znajduje odzwierciedlenie w stopniu rozgłosu za naruszenia prawa w zakresie korupcji, stopniu ich rozgłosu.
Zasada nieuchronności odpowiedzialności za naruszenia związane z korupcją
Jak zmierzyć stopień wdrożenia tej zasady zwalczania korupcji w Federacji Rosyjskiej? Wskaźnik znajduje odzwierciedlenie przede wszystkim w działalności prokuratury, Ministerstwa Sprawiedliwości Federacji Rosyjskiej i innych organów ścigania upoważnionych i prowadzących dochodzenia w sprawie przestępstw korupcyjnych.
Jednym z głównych aspektów wdrażania tej zasady na odpowiednim poziomie jest szkolenie wysoko wykwalifikowanego personelu. Powinny one być w stanie wykonywać zadania polegające na identyfikowaniu, ujawnianiu, eliminowaniu i zapobieganiu przestępstwom korupcyjnym, mimo że naruszenia te są bardzo ukryte.
Zasada zintegrowanego podejścia, w tym działań informacyjnych, politycznych, gospodarczych i innych
Korupcja jako rodzaj choroby społecznej szkodzi całej organizacji stosunków społecznych. Wyraża się to przede wszystkim w redystrybucji zasobów materialnych, nadwyżce władzy ustalonej w regulaminie pracy.
Jednym z rozwiązań tego problemu jest utworzenie systemu państwowego, w którym redystrybucja funduszy jest sprawiedliwa i skuteczna z punktu widzenia społeczeństwa. To zadanie wymaga zaangażowania i współudziału wszystkich sektorów, które wpływają na aspekty społeczne: od regulacyjnych po informacyjne i dziennikarskie.
Zasada pierwszeństwa środków mających na celu zapobieganie i zapobieganie aktom o charakterze skorumpowanym
Zasada ta obejmuje wszystkie codzienne metody pracy, w których w społeczeństwie pojawia się nietolerancja przejawów korupcji. Działania te mają również na celu podniesienie prestiżu służby cywilnej, stworzenie warunków do jej stabilnej pracy, szkolenie nowych pokoleń pracowników w służbie cywilnej.
Przepisy dotyczące zapobiegania korupcji są podstawą do tworzenia dokumentów normatywnych dotyczących służby cywilnej. Przepisy ustawowe, wykonawcze i inne źródła regulacyjne w dziedzinie administracji państwowej i miejskiej nie powinny zawierać „wskazówek” dotyczących korupcji i zachęcać urzędników państwowych do podejmowania arbitralnych decyzji prawnych. Wdrożenie tej zasady walki z korupcją wpływa również na mentalność społeczeństwa i obywateli, ich stosunek do instytucji władzy.
Zasada interakcji instytucji państwowych z instytucjami publicznymi i międzynarodowymi, osobami fizycznymi
Zasada ta implikuje rozwój instytucji społeczeństwa obywatelskiego, takich jak stowarzyszenia publiczne, społeczności, komitety związków zawodowych i inne. Państwo powinno brać pod uwagę zasady demokracji, działania władz państwowych muszą być przejrzyste i otwarte na monitorowanie i kontrolę instytucji publicznych, a kraj musi zapewniać wolność obywateli w formie pluralizmu partyjnego.
Jakie środki należy w tym celu podjąć? Instytucje państwowe muszą stworzyć warunki dla edukacji prawnej, a także zwrócić uwagę opinii publicznej na wszelkie naruszenia o charakterze skorumpowanym. Również rozwój współpracy międzynarodowej (zarówno dwustronnej, jak i organizacji z kilku krajów) w zakresie działań przeciwko przekupstwu w transakcjach międzynarodowych może być produktywny. Konieczne jest uwzględnienie realizacji programów w celu wyeliminowania tych przestępstw w krajach, które z nich korzystają najskuteczniej.
Zasada nauki i wydajności
Te zasady antykorupcyjne nie są zapisane w prawie rosyjskim, ale można je również wymienić.
Naukowość jest rodzajem monitorowania czynników korupcyjnych w całym kraju i niektórych regionach. Badania te powinny być przeprowadzane na poziomie legislacyjnym i przez najbardziej kompetentnych specjalistów. Monitoruje się w celu określenia stopnia „zakażenia” korupcją, aby następnie opracować, dostosować i wdrożyć prewencyjne programy zapobiegawcze i środki eliminujące przekupstwo.
Skuteczność znajduje odzwierciedlenie w terminowej reakcji struktur państwowych na sygnały lub pewne prognozy w celu identyfikacji czynników korupcyjnych, zwiększając w ten sposób skuteczność środków zapobiegawczych i likwidacyjnych.
Wniosek
W tym artykule zbadano, co dotyczy podstawowych zasad antykorupcyjnych. Można zauważyć, że działania mające na celu zwalczanie zjawiska społecznego, jakim jest korupcja, powinny być prowadzone we wszystkich sferach społecznych.
Przede wszystkim odpowiedzialność za wdrożenie polityki antykorupcyjnej spoczywa na urzędnikach państwowych, którzy pełnią funkcje organów wykonawczych, przedstawicielskich i sądowych. Ważną rolę w eliminowaniu i zapobieganiu czynnikom korupcyjnym pełni społeczeństwo obywatelskie tego kraju. Tak więc możesz osiągnąć prawdziwy wynik w walce z korupcją jedynie poprzez połączenie wysiłków organizacji publicznych i organów administracji państwowej.