Nie można porównywać osoby z maszyną: nie może ona cały czas pracować. Zgodnie z opiniami pracodawców ta opcja jest bardzo niewygodna, ale należy się z nią liczyć. Eksperci muszą jednak liczyć się z faktem, że najstarszy związek między zabawą a pracą nie został zmieniony nawet dzisiaj. Gdyby taka była ich wola, niektórym nie wolno robić nic innego poza interesami, podczas gdy inni przedłużają granice czasu dla zabawy. Prawo bierze pod uwagę wspólne interesy w sposób kompromisowy, jasno określając przerwy w pracy.
Podział klasyfikacji
Wszyscy wiedzą, że jest przerwa na lunch. W każdej organizacji jest na to specjalnie przydzielony czas. Niemniej jednak dzisiaj są inne przerwy w ciągu dnia roboczego, o których pracownicy różnych struktur często nie wiedzą - ale na próżno. Wskazane byłoby szczegółowe zapoznanie się z możliwościami legalnego odejścia od pracy. Tak więc eksperci opracowali odpowiednią klasyfikację. Zgodnie z nim przerwy w pracy dzielą się na następujące liczne grupy:
- Specjalne i ogólne.
- Zalecane i wymagane.
- Te, które są uwzględnione w wynagrodzeniu, i te, które nie są uwzględnione.
Przerwy w pracy, które mają charakter ogólny, zgodnie z Kodeksem pracy, muszą być zapewnione absolutnie wszystkim pracownikom. Takie prawo do odpoczynku jest zapisane w prawie. Ta grupa obejmuje przerwę na lunch, a także ewentualne przerwy krótkoterminowe, aby pracownik mógł zorganizować swoje osobiste potrzeby.
Specjalne przerwy obowiązują tylko w niektórych obszarach pracy. Ponadto obejmują one przerwy w pracy dla niektórych kategorii pracowników. Obejmuje to użytkowników komputerów osobistych, pracowników tytoniu, a także kobiety, które mają małe dzieci (w tym przypadku przerwa na karmienie).
Jeśli dotkniemy zalecanych i obowiązkowych przerw, to te ostatnie powinny obejmować tych, których świadczenie jest niczym innym jak obowiązkiem każdego pracodawcy. Potrzeba przerw o zalecanym charakterze w każdej strukturze jest identyfikowana własnymi metodami i, oczywiście, formalizowana przez lokalne przepisy.
Obowiązkowa jest przerwa na lunch, a także przerwy na karmienie i podgrzewanie dziecka, które mają szczególny charakter. Należy dodać, że prawie wszystkie rodzaje przerw są uwzględniane w płatnym czasie. Jednak duża przerwa na jedzenie i odpoczynek w organizacjach z reguły nie jest wypłacana.
Ustawianie przerw
Na początek należy zauważyć, że odmiany, początek, czas trwania, a także inne kategorie charakteryzujące zapewnienie przerwy, są ustalane na podstawie umów zbiorowych i umów o pracę, a także zasad harmonogramu pracy w danej organizacji. Należy zauważyć, że taki czas jest określony w umowie o pracę tylko wtedy, gdy dla konkretnego pracownika różni się on od ogólnej struktury.
Na przykład w tym dokumencie pracodawca może wskazać warunki związane z zapewnieniem przerw handlowcom, agentom sprzedaży i innym pracownikom, którzy mają „robocze” warunki pracy, to znaczy tych, którzy nie mają możliwości przewidzenia, ile czasu zajmie praca z różnymi klientami lub negocjacje .
Jedzenie i odpoczynek
Artykuł 108 Kodeksu pracy Federacji Rosyjskiej nakłada na każdego pracownika obowiązek zapewnienia wszystkim pracownikom zapewnienia w godzinach pracy przerwy (codziennej) przerwy na posiłki i odpoczynek. Jego czas trwania powinien być równy lub większy niż trzydzieści minut, ale nie powinien być dłuższy niż sto dwadzieścia minut. Ważne jest, aby pamiętać, że czas trwania przerwy w tym okresie jest ustalany za pomocą wewnętrznej dokumentacji konstrukcji, z reguły jest to PTR.
Artykuł 108 Kodeksu pracy Federacji Rosyjskiej stanowi, że podczas zmiany pracy (dnia) pracownik powinien mieć przerwę na posiłki i odpoczynek, nie wliczając go do godzin pracy. Ponadto konkretny czas trwania, a także okres zapewniający przerwę, określają przepisy prawa pracy w organizacji lub zgodnie z umową między pracownikiem a pracodawcą.
W pracy, gdzie ze względu na warunki pracy (produkcji) nie jest możliwe zapewnienie przerwy na posiłki i odpoczynek, pracodawca zobowiązuje się zapewnić pracownikowi możliwość bezpośredniego jedzenia i odpoczynku podczas pracy. Lista takich prac, a także miejsca, w których można robić przerwy na odpoczynek i posiłki, są ustalane zgodnie z zasadami harmonogramu pracy w ramach struktury.
Przerwa nieopłacona
Nieodpłatną przerwę na lunch należy rozumieć jako fakt, że pracownik ma prawo do korzystania z niej w absolutnie dowolnym celu osobistym. Dziś przerwa na lunch służy nie tylko do jedzenia. Ludzie chodzą na zakupy, chodzą na randki, zbierają grzyby w pobliskim leśnym pasie, śpią wreszcie w domu.
Oczywiście, bez wyjątku, nigdzie i pod żadnym pozorem wszyscy pracownicy organizacji podczas zmiany nie mogą oderwać się od pracy, aby odpocząć lub zjeść. Na przykład, zgodnie z rozporządzeniem Ministerstwa Nauki i Edukacji, wskazano, że osoby pracujące w dziedzinie edukacji (nauczyciele, nauczyciele, nauczyciele itp.) Nie są uprawnione do przerywania pracy i urlopu w celach osobistych. Ich przerwa obiadowa zbiega się zatem z przerwą obiadową dzieci, za które są odpowiedzialne i których nauczają. W takim przypadku pracownikom oświatowym wypłacana jest przerwa w taki czy inny sposób.
Należy zauważyć, że pracodawca nie podejmuje się, ale ma pełne prawo do ustanowienia kilku rodzajów aktywności zawodowej. W związku z tym przerwy w ciągu dnia roboczego będą miały różny czas trwania i będą odbywały się w różnych godzinach dla różnych kategorii pracowników. Z reguły pozycję tę odnotowują lokalne akty struktury.
Na przykład rosyjskie Ministerstwo Transportu postanowiło ustalić szczegóły dotyczące przerw w ruchu kontrolerów i kierowców ruchu lotniczego. Tak więc, jeśli 8-godzinny dzień pracy nie ma znaczenia dla kierowców, którzy pracują więcej, wówczas w tym przypadku dwie przerwy są przeznaczone na odpoczynek i jedzenie, których czas trwania wynosi od trzydziestu do stu dwudziestu minut. Należy dodać, że dyspozytorzy, którzy eksploatują samolot w nocy, otrzymują zgodnie z prawem dodatkowe sześćdziesiąt minut odpoczynku. Przerwy te nie są wliczane do rozliczanego czasu.
A jeśli w niepełnym wymiarze godzin?
Prawdopodobnie wielu czytelników ma pytanie, czy istnieje potrzeba zapewnienia przerwy w pracy na odpoczynek i posiłki, gdy ludzie wykonują pracę zgodnie z pracą w niepełnym wymiarze godzin lub w niepełnym wymiarze godzin. Należy zauważyć, że w rosyjskim prawie pracy nie ma uwag i zastrzeżeń dotyczących tego tematu. Oznacza to, że pracodawca zobowiązuje się zapewnić takim pracownikom przerwę na lunch, która z inicjatywy pracodawcy z reguły trwa trzydzieści minut (minimum określone ustawą).Należy dodać, że za zgodą pracownika zatrudnionego w niepełnym wymiarze godzin można zidentyfikować część dnia roboczego, w której można go zostawić bez przerwy na jedzenie i odpoczynek.
Należy zauważyć, że pracodawca ma prawo zrobić „pływającą” przerwę na lunch. W ten sposób tylko czas trwania jest ściśle odnotowywany za pomocą PTRA, a także powstaje tymczasowy korytarz, jednak sam pracownik określa za zgodą kierownictwa działu, kiedy się zaczyna. Nawiasem mówiąc, jeśli sprawa dotyczy tylko jednego pracownika, którego tryb pracy jest indywidualny, możesz poradzić sobie z tym problemem bez potrzeby korzystania z PTS. Z reguły w tym przypadku absolutnie wszystkie cechy zapewnionych mu przerw, a także początek i koniec dnia roboczego znajdują odzwierciedlenie w umowie o pracę lub dodatkowej umowie. Następnie, gdy pracownik z własnej inicjatywy decyduje się na przerwę obiadową w pracy, jest to tylko jego wybór. Pracodawca nie jest jednak zobowiązany do zapłaty za odpowiednią pracę.
Potrzeby osobiste
Należy pamiętać, że obowiązki pracodawcy związane z zapewnieniem krótkich przerw na rozładunek psychiczny, filiżankę kawy, pójście do toalety lub palenie nie są określone w aktach prawnych. Niemniej jednak w zaleceniach metodologicznych, w których określa się czas trwania zmiany pracy (dzień) i inne standardy czasu pracy, ustalono, że w celu zmniejszenia stopnia zmęczenia pracowników zaleca się dopuszczenie takich przerw, pod warunkiem że są one uwzględnione w godzinach pracy.
Zazwyczaj takie przerwy są podawane w ciągu dziesięciu do dwudziestu minut na dzień roboczy (zmiana). Ich czas trwania może się jednak nieco różnić, co zależy przede wszystkim od warunków zatrudnienia. Instalacja takich przerw odbywa się za pomocą lokalnych aktów prawnych dotyczących konstrukcji. Nawiasem mówiąc, najbardziej humanitarni najemcy organizują specjalne miejsce do odpoczynku. To właśnie tam pracownicy mają okazję złagodzić stres i zrelaksować się przez chwilę.
Przerwa technologiczna
Artykuł 109 rosyjskiego kodeksu pracy przewiduje specjalne przerwy. Są one konieczne ze względu na charakterystykę procesu produkcyjnego, technologię i specyfikę pracy. O różnorodności czas trwania, cel i warunki świadczenia są określane przez PTR i układ zbiorowy.
Tego rodzaju przerwę można zapewnić, na przykład, tym, którzy stale pracują na sprzęcie komputerowym, zwłaszcza gdy napięcie i dotkliwość ich pracy jest dość wysoka. Osoba pracująca przy komputerze powinna więc po każdych sześćdziesięciu minutach zrobić sobie przerwę na dziesięć do piętnastu minut. W sumie przeznacza się na to około pięćdziesiąt do dziewięćdziesięciu minut w ciągu dnia.
Przykłady
Z reguły, zgodnie z decyzją pracodawcy, przerwa technologiczna jest uwzględniana w płatnych godzinach pracy. Takie przerwy mogą być zapewnione pracownikom, którzy radzą sobie z monotonna produkcją na przenośniku. Ponadto takie luki są podawane kontrolerom ruchu lotniczego, którzy pracują za konsolą z wyświetlaczem wideo. Podejmują się więc przerywania pracy na dwadzieścia minut po każdym stu dwudziestominutowym okresie pracy. Ponadto przepisy dotyczące przerw technologicznych dotyczą kierowców, którym należy przerwać na piętnaście minut po stu osiemdziesięciu minutach, a następnie powtarzać tę czynność co sto dwadzieścia minut.
Pracuj na zimno i w upale
Ważne jest, aby pamiętać, że dla tych, którzy pracują zimą w pokojach bez ogrzewania lub na świeżym powietrzu, zapewnia się 8-godzinny dzień pracy (nie więcej).Powinno to obejmować przeprowadzki, woźnych i (jeśli wymagają tego okoliczności) innych pracowników.
Zgodnie z art. 109 rosyjskiego kodeksu pracy mają oni prawo do specjalnych regulowanych przerw o charakterze odpłatnym na odpoczynek i ogrzewanie, które w ten czy inny sposób powinny zostać uwzględnione w godzinach pracy. Ważne jest, aby pamiętać, że czas trwania każdej z tych przerw powinien być równy lub dłuższy niż dziesięć minut. Należy dodać, że podczas odpoczynku pracownicy z reguły przebywają w specjalnych pokojach, w których sprzęt zajmuje pracodawca. Tam mają możliwość zdjęcia odzieży wierzchniej i ogrzania się. W takim przypadku bardzo ważne są następujące warunki:
- Temperatura w pomieszczeniach specjalnie wyposażonych przez najemcę musi być równa lub wyższa niż dwadzieścia jeden stopni.
- Do ogrzewania rąk i stóp w specjalnych pokojach powinny być grzejniki, których temperatura waha się od trzydziestu pięciu do czterdziestu stopni.
- Podczas przerw pracownikom nie zaleca się opuszczania ogrzewanych pomieszczeń na czas dłuższy niż dziesięć minut w temperaturze minus dziesięć stopni. Jeśli ulica jest nieco chłodniejsza, możesz wyjść tylko na pięć minut.
Do karmienia dziecka
Należy zauważyć, że zgodnie z kodeksem pracy Federacji Rosyjskiej pracującym kobietom, które mają dzieci w wieku poniżej półtora roku, gwarantuje się przerwę, która jest równa lub przekracza trzydzieści minut po każdym trzygodzinnym okresie pracy, aby nakarmić dziecko. Następnie, gdy takie dziecko nie jest samotne w rodzinie, odpowiednia przerwa powinna wynosić co najmniej sześćdziesiąt minut.
Należy zauważyć, że w przypadku standardowego ośmiogodzinnego dnia pracownikowi organizacji przysługuje absolutne prawo do dwóch takich przerw. Z jej strony wskazane jest złożenie wniosku dotyczącego połączenia tych okresów z przerwą obiadową lub ich przeniesieniem na koniec lub początek dnia roboczego.
Konieczne jest uzupełnienie, że przerwy w karmieniu, w ten czy inny sposób, są uwzględnione w godzinach pracy. Zatem wynagrodzenie za nie jest obliczane jako średnia płaca uwzględniająca jednolity podatek socjalny, podatek dochodowy od osób fizycznych, składki emerytalne i, oczywiście, obowiązkowe składki na ubezpieczenie wypadkowe w trakcie pracy.
Jak się okazało, w procesie opracowywania rodzajów i czasu trwania przerw specjaliści wzięli pod uwagę interesy zarówno pracodawcy, jak i pracownika. W przypadku nieprzestrzegania tych wymagań łatwo i łatwo sprawić kłopoty. Pracodawcy, którzy odmawiają pracownikom przerw prawnych, mogą zapłacić grzywnę:
- Dla urzędników kwota waha się od jednego do pięciu tysięcy rubli.
- W odniesieniu do indywidualnych przedsiębiorców zawieszenie działalności na trzy miesiące jest związane z tą kwotą.
- W odniesieniu do osób prawnych nakłada się grzywnę w wysokości od trzydziestu do pięćdziesięciu tysięcy rubli, a także zawieszenie działalności na trzy miesiące.