Procedura jednostronnego rozwiązania umowy jest procedurą rozwiązania stosunków stron poprzez działania jednej z nich. Prawo nadaje umowie określoną moc i co do zasady strony nie mają prawa jej odmawiać. Rozważmy pytania powstałe w związku z tym.
Wartość kontraktu
Porozumienie na poziomie oficjalnym zabezpiecza obowiązki jego uczestników. Żadna ze stron nie ma prawa odmówić, ale prawo przewiduje wyjątki w tym zakresie. Ponadto prawo do odmowy jest ograniczone ścisłą procedurą i obejmuje środki mające na celu ochronę interesów drugiej strony.
Czasami powstaje zamieszanie między podobnymi pojęciami - odmowa i rozwiązanie umowy.
Pierwsza koncepcja oznacza zakończenie stosunków umownych z inicjatywy jednej ze stron, druga strona nie otrzymuje żadnych praw dotyczących przymusu do dalszego wykonania umowy.
Druga koncepcja polega na rozwiązaniu umowy na podstawie decyzji sądu lub w drodze wzajemnego porozumienia. Przyczyną zarówno odmowy, jak i rozwiązania może być znaczące naruszenie warunków przez drugą stronę lub obie strony, utrata zainteresowania realizacją umowy z powodu zmienionych okoliczności.
Zatem procedura rozwiązania umowy jednostronnie wpływa na wiele niuansów.
Podstawy do rozwiązania zobowiązań
Rozważ następującą listę:
- Wzajemna decyzja stron.
- Warunki umowy.
- Zmiana okoliczności.
- Naruszenie warunków transakcji.
Wzajemna decyzja
Z jakiegoś powodu strona może stracić zainteresowanie umową. Wystarczy wysłać powiadomienie lub podjąć inne działania. Nic więcej nie wymaga od niej. Pozostaje jednak obowiązek uwzględnienia interesów drugiej strony. Niezrównoważone działania dadzą drugiej stronie odwołanie do sądu. Dzięki temu jednostronne rozwiązanie umowy jest ryzykowne. Jak zachowują się w tej sytuacji? Proponuje się zawarcie umowy o rozwiązaniu umowy.
W zamian za zgodę druga strona zgadza się nie wnosić pozwu i być zadowolona z proponowanej kwoty. Zwykle jest to mniej niż kwota, którą sąd pobiera, jeżeli prawa i interesy drugiej strony zostały naruszone podczas anulowania umowy. Inna forma rekompensaty nie jest wykluczona.
Ponadto druga strona pozbywa się procesów sądowych i ich kosztów (postępowanie arbitrażowe jest znacznie droższe niż w sądzie powszechnym), a ryzyka utraty nigdy nie można całkowicie wykluczyć.
Warunki umowy
Prawo do jednostronnego rozwiązania umowy przyznaje bezpośrednio Kodeks cywilny. Nie jest konieczne wpisywanie odpowiedniej klauzuli w tekście umowy.
Strony mają prawo uzupełnić listę zaproponowaną przez ustawodawcę. I to lub tamte działanie lub brak działania strony może służyć jako powód do rozwiązania umowy, jeżeli w umowie znajduje się stosowna wzmianka.
Strony z góry uzgadniają, że każda z nich ma prawo odmówić wykonania zobowiązań bez dodatkowych procedur, jedynie wysyłając list lub robiąc to w inny sposób, zgodnie z warunkami transakcji lub normami prawa.
Przykładem jest świadczenie usług obywatelom lub organizacjom, którym mają prawo odmówić w dowolnym momencie, płacąc za usługi faktycznie świadczone w momencie składania wniosku.
Zmiana okoliczności
Jakie będą cechy rozwiązania umowy w tym przypadku? Jedna ze stron ma prawo wysłać pisemne zawiadomienie wyjaśniające jej stanowisko.Druga strona nie jest pozbawiona prawa do odmowy jednostronnego rozwiązania umowy. Strona, która chce rozwiązać umowę, może wystąpić do sądu.
Zmiana okoliczności nie ma znaczenia, jeżeli w umowie istnieje odpowiednie zastrzeżenie lub znaczenie umowy. W rezultacie obu stronom odmawia się prawa do wystąpienia o rozwiązanie umowy z powodu znacznej zmiany okoliczności.
Prawo określa kilka kryteriów:
- strony, wiedząc o zaistnieniu odpowiednich okoliczności, albo nie zawarłyby umowy, albo zawarłyby ją na zupełnie innych warunkach;
- strony nie mogły oczekiwać ich zaliczki;
- przyczyn ich pojawienia się nie można było wyeliminować w dobrej wierze inicjatora jednostronnego rozwiązania umowy;
- warunki umowy lub zwyczaje handlowe nie nakładają ryzyka związanego z takimi zobowiązaniami na zainteresowaną stronę.
Sąd rozwiązując umowę jest zobowiązany do sprawiedliwego podziału kosztów wykonania umowy między strony.
Naruszenie warunków
Naruszenie warunków uprawniających do odmowy i rozwiązania umowy musi być istotne. Uznaje się to za naruszenie, które sprawia, że kontynuacja umów nie ma sensu. W art. 450 CC podaje ogólną definicję wskazującą na znaczne szkody.
Inne postanowienia kodeksu, w szczególności sekcja dotycząca dostawy, wymieniają konkretne przypadki jednostronnego rozwiązania umowy. Podobne zasady w Kodeksie cywilnym ustanowiono dla prawie wszystkich umów.
Procedura bez interwencji sądu
Jakie są cechy procedury jednostronnego rozwiązania umowy? Osoba, która chce rozwiązać stosunek umowny, przesyła powiadomienie drugiej stronie. Zasadniczo uznaje się, że strona umowy została powiadomiona po otrzymaniu dokumentu. Jego odmowa lub odmowa przyjęcia nie jest brana pod uwagę i jest uważana za nieuczciwe zachowanie.
Dokumenty wysyłane są pocztą, kurierem, za pośrednictwem elektronicznych środków komunikacji. Niezależnie od wybranej metody, musi ona zapewnić odnotowanie faktu wyjazdu.
Ustawodawstwo i traktaty czasami zawierają klauzule dotyczące okresu, w którym takie powiadomienie jest przekazywane.
Jeżeli strona, która odmówiła zawarcia umowy, zdecyduje się ją jednak przedłużyć, nie jest uprawniona do zgłoszenia tej odmowy przy tej samej okazji. Prawo do odmowy powstaje, gdy kontrahent dopuści się nowego naruszenia.
Ostrzeżenie o jednostronnym wypowiedzeniu umowy lub powiadomieniu ma formę bezpłatną. Jedynym wymogiem jest wskazanie przyczyn rozwiązania stosunku, jeżeli wymaga tego akt prawny lub umowa.
Interwencja sądowa
Jednostronne rozwiązanie umowy w sądzie ma swoje własne cechy. Z reguły rozwiązanie umowy wiąże się z odzyskaniem środków. Następnie branych jest pod uwagę kilka punktów.
Po pierwsze, muszą istnieć podstawy do takiego traktowania w postaci istotnych naruszeń warunków umowy. Ich lista jest zawarta w prawie lub umowie.
Po drugie, wymagana jest zgodność z procedurą rozwiązywania sporów przedprocesowych.
Jest on przedstawiany w formie roszczenia wskazującego termin na udzielenie odpowiedzi lub skargi do organu uprawnionego do rozpatrywania sporów w postępowaniu przygotowawczym.
W przypadku wniesienia roszczenia do sądu arbitrażowego zawsze konieczne są dowody zgodności z nakazem przedprocesowym w przypadku złożenia wniosku do sądu rejonowego lub magistrackiego - w przypadku określonym w dokumencie regulacyjnym.
Interakcja z bankami
Rozwiązanie umowy przez banki jest jednostronnie stosowane dość aktywnie.
Organizacje kredytowe określają w umowach prawo do rozwiązania przez sąd i bez jego udziału. Procedura pozasądowa jest stosowana, jeżeli klient faktycznie nie korzysta z usług banku, umowa ulega rozwiązaniu po wygaśnięciu karty lub limitu kredytowego.
Pierwsza opcja znana jest wszystkim mieszkańcom kraju, bez wyjątku.Banki regularnie dochodzą do sądu roszczeń o rozwiązanie umowy i windykację środków.
Nie są tak dobrze zaznajomieni z drugim. Na przykład zwolnienie lub nawet zmiana miejsca pracy są uważane za podstawę odmowy dalszego przedłużenia kredytu w rachunku bieżącym. Klient zostanie powiadomiony listem z banku lub wiadomością na telefon komórkowy.
Funkcje dostaw
Jak uczynić jednostronne wypowiedzenie umowy o dostawę? Próbka nie jest trudna do znalezienia. Trzeba tylko mieć fundament. Kupujący ma prawo odmówić, jeżeli:
- towary o nieodpowiedniej jakości zostały dostarczone, a warunki eliminacji są dla kupującego nie do przyjęcia;
- co najmniej dwa razy więcej niż termin dostawy towarów
Sprzedawca ma prawo odmówić, jeżeli:
- co najmniej dwa razy więcej niż terminy płatności za dostawy
- co najmniej dwa razy przegapił wybór towarów.
Anulowanie umowy DDU jednostronnie
Podobnie jak w innych przypadkach, prawo wymienia przyczyny odmowy i rozwiązania umowy. Akcjonariusz ma prawo odmówić w następujących przypadkach:
- minęły dwa miesiące od planowanej daty dostawy obiektu;
- deweloper odmawia usunięcia niedociągnięć obiektu lub proporcjonalnego obniżenia ceny transakcyjnej lub zwrotu interesów akcjonariusza za ich usunięcie;
- jakość pracy nie spełnia określonych wymagań.
Właściwe wypełnienie zobowiązań przez dewelopera pozbawia klienta prawa do jednostronnej odmowy.
Rozwiązanie umowy DDU jednostronnie przez dewelopera jest przewidziane wyłącznie w przypadku nienależytego wykonania zobowiązań płatniczych przez klienta.
Ciekawy jest także los wkładów. Jeśli deweloper zwróci pieniądze z powodu anulowania umowy, nie jest on uprawniony do zatrzymania części pieniędzy na kary lub grzywny naliczone zgodnie z umową.
Jeżeli klient odmówił zawarcia umowy, ma on prawo żądać dodatkowych płatności za wykorzystanie jego pieniędzy w przypadku opóźnienia w zwrocie pieniędzy.
W którym przypadku współinwestorzy są zmuszeni wystąpić do sądu?
- Budowa została przerwana i jasne jest, że instrument nie zostanie ukończony i przekazany właścicielowi.
- Znacząca zmiana w dokumentacji projektowej i powierzchni podłogi o ponad 5%.
- Zmiana celu wspólnej własności i lokali wchodzących w skład kompleksu.
Kierunek powiadomienia
Prawo o wspólnej budowie ma inną normę dotyczącą procedury zgłaszania odstąpienia od umowy. Wystarczy wysłać list z listą i powiadomieniem.
Dokument od dewelopera wskazuje na potrzebę spłaty długu i konsekwencje naruszenia zobowiązań. Umowa z jego inicjatywy wygasa nie wcześniej niż 30 dni po wysłaniu listu do klienta.
Jeżeli akcjonariusz odmówił otrzymania listu, nie mieszka pod adresem wskazanym w dokumentach lub odmówił zapłaty pieniędzy lub istnieją informacje o otrzymaniu powiadomienia, deweloper ma prawo odmówić zawarcia umowy.
Procedura ugodowa
Jeżeli posiadacz odsetek odmówi zawarcia umowy, płatność zostanie dokonana nie później niż 20 dni. Składając wniosek do sądu - nie później niż 10 dni później.
Za każdy dzień korzystania z pieniądza naliczane są odsetki, stopa dla osób prawnych wynosi 1/300 stopy dyskontowej Banku Centralnego, dla wykorzystania środków osób fizycznych stopa jest podwojona.
Jeżeli właściciel funduszy nie złożył wniosku o pieniądze w wyznaczonym terminie, są one przekazywane do depozytu notarialnego.
Praktyka jednostronnego rozwiązania umowy
Powiadomienie ma formę bezpłatną, ale zawiera dane stron zgodnie z umową lub danymi z rejestru. Dokument wymaga odniesienia do przepisów prawa lub klauzul umowy, na które powołuje się wnioskodawca.
Rozwiązanie umowy i rozwiązanie jej w sądzie pociągają za sobą równoważne konsekwencje.
Jeżeli rejestracja jest konieczna do zawarcia umowy, wówczas jej wypowiedzenie wymaga oświadczenia inicjatora (z prawem do niezmotywowanej odmowy) oraz oświadczenia wszystkich stron, czy odstąpienie od umowy powinno być uzasadnione.