Ciągle słyszymy, że prawdziwy sektor gospodarki jest sektorem najważniejszym, który należy wspierać i rozwijać wszelkimi środkami. Jednak natychmiast powstaje pytanie, co należy rozumieć pod tym pojęciem? Co daje nam rozwój prawdziwego sektora gospodarki? Postaramy się udzielić odpowiedzi na te pytania w naszym artykule.
Koncepcja
Prawdziwy sektor gospodarki to połączenie branż wytwarzających towary i usługi. Koncepcja pojawiła się po tym, jak w końcu wyizolowano inny sektor - finansowy lub spekulacyjny. Wielu finansistów twierdzi, że prawdziwy sektor gospodarki to zbiór branż, które wytwarzają wyłącznie dobra materialne, tj. tylko te, które możesz poczuć w dłoniach i zobaczyć na własne oczy.
Dlaczego ważne jest, aby rozwijać produkcję?
Ostatnie kryzysy gospodarcze pokazały, że najbardziej ucierpiały kraje, które nie miały rzeczywistej produkcji. Jest to szczególnie prawdziwe w krajach, w których przemysł IT był wysoko rozwinięty. Kryzysy pokazały, jak bardzo ta sfera jest „rozdęta” i że ceny na tym rynku były w przeszłości znacznie zawyżone. W takich branżach niemożliwe jest utworzenie funduszy rezerwowych, „poduszek powietrznych”, ponieważ fizycznie nie można gromadzić w nich dóbr. Dlatego wielu ekonomistów uważa, że prawdziwym sektorem gospodarki jest tylko produkcja dóbr, a tego terminu nie można stosować do tych obszarów, które świadczą usługi.
Kraje, w których duży odsetek pracowników jest zaangażowany w nieproduktywne sfery budżetowe (urzędnicy, wojsko, policja itp.), Również bardzo cierpią z powodu wstrząsów gospodarczych i kryzysów, ponieważ nie mają alternatywnych opcji rozwoju. Możesz „długo siedzieć na igle olejowej” i rozwijać policję, wojsko i marynarkę wojenną. Jednak po spadku cen węglowodorów nic nie będzie ich karmić. 50 USD za baryłkę ropy naftowej jest nadal normalną ceną na rynku, ale Rosja ma już poważne problemy gospodarcze z tym rynkiem. Wielu jest przekonanych, że w cenie 30 USD za baryłkę będziemy musieli całkowicie rozwiązać całą istniejącą armię kontraktową, ponieważ po prostu nie będzie nic, co by ją nakarmiło. Przypomnijmy, że cena ropy pod „złym Jelcynem” wynosiła 10 USD za baryłkę, a szanse na jej powrót są duże, ponieważ na całym świecie odrzucono węglowodory.
Makroekonomiczne wskaźniki gospodarki realnej
W celu scharakteryzowania stanu realnego sektora gospodarki analizowane są wskaźniki makroekonomiczne, takie jak produkt narodowy brutto (PNB) i produkt krajowy brutto (PKB). Preferowany jest wskaźnik PKB, ponieważ pokazuje poziom produkcji w państwie. Podajemy zatem definicję PKB i PNB.
Produkt krajowy brutto - łączna wartość rynkowa wszystkich towarów i usług wytwarzanych przez obywateli państwa w kraju
Produkt narodowy brutto - łączna wartość rynkowa wszystkich towarów i usług wytwarzanych przez obywateli państwa zarówno w kraju, jak i za granicą.
Produkt narodowy brutto obejmuje produkt krajowy brutto.
Rzeczywisty sektor rosyjskiej gospodarki można analizować za pomocą tych dwóch wskaźników makroekonomicznych. PKB i PNB są zawsze obliczane w kategoriach pieniężnych. Powiemy o tym więcej w następnym akapicie.
Koszt czy wolumen?
Wydaje się, że główne wskaźniki makroekonomiczne realnych sektorów gospodarki powinny być mierzone wielkością produkcji, na przykład w ubiegłym roku młóciło 5 ton zboża, w tym - 6 itd.Jednak w celu obiektywnej analizy sytuacji ekonomicznej PKB PNB oblicza się w kategoriach pieniężnych.
Politycy wiedzą, jak zastosować taką sztuczkę. Gdy gospodarka kraju rośnie, w swoich raportach informują o wzroście PKB w walutach obcych. W okresach kryzysu ceny zwykle spadają. Producenci zaczynają uwzględniać dodatkowe moce produkcyjne, aby przynajmniej jakoś utrzymać się na powierzchni, ponieważ otrzymują mniejszy zysk na jednostkę towarów przy jednoczesnym utrzymaniu zobowiązań kredytowych w tej samej wielkości. Ale politycy „zmieniają” wskaźniki w kategoriach pieniężnych na wielkości produkcji i podają dane liczbowe w kategoriach fizycznych - tak wiele wydali, przeszli itd. To rodzi fałszywe wyobrażenia o sytuacji gospodarczej.
Przypomnijmy niechęć prezydenta Białorusi, gdy dowiedział się, że białoruscy producenci zwiększyli eksport do Rosji w 2016 r., Ale jednocześnie znacznie stracili zyski. Urzędnicy poinformowali go o pierwszym, ale nie wspomnieli o drugim. Jednak sam A. Łukaszenko „dotarł do sedna” prawdy i wyraził oburzenie z powodu „dumy z sukcesu”. „Co to za wzrost? Dostarczamy teraz więcej towarów, ale zaczęliśmy otrzymywać za nie mniej pieniędzy? Jaka jest zatem korzyść? ”- zapytał białoruski prezydent urzędników Ministerstwa Rolnictwa. Te uczciwe pytania wyjaśniają, dlaczego wielkość produkcji wyrażona jest w kategoriach pieniężnych, a nie w naturze.
W dalszej części naszego artykułu scharakteryzowaliśmy prawdziwy sektor rosyjskiej gospodarki.
Prawdziwa gospodarka w Rosji: celowe oszustwo czy złudzenie?
Podaliśmy już powyższy przykład, w jaki sposób białoruscy urzędnicy wiedzą, jak manipulować liczbami. Ich „pominięcia” są jednak niczym w porównaniu z ostatnimi doniesieniami rosyjskich urzędników.
Federalny Urząd Statystyczny opublikował oficjalne dane dotyczące sytuacji w naszym kraju. Rozwój realnego sektora gospodarki nie był nawet omawiany. Dane Rosstata mówią nam, że PKB za drugi kwartał 2016 r. „Nieznacznie” spadł - o około 4,5–5%. W rzeczywistości jest to około 1 bln rubli.
Federalne media i urzędnicy państwowi zaczęli trącić, że sankcje i kryzysy powodują „niewielkie” szkody dla naszej gospodarki. Statystyki potwierdzają tę tezę. Prawdziwy sektor gospodarki jest przede wszystkim wskaźnikiem liczbowym. Ale fakty, jak mówią, są upartymi rzeczami i nie można się z nimi kłócić.
Wielu ekspertów ma pytania dotyczące tego, czy media kontrolowane przez władze i wielu polityków naprawdę nie rozumieją prawdziwej sytuacji. A może celowo wprowadzają w błąd obywateli Rosji, nie wywołując paniki i niezadowolenia? Nikt jeszcze nie odpowiedział na te pytania.
Nominalny i realny PKB
Tak więc PKB Rosji „nieznacznie” spadł - o 4-5% w 2016 r., Choć jest to już katastrofa dla całej makroekonomii. Ale w porównaniu z tym, co dzieje się na świecie - spadkiem cen ropy, sankcjami, globalnym kryzysem itp. - takie liczby to „sukces”. Jednak takie wskaźniki są prawdziwą manipulacją i nie mają nic wspólnego z rzeczywistym stanem rzeczy.
Faktem jest, że do obiektywnej analizy sytuacji konieczne jest użycie wyrażenia pieniężnego, o czym już wspominaliśmy powyżej. Pojęcie „wyrażenia pieniężnego” w gospodarce oznacza obiektywny ekonomiczny odpowiednik wymiany. Dziś za ekwiwalent ten uważa się waluty obce - dolara, euro, jena i juana. Są to obiektywne miary, dzięki którym można zrozumieć rzeczywisty stan każdej gospodarki na świecie. Niestety rubel nie ma dziś zastosowania do takich walut, ponieważ podlega wielu czynnikom pozagospodarczym.
Zbliżamy się do koncepcji nominalnego i realnego PKB. Podajemy im definicję.
Nominalny PKB jest liczbowym wyrażeniem stanu gospodarki bez odniesienia do zewnętrznych wskaźników celu.
Realny PKB jest wskaźnikiem obiektywnego stanu gospodarki jako całości.
Aby zrozumieć, zasymuluj sytuację.
Inżynier w fabryce w ubiegłym roku otrzymał pensję w wysokości 30 tysięcy rubli. W następnym roku jego pensja pozostała niezmieniona. Wynika z tego, że wynagrodzenie nominalne na tym samym poziomie wynosi 30 tysięcy rubli. Czy to oznacza, że jego standard życia się nie zmienił? Nie, ponieważ w celu uzyskania obiektywności należy wziąć pod uwagę inne wskaźniki. A jeśli w ciągu roku wzrosną ceny w sklepie, wzrosną opłaty za media, benzyna i inne wzrosną, oznacza to, że realne wynagrodzenie naszego inżyniera spadło.
Rzeczywisty stan rosyjskiej gospodarki
Od 2014 do 2016 r. Rosyjski rubel spadł o połowę w stosunku do dolara. W rezultacie 17 bilionów rubli w 2014 i 2016 r. To zupełnie inne liczby. Jeśli przełożysz je na walutę, okaże się, że nasza gospodarka straciła nie 4–5% w 2016 r., Ale 45–50%. Zgadzamy się, że liczby są po prostu szokujące. Nawet w czasie Wielkiej Wojny Ojczyźnianej i po rozpadzie ZSRR nie mieliśmy tak przygnębiających wskaźników ekonomicznych. Zgromadzone rezerwy z poprzednich lat ratują nas przed głodem naszych obywateli, ale jeśli sytuacja nie ulegnie zmianie w ciągu najbliższych dwóch lub trzech lat, ludzie znów zaczną kupować sól i zapałki na przyszłość i staną w obronie pomocy humanitarnej. Mamy nadzieję, że inwestycje w prawdziwym sektorze gospodarki rozpoczną się w najbliższej przyszłości.
Co dalej
Zrobiliśmy to tylko dlatego, że rozwinęliśmy przemysł surowcowy: produkcję ropy, pozyskiwanie drewna, produkcję metalu itp. Jednak prawdziwym sektorem gospodarki jest wiele innych branż, które zastąpią tradycyjne w przyszłości: produkcja biopaliw, produkcja samochodów na odnawialnych źródłach energii, inżynieria genetyczna, zdolny do 1 kwadratu. km, aby zebrać dziesiątki razy więcej żywności itp. Wszystko to obecnie aktywnie rozwija się na Zachodzie, aw nadchodzących dekadach może się zdarzyć, że Rosja nie będzie już potrzebna jako „dodatek do surowców”. Dzisiaj jesteśmy świadkami początku ery węglowodorów: telefony komórkowe zasilane energią słoneczną, inteligentne domy, pojazdy na biopaliwa - to tylko pierwsze przykłady przyszłej produkcji. Bezpieczeństwo realnego sektora gospodarki zależy od inwestycji, modernizacji, rozwoju nowych sektorów wytwórczych oraz porzucenia „igły do ropy i gazu”.
Podsumowanie
Podsumowując Produkcja jest jednym z ważnych czynników rozwoju gospodarki. Nie zapominaj jednak, że realny i finansowy sektor gospodarki są ze sobą ściśle powiązane. Oba nie mogą funkcjonować w oderwaniu od siebie. Dlatego konieczny jest zrównoważony zrównoważony rozwój wszystkich sektorów gospodarki.