Transakcja na podstawie Kodeksu cywilnego Federacji Rosyjskiej to proces, który zmienia lub wygasa prawa i obowiązki obywatela. Oznakami transakcji są:
- tylko działania ludzi można uznać za umowę;
- działania te muszą być zgodne z prawem;
- działania te mają na celu w szczególności powstanie, wygaśnięcie lub zmianę praw obywatelskich;
- celem transakcji jest zaspokojenie majątku oraz potrzeb duchowych i moralnych.
W jakich przypadkach wymagany jest notarialny certyfikat transakcji? Wymyślmy to.
Kompozycja
Pojęcie składu transakcji implikuje istnienie pewnego zestawu okoliczności, których obecność jest obowiązkowa w każdej z transakcji, a w wyniku ich zmian i eliminacji konsekwencje, których osoba oczekiwała przy dokonywaniu tej transakcji, mogą nie wystąpić. Obiektywna strona składu transakcji odnosi się do zamiarów stron do zawarcia umowy. Taka jest wola stron. Może to być bezpośrednie, to znaczy popełnione przez osobę ustnie lub pisemnie, osobiście lub pośrednio, to znaczy w imieniu osoby, która chce dokonać transakcji, działania, których nie można interpretować inaczej niż jako zamiar jej sfinalizowania. Subiektywnymi elementami składu transakcji są okoliczności, które charakteryzują podmioty. Transakcje z małoletnimi zostaną omówione bardziej szczegółowo w tym artykule.
Które tam są
Są one podzielone na typy w zależności od tego, ile osób wyraża chęć uczestnictwa w transakcji. Zatem transakcja może być jednostronna, dwustronna i wielostronna. Istnieje również podział na gatunki, w zależności od tego, czy pobierana jest opłata kontraktowa, czy też warunki umowy są realizowane na zasadzie bezpłatności. Oznacza to, że można je wypłacić (płatność jest realizowana po spełnieniu warunków umowy) i nieodpłatne (zobowiązania zgodnie z umową są wypełniane bez zapłaty i bez odszkodowania za nieruchomość).
Ponadto transakcje zgodnie z kodeksem cywilnym Federacji Rosyjskiej są podzielone zgodnie z momentem ich wystąpienia: rzeczywiste, to znaczy są realizowane, jeśli rzecz zostanie przekazana jednej ze stron transakcji; konsensualny, to znaczy możliwość ich realizacji następuje w momencie osiągnięcia porozumienia w sprawie transakcji. Może być również nieograniczony, to znaczy czas, w którym wchodzi w życie, a czas, w którym ustaje, i czas pilny, z określeniem momentu rozpoczęcia działania lub momentu jego zakończenia, nie jest określony.
Transakcje z nieletnimi przeprowadzane są dość często.
Formularz
Przez formularz transakcji rozumie się wyrażenie woli uczestników transakcji, aby ją zrealizować. Prawo przewiduje dwie odmiany: ustną i pisemną. Ustne wnioski są możliwe w każdym przypadku, z zastrzeżeniem pewnych warunków:
- gdy prawo lub umowa stron niekoniecznie ustanowiły formę pisemną;
- gdy realizacja transakcji następuje z chwilą ich zakończenia (wyjątek - transakcje wymagające notarialności, a także transakcje uznane za nieważne, jeżeli nie zostaną zawarte na piśmie);
- zawarcie transakcji jako wykonanie pisemnej formy umowy, a także w obecności porozumienia stron, że wykonanie jest możliwe ustnie.
Wszystkie pozostałe przypadki przewidują zawarcie umowy na piśmie.
Jak to załączyć?
Zawarcie prostej pisemnej transakcji odbywa się poprzez skompletowanie jednego dokumentu podpisanego przez wszystkie zainteresowane strony. Wymagany jest formularz pisemny:
- przy zawarciu transakcji, w których uczestnikami są osoby prawne;
- przy zawarciu transakcji między obywatelami, jeżeli kwota jest większa niż dziesięć minimalnych wynagrodzeń.
W przypadku nieprzestrzegania formy pisemnej może to pozbawić strony możliwości sporu, odwołać się do warunków umowy, jednak nie może to pozbawić ich prawa do korzystania z pisemnych lub innych dowodów. W niektórych przypadkach proste pisanie nie wystarcza; wymagana jest notarialna certyfikacja lub państwowa rejestracja transakcji. Obowiązkowa certyfikacja przez notariusza jest wymagana w przypadku transakcji związanej z hipoteką na nieruchomości, zobowiązaniami do zabezpieczenia, umowami rentowymi podczas wykonywania utrzymania przez całe życie, a także w przypadkach, gdy jest to przewidziane umową stron. Rejestracja stanowa jest wymagana dla wszystkich transakcji dotyczących gruntów i innych nieruchomości.
Zawarcie transakcji z małoletnimi
Prawo rosyjskie stanowi, że małoletni jest uważany za obywatela, dopóki nie osiągnie wieku 18 lat. Kodeks cywilny dzieli małoletnich na dwie kategorie: małoletni - dzieci poniżej 14 roku życia; nieletni - w wieku od 14 do 18 lat. Nastolatki w drugiej grupie różnią się od pierwszej tym, że posiadają dużą liczbę praw w przypadku zawarcia umów cywilnych. Młodzież w wieku od 14 do 18 lat ma prawo brać udział w zawieraniu transakcji: może ona sama zawierać umowy, podpisywać dokumenty itp. Ale wszystkie tego rodzaju działania mają miejsce, jeżeli rodzice lub przedstawiciele prawni wyrażą na to pisemną zgodę. Młodzi obywatele nie mają takich praw; prawa te są wykonywane przez rodzica lub innego przedstawiciela prawnego.
Przedstawiciel prawny
Dokonując transakcji dokonanych przez osoby niepełnoletnie, w których jeden z uczestników będzie dzieckiem, należy najpierw ustalić jego przedstawiciela prawnego. Oznacza to, że osoba, która faktycznie weźmie udział w transakcji, i za pomocą jakich dokumentów należy to potwierdzić. Tak więc prawnymi przedstawicielami dziecka mogą być: matka i ojciec, rodzic adopcyjny, opiekun (jeśli dziecko jest małym dzieckiem) i powiernik (jeśli mówimy o nastolatkach w wieku od 14 do 18 lat). To ci obywatele mogą wykonywać wszystkie czynności prawne w imieniu dziecka.
Potwierdzenie władzy
Przedstawiciele prawni muszą posiadać dokumenty potwierdzające istnienie takich uprawnień. Dla rodziców jest to paszport i akty urodzenia dzieci. Dla przysposabiających taki dokument jest świadectwem adopcji. Strażnicy i powiernicy - dokumenty wydawane przez władze lokalne. Wychowując dziecko w rodzinie zastępczej, należy przedstawić dokument potwierdzający przeniesienie dziecka do rodziny zastępczej, wydany przez władze opiekuńcze. Gdy dziecko przebywa w instytucjach publicznych, opiekunem dziecka jest głowa tej instytucji. I może działać w interesie okręgu.
Fundacja
Podstawą w tym przypadku jest decyzja odpowiedniego organu, że dziecko zostało umieszczone w tej instytucji. Państwowa rejestracja transakcji na nieruchomościach, rejestracja wniosków i innych niezbędnych dokumentów w imieniu nastolatków w wieku poniżej 14 lat jest prowadzona przez przedstawicieli prawnych, podpisują również umowy. Nastolatki w wieku od 14 do 18 lat samodzielnie podpisują umowy i składają wnioski o rejestrację praw przez państwo.
Dokumenty
Oprócz powyższych dokumentów, przy rejestracji praw należy przedstawić inne dokumenty, a mianowicie:
- dokumenty potwierdzające uprawnienia przedstawiciela prawnego małoletniego;
- dokumenty potwierdzające prawa małoletnich w wieku od 14 do 18 lat do samodzielnego rozporządzania mieniem (decyzja wydana przez organ opiekuńczy lub sąd, że małoletni, który ukończył 16 lat, został uznany za w pełni zdolny, a także zaświadczenie o zawarciu małżeństwa przez nieletnich );
- pisemna zgoda przedstawiciela prawnego na zawarcie transakcji przez młodzież w wieku 14–18 lat;
- pisemne zezwolenie wydane przez organy opiekuńcze i powiernicze na zbycie prawnych przedstawicieli majątku dziecka poniżej 14 roku życia;
- pisemne zezwolenie wydane przez władze opiekuńcze na udzielenie zgody przedstawicielowi prawnemu małoletniego w wieku od 14 do 18 lat na zbycie mienia.
Podstawy nieważności transakcji są interesujące dla wielu.
Niezłożenie wszystkich wyznaczonych dokumentów pociąga za sobą odmowę przeprowadzenia procedury rejestracyjnej.
Kiedy wymagana jest zgoda?
Zgoda władz opiekuńczych jest wymagana w następujących przypadkach:
- przy wynajmie nieruchomości należącej do osoby małoletniej;
- w przypadku przeniesienia własności lub przeniesienia własności dziecka na podstawie umowy do nieodpłatnego użytkowania;
- przy przekazywaniu nieruchomości jako zabezpieczenia;
- w przypadku odmowy przyznania praw nieletnim;
- w podziale własności nieletnich;
- w transakcjach, których wykonanie doprowadzi do zmniejszenia majątku dziecka;
- po przeniesieniu mieszkania, w którym mieszkają rodziny opiekuńcze właścicieli tych lokali lub pozostali członkowie rodziny właściciela pozostawieni bez opieki rodzicielskiej, jeżeli naruszone zostały prawa i interesy takich osób. Ponadto wszystkie dokumenty potwierdzające notarialnie transakcję są konieczne po otrzymaniu spadku przez dziecko lub mienie na podstawie umowy podarunkowej.
Zakazy
Istnieją pewne zakazy dotyczące transakcji z udziałem nieletnich. Zgodnie z rosyjskim prawem strażnicy, powiernicy, ich żony i mężowie, a także bliscy krewni, nie są uprawnieni do dokonywania transakcji z oddziałami (wyjątek stanowi przeniesienie własności na oddziały na podstawie umowy podarunkowej lub do bezpłatnego użytku). Procedurę zawarcia transakcji należy bezwzględnie przestrzegać.
Ponadto prawo zabrania reprezentowania interesów okręgów podczas transakcji lub w sprawach sądowych między oddziałem a małżonkiem lub bliskimi krewnymi opiekuna. Na przykład prawo zabrania sprzedaży mieszkania należącego do dziecka, dla którego matka działa, rodziców matki lub jej innych krewnych. Okazuje się, że prowizja uciążliwych transakcji w tym przypadku jest zabroniona, niezależnie od tego, czy dziecko nabywa, czy zbywa nieruchomość. W takich sytuacjach możliwe jest tylko dawanie. Kolejną zasadą jest zakaz udzielania praw własności przedstawicielom prawnym w imieniu dziecka.
Podstawy nieważności transakcji zostaną rozpatrzone poniżej.
Inwalidztwo
Ustawodawstwo określa podstawy, w przypadku których transakcje z udziałem nieletnich można uznać za nieważne:
- zawarcie transakcji przez dziecko w wieku poniżej 14 lat;
- zawarcie transakcji przez nastolatka w wieku 14–18 lat bez pisemnej zgody rodzica lub przedstawiciela prawnego.
Dokonując transakcji z małoletnimi, należy pamiętać, że przepisy prawne ustanawiają szereg ograniczeń w takich przypadkach i należy to wziąć pod uwagę.