Tak jak powinno być w przypadku jednego z najsilniejszych państw na świecie, Federacja Rosyjska ma solidną linię struktur władzy - dużą armię, marynarkę wojenną, FSB i inne organizacje. Ale z całą swoją mocą, wyposażeniem technicznym i wysoko wykwalifikowanymi specjalistami tylko Ministerstwo Sytuacji Nadzwyczajnych jest stale zmuszane do spotkania naturalnego i stworzonego przez człowieka wroga w dowolnej części rozległego terytorium naszego kraju.
I nie warunkowe ani potencjalne, jak w ćwiczeniach, ale bez względu na to, co jest rzeczywiste, zagraża śmiertelnemu niebezpieczeństwu dla ogólnej populacji i samych pracowników. Nieodpowiednio wykwalifikowana działalność w tym przypadku nie spowoduje całkowicie złych szacunków sędziów, ale stratę życia i duże straty materialne. Dlatego siły i środki reagowania kryzysowego nieustannie zmagają się z licznymi niebezpieczeństwami i kataklizmami na najwyższym poziomie.
Formacja
Historia państwa rosyjskiego prawie zawsze towarzyszyła poważnym klęskom żywiołowym, tragediom naturalnym i spowodowanym przez człowieka, katastrofom, a także poważnym incydentom, które mają miejsce podczas wojen i incydentów lokalnych i poważnych. Ułatwiło to rozległe terytorium kraju, różnorodne warunki naturalne i najdłuższa granica państwowa.
Formowanie początków niektórych struktur władzy Ministerstwa ds. Zagrożeń rozpoczęło się w średniowieczu. Siły i środki reagowania awaryjnego nie pojawiły się z prędkością błyskawicy. Kilka wieków później, już w epoce sowieckiej, liczba takich ciał gwałtownie wzrosła, biorąc pod uwagę rozszerzenie zakresu zadań. Powstały problemy chemiczne, atomowe, bakteriologiczne i inne antropogeniczne, a także pożary, powodzie, konflikty zbrojne.
Ostatni krok pozostał - zjednoczyć wszystkie te liczne struktury w ramach jednego stowarzyszenia państwowego w celu bardziej skutecznego rozwiązania palących problemów. 27 XII 1990 r., Na mocy zarządzenia nr 606, rosyjski korpus ratunkowy został utworzony na szczeblu Państwowego Komitetu Rosji.
Data publikacji tego dokumentu prawnego stała się punktem wyjścia dla Ministerstwa ds. Zagrożeń Federacji Rosyjskiej. Minęło kilka lat i po przejściu szeregu reform struktura ta w 1994 r. Uzyskała oficjalny status ministerstwa federalnego.
Ministerstwo Nadzwyczajnych Federacji Rosyjskiej
Teraz Ministerstwo Sytuacji Nadzwyczajnych Federacji Rosyjskiej jest wiodącą strukturą, której zadania obejmują zarządzanie i koordynację działań w zakresie obrony cywilnej, zapobieganie klęskom żywiołowym i katastrofom spowodowanym przez człowieka, zapewnianie bezpieczeństwa pożarowego, a także koordynowanie pracy innych federalnych struktur wykonawczych w tym obszarze.
W oparciu o skład i zadania ministerstwa ds. Sytuacji nadzwyczajnych powstaje struktura ministerstwa, w skład której wchodzą organy ścigania, od organizacji ratowniczych po zmilitaryzowane i niemilitaryzowane pożary oraz inne struktury na różnych poziomach. Są one połączone z różnymi instytucjami medycznymi, organami hydrometeorologicznymi i służbami monitorującymi środowisko, a także organizacjami obrony cywilnej i wolontariuszami.
Razem struktury te są gotowe do spełnienia i napotykają katastrofy naturalne i spowodowane przez człowieka o dowolnej naturze i poziomie.
Wyszukiwanie i ratownictwo
Spośród struktur istniejących w ministerstwie bardzo ważna jest służba poszukiwawczo-ratownicza (PSS). W Rosji ma złożony rozgałęziony system organów terytorialnych i wydziałowych.
Służba poszukiwawczo-ratownicza Ministerstwa ds. Sytuacji Nadzwyczajnych Federacji Rosyjskiej realizuje swoje działania pod bezpośrednim nadzorem Ministerstwa Sytuacji Nadzwyczajnych w Rosji, a także w koordynacji ze stale działającymi organami zarządzającymi w ramach wiodących struktur podmiotów wchodzących w skład naszego kraju. PSS kontaktuje się z innymi organami wykonawczymi. Organy MSS są szczególnie nastawione na rozwiązywanie problemów w dziedzinie ochrony Rosjan i terytorium kraju i są częścią jednej struktury w tym obszarze (RSHS).
Pogotowie ratunkowe
Emergency Rescue Service (ACS) to kompleks organów zarządzających, wysoko wykwalifikowanych pracowników oraz nowoczesnych modyfikacji technicznych i urządzeń mających na celu rozwiązywanie problemów w zapobieganiu i eliminowaniu sytuacji awaryjnych. Wszystkie te elementy są zawarte w ogólnym kompleksie, którego podstawę tworzą organizacje ratownicze.
ACC jest autonomicznym lub znajdującym się w serii systemem służb ratowniczych zaprojektowanym do akcji ratowniczych. Baza ACU składa się z agencji ratowniczych wyposażonych w specjalny sprzęt, maszyny, sprzęt, narzędzia i materiały.
Struktura medyczna Ministerstwa ds. Nagłych Wypadków
Specyfika pracy Ministerstwa ds. Zagrożeń wymaga obowiązkowej obecności lekarzy zarówno na potrzeby ludności, jak i samych ratowników (oczywiście dotyczy to głównie populacji). Disaster Medicine Service to wyspecjalizowana struktura, której zadaniem jest organizacja opieki medycznej dla ofiar nagłych wypadków.
W takich okolicznościach często pojawia się trudna sytuacja „jeden lekarz - duża liczba pacjentów”, który wymaga specjalnej wydajności i kwalifikacji od pracowników tego serwisu. W szczególności służba medyczna Ministerstwa Sytuacji Nadzwyczajnych powinna w warunkach kataklizmu szybko przeprowadzić badanie lekarskie pacjentów i ofiar, udzielić pomocy, ewakuować pacjentów i tak dalej.
Instytucje medyczne Ministerstwa ds. Nagłych Wypadków
Centrospas to centralny oddział ratownictwa lotniczego w Ministerstwie ds. Zagrożeń Federacji Rosyjskiej. W naszym kraju jest to jedyna organizacja w ministerstwie, której personel obejmuje oficjalnie lekarzy z wyższym wykształceniem. Centrospas posiada nowoczesny specjalistyczny sprzęt i leki. Do tej organizacji dołączony jest szpital lotniczy.
VTsMK Zashchita jest jedną z wiodących organizacji zajmujących się nie tylko praktyczną, ale także teoretyczną pracą w ramach Ministerstwa ds. Nagłych Wypadków. Państwo ma szpital różnych specjalizacji i wydział lotnictwa medycznego do awaryjnego usuwania ofiar ze strefy zagrożenia.
TTsMK radzi sobie z konsekwencjami niewielkiego zagrożenia na obszarze dotkniętego katastrofą. Urządzenie jest podłączone w przypadku niewielkiej liczby skutków katastrof.
Strażacy z Ministerstwa ds. Nagłych Wypadków
Ministerstwo Sytuacji Nadzwyczajnych Straż Pożarna jest wiodącą formą państwowej ochrony przeciwpożarowej, której zadaniem jest ratowanie ludności, mienia osobistego i państwowego, wyposażenia, budynków przed pożarami, monitorowanie użycia ognia i eliminowanie naruszeń. Zadania GPS:
- GPS kompiluje i wdraża ogólnie przyjęte zasady postępowania z ogniem;
- tworzy i wdraża we właściwym czasie monitorowanie miast i wsi, fabryk i fabryk oraz inne działania w dziedzinie bezpieczeństwa przeciwpożarowego;
- eliminuje pożary;
- prowadzi prace organizacyjne;
- koordynuje pracę innych form bezpieczeństwa pożarowego;
- tworzy i wdraża rozwój zunifikowanej działalności w dziedzinie bezpieczeństwa pożarowego;
- prowadzi prace nad szkoleniem pracowników w zakresie specjalistycznej ochrony.
Siły i środki eliminowania sytuacji kryzysowych skutecznie zwalczają katastrofy związane z pożarem, który wymknął się spod kontroli człowieka. Ponadto strażacy z Ministerstwa Sytuacji Nadzwyczajnych monitorują przestrzeganie środków bezpieczeństwa pożarowego.
Ostrzeżenie awaryjne
Zapobieganie sytuacjom kryzysowym to pewna lista działań mających na celu maksymalne zmniejszenie ryzyka sytuacji kryzysowych, a także uratowanie ludności, zmniejszenie szkód materialnych i zniszczenie lasów, pól, fauny itp.
Zapobieganie sytuacjom awaryjnym odnosi się do wszystkich etapów pracy z tymi zjawiskami - od przewidywania sytuacji kryzysowych po obliczanie działań w celu wyeliminowania incydentów i ich negatywnych konsekwencji. Opracowywana jest również procedura ewakuacyjna i prowadzone są alarmy szkoleniowe. Bez tej struktury środki mające na celu wyeliminowanie sytuacji awaryjnych z trudem mogą zostać podjęte.
Reakcja awaryjna
Reagowanie kryzysowe polega przede wszystkim na poszukiwaniu ludzi i innej ważnej pracy wykonywanej w sytuacjach awaryjnych, której celem jest uratowanie populacji, ograniczenie strat i szkód materialnych, a także ograniczenie zakresu sytuacji awaryjnych.
Akcje ratownicze w nagłych wypadkach mają również na celu znalezienie i uwolnienie ofiar, które nie są w stanie samodzielnie wydostać się ze strefy awaryjnej, zapewniając im opiekę medyczną i ewakuację.
Wielkie wysiłki i środki mające na celu wyeliminowanie sytuacji awaryjnych są właśnie ukierunkowane na te kwestie.
Ministerstwo ds. Sytuacji kryzysowych w życiu kraju
We współczesnej Rosji, w obliczu zmieniających się warunków klimatycznych i stosunków międzynarodowych, prawie co roku kraj doświadcza regularnych katastrof o charakterze naturalnym i antropogenicznym. Zasadniczo jest to zalanie terytoriów lub pojawienie się pożarów. Występują wszędzie, ale zwłaszcza w ostatnich latach powtarzały się na Dalekim Wschodzie, Syberii i w wielu regionach europejskiej części kraju.
Kolejnym wyzwaniem Ministerstwa ds. Zagrożeń było powódź na terytorium Stawropola pod koniec maja 2017 r. Następnie ratownicy ewakuowali mieszkańców siedmiu osad, wywieziono ponad 40 tysięcy osób. Ponad 1500 budynków mieszkalnych zostało zalanych w regionie, a dwóch lokalnych mieszkańców padło ofiarą powodzi. Dotknęło to ponad 5,5 tysiąca osób, w tym prawie tysiąc dzieci. Po powodzi nastąpiły osuwiska. Prawie 3,5 tysiąca osób i 560 elementów sprzętu było zaangażowanych w następstwa klęski żywiołowej.
Na mniejszą skalę, ale mimo zniszczenia i utraty życia, dochodzi do trzęsień ziemi. Jednocześnie Ministerstwo Sytuacji Nadzwyczajnych zapewnia pomoc w eliminowaniu negatywnych konsekwencji nie tylko w naszym kraju, ale także za granicą.
Klęski żywiołowe powtarzają się na dużą skalę, dlatego siły i środki Ministerstwa Sytuacji Nadzwyczajnych do reagowania w sytuacjach kryzysowych muszą być stale gotowe do wykonania swojej pracy. Odrębnym obszarem pracy Ministerstwa ds. Zagrożeń jest eliminacja skutków ataków terrorystycznych i starć wojskowych.
W dzisiejszych czasach wydaje się spokojniejsze i spokojniejsze, pracownicy EMERCOM nieustannie stawiają czoła śmiertelnym zagrożeniom i eliminują liczne katastrofy. To ich wyczyn i codzienna praca.