Treść pełnomocnictwa i jego forma

Dzisiaj możliwość działania lub reprezentowania innej osoby w związku prawnym jest odrębnym tematem do dyskusji. Co to jest pełnomocnictwo? Jego treść, forma, ważność zostaną uwzględnione w materiałach tego artykułu. Ponadto czytelnik ma możliwość zapoznania się z niektórymi praktycznymi punktami problemu.

Pojęcie pełnomocnictwa

Zgodnie z ust. 1 art. 9 kodeksu cywilnego Federacji Rosyjskiej osoby prawne i osoby fizyczne, według własnego uznania, korzystają z praw obywatelskich, które w jakiś sposób do nich należą. Tak więc prawa obywatelskie podlegają wykonywaniu przez podmioty cywilnych stosunków prawnych osobiście lub przez przedstawicieli. Pojęcie reprezentacji określa art. 182 akapit pierwszy rosyjskiego prawa cywilnego. Termin ten należy uznać za transakcję transakcji dokonaną przez jednego przedstawiciela (osobę) w imieniu innego przedstawiciela (osoby) na mocy określonego organu.

Uprawnienia uzasadnienia

Z reguły władza opiera się na następujących czynnikach:

• Wskazanie ustawodawstwa.
• Wskazanie aktu władzy publicznej lub samorządu lokalnego, obowiązkowe w tym celu.
• Pełnomocnictwo (forma, treść, rodzaje są rozważane w tym artykule).

Do tej pory w praktyce notarialnej reprezentacja pełnomocników stała się powszechna. Należy zauważyć, że pełnomocnictwo to nic innego jak pisemne upoważnienie wydane przez jednego przedstawiciela (osobę) innemu przedstawicielowi (osobie). Treść pełnomocnictwa w prawie cywilnym sugeruje, że ekstradycja może nastąpić w odniesieniu do określonej liczby osób. Jego głównym celem jest reprezentowanie bezpośrednio przed osobami trzecimi. Tak więc pisemne upoważnienie przedstawiciela do transakcji może zostać udzielone tylko stronie trzeciej odpowiedniej do sytuacji. Przepis definiujący treść pełnomocnictwa, określone w art. 185 ust. 3 rosyjskiego kodeksu cywilnego. Warto dodać, że pełnomocnictwo można wydać zarówno w celu realizacji transakcji, jak i w celu wykonania innych czynności, które mają znaczenie prawne.

Wymagania dotyczące pełnomocnictwa

Jak się okazało, pełnomocnictwo to umowa. Jak każda transakcja, wiąże się to z pewnymi wymagania pełnomocnictwaktóre są prezentowane przez obecne ustawodawstwo. W związku z tym pełnomocnictwo może zostać wydane wyłącznie na podstawie czynności prawnych o charakterze zgodnym z prawem. Ponadto wola przedstawionego (głównego) w ten czy inny sposób musi być zgodna z jego wolą. Forma i treść pełnomocnictwa Mówią, że można to uznać za nieważne tylko zgodnie z ogólnymi wymogami dotyczącymi nieważności transakcji. Tak więc następujące elementy są nieprawidłowe:

• Pełnomocnictwo, które narusza wymogi prawa lub innego aktu prawnego.
• Pełnomocnictwa wydane zgodnie z komisją uprawnień, które oczywiście są sprzeczne z podstawami moralności lub rządów prawa.
• Pełnomocnictwo wiąże się z wyobraźnią i udawaniem.
• Pełnomocnictwo, które zostało popełnione pod wpływem istotnego błędu.
• Pełnomocnictwo, którego konstrukcja odbyła się pod wpływem oszustwa, groźby, przemocy lub niesprzyjających okoliczności.
• Pełnomocnictwo polega na popełnieniu go przez osobę niekompetentną lub nieletnią. Należy zauważyć, że w niektórych okolicznościach organy sądowe mogą uznać moc prawną. Z reguły dzieje się tak w wyniku pełnomocnictwa na rzecz małoletniego lub prawnie niekompetentnego obywatela.

Dodatkowe zasady

Należy zauważyć, że oprócz powyższych wymagań pełnomocnictwo sugeruje zasady specjalnego usposobienia. Nawiasem mówiąc, ich nieprzestrzeganie z reguły pociąga za sobą uznanie nieważności pełnomocnictw wydanych w ustalony sposób. Na przykład, zgodnie z drugim wzorem art. 186 akapit pierwszy Kodeksu cywilnego Federacji Rosyjskiej, pełnomocnictwo, w którym nie wskazano daty jego prowizji, jest w jakiś sposób uznane za nieważne.

Jak się okazało treść pełnomocnictwa w prawie cywilnym oznacza umowę w jedną stronę. Do jego wdrożenia, a także do wzmocnienia pełnomocnictwa nie jest wymagana zgoda przedstawiciela. Niemniej jednak wykonywanie uprawnień opartych na wydanym pełnomocnictwie, w taki czy inny sposób, zależy od przedstawiciela. Wszyscy rodzaje pełnomocnictw w treści sugerują, że przedstawicielowi przysługuje absolutne prawo w dowolnym momencie do odmowy realizacji przypisanych mu funkcji. Ponadto odmowa ta nie pociąga za sobą żadnych konsekwencji, które w żadnym wypadku nie zależą od konkretnych przyczyn.

Ponieważ pełnomocnictwo jest jedynie rodzajem reprezentacji, po jego wypełnieniu należy wziąć pod uwagę zasadę zawartą w art. 182 akapit trzeci kodeksu cywilnego. Zgodnie z nim przedstawiciel nie jest uprawniony do dokonywania transakcji w stosunku do siebie w imieniu osoby reprezentowanej, a także w stosunku do innej osoby, jeżeli jest ona tymczasowym przedstawicielem tej ostatniej. Należy zauważyć, że w tym przypadku wyjątkiem są sytuacje określone w obowiązującym prawie.

Pełnomocnictwo: forma, treść

Na początek należy zauważyć, że formę pełnomocnictwa należy rozumieć jako jeden z podstawowych wymogów, które go dotyczą. Tak więc pełnomocnictwo nie może istnieć bez pisemnej rejestracji. Forma i treść pełnomocnictwa wymagają notarialnego wydania, jeżeli jest wydawane zgodnie z transakcjami, które w taki czy inny sposób wymagają formy notarialnej. Pełnomocnictwo to dotyczy składania wniosków dotyczących państwowej rejestracji transakcji lub uprawnień, a także zbycia praw, które przeszły procedurę rejestracji w rejestrze państwowym. Przepis ten został określony w pierwszym akapicie art. 185.1 Kodeksu cywilnego. Przy okazji pełnomocnictwo w każdym przypadku wiąże się to z notarialnym nieodwołalnym pełnomocnictwem.

Należy zauważyć, że w praktyce stosowania art. 185 ust. 1 Kodeksu cywilnego do tej pory nie było jednomyślnej opinii na temat tego, czy informacje o transakcjach, które są poświadczone notarialnie, muszą być poświadczone przez notariusza. Interesujące jest to, że różni autorzy opowiadają się w tej sprawie całkowicie przeciwnie. Punkt widzenia dotyczący możliwości wydawania pełnomocnictw wszystkich odmian w imieniu YL w prostej formie pisemnej jest również wyrażany przez znanych dziś rosyjskich cywilów.

Niemniej jednak konstrukcja prawna art. 185 ust. 1 prawa cywilnego jest taka, że ​​niemożliwe jest sformułowanie takiego wniosku na jego podstawie, ponieważ zgodnie z ust. 4 tego artykułu pełnomocnictwo jest wydawane w imieniu osoby prawnej podpisanej wyłącznie przez jego zarząd lub inną osobę upoważnioną do przeprowadzenia tej operacji za pośrednictwem jego dokumentacja składowa.Należy pamiętać, że norma ta nie ma charakteru wyjątku od ogólnej zasady, o której mowa w ust. 1 rozważanego artykułu.

Pełnomocnictwo notarialne

Oprócz przedstawionych powyżej pełnomocnictwa, które zostały wydane zgodnie z przekazaniem pełnomocnictwa, muszą być poświadczone notarialnie. Wyjątkiem są tutaj przypadki przewidziane w art. 185 ust. 1 pkt 3 kodeksu cywilnego. Obejmuje to pełnomocnictwo do otrzymywania wynagrodzeń i innych płatności związanych ze stosunkami pracy, do otrzymywania wynagrodzenia pieniężnego dla wynalazców i autorów, świadczeń, emerytur i stypendiów, a także do otrzymywania korespondencji (wyjątek stanowi cenna korespondencja).

Ponadto poświadczone notarialnie certyfikaty podlegają określonym pełnomocnictwom związanym z wykonywaniem określonych czynności określonych przez znaczenie prawne. Zatem zgodnie z art. 9 ust. 2 akapit szósty federalnej ustawy ustawodawczej „W odniesieniu do aktów stanu cywilnego” notarialność wymaga pełnomocnictwa związanego z uzyskaniem drugiego zaświadczenia dotyczącego rejestracji państwowej niektórych aktów stanu cywilnego.

Na podstawie pełnomocnictwa w odniesieniu do zawierania wszelkich transakcji przewidzianych w bieżącym ustawodawstwie oraz wykonywania wszelkich działań, które nie są sprzeczne z prawem, można je poświadczyć za pośrednictwem notariuszy pracujących w kancelariach notarialnych na szczeblu państwowym (art. 36), prowadzących prywatną praktykę (art. Trzydziesty piąty), oraz także urzędnicy urzędów konsularnych (art. trzydziesty ósmy).

Pełnomocnictwo: koncepcja, treść, rodzaje

Jak wspomniano powyżej, treść pełnomocnictwa należy rozumieć jako zakres pełnomocnictwa przewidziany w pełnomocnictwie przysługującym przedstawicielowi. Należy dodać, że uprawnienia te nie powinny wykraczać poza obecne ustawodawstwo, a także być z nim sprzeczne. Pełnomocnictwo, treść, rodzaje jego klasyfikacja jest następująca:

• Ogólne (ogólne) pełnomocnictwa, które są wydawane w celu realizacji w określonym czasie różnych transakcji i innych działań istotnych w planie prawnym. Ogólne pełnomocnictwa obejmują pełnomocnictwa do zbywania i zarządzania kompleksami nieruchomości, realizacji funkcji przedstawicielstwa w różnych przypadkach, wykonywania wszelkiego rodzaju transakcji dozwolonych przez obowiązujące ustawodawstwo i tak dalej. Należy pamiętać, że nawet zgodnie z ogólnymi (ogólnymi) pełnomocnictwami, zwykle zawierającymi bardzo szeroki zakres pełnomocnictw, które są udzielane pełnomocnictwu, oraz zdolność do wykonywania prawie wszystkich operacji w imieniu reprezentowanej osoby, niektórych transakcji nie można wykonać.
• Specjalne pełnomocnictwa związane są z realizacją działań o jednolitym charakterze w określonym czasie. Pełnomocnictwo tego rodzaju musi obejmować pełnomocnictwo do reprezentacji sądowej, zbywania depozytu i tak dalej.

Jednorazowe pełnomocnictwa

Pełnomocnictwo, które jest wydawane w celu realizacji ściśle określonej, konkretnej transakcji lub zlecenia innej z góry określonej czynności o charakterze prawnym, jest nazywane jednorazowym. Należy zauważyć, że obecnie większość pełnomocnictw, które są poświadczone i stosowane w praktyce notarialnej, ma charakter jednorazowy.

Należy pamiętać, że pełnomocnictwo danego rodzaju może zawierać pewną liczbę pełnomocnictw (na przykład uzyskać zaświadczenie o państwowej rejestracji prawa, sporządzić umowę sprzedaży nieruchomości itd.).Podane uprawnienia są w jakiś sposób związane z jednym przedmiotem, dlatego pomimo przedstawionej wielości, a także potrzeby udzielenia pełnomocnictwa różnym organom, różnorodność pełnomocnictwa jest jednorazowa.

Nieodwołalne pełnomocnictwo

Stosunkowo niedawno rodzaj pełnomocnictwa okazał się nieodwołalny. W celu zapewnienia wypełnienia lub bezpośredniego wypełnienia obowiązku przez przedstawiciela wobec przedstawiciela lub osób, w których interesach lub w imieniu którego przedstawiciel wykonuje operacje, gdy taki obowiązek jest związany z realizacją działalności przedsiębiorczej, przedstawiciel ma prawo wskazać w dokumentacji wydanej przedstawicielowi o wyjątek anulowania pełnomocnictwa przed końcem okresu jego ważności lub odwołanie tylko w przypadkach przewidzianych przez obowiązujące prawo rosyjskie jak określono w samym dokumencie. Ważne jest, aby pamiętać, że nieodwołalne pełnomocnictwo może być poświadczone przez notariusza, a także zawierać bezpośrednie wskazanie powstania pewnych ograniczeń w zakresie możliwości jego odwołania na podstawie art. 188 akapit pierwszy kodeksu cywilnego.

Wygaśnięcie pełnomocnictwa

Zgodnie z art. 188 Kodeksu cywilnego w uzasadnieniu wypowiedzenia pełnomocnictwa zawarte są następujące klauzule:

• Wygaśnięcie okresu ważności pełnomocnictwa.
• Odwołanie pełnomocnictwa przez osobę, która je wydała.
• Odmowa osoby, której pełnomocnictwo zostało wydane z jego własnego upoważnienia.
• Rozwiązanie podmiotu prawnego, któremu zostało wydane lub w imieniu którego zostało wydane.
• Śmierć osoby, która wydała pełnomocnictwo lub osoby, na rzecz której zostało udzielone.
• Wprowadzenie do relacji przedstawiciela i złożonej procedury upadłościowej, zgodnie z którą osoba traci prawo do niezależnego wydawania pełnomocnictw.

Należy zauważyć, że lista przyczyn wypowiedzenia pełnomocnictwa nie jest wyczerpująca, chociaż jest tworzona w ten sposób.