Opracowywanie umów cywilnych jest jednym z działań prawników. Niektórzy z nich ćwiczą tylko w tym obszarze. Co należy wziąć pod uwagę w przypadku takiego zadania?
Traktat i jego znaczenie
Umowa jest jednym z podstawowych źródeł pojawiania się praw i obowiązków obywateli i organizacji. Występuje dosłownie wszędzie i zwyczajnie nie zwraca się na to uwagi.
Pojęcie umowy cywilnej obejmuje porozumienie dwóch lub więcej stron. Zmienia istniejące prawa i obowiązki lub ustanawia nowe.
Wartość umowy polega nie tylko na sformalizowaniu zobowiązań między stronami, ale także na ochronie ich praw i interesów. Nic dziwnego, że jedną z podstaw do unieważnienia umowy jest zniewolenie jej warunków.
Praktykujący prawnicy zauważają, że umowa jest przygotowywana przede wszystkim na wypadek procesu.
Zewnętrzna realizacja umowy
Przygotowanie umów cywilnych oznacza przede wszystkim sporządzenie dokumentu, który konsekwentnie określa elementy ustalające obowiązki stron.
Co ciekawe, pozornie podobne porozumienia w praktyce różnią się pod wieloma względami. Wynika to zarówno ze specyfiki relacji między stronami, jak i wielkości zobowiązań. Na przykład umowa na budowę pojedynczego domu różni się od umowy na budowę budynku wielopiętrowego. Pierwszy jest umieszczony na dwóch lub nawet jednym arkuszu, drugi to wielostronicowy dokument o obszernych zastosowaniach.
Przedsiębiorcy i szefowie organizacji często mają negatywne nastawienie do przygotowywania umów, uznając je za zwykłą formalność, a nawet przeszkodę w prowadzeniu biznesu.
Umowy cywilne z kilku arkuszy są zszywane przed rejestracją państwową, a pełna nazwa jest zapisywana na dołączonej metce i podpisy stron. Bardziej skomplikowane są przypadki notarialnych umów. Są one utworzone na formularzach i są poświadczone pieczęcią i podpisem notariusza.
Formularz umowy
W sumie przewidziane są trzy formy umów cywilnych:
- ustny;
- napisane;
- notarialnie.
Ustne stosuje się w małych transakcjach. Uderzającym przykładem jest zakup chleba lub innych rzeczy o niewielkiej wartości. Fakt nabycia potwierdzony jest paragonem lub wyciągiem bankowym. Z oczywistych powodów standardowe pismo nie ma zastosowania.
Forma pisemna jest najbardziej rozpowszechniona i używana jest zarówno przez obywateli niezwiązanych z biznesem, jak i przez przedsiębiorców. W niektórych firmach indywidualni prawnicy pracują wyłącznie na podstawie umów.
Forma notarialna jest rodzajem pisma, ale wszelkie wsparcie transakcji zapewnia notariusz. Odwołanie się do niego jest albo obowiązkiem na mocy prawa, albo warunkiem strony, która odmawia zawarcia umowy bez udziału notariusza.
Kilka słów o rejestracji. Nie dotyczy formy umowy, ale stanowi integralną część przeniesienia praw. Bez tego transakcji nie uważa się za całkowicie zawartą, a proces przeniesienia praw nie zostaje zakończony.
Subtelności projektowania
Będziesz mógł chronić swoje prawa tylko poprzez ustalenie warunków umowy na papierze. Aby uniknąć trudności w przyszłych sporach, ustawodawca ustalił, że transakcja była wyceniana od 10 tysięcy rubli. jest na piśmie.Kupując rzeczy w sklepach zwykły dokument zastępuje się rachunkami, rachunkami i innymi dokumentami wydawanymi konsumentom. Tak więc formalnie prawo jest w pełni przestrzegane.
Jeżeli umowa nie ma pełnej formy pisemnej, wówczas jej warunki określa sąd na podstawie korespondencji stron i innych powiązanych dokumentów. Strony mają prawo udzielać wyjaśnień w sądzie na swoim rachunku, jednak wyjaśnienia stron i zeznania świadków nie mogą służyć jako niezależne źródło informacji o treści umowy. Wyjątek stanowią tylko umowy z obywatelami-konsumentami.
Z tego powodu lepiej jest poświęcić czas na opracowanie pełnoprawnej umowy cywilnoprawnej niż pozwać później.
Zatem nieprzestrzeganie zasad dotyczących formy umowy prowadzi do poważnych konsekwencji. W niektórych przypadkach umowa jest automatycznie unieważniana, na przykład transakcja wydania pożyczki.
Podstawowe warunki
Wszystkie umowy, bez wyjątku, składają się z warunków. Ale napisanie tylko ich listy nie jest wystarczającym krokiem; strony muszą dużo wziąć pod uwagę. Istnieje kategoria klauzul, bez których umowa nie jest ważna - warunki podstawowe.
Obejmują one: warunki dotyczące przedmiotu umowy, inne warunki zwane prawem zasadniczym, a także te, bez których umowa nie jest uważana za zawartą z woli stron.
Są one wskazane bezpośrednio w tekście ustawy lub wyróżnione interpretacją. Istotną rolę odgrywa praktyka sądowa zawierania umów cywilnoprawnych.
Zazwyczaj cały zestaw jest zawarty w paragrafie prawa dotyczącym wyjaśnienia, na przykład, leasingu lub pożyczki. Obecność innych istotnych warunków, jeśli to konieczne, jest dalej omawiana w tekście ustawy.
Oprócz przepisów obowiązkowe warunki określane są przez akty prawne organów wykonawczych. Prawo to przyznaje wyłącznie prawo, w przeciwnym razie publikacja aktu zatwierdzającego wzór umowy uważana jest za nadwyżkę uprawnień.
Struktura dokumentu
Wszystkie umowy są budowane zgodnie ze schematem:
- nazwa umowy;
- data i miejsce podpisania (miasto lub inna miejscowość);
- odniesienie lub preambuła;
- prawa i obowiązki;
- procedura cenowa i rozliczeniowa;
- warunki odpowiedzialności.
Wymienione elementy to zazwyczaj sekcje. Na przykład prawa i obowiązki można podzielić na dwie sekcje, z których każda poświęcona jest jednej stronie.
Warunki umowy cywilnej nie mogą zawierać szczegółowych zasad, ale odnoszą się do załączników do umowy. Na przykład nie ma to wpływu na opis etapów pracy, schematu i tekstu głównego, co chroni strony przed wieloma problemami.
Obowiązuje odniesienie do obowiązującego prawa. Jeśli w dziedzinie umów energetycznych lub rządowych taki ruch ma sens, to w innych nie. Ustawodawca dał pewną swobodę i należy ją wykorzystać. Im bardziej szczegółowe postanowienia umowy, tym łatwiej jest bronić swoich praw w sądzie.
Być może w umowach powtarza się tylko preambuła. W pełni wskazuje pełną nazwę lub nazwę organizacji wraz z formą prawną (LLC, JSC itp.). Co więcej, osoba ta jest wskazana jako strona, co ogranicza ilość tekstu do minimum.
Model lub umowy modelowe
Ustawodawstwo zobowiązuje do zawierania niektórych umów na podstawie wzorów lub wzorów umów. Na przykład świadczenie usług mieszkaniowych i komunalnych odbywa się na podstawie takich umów (dostawa wody, dostawa energii elektrycznej itp.). Zasady opisują również ścisłą procedurę ich zawarcia.
Strony umowy cywilnej mają prawo, w rozsądnych ramach, do dostosowania tekstów przykładowych umów, a jeśli porównamy opcje oferowane przez różnych usługodawców, naprawdę istnieją różnice. Często obywatele i organizacje muszą udać się do sądu, aby podpisać akceptowalną umowę, której warunki są zgodne z prawem.
Swoboda umów
Jaki jest stopień swobody stron przy zawieraniu umów w prawie cywilnym? Praktyka sporządzania umów oferuje kilka opcji:
- warunki umowy są w pełni zgodne z warunkami określonymi przez prawo;
- strony mają prawo formułować warunki na swój własny sposób, jeżeli nie jest to zabronione przez prawo;
- Strony mają prawo wybrać jedną z proponowanych opcji lub sformułować warunek według własnego uznania.
Ustawodawstwo ustanowiło ramy i ograniczenia, których nie należy przekraczać.
Druga strona ma prawo zwrócić się do sądu o uznanie umowy za częściowo lub całkowicie niezgodną z prawem. Organami zgłaszającymi takie roszczenia są również organy państwowe, w szczególności służba podatkowa. Z tego powodu przygotowanie umów cywilnych staje się procesem czasochłonnym.
Strony umowy
Formalnie wszystkie strony umów mają równe stanowisko wobec prawa. Ale nadal są pewne wyjątki. Na przykład państwo, zamawiając usługi i towary w ramach systemu kontraktów państwowych lub komunalnych, ustanawia sztywne ramy. Pozostali uczestnicy mogą się zgodzić lub odrzucić proponowane warunki.
Państwo nie jest stroną umowy bezpośrednio, jest reprezentowane przez organy państwowe lub gminne. Jednocześnie działa system jednego klienta. Jedna organizacja składa zamówienia na rzecz innych osób, nie będąc bezpośrednim nabywcą.
Preferencjom cieszą się obywatele działający jako nabywcy na potrzeby osobiste, mający status konsumenta.
Osoby prawne niezwiązane z państwem mają taki sam zakres uprawnień, jak inni uczestnicy obrotu cywilnego.
Procedura wnioskowania
Zawarcie umowy cywilnej jest koordynacją jej warunków, a nie jej podpisaniem. Procedura podpisania jest końcowym wynikiem negocjacji i sformalizowania woli stron.
Umowa jest uważana za zawartą, jeżeli strony podpisały jeden dokument w kilku egzemplarzach zgodnie z ich liczbą. Nawiasem mówiąc, akceptacja produktu lub usługi jest uważana za fakt potwierdzający zawarcie umowy.
Sposobem na zawarcie umowy jest wysłanie oferty i zaakceptowanie jej z zastrzeżeniami lub bez. Dowód braku porozumienia, gdy nie można odmówić zawarcia umowy - protokół na czas nieporozumień z propozycjami zmian.
Niuans - transakcję uważa się za zawartą, jeżeli po podpisaniu została zarejestrowana przez władze Rosreestr lub innego organu rejestrującego prawa (STSI).
W niektórych przypadkach dozwolone jest złożenie pozwu w celu zobowiązania drugiej strony do zawarcia umowy. Osobliwością tego procesu jest to, że dokument jest zatwierdzany zgodnie z poprawkami, co do zasady zaproponowanymi przez powoda.
Często zawierana jest polubowna umowa, w której strony zobowiązują się do zawarcia umowy na uzgodnionych warunkach bez interwencji sądu.
Rodzaje umów
Klasyfikacja umowy cywilnej jest kategorią o charakterze bardziej naukowym niż praktycznym. Kierunki klasyfikacji są określone przez różne kryteria, a także przez cel wyznaczony przez autora.
Na przykład jego własna gradacja jest określona w kodeksie cywilnym, podstawowe kryterium klasyfikacji jest przedmiotem umowy.
Kolejnym kryterium jest moment zawarcia: prawdziwe i konsensualne porozumienia.
Ci pierwsi są uważani za więźniów od momentu przekazania towarów, wykonania pracy lub świadczenia usług.
Płatne i nieodpłatne transakcje. W pierwszym przypadku są działania przeciwne o charakterze majątkowym (przelew pieniędzy, wykonywanie pracy, kompensowanie itp.). Nieodpłatne charakteryzują się tym, że jedna strona działa jako nabywca (umowa podarunkowa). Drugi nic nie otrzymuje (prezent).
Wniosek
Proces sporządzania umowy cywilnej obejmuje pracę stron na jej warunkach, nawet jeśli obliczenia dokonywane są za zgodą klienta bez kwestionowania warunków, możliwe jest zaoferowanie własnych warunków.
Lepiej jest zaprosić prawnika, niż zajmować się dokumentami we własnym zakresie. Jego zadaniem jest tłumaczenie na papierze decyzji stron transakcji, z uwzględnieniem zakresu ustawodawstwa i praktyki sądowej, odzwierciedlającej praktyczne zrozumienie praworządności.