Zawierając umowę, często jedna ze stron musi upewnić się, że druga strona dokładnie spełni wymagania umowy. W tym celu można zastosować różne metody, reprezentowane przez zapewnienie wykonania umowy. Konkretna metoda jest negocjowana przez obie strony do momentu podpisania umowy. Zabezpieczenie jest wymagane zarówno w sytuacji, gdy obaj uczestnicy są osobami prywatnymi lub firmami, a także w przypadku, gdy organizacja państwowa uczestniczy w umowie.
Pojęcie zabezpieczenia
Zabezpieczenie wykonania umowy stanowi specjalna gwarancja jednego uczestnika, że druga strona terminowo iw pełni wywiąże się ze zobowiązań wymienionych w umowie. Informacje na temat tej gwarancji znajdują się w ustawie federalnej nr 94. Najczęściej taka gwarancja finansowa dotyczy dostawców lub kredytobiorców.
Jeżeli z jakiegokolwiek powodu strona transakcji nie jest w stanie wywiązać się ze swoich zobowiązań, straty poniesione przez drugą stronę są pokrywane z góry stosowanym zabezpieczeniem.
Rozmiar gwarancji
Poziom wykonania umowy może się znacznie różnić w różnych sytuacjach. Zgodnie ze standardowymi umowami jest to tylko 30% ceny początkowej umowy, na przykład jeśli umowa jest podpisywana na zamówienie państwa.
Jeżeli umowa pożyczki zostanie podpisana, wymaga przeniesienia własności jako zastawu. Wartość takiej nieruchomości powinna być równa kwocie wyemitowanych środków.
Dokładna kwota zabezpieczenia przy realizacji umowy jest wcześniej uzgadniana przez obie strony. Ponadto decyduje się, jaki rodzaj gwarancji zostanie wykorzystany.
Zasady rejestracji
Zapewnienie wykonania umowy jest wymagane przy zawieraniu różnych transakcji. Jednocześnie taka gwarancja jest wprowadzana na dwa różne sposoby:
- informacje na temat zabezpieczeń zawarte są w umowie bezpośredniej, dla której tworzone są odpowiednie klauzule;
- sporządzana jest dodatkowa umowa, która szczegółowo opisuje wybraną gwarancję.
Pierwsza opcja jest najczęściej wybierana, ponieważ przed podpisaniem bezpośredniej umowy strony natychmiast określają wszystkie warunki współpracy.
Sposoby egzekwowania zobowiązań umownych
Istnieje wiele metod zapewniających spełnienie wszystkich warunków umowy przez obie strony transakcji. Każda opcja ma swoje własne niuanse. Najczęstsze sposoby egzekwowania umowy obejmują:
- zapłata kary, której wysokość jest wyraźnie określona w umowie;
- przeniesienie cennej nieruchomości jako zastawu, a wartość przedmiotu musi być równa lub większa od ceny transakcyjnej;
- przeniesienie rzeczy przez dłużnika na inną stronę umowy, a zwrot następuje dopiero po wypełnieniu wszystkich zobowiązań wynikających z umowy;
- pozyskanie poręczenia, które jest sprawnym, zatrudnionym i odpowiedzialnym obywatelem, który wypełni zobowiązania dłużnika wynikające z umowy, jeżeli z różnych powodów nie będzie w stanie samodzielnie poradzić sobie z nimi;
- wpłata depozytu gwarantującego, że druga strona transakcji nie będzie w stanie odmówić zobowiązań przed bezpośrednim podpisaniem umowy;
- wykorzystanie płatności zabezpieczającej;
- stosowanie gwarancji bankowej lub niezależnej, która jest usługą płatną.
Korzystanie z różnych gwarancji jest dozwolone tylko pod warunkiem, że w żaden sposób nie naruszają one wymogów prawa.
Użycie przepadku
Zabezpieczanie wykonania zobowiązań wynikających z umowy za pomocą kary jest uważane za popularny sposób. Reprezentuje ją grzywna obowiązująca, jeśli jedna ze stron transakcji odmówi podpisania umowy lub wypełnienia zobowiązań wynikających z umowy. Wysokość kary ustalana jest przez obie strony przed podpisaniem umowy. Dłużnik przekazuje tę kwotę wierzycielowi, jeżeli nie jest on w stanie wypełnić zobowiązania. Zasady stosowania takiego egzekwowania umowy obejmują:
- umowa, w której wskazana jest kara, sporządzana jest na piśmie, niezależnie od tego, która forma umowy głównej zostanie wybrana przez strony transakcji;
- kara przewidziana w umowie jest płatna, jeżeli dłużnik nie wywiązuje się ze swoich zobowiązań wynikających z dokumentu;
- kara zostanie odzyskana, nawet jeśli wierzyciel nie poniósł strat, ale dłużnik nie wypełnił swoich zobowiązań;
- kara może zostać nałożona na jakikolwiek obowiązek;
- decyzją sądu kwota płatności może zostać zmniejszona, jeżeli kwota nie odpowiada konsekwencjom naruszenia warunków umowy;
- nawet pożyczkodawca może zmniejszyć płatność.
Zgodnie z prawem pożyczkodawca może wymagać kary, nawet jeśli w umowie brakuje informacji na jego temat. Na przykład, jeśli mieszkanie zostanie zakupione w domu w budowie zgodnie z DDU, to jeśli deweloper nie uruchomi domu na czas, wówczas nabywcy lokali mogą żądać przepadku, obliczonego na podstawie stopy refinansowania Banku Centralnego.
Gwarancja bankowa
Zabezpieczenie wykonania zobowiązań wynikających z umowy może stanowić gwarancja bankowa. Bank działa jako poręczyciel, ponieważ to on płaci beneficjentowi niezbędną kwotę środków, jeśli wystąpi żądanie głównego zobowiązanego. Niuanse korzystania z gwarancji bankowej obejmują:
- gwarancje są wyłącznie na piśmie;
- podczas przygotowywania umowy wymagana kwota środków jest przekazywana do banku, po czym pieniądze są wypłacane drugiej stronie umowy wyłącznie pod warunkiem wypełnienia zobowiązań wynikających z umowy;
- poręczyciel nie może przedstawić swoich roszczeń ani omówić możliwości przekazania środków pieniężnych w ramach zobowiązania, dlatego jego obowiązki obejmują jedynie wypłatę środków na podstawie dokumentów przedłożonych przez jednego uczestnika transakcji, które potwierdzają, że wypełnił zobowiązania.
Gwarancja bankowa jest oferowana przez prawie każdy nowoczesny bank. Jego wartość zależy od ceny kontraktu. Zamiast tego może obowiązywać akredytywa. Takie zabezpieczenie bankowe wykonania umowy jest uważane za korzystne i wygodne dla każdego uczestnika transakcji.
Niezależna gwarancja
Jest reprezentowany przez analogię gwarancji bankowej, ale jest oferowany nie tylko przez organizacje kredytowe, ale także przez różne firmy handlowe.
Zgodnie z warunkami niezależnej gwarancji można określić różne rodzaje zobowiązań, dlatego możliwe jest przekazywanie nie tylko pieniędzy, ale także różnych papierów wartościowych lub przedmiotów o określonych ustalonych cechach ogólnych. Ich przekazanie nie powinno być sprzeczne z wymogami umowy zawartej między obiema stronami transakcji.
Gwarant musi wziąć pod uwagę wymagania beneficjenta w terminach określonych przez prawo, więc proces ten zostanie przeprowadzony w ciągu 5 dni. W umowie można przewidzieć inny okres, ale nie powinien on przekraczać 30 dni.
Wykorzystanie zabezpieczenia
Zabezpieczenie wykonania zobowiązań wynikających z umowy zastawniczej jest uważane za proces popularny. W takim przypadku dłużnik zastawia swoją własność na rzecz wierzyciela. Taki proces jest formalizowany w oficjalny sposób, dla którego niezbędne informacje są wprowadzane do Rosreestr. Najczęściej tę metodę zabezpieczenia wybiera się przy uzyskiwaniu dużej pożyczki w banku.
Funkcje korzystania z zabezpieczeń obejmują:
- przedmiotem zastawu jest majątek należący do dłużnika, z którego można również skorzystać z praw majątkowych;
- nie wolno używać przedmiotów wartościowych, które są już zabezpieczone lub aresztowane;
- przedmioty można przenieść fizycznie lub obciążenie może zostać nałożone tylko w Federalnej Służbie Rejestracyjnej, dlatego w tym drugim przypadku hipotekę można wykorzystać na nieruchomości;
- jeżeli dłużnik nie wypełnia zobowiązań wynikających z umowy lub dopełnia ich z poważnymi naruszeniami, zastaw staje się własnością wierzyciela, który wykorzystuje go do sprzedaży na aukcji w celu spłaty długu.
Prawo przewiduje korzystanie z różnych nieruchomości w formie zabezpieczenia. Najczęściej stosowane jest takie zabezpieczenie w celu wykonania umowy pożyczki, jeżeli mieszkanie lub samochód są kupowane za pomocą pożyczonych środków. Zakupiona nieruchomość jest natychmiast zastawiona w banku.
Depozyt
Inną metodą zabezpieczenia jest depozyt. Jest to reprezentowane przez pewną kwotę środków przekazanych przez jedną stronę drugiej stronie umowy jako pierwsza płatność w ramach umowy. Podanie takiej kwoty stanowi gwarancję, że dana strona nie odmówi podpisania umowy ani nie wypełni zobowiązań wynikających z tego dokumentu.
Zaliczka nie jest gwarancją, ponieważ jest to jedynie płatność wstępna, dlatego na żądanie jest zwracana stronie wypłacającej, jeżeli nie występuje regres.
Depozyt nie jest zwracany drugiej stronie, jeżeli narusza warunki umowy. Jeżeli obowiązek nie zostanie spełniony z winy uczestnika, który otrzymał depozyt, musi on zwrócić te środki w podwójnej wielkości.
Zasady składania depozytu
Podczas korzystania z depozytu brane są pod uwagę niuanse:
- umowa depozytowa jest zawierana wyłącznie na piśmie;
- procedura rejestracji procesu wypłaty zaliczki nie jest regulowana na poziomie legislacyjnym;
- jeżeli w umowie nie ma informacji, że przekazana kwota jest depozytem, wówczas jest rozpoznawana z góry;
- wielkość depozytu może się znacznie różnić, ponieważ zależy to od cech umowy bezpośredniej i ceny umowy.
Kaucja jest wykorzystywana przez strony transakcji tylko wtedy, gdy mają pewność co do celowości zawarcia umowy.
Zastosowanie gwarancji
Najpopularniejszym zabezpieczeniem przy wypełnianiu zobowiązań wynikających z umowy pożyczki jest gwarancja. Polega ona na tym, że pożyczkobiorca zaprasza osoby odpowiedzialne, wypłacalne i wiarygodne jako poręczycieli. Funkcje korzystania z tego oprogramowania obejmują:
- poręczenie podpisuje umowę gwarancji z bankiem;
- poręczyciel zobowiązuje się do spłacenia pożyczonych środków bankowi, jeżeli bezpośredni kredytobiorca z różnych powodów nie poradzi sobie z obciążeniem kredytowym;
- obywatel podejmuje ryzyko braku zwrotu pieniędzy przez dłużnika;
- w przypadku problemów z uzyskaniem środków od dłużnika wierzyciel może wymagać spełnienia przez poręczyciela obowiązku, dlatego na takich warunkach banki zapewniają duże kwoty środków po niskich stopach procentowych;
- może być zaangażowanych kilku poręczycieli, ale bank ma prawo samodzielnie wybrać, kto spłaci dług;
- najczęściej gwarancja jest stosowana przy rejestrowaniu dużych pożyczek, w których dłużnik nie może przenieść majątku osobistego jako zabezpieczenia;
- zabezpieczenie jest ważne tylko wtedy, gdy istnieje pierwotny obowiązek, dlatego po spłacie długu gwarancja traci ważność.
Z gwarancji korzystają banki wyłącznie w przypadku okoliczności określonych w umowie związanych z faktem, że bezpośredni dłużnik nie może lub nie chce wywiązać się ze swoich zobowiązań.
Wniosek
Podczas sporządzania jakiejkolwiek umowy strony mogą stosować różne rodzaje zabezpieczeń.Działają one jako gwarancja, że każdy uczestnik wypełni zobowiązania wynikające z umowy.
Wszelkie zabezpieczenia są zawierane na piśmie, dla których informacje mogą być wskazane w głównej umowie lub może zostać sporządzona dodatkowa umowa. Wybór konkretnej opcji gwarancji zależy od ceny umowy i jej funkcji.