W art. 134 Kodeks postępowania cywilnego Federacji Rosyjskiej opisał podstawy odmowy uznania roszczenia. Jaka jest istota przepisów tych norm prawa, jak je rozumieć? Jakie są konsekwencje odmowy przyjęcia pozwu i jak się bronić, jeśli działania sądu, zdaniem wnioskodawcy, są nieuzasadnione i niezgodne z prawem?
Znaczenie odrzucenia
Art. 134 Kodeks postępowania cywilnego Federacji Rosyjskiej jest rodzajem filtra mającego na celu zapobieganie przypadkom, których nie można rozpatrywać z obiektywnych powodów. Ustawa zawiera wyczerpującą listę podstaw takich działań sądowych, ale w praktyce zdarzają się przypadki niezgodnego z prawem stosowania przepisów tego artykułu. Wszystkie podstawy wymieniono w części 1 art. 134 Kodeks postępowania cywilnego Federacji Rosyjskiej.
Jakie są powody nie podjęcia procesu
Art. 134 Kodeks postępowania cywilnego Federacji Rosyjskiej zawiera następującą listę:
- wniosku nie można rozpatrywać w postępowaniu cywilnym;
- osoba wystąpiła do sądu o ochronę cudzych praw bez upoważnienia;
- zaskarżony akt organu nie narusza praw i interesów wnioskodawcy;
- w sporze istnieje decyzja lub ugoda dotycząca tego samego przedmiotu, podstaw i tych samych stron lub sąd zaakceptował odrzucenie roszczenia;
- pomiędzy tymi samymi stronami wydano orzeczenie sądu arbitrażowego, z tej samej okazji i z tych samych powodów, chyba że sąd państwowy odmówił wydania nakazu egzekucyjnego.
Niewłaściwy wybór postępowania sądowego
Zamieszanie powstaje, gdy pozew zostanie złożony w sądzie arbitrażowym lub na podstawie przepisów postępowania administracyjnego. W pierwszym przypadku strony sporu są podmiotami stosunków gospodarczych, w tym osób prawnych, które nie są zaangażowane w handel.
Na przykład w drugim przypadku złożono skargę na działania lub zaniechania urzędnika lub organizacji wykonującej funkcje publiczne lub państwowe (wszelkiego rodzaju instytucje państwowe i budżetowe). Takie reklamacje rozpatrywane są w sposób określony przez CAS. Jest to najczęściej stosowana klauzula art. 134 Kodeks postępowania cywilnego Federacji Rosyjskiej.
Brak autorytetu
Często zamieszanie w dokumentach lub ich nieprawidłowe wykonanie uniemożliwia organizacjom wniesienie pozwu w interesie osób trzecich na ich wniosek. Wynika to z faktu, że po pierwsze organizacja musi mieć status osoby prawnej, a po drugie prawo do reprezentowania interesów głównej organizacji w swojej lokalizacji zgodnie z dokumentami założycielskimi.
W przypadku obywateli podobny przykład można podać w odniesieniu do praw przyznanych przedstawicielom prawnym. Osoba, która nie ma od nich pełnomocnictwa lub nie została wyznaczona przez organ opiekuńczy, nie ma prawa reprezentować dziecka, które nie ma jeszcze 18 lat. Nadal nie może wystawić pełnomocnictwa, chyba że zostanie wyemancypowany w sądzie.
Brak pełnomocnictwa w materiałach roszczenia lub podpisie zgłaszającego lub wskazanie jego statusu w sprawie są oceniane przez sąd jako podstawa do zwrotu wniosku i nie odmowa jego przyjęcia. Po usunięciu wad można ponownie złożyć pozew.
Zaskarżony akt nie narusza praw i interesów
W art. 134 Kodeks postępowania cywilnego Federacji Rosyjskiej w komentarzu odnotował następujące punkty:
- Sędzia może odmówić przyjęcia roszczenia, jeżeli nie jest ono rozpatrywane w postępowaniu cywilnym lub musi zostać rozpatrzone przez sąd polubowny lub konstytucyjny Federacji Rosyjskiej.
- Inicjatywa wszczęcia postępowania cywilnego powinna pochodzić od osoby zainteresowanej. W rzadkich przypadkach prokurator, władze lokalne, organy państwowe itp. Mają możliwość działania w charakterze inicjatora.
Odmowa przyjęcia wniosku może być również zgodna z prawem federalnym.Na przykład mąż nie ma prawa, bez zgody żony, rozpocząć procesu rozwodowego w czasie ciąży i pierwszego roku życia dziecka. Jeżeli małżonek się nie zgadza, sędzia jest zobowiązany odmówić przyjęcia wniosku, jednak wnioskodawca nadal ma możliwość ponownego wniesienia pozwu.
Wcześniej postanowiono
Ostateczny akt sądowy może nie odpowiadać stronom sprawy. Jednak zgodnie z prawem możliwość wniesienia drugiego pozwu nie jest przewidziana. Ponadto, jeśli nowy pozew wpływa na stary spór, przy ocenie faktów i stosowaniu prawa bierze się pod uwagę wcześniejszą decyzję.
Przedmiotem roszczenia są jego wymagania, a podstawą są powody, dla których należy skierować sprawę do sądu na podstawie tego, na czym opiera się wniosek.
Sąd Arbitrażowy
Sąd ma prawo odmówić wydania tytułu egzekucyjnego, jeżeli trybunał arbitrażowy popełnił znaczące błędy przy rozpatrywaniu sporu. W art. 426 wymienia je.
W takim przypadku uczestnicy procesu mają prawo do złożenia podobnego pozwu sądowego na tej samej podstawie, z tej samej okazji i na ten sam temat. Składając roszczenie, dołącz do niego kopię treści odmowy wydania tytułu egzekucyjnego.
Konsekwencje niepowodzenia
Odmowa przyjęcia pozwu nie uprawnia do ponownego złożenia wniosku z tym samym oświadczeniem do tego samego pozwanego o takich samych wymaganiach. Bez względu na to, co powiedzą w sądzie, jeśli odmowa jest niezgodna z prawem, należy się odwołać.
15-dniowy okres odwołania rozpoczyna się w dniu ustalenia. To znaczy od daty wskazanej w wyroku. Z tego powodu sędzia stara się spóźnić z przesłaniem takich dokumentów, aby powód spóźnił się na odwołanie. Zgodnie z prawem ustalenia należy przesłać nie później niż 5 dni po podjęciu decyzji. Opóźnione działania sędziego stanowią dobry powód do przywrócenia terminu do wniesienia skargi.
Podsumowując
Odmowa działania jest dozwolona w wyjątkowych przypadkach określonych przez prawo. Osoba, której dotyczy odmowa, nie może złożyć kolejnego oświadczenia na ten sam temat w odniesieniu do tego samego powoda. Dlatego musisz poszukać okazji do podważenia decyzji sądu. Jeśli nie było podstaw prawnych do odmowy, jedynym wyjściem jest złożenie skargi do sądu apelacyjnego