Po przestudiowaniu sprawy karnej sąd musi wybrać sprawiedliwą sankcję proporcjonalną do aktu. Ponadto musi wziąć pod uwagę okoliczności łagodzące. Art. 61 Kodeksu karnego naprawia listę czynników, które mogą wpływać na rozmiar i rodzaj sankcji. Lista przedstawiona w normie jest uważana za otwartą. Rozważmy bardziej szczegółowo Art. 61 Kodeksu karnego z komentarzami prawnicy. 
Lista okoliczności
Według część 1 artykułu 61 Kodeksu karnego, na wielkość i rodzaj sankcji mogą mieć wpływ następujące czynniki:
- popełnienie po raz pierwszy umiarkowanego lub niewielkiego nasilenia czynu w przypadkowej kombinacji okoliczności;
- wiek do 18 lat;
- ciąża
- winna obecność młodych osób na utrzymaniu;
- popełnienie przestępstwa w związku z trudnymi okolicznościami lub z powodu współczucia;
- przymus fizyczny / psychiczny do przestępstwa lub materialnej, oficjalnej lub innej zależności;
- popełnienie czynu z naruszeniem granic uzasadnionego ryzyka, nagłego wypadku, koniecznej obrony, warunków pozbawienia wolności obywatela, który popełnił czyn niezgodny z prawem, wykonania nakazu / nakazu;
- nielegalność / niemoralność zachowania ofiary, które wywołało przestępstwo;
- poddanie się, aktywne działania przyczyniające się do dochodzenia, ujawnienia czynu, ujawnienia i ścigania wspólników, poszukiwanie wartości uzyskanych za pomocą środków przestępczych;
- pomoc medyczna dla ofiary natychmiast po naruszeniu, dobrowolne odszkodowanie za szkody moralne i materialne powstałe w wyniku przestępstwa, inne działania wskazujące na chęć naprawienia szkody wyrządzonej ofierze.
Niuanse
Nakładając sankcję, sąd ma prawo wziąć pod uwagę te, które nie zostały określone w pierwszej części Art. 61 Kodeksu karnego okoliczności łagodzące. Przepis ten jest zapisany w części 2 przedmiotowego artykułu.
Jeśli zastosowane Art. 61 CC okoliczność łagodząca zgodnie z odpowiednią normą części specjalnej nie można go ponownie uwzględnić przy nakładaniu sankcji na sprawcę. Ta pozycja zabezpiecza część 3 analizowanego artykułu. 
Komentarz do art. 61 Kodeksu karnego
Lista czynników przedstawiona w części 1 normy pozwala sądowi wybrać najbardziej sprawiedliwą sankcję w granicach kar określonych w Kodeksie karnym (w części specjalnej). Z reguły jego rozmiar jest mniejszy niż maksymalny dopuszczalny limit.
Cytowane w Art. 61 Kodeksu karnego (z późniejszymi zmianami)) lista jest otwarta. Ta okoliczność ma szczególne znaczenie praktyczne. Sąd może według własnego uznania wziąć pod uwagę każdy inny czynnik łagodzący sankcję. Jednocześnie werdykt sądu powinien wskazywać nie tylko tę okoliczność, ale także powody, dla których sąd uznał ją za łagodzącą.
Pierwszy akt
W Art. 61 Kodeksu karnego podano obowiązkowe znaki tej okoliczności. Po raz pierwszy popełniony czyn musi mieć umiarkowaną lub niewielką wagę i być spowodowany przypadkiem.
Osoba, która popełniła naruszenie po raz pierwszy, powinna zostać uznana za obywatela winnego czynów niezgodnych z prawem (jednego lub kilku), za które nie została skazana lub kara nie weszła w życie.
Ta sama kategoria obejmuje podmioty, które wcześniej popełniły przestępstwa, dla których przedawnienie dotyczy:
- ściganie (art. 78 kodeksu karnego);
- wykonanie wyroku (83 normy Kodeksu).
Po raz pierwszy osoba, która została skazana w związku z aktem amnestii, ułaskawienia lub z przyczyn ogólnych, jest również uznawana za popełniającą ten czyn.
Cechy charakterystyczne
Cechy zaklasyfikowania napadu jako drobnego przestępstwa ujawniono w art. 15 kodeksu karnego.
Zbieg okoliczności określa się w każdym przypadku indywidualnie. Na przykład przestępstwo może zostać popełnione pod wpływem osoby dorosłej, która skorzystała z naiwności, braku doświadczenia osoby w związku z nagłą zmianą pogody, która spowodowała naruszenie przepisów ruchu drogowego itp.
Warto powiedzieć, że sam fakt popełnienia aktu po raz pierwszy bez znaków przewidzianych w ustępie „a” pierwszej części Art. 61 Kodeksu karnegonie jest czynnikiem łagodzącym. Wynika to z faktu, że brak rejestru karnego jest uważany za normę, a nie zasługę osoby.
Odpowiedzialność za nieletnich
W postępowaniu sąd musi wziąć pod uwagę, że świadomość nieletnich jest w powijakach. Często nastolatek nie jest w stanie obiektywnie i odpowiedzialnie ocenić, co się dzieje. Ponadto na nieletnich mają wpływ dorośli zaangażowani w przestępstwo i przejawiający agresję. 
Biorąc to pod uwagę, prawodawca umieszcza na liście czynników łagodzących zawartych w Art. 61 Kodeksu karnegomniejszość winna.
Ciąża
Przez listowanie Art. 61 Kodeksu karnego W tej sytuacji ustawodawca wyszedł przede wszystkim z zasady humanizmu. Ciąża może negatywnie wpływać na stan psychiczny kobiety: zwiększa się drażliwość; szybki temperament itp. Przy wyborze sankcji sąd musi wziąć pod uwagę te czynniki.
Obecność młodych osób na utrzymaniu
Ta okoliczność wymaga starannego przestudiowania i oceny. Na przykład obecność dziecka w osobie winnej nie będzie uważana za czynnik łagodzący, jeżeli napaść została popełniona wobec tego nieletniego, w tym przysposobionego lub wychowanka. Sąd powinien zająć podobne stanowisko w przypadku, gdy oskarżony jest pozbawiony praw rodzicielskich.
Nieuznawanie tej okoliczności za łagodzące powinno być uzasadnione w odpowiedniej części zdania.
Pozycja d
Ciężkie okoliczności można wziąć pod uwagę, na przykład, brak funduszy na zakup produktów w przypadku utraty pracy, poważną chorobę winnego lub jego bliskiej osoby itp. Czynniki te zmuszają obywatela do nielegalnych działań.
Motyw współczucia pojawia się, gdy poważnie chory pacjent otrzymuje, na jego żądanie, śmiertelną dawkę leku. Zgodnie z obowiązującym prawem w Federacji Rosyjskiej eutanazja jest zabroniona.
Przymus psychiczny / fizyczny lub uzależnienie
Okoliczności te zostaną uznane za łagodzące, jeśli sąd wykaże ich rzeczywiste istnienie, a działania sprawcy z kolei zostaną uznane za wymuszone. W takich sytuacjach wola obywatela jest tłumiona przez bezprawne działania innej osoby.
Odpowiedzialność przyjdzie, gdy podmiot będzie w stanie oprzeć się presji, ale z tego czy innego powodu nie. 
Przy składaniu wniosku Art. 61 Kodeksu karnego należy zauważyć, że podmiot nie może zostać pociągnięty do odpowiedzialności, jeśli jego nielegalne działania są spowodowane koniecznością. Na przykład nie można karać kasjera w banku, który przekazał pieniądze atakującemu, grożąc użyciem broni lub poważnymi konsekwencjami, w tym utratą życia.
P. „g” h. 1 61 normy Kodeksu karnego
Okoliczności cytowane w tym akapicie mają wiele specyficznych cech. Zgodność z prawem zatrzymania sprawcy, niezbędna obrona, uzasadnione ryzyko, sytuacja nadzwyczajna, wykonanie nakazu / nakazu wyklucza karalność działań. W związku z tym osoba, która je popełniła, nie może zostać w ogóle obciążona opłatą.
Jednocześnie okoliczności wymienione w ustępie „g” mogą być uwzględnione przy zarządzaniu odpowiednią normą części specjalnej. Na przykład, artykuł 108 przewiduje sankcje za morderstwo obejmujące nadmiar środków niezbędnych do przeprowadzenia zatrzymania przestępcy lub granice dopuszczalnej (koniecznej) obrony; norma 114 - za spowodowanie poważnego lub umiarkowanego uszczerbku na zdrowiu w przypadku naruszenia warunków korzystania z niezbędnej obrony.Rozważając takie przypadki, przepis ust. 3 art. 61
Zachowanie ofiary
Niemoralne lub bezprawne działania ofiary przestępstwa mogą wywołać u sprawcy stan namiętności. Na przykład silne podniecenie często powstaje w wyniku przemocy, zastraszania, poważnej zniewagi.
Rozważając przestępstwa, sąd musi przeanalizować naturę bezprawności / niemoralności zachowania ofiary. Na przykład, jeśli małoletni kradnie jabłka z psot dziecka w ogrodzie, takie działania nie mogą działać jako okoliczność łagodząca w stosunku do obywatela, który wyrządził poważną szkodę zdrowiu dziecka. 
Frekwencja w spowiedzi
Uznaje się to za czynnik łagodzący, gdy obywatel w jakiejkolwiek formie (ustnej, pisemnej) zgłosi przestępstwo popełnione przez niego lub z jego udziałem organowi uprawnionemu do prowadzenia postępowania karnego. Często obywatel domaga się napaści, zanim ktokolwiek się o tym dowie.
Do stosowania art. 61 forma wiadomości nie ma znaczenia. Najważniejsze, że należy go przesłać konkretnie do organów ścigania lub innych upoważnionych organów. Warto wziąć pod uwagę, że oświadczenie uznane za winne po zatrzymaniu w związku z podejrzeniem popełnienia przestępstwa nie wyklucza możliwości uznania go za okoliczność łagodzącą sankcję.
Na przykład obywatel od dawna ukrywał się przed oskarżeniem, ale następnie dobrowolnie przybywa do organów ścigania. W niektórych przypadkach sprawca twierdzi, że inne działania są nieznane uprawnionym strukturom.
Jeżeli organy prowadzące dochodzenie posiadały już informacje o przestępstwie (otrzymały informacje od ofiary, świadka itp.), A zatrzymany wiedział o tym, potwierdzenie przez winnego faktu udziału w napadzie nie jest uznawane za przyznanie się do winy. Można to uznać za kolejną okoliczność łagodzącą (na przykład ujawnienie wspólników). 
Pomoc w dochodzeniu
Wyraża się to poprzez dostarczanie sprawcom informacji nieznanych organom prowadzącym dochodzenie. Na przykład obywatel wskazuje lokalizację instrumentu przestępstwa, pomaga w zorganizowaniu i przeprowadzeniu eksperymentu dochodzeniowego, wiedzy księgowej, przekazuje dowody rzeczowe itp.
Za czynny wkład w ujawnienie aktu uważa się ujawnienie partnerów, pomoc w znalezieniu wartości uzyskanych nielegalnie.
Aby wszystkie te działania zostały uznane za okoliczności łagodzące, musi je wykonać osoba dobrowolnie, bez żadnego nacisku.
Opcjonalnie
W prawie karnym stosowana jest czynność pokutna. Obejmuje aktywne działania sprawcy, mające na celu zminimalizowanie lub wyeliminowanie szkód spowodowanych przez przestępstwo. 
Może to być natychmiastowa pomoc medyczna dla ofiary, dobrowolne odszkodowanie za szkody moralne i majątkowe itp. Wszystkie te działania wskazują na mniejszy stopień zagrożenia tożsamości sprawcy w społeczeństwie.