W przypadku zatrudnienia między szefem firmy a nowym pracownikiem wymagana jest umowa o pracę. Dokument ten zawiera między innymi informacje o wysokości wynagrodzenia, kiedy jest wypłacany i jakie premie są przyznawane. Często obywatele zmuszeni są stawić czoła temu, że liderzy firm naruszają podstawowe warunki umowy. W takim przypadku pracodawca jest odpowiedzialny za opóźnienie w wypłacie wynagrodzenia.
Odpowiedzialność może przybierać różne formy, a sami pracownicy muszą zapewnić stosowanie kar wobec pracodawców.
Rodzaje odpowiedzialności
Kodeks pracy wyraźnie stwierdza, że każda osoba oficjalnie pracująca w firmie może liczyć na wypłatę swojej pracy. Jest to określone w art. 37 Konstytucji i art. 21 Kodeksu pracy. Odpowiedzialność pracodawcy za opóźnioną wypłatę wynagrodzenia wskazana jest w art. 362 Kodeksu pracy. Mówi, że kierownictwo firmy i inni urzędnicy, którzy są zobowiązani do wypłacania świadczeń pracowniczych, są odpowiedzialni za naruszenia informacji zawartych w prawie federalnym.
Artykuł 419 kodeksu pracy stanowi, że obywatele mogą być pociągnięci do odpowiedzialności za różne rodzaje odpowiedzialności. Może być materialny, dyscyplinarny, administracyjny lub karny.
Materiał
Każda firma, która nie wypłaca środków pracownikom, powinna zostać pociągnięta do odpowiedzialności. Informacje te są zawarte w art. 236 Kodeksu pracy Federacji Rosyjskiej. Kierownik jest zobowiązany do zrekompensowania szkód wyrządzonych specjalistom oficjalnie zatrudnionym w firmie.
Odpowiedzialność pracodawcy z tytułu opóźnionej wypłaty wynagrodzeń i innych płatności na rzecz pracownika polega na tym, że kierownictwo firmy musi wypłacić te fundusze w formie rekompensaty pieniężnej wraz z odsetkami. Aby obliczyć tę rekompensatę, bierze się pod uwagę 1/300 stopy refinansowania ustalonej przez Bank Centralny w dniu listy płac. Podczas obliczeń brane są pod uwagę wszystkie dni opóźnienia.
Ponadto pracownicy mogą żądać odszkodowania za szkody moralne. Przy obliczaniu kary za opóźnioną wypłatę wynagrodzenia bierze się pod uwagę większy wskaźnik, dlatego obliczana jest znaczna kwota. Dzięki temu pracodawcy mogą wziąć na siebie większą odpowiedzialność za swoje zobowiązania wynikające z umowy o pracę.
Dyscyplinarny
Artykuł 192 Kodeksu pracy zawiera informacje, że jeśli pracownik firmy, który musi monitorować terminowe wypłaty wynagrodzeń i innych płatności innym pracownikom, popełnia błędy w wykonywaniu obowiązków pracy, ponosi odpowiedzialność dyscyplinarną.
Zwykle brak wypłat wynagrodzeń w wymaganym terminie wynika z faktu, że szef firmy lub inne upoważnione osoby nie wykonują swoich obowiązków. Do nich należy ten rodzaj odpowiedzialności.
Administracyjne
Z naruszeniem wymagań Kodeksu pracy pracodawca ponosi odpowiedzialność administracyjną. Zostaje ukarana grzywną. Ich wielkość zależy od tego, kto dokładnie naruszył wymogi prawne, więc odpowiedzialność administracyjna pracodawcy za opóźnienie w wypłacie wynagrodzenia będzie inna:
- kierownictwo firmy i urzędnicy płacą od 10 do 20 tysięcy rubli;
- jeśli pracodawca jest indywidualnym przedsiębiorcą, grzywna wynosi od 1 do 5 tysięcy rubli;
- firma może zostać ukarana grzywną od 30 do 50 tysięcy rubli.
Często prawa pracownika z opóźnieniem w wypłacie wynagrodzenia są naruszane nie raz, ale wielokrotnie. W takim przypadku kwota grzywien wzrasta:
- przywódcy i urzędnicy płacą od 20 do 30 tysięcy rubli. i zwolniony ze stanowiska pracownika kierowniczego na 3 lata;
- Indywidualni przedsiębiorcy płacą grzywnę w wysokości od 10 do 30 tysięcy rubli;
- organizacja musi przekazać od 50 do 100 tysięcy rubli. w formie grzywny.
Każdy dyrektor musi być odpowiedzialny za wymóg i niezwłocznie przekazać pracownikom wszystkie fundusze przez niego wprowadzone.
Kryminalista
W niektórych sytuacjach szef firmy może zostać oskarżony. Takie środki stosuje się, gdy istnieją dowody, że właściciel firmy celowo nie wypłaca środków pracownikom w celu wykorzystania tych pieniędzy do celów osobistych.
Odpowiedzialność karna pracodawcy za opóźnienie w wypłacie wynagrodzenia oznacza nałożenie naprawdę poważnych kar. Ważne jest, aby wziąć pod uwagę przepisy Kodeksu karnego, aby nie stracić firmy ani wolności.
Jeśli kierownik przedsiębiorstwa nie wypłaci częściowo wynagrodzenia pracownikom w ciągu trzech miesięcy lub pracownicy otrzymają mniej pieniędzy, niż jest to wymagane w umowie indywidualnej lub zbiorowej, wówczas można zastosować inne środki w stosunku do szefa:
- grzywna w wysokości do 120 tysięcy rubli, - przy jej obliczaniu można uwzględnić przychód pracodawcy otrzymany w ciągu jednego roku;
- lider nie może przez rok zajmować żadnych wyższych stanowisk i pracować w podobnym obszarze działalności;
- w sądzie może zostać nałożona kara w postaci pracy przymusowej na okres do dwóch lat;
- uwięzienie na okres do 1 roku.
W przypadku opóźnienia przekraczającego dwa miesiące stosuje się surowsze kary. Zgodnie z Kodeksem pracy Federacji Rosyjskiej opóźnienie w wypłacie wynagrodzenia może prowadzić do poważnych konsekwencji dla menedżera, takich jak:
- Grzywna od 100 tysięcy rubli. do 500 tysięcy rubli. Aby ustalić kwotę płatności, można wziąć pod uwagę dochód menedżera za trzy lata pracy.
- Zarządzanie jest zaangażowane w pracę przymusową, a ich kadencja może osiągnąć trzy lata.
- Pracodawca jest pozbawiony prawa do pracy w określonej dziedzinie na okres trzech lat lub całkowicie na czas nieokreślony.
- Dyrektor organizacji może być pozbawiony wolności na okres do trzech lat, a jednocześnie możliwość pracy na wyższych stanowiskach lub w niektórych obszarach na czas nieokreślony lub na okres trzech lat.
Dlatego każdy szef organizacji musi być odpowiedzialny za wypłacanie pensji. W przypadku naruszenia prawa pracy zastosowanie będzie miało nie tylko odzyskanie odszkodowania za opóźnioną wypłatę wynagrodzenia - pracodawcy mogą być ścigani.
Odszkodowanie za szkody niemajątkowe
Pracownicy, którzy nie otrzymali pieniędzy w odpowiednim czasie, mogą żądać od pracodawcy odszkodowania za szkody niemajątkowe. Artykuł 237 kodeksu pracy stanowi, że jeśli obywatel zostanie poszkodowany w wyniku niezgodnych z prawem działań lub braku działania kierownictwa firmy, w której pracuje, wówczas otrzymuje odszkodowanie za szkody moralne. W tym celu warunki ustalania tej opłaty są zwykle określone w układzie zbiorowym lub w indywidualnym układzie pracy.
Jeśli pracodawca nie wyrazi zgody na dobrowolne wypłatę odszkodowania, osoby otrzymujące wynagrodzenie mogą zwrócić się o pomoc do sądu. Aby to zrobić, muszą mieć mocne dowody naruszenia praw pracowników przedsiębiorstwa.
Zgodnie z art. 151 kodeksu cywilnego szkodę niematerialną reprezentuje moralne lub fizyczne cierpienie osoby powstałe w wyniku nielegalnych działań pracodawcy.Zazwyczaj wiąże się to z naruszeniem praw obywatela lub ujawnieniem naruszenia jego własności.
Odszkodowanie za szkody moralne może być wymagane nie tylko w przypadku przedterminowego przeniesienia wynagrodzenia, ale także w przypadku niezgodnego z prawem zwolnienia lub nielegalnego przeniesienia na inne stanowisko.
Szkoda niemajątkowa może zostać zrekompensowana jedynie w formie określonej rekompensaty pieniężnej. Jego wielkość określają postanowienia obowiązującej umowy o pracę.
Niuanse odpowiedzialności
Najczęściej, z opóźnieniem w wynagrodzeniach, pracodawcy ponoszą odpowiedzialność. Niezależnie od przyczyny opóźnienia w liście płac, pracodawcy muszą płacić grzywny i odszkodowania pracownikom. Funkcje wypłat obejmują:
- wszyscy pracownicy mogą żądać nie tylko zapłaty za swoją pracę, ale także naliczania odsetek stanowiących rekompensatę za szkody moralne;
- na podstawie art. 136 TC, pracodawca ma tylko 15 dni na opóźnienie, więc jeśli ten okres zostanie przekroczony, wówczas odpowiedzialność ponosi właściciel firmy;
- dokładna data przekazania środków jest określona w wewnętrznej dokumentacji każdej firmy i jest poparta umową podpisaną między pracownikiem a pracodawcą;
- rekompensata za opóźnione wynagrodzenie zgodnie z art. 236 Kodeksu pracy Federacji Rosyjskiej, nie podlegają opodatkowaniu i nie są brane pod uwagę przy ustalaniu podatku dochodowego od osób prawnych, ale jednocześnie gromadzone są od nich środki na transfer składek ubezpieczeniowych;
- pracodawca, w razie potrzeby, może zwiększyć kwotę odszkodowania i często ten moment jest przewidziany w umowie o pracę lub w przepisach regionalnych;
- zapewnienie rekompensaty jest bezpośrednią odpowiedzialnością pracodawcy, dlatego pracownicy nie powinni w tym celu składać żadnych wniosków do kierownika;
- kara jest wypłacana wraz z opóźnionym wynagrodzeniem.
Jeśli pracodawca nie przestrzega wymogów prawa i nie przekazuje wymaganych środków, pracownicy muszą wystąpić o pomoc do kontroli mieszkaniowej lub sądu.
Czy pracownik może zawiesić pracę?
Zgodnie z prawem pracownicy oficjalnie zatrudnieni nie mogą przyjść do pracy, jeśli nie otrzymają wynagrodzenia w odpowiednim czasie. Jest to dozwolone, jeśli opóźnienie przekracza 15 dni. Fakt ten jest zapisany w art. 142 centrum handlowe. Pracownik firmy musi powiadomić pracodawcę na piśmie o decyzji.
Zaraz po przeniesieniu wynagrodzenia na podstawie umowy o pracę szef przedsiębiorstwa przesyła pracownikowi pisemne zawiadomienie. Następnie specjalista musi iść do pracy, w przeciwnym razie przepustka zostanie zarejestrowana jako nieobecność. Za okres, w którym pracownik nie poszedł do pracy z powodu braku płatności, naliczane są pełne wynagrodzenia.
Co powinni zrobić pracownicy, gdy są opóźnieni?
Jeżeli w wyznaczonym terminie nadal nie ma przeniesień, nie może to stanowić podstawy do wniesienia pozwu, nieobecności lub złożenia skargi do inspekcji pracy. Zgodnie z art. 142 Kodeksu pracy, opóźnienie powinno wynosić ponad 15 dni, aby móc zastosować środki prawne wobec zaniedbanego pracodawcy.
W takich warunkach pracownicy nie mogą iść do miejsca pracy. Korzystanie z tego prawa nie jest dozwolone dla urzędników służby cywilnej, pracowników Ministerstwa ds. Sytuacji Nadzwyczajnych ani organów ścigania, a także niektórych innych wyspecjalizowanych firm i branż.
Jeśli nie ma naliczonej rekompensaty przy opóźnionym wypłacaniu wynagrodzenia, musisz najpierw skontaktować się z pracodawcą, aby dowiedzieć się, dlaczego te fundusze nie zostały wypłacone. Jeśli szef firmy odmówi nałożenia kary, będziesz musiał złożyć skargę do właściwych organów państwowych (prokuratury, inspekcji pracy, sądu itp.).
Gdzie iść
Istnieje kilka agencji rządowych, które mogą pomóc pracownikom uzyskać odszkodowanie od pracodawcy. Początkowo zaleca się złożenie wniosku do inspekcji pracy. W tym celu powstaje specjalna skarga zawierająca informacje:
- lokalizacja i nazwa organizacji będącej dłużnikiem;
- informacje o wnioskodawcy, a mianowicie: miejsce pracy, stanowisko, datę przekazania środków i inne informacje, pozwalające zrozumieć niuanse naruszenia przez pracodawcę;
- okres opóźnienia;
- kwota do zapłaty na rzecz wnioskodawcy w pracy.
Na podstawie tego wniosku pracownicy inspekcji pracy przeprowadzą nieplanowany audyt w celu zweryfikowania dokładności faktów wskazanych we wniosku. Jeśli zostaną wykryte naruszenia, wydawane jest polecenie ich wyeliminowania. Jednocześnie nakładane są znaczne grzywny.
Jeśli okres opóźnienia przekracza 15 dni, inspekcja pracy może niezależnie wnieść pozew przeciwko firmie.
Apel do prokuratora
Organizacja ta chroni również prawa pracowników. Jeśli pracodawca ma oznaki przestępstwa, musisz napisać oświadczenie i zarejestrować je u śledczego.
Dokument określa wszystkie funkcje problemu i wskazuje prośbę o zrozumienie sytuacji. Na podstawie tej aplikacji przeprowadzana jest kontrola firmy. Firma ponosi odpowiedzialność administracyjną, ale dyrektor może zostać ukarany na podstawie przepisów Kodeksu karnego.
Pod koniec kontroli wydawane jest polecenie eliminacji wszystkich naruszeń. Jeśli pojawią się oznaki przestępstwa, sprawa zostaje przekazana komisji śledczej w celu wszczęcia postępowania karnego.
Zgłoszenie roszczenia
Ochroną praw pracowników zajmuje się ponadto sądownictwo. W tym celu oficjalnie pracujący obywatele składają pozew o opóźnienie w wypłacie wynagrodzenia. Roszczenia można zgłaszać w ciągu roku od dnia przeniesienia pensji obywatela. Ponadto za pośrednictwem sądu można żądać nałożenia kary i zadośćuczynienia za wyrządzone moralne cierpienie.
Do roszczenia należy dołączyć kopię umowy o pracę i zeszytu pracy, 2-osobowe zaświadczenie o podatku dochodowym za rok pracy oraz arkusz płac. Powód sam musi poprawnie obliczyć dług i rekompensatę, a do roszczenia należy dołączyć obliczenie. Obywatel musi mieć dowody, że brak wynagrodzenia spowodował mu krzywdę moralną.
Zatem każdy pracodawca ma obowiązek terminowego przekazywania wynagrodzeń wszystkim oficjalnie zatrudnionym pracownikom. Jeżeli odnotowane zostanie opóźnienie płatności przekraczające 15 dni, pracownicy będą mogli domagać się obliczenia przepadku lub nawet odszkodowania za szkody moralne. Pracownicy mogą składać wnioski do różnych organizacji, na przykład do inspekcji pracy, prokuratury lub sądu. Kara dla pracodawców jest surowa, aw niektórych sytuacjach właściciele firm mogą być ścigani.