Skrócony czas pracy dotyczy osób niepełnosprawnych w ramach 35 niewolników. godziny w jednym tygodniu. Jest to ten sam parametr dla osób zatrudnionych w oficjalnym miejscu, które mieszczą się w granicach wieku od szesnastu lat do wieku dorosłego. Dla młodszych, czyli do szesnastego roku życia, skrócony czas pracy pracowników wynosi 24 godziny na tydzień. Istnieją specjalne warunki dla pracy przymusowej w niebezpiecznych, szkodliwych warunkach.
Prawa, zasady
Skrócone godziny pracy i kategorie, które mają być przestrzegane, są regulowane obowiązującymi normami prawnymi. Przepisy wymieniają godziny, które dana osoba może przećwiczyć w ciągu tygodnia, oraz funkcje, które pozwalają na uszeregowanie osoby w określonej grupie. Na przykład w ciągu 36 godzin ci, których warunki zostaną uznane za niebezpieczne, szkodliwe (lub jednocześnie takie i takie), powinni działać. Parametr na urządzenie podrzędne. tydzień jest sformułowany w dokumentacji rządowej. W opracowaniu tej normy uczestniczyła trójstronna komisja specjalizująca się w stosunkach społecznych, stosunkach pracy i regulacji w naszym państwie. Pracownik ma prawo ubiegać się o skrócenie czasu pracy w niepełnym wymiarze godzin: obowiązujące przepisy zawierają normy, na których opiera się dana osoba; zapewnienie niewolnika. osoba nie ma prawa zmuszać specjalisty do pracy przez dłuższy czas - jest to niezgodne z prawem.
Jeśli zdecydowano się podjąć stałą pracę obywatela przechodzącego szkolenie do dorosłości, zwłaszcza w roku szkolnym, wówczas pracownik ma prawo udać się na swoje miejsce tylko wtedy, gdy nie prowadzi zajęć w organizacji edukacyjnej. Prawo stanowi, że standardy są niewolnikami. pół etatu, w porównaniu z małoletnimi pracującymi poza okresem szkolnym.
Gdzie szukać
Wszystkie rodzaje norm prawnych, ograniczeń i możliwości dostępnych dla pracowników, pracodawców są szczegółowo wymienione w aktualnym Kodeksie pracy. Oprócz tego istotne są określone ustawy federalne regulujące zatrudnienie określonych grup obywateli. W szczególności ustawa federalna została wydana w celu ochrony praw osób niepełnosprawnych. Wymienia zarówno prawne standardy zatrudnienia, jak i przywileje, na które mogą liczyć takie osoby, możliwości, ulgi oraz obowiązki pracodawcy w zakresie zapewnienia pracy.
Skrócone godziny pracy powinny zostać rozszerzone na grupę docelową obywateli, należy zapoznać się z najnowszą wersją prawodawstwa. Regularnie wprowadzane są nowe zmiany, uzupełnienia i wyjaśnienia, które regulują zarówno czas trwania czasu pracy, jak i cechy przypisania do jednej lub drugiej kategorii pracowników. Aby nie naruszać prawa, pracodawca powinien zapoznać się z TC i wszystkimi tematycznymi przepisami federalnymi dotyczącymi cech personelu zaangażowanego w jego przedsiębiorstwo. Pracownicy powinni również znać przepisy prawne, aby wiedzieć, do czego są uprawnieni, na co mogą liczyć i co powinni przestrzegać.
Praca - nie praca?
Prawo określa, ile godzin należy przepracować tygodniowo, aby pracodawca nie miał żadnych skarg na pracownika.Przynależność do określonej kategorii zwykle wymaga udowodnienia, a niezbędne dokumenty są określone w ustawie. Zgodnie z poprzednim sformułowaniem dla każdej kategorii, która ma prawo skracać czas trwania okresu pracy, wskazano, ile godzin tygodniowo mogą one przepracować niż wszystkie pozostałe.
Tak więc, jeśli mówimy o pracowniku, którego wiek waha się między 16-18 lat, to zgodnie ze starymi standardami konieczne było umożliwienie mu pracy o 4 godziny mniej tygodniowo niż tych, którzy pracują na ogólnych zasadach. Jednak zgodnie z najnowszymi zasadami dotyczącymi normalnych godzin pracy skrócony czas pracy wynosi 35 godzin. Wskaźnik dotyczy łącznie całego tygodnia roboczego. W rzeczywistości wcześniej niewielki personel (ale ponad 16) pracował 36 godzin, ale teraz czas został skrócony o godzinę.
Dlaczego i ile?
Ustawodawcy wyjaśnili, że teraz skrócony czas pracy jest ustalany przez taki schemat, ponieważ poprzednia wersja nie odpowiadała zadeklarowanemu TC. Jeśli nieletni pracowali przez pięć dni, pracowali siedem godzin dziennie, naruszało to prawo. Aby wyeliminować konflikt, niesprawiedliwą sytuację, postanowiono zmienić przepisy, zmieniając czas trwania o godzinę w mniejszym kierunku.
W rzeczywistości obecne ustawodawstwo ustanawia krótszy czas pracy:
- poza rokiem szkolnym, w wieku 14-16 lat - 24 godziny;
- poza rokiem szkolnym w wieku 16-18 lat - 35 godzin;
- w roku szkolnym w wieku 14-16 lat - 12 godzin;
- w roku szkolnym w wieku 16-18 lat - 17,5 godziny
Oficjalnie i prawnie
Przyjęte akty normatywne zawierają zalecenia dotyczące zawarcia umowy o pracę w wieku dorosłym w tym samym czasie, co uchwalenie ogólnego programu edukacyjnego. Jeśli, zgodnie z prawem federalnym, osoba chce opuścić instytucję edukacyjną, ma również prawo podpisać AP w organizacji.
Jeśli małoletnie dziecko w wieku powyżej czternastu lat chce dostać pracę, konieczne jest przedstawienie pisemnej zgody osoby za nią odpowiedzialnej. W przypadku braku takiej zgody wymagane jest oficjalne zezwolenie organu państwowego. W ramach umowy ustala się krótszy czas pracy, wprowadza się ograniczenia działalności: można zaufać tylko łatwym zadaniom. Niedopuszczalne jest zajmowanie dziecka problemami zawodowymi podczas pobytu w placówce edukacyjnej, praca zaczyna się dopiero po (przed) zajęciami. Niedopuszczalne jest angażowanie dziecka w warunki, które mogą mieć negatywny wpływ na zdrowie lub jakość uczenia się programu nauczania.
Przypadek szczególny
W niektórych przypadkach umowa o pracę regulująca odpowiedni stosunek może zostać zawarta nawet z osobami poniżej 14 roku życia. Dotyczy to cyrków, teatrów, a także firm biorących udział w różnych przedstawieniach, koncertach, tworzeniu filmów. Aby zawrzeć umowę, konieczne jest uzyskanie zgody osoby odpowiedzialnej za dziecko - rodzica lub opiekuna, któremu powierzono władzę publiczną. W ramach takiego rozwiązania zapewniony jest również skrócony czas pracy. Ustawodawstwo dopuszcza stosunki pracy, których celem jest prezentacja, wykonanie, stworzenie dzieła. Nakładane są poważne ograniczenia: dziecko nie może być zaangażowane w pracę nad takim projektem, który może zaszkodzić jego zdrowiu psychicznemu, fizycznemu, moralnemu, rozwojowi.
Ustawodawstwo dodatkowo stanowi, że przed dojściem do dorosłości, w każdym przypadku obowiązkowy jest krótszy czas pracy, nie odgrywa roli w obszarze, w którym dana osoba pracuje. Ani forma własności, ani organizacja, ani różne prawne aspekty zapewniania działania nie determinują niczego.Normy prawne, w ramach których regulowane są skrócone godziny pracy, stanowią imperatyw nie do naprawienia. Nawet w przypadku, gdy dziecko lub osoby za niego odpowiedzialne są gotowe wyrazić zgodę na dłuższy okres pracy, byłoby to sprzeczne z prawem, a zatem niedozwolone.
Mogę, chcę i będę
Możesz napisać specjalne odwołanie na adres kierownika zapewniającego miejsce pracy w celu ustalenia skrócenia czasu pracy. Może to być nieletni pracownik przedsiębiorstwa. W ramach realizacji wniosku pracodawca oferuje pracę w niepełnym wymiarze godzin. W niektórych przypadkach alternatywę uważa się za elastyczny harmonogram lub zdalne miejsce pracy, obejmujące wypełnianie obowiązków w domu.
Zasadniczo krótszy czas pracy jest normatywną cechą pracy w stosunkach prawnych między pracownikiem a pracodawcą. Oznacza to, że niektóre kategorie mają prawo polegać na takich warunkach, w przypadku których nie są uprawnione do obniżenia wynagrodzenia. Zasada ta nie dotyczy nieletnich pracowników przedsiębiorstwa, w tym tych, którzy złożyli apelację o ustalenie skrócenia czasu pracy.
Płacić czy nie?
Prawo stanowi, że przy płaceniu za przepracowane godziny przy zatrudnianiu nieletnich pracodawca jest zobowiązany do konkretnego obliczenia płatności, biorąc pod uwagę skrócony czas pracy. Firma może przekazać pracownikowi dodatkowe wynagrodzenie na koszt własnych środków. Pomaga to podnieść płace za pracę wykonywaną do poziomu płac osób pracujących na pełny etat każdego dnia.
Jeśli małoletni obywatel jest zaangażowany w proces pracy, a umowa o pracę obejmuje pracę na akord, wówczas obliczenia są dokonywane z uwzględnieniem wprowadzonych stawek TD. W razie potrzeby firma ma prawo zapłacić pracownikowi więcej - środki są przydzielane z ich własnej organizacji. Na przykład niektóre firmy stosują dodatkowe płatności za ten czas, biorąc pod uwagę stawki taryfowe przyjęte w firmie.
Ucz się i pracuj: wszystko na raz
Jeśli zatrudniono małoletniego pracownika, który studiuje w placówce kształcenia ogólnego, a także otrzymuje kształcenie zawodowe (na dowolnym poziomie: podstawowym, średnim, wyższym), wówczas w określonych ramach czasowych obowiązują określone warunki. Jeśli uczeń pracuje w czasie, gdy nie jest zaangażowany w realizację programu edukacyjnego, wówczas pracodawca płaci za niego, oceniając wydajność, biorąc pod uwagę liczbę godzin przepracowanych przez pracownika. Nie trzeba płacić dodatkowo do pełnego wynagrodzenia, choć jest to możliwe z własnej inicjatywy i na własny koszt. Jest to praktykowane, jeśli zatrudniono cenną siłę roboczą, co należy zachować do końca edukacji w celu stałego zatrudnienia w regularnym programie po ukończeniu studiów.
Zatrudniając małoletniego w ramach ogólnego programu edukacyjnego, ale obecnie przebywającego na urlopie, należy pamiętać, że normy określone w Kodeksie pracy i ustawie federalnej o procesie pracy w odpowiednim wieku są obowiązkowe.
Wskaźniki normatywne
Zatrudniając 14–16-letniego nastolatka dziennie, pracownik może przepracować 2,5 godziny; zatrudniając nastolatka w wieku 16-18 lat, możesz wymagać pełnych czterech godzin pracy dziennie, jeśli dana osoba jest zmuszona połączyć pracę z programem edukacyjnym.
Określone grupy pracowników
Skrócony czas pracy nauczycieli wynosi 36 godzin. Jest to ten sam standard dla tych, którzy są zmuszeni do pracy w niebezpiecznych warunkach lub pod wpływem czynników szkodliwych.Obecnie weszła w życie lista, w której wskazane są warsztaty, zawody, warunki produkcji i stanowiska, w których pracownicy pracują w szkodliwych, niebezpiecznych warunkach. Jeśli, według TD, dana osoba jest zaangażowana w taki właśnie obszar, ma prawo do pełnego wynagrodzenia, pod warunkiem, że przepracuje 36 godzin w pięciodniowym tygodniu. Wprowadzono również specjalną instrukcję, która reguluje specyfikę stosowania tej listy w rzeczywistych stosunkach prawnych. Nawiasem mówiąc, po raz pierwszy takie akty prawne regulujące stosunki między pracownikami a pracodawcami zostały przyjęte w 1974 r.
Konieczne jest skrócenie czasu trwania tylko dni, gdy dana osoba idzie do pracy w szkodliwych warunkach. Jeśli w różne dni tygodnia osoba pracuje w różnych miejscach i tylko niektóre z nich charakteryzują się szkodliwymi czynnikami, codzienne redukcje nie są potrzebne. Również redukcja nie jest wymagana, jeśli pod wpływem czynników szkodliwych dana osoba jest zmuszona pracować krócej niż połowę skróconego czasu pracy. W takim przypadku należy wziąć pod uwagę standardy wprowadzone przez określone ustawy federalne, artykuły Kodeksu Celnego, które regulują konkretny obszar działalności, specjalizację warsztatów, produkcję i stanowiska.
Niepełnosprawność: prawo do preferencji
Jak pokazuje praktyka, obecnie znalezienie pracy ze skórką osoby niepełnosprawnej jest raczej trudne; pracodawcy rzadko zgadzają się na zatrudnienie osoby wymaganej przez prawo do zapewnienia szeregu przywilejów. Jeśli możliwe było znalezienie miejsca pracy, konieczne jest wykorzystanie wszystkich możliwości zadeklarowanych w przepisach. W szczególności wskazano, że w pierwszej, drugiej grupie osób niepełnosprawnych osoba powinna pracować tylko 35 godzin tygodniowo, jednocześnie otrzymując takie same wynagrodzenie jak pracownicy przez cały tydzień w firmie.
Jeśli osoba niepełnosprawna otrzymuje warunki pracy w niepełnym wymiarze godzin, ważne jest, aby wziąć pod uwagę standardy programu rehabilitacji. Aby obliczyć wynagrodzenie, uwzględnia się przepracowane godziny, analizuje się standard płac, na podstawie którego obliczane są określone wartości do zapłaty.
Kobiety: specjalne podejście
W niektórych obszarach aktywności zawodowej płeć piękna może liczyć na pewne preferencje. W szczególności dotyczy to rolnictwa - należy wypracować tylko 36 godzin tygodniowo, aby otrzymać standardowe wynagrodzenie. W niektórych przypadkach czas trwania może być krótszy, jeśli kobieta podlega innym przepisom prawa (ograniczenia wiekowe, niepełnosprawność wymieniono powyżej).
Konieczne jest wypłacenie kobiecie takiej samej płacy, jaką otrzymałaby, pracując przez cały tydzień. Standardy te są jasno określone w oficjalnych dokumentach prawnych poświęconych awansowi kobiet w naszym kraju.