Ciężkość i intensywność pracy: klasyfikacja, wskaźniki, czynniki

Higiena pracy to dziedzina medycyny, która zajmuje się badaniem aktywności zawodowej i warunków pracy, biorąc pod uwagę ich wpływ na organizm. Ponadto w tym obszarze opracowywane są standardy i środki higieniczne, które mają zapobiegać występowaniu profesjonalnych patologii i zwiększać bezpieczeństwo warunków pracy.

Do głównych zadań związanych z ochroną zdrowia w pracy należą:

1. Ustalenie dopuszczalnego wpływu szkodliwych czynników na ciało pracownika.
2. Klasyfikacja pracochłonności na podstawie warunków procesu.
3. Określenie napięcia i ciężkości przepływu pracy.
4. Organizacja czasu wolnego i pracy, a także miejsca pracy zgodnie z racjonalnymi standardami.
5. Badanie parametrów psychofizycznych porodu.

Oceniając jakość otoczenia otaczającego pracownika, należy nie tylko zbadać wpływ różnych czynników, ich wzajemny wpływ, ale także warunki pracy w zależności od intensywności procesu pracy. Konieczne jest również opracowanie kompleksowych wskaźników, które będą uważane za normę. Metody higieny pracy mogą być zarówno instrumentalne, jak i kliniczne, fizjologiczne. Obowiązują również metody statystyki medycznej i badania sanitarnego.

Klasyfikacja różnych rodzajów dotkliwości i napięcia pracy ma szczególne znaczenie dla racjonalnej organizacji i optymalizacji warunków pracy. Takie klasyfikacje, a także identyfikacja czynników warunków pracy umożliwiają ocenę różnych rodzajów pracy. Ponadto pozwala to znaleźć metody realizacji zajęć rekreacyjnych, biorąc pod uwagę ocenę ciężkości i intensywności pracy.

Dość często pracochłonność jest klasyfikowana z uwzględnieniem kosztów energii osoby w trakcie wykonywania pracy. Taki wskaźnik, jak wydatek energetyczny, zależy od stopnia współczynnika intensywności pracy mięśni, a także od stanu neuro-emocjonalnego danej osoby podczas pracy. Kolejnym ważnym wskaźnikiem są warunki pracy. Osoba wydaje 10-12 MJ dziennie na pracę umysłową, a pracownicy wykonujący ciężką pracę fizyczną wydają od 17 do 25 MJ.

Ciężkość i intensywność pracy można zdefiniować jako stopień stresu organizmu w planie funkcjonalnym, który występuje podczas wykonywania zadań roboczych. W zależności od siły pracy podczas pracy fizycznej lub umysłowej, podczas przeciążenia informacyjnego powstaje stres funkcjonalny. Fizyczny ciężar pracy nazywany jest obciążeniem ciała podczas wykonywania czynności wymagających napięcia mięśni i odpowiednich kosztów energii.

Obciążenie emocjonalne powstaje podczas wykonywania zadań intelektualnych w przetwarzaniu informacji. Często ten rodzaj obciążenia nazywa się nerwowym napięciem porodu.

Czynniki środowiskowe: przegląd

Szkodliwy wpływ na ciało pracownika zależy od czynników środowiska pracy. Zdrowie zawodowe wyróżnia dwa główne czynniki - szkodliwe i niebezpieczne. Zagrożenie jest czynnikiem ciężkości i napięcia pracy, które może powodować ostrą chorobę lub gwałtowne pogorszenie wskaźników zdrowia pracownika lub śmierć. Czynnik szkodliwy może, w trakcie pracy i łącznie w pewnych warunkach, powodować chorobę zawodową, zmniejszać zdolność do pracy o charakterze tymczasowym lub przewlekłym, zwiększać liczbę patologii zakaźnych i somatycznych oraz prowadzić do problemów w funkcji rozrodczej.

Szkodliwe czynniki produkcji

Warunki wpływające na napięcie warunków pracy można podzielić na kilka grup:

1. Fizyczne Należą do nich wilgotność, warunki temperaturowe, promieniowanie i pola elektromagnetyczne i niejonizujące, prędkość powietrza, stałe pola magnetyczne, pola elektrostatyczne, promieniowanie termiczne i laserowe, hałas przemysłowy, ultradźwięki, wibracje, aerozole, oświetlenie, jony powietrza itp.
2. Chemiczny. Substancje biologiczne i chemiczne, w tym hormony, antybiotyki, enzymy, witaminy, białka.
3. Biologiczny Żywe zarodniki i komórki, szkodliwe mikroorganizmy.
4. Czynniki charakteryzujące dotkliwość pracy.
5. Czynniki charakteryzujące stres pracy.

Ocena nasilenia i napięcia

Ciężkość porodu jest najczęściej określana przez obciążenie układu mięśniowo-szkieletowego i różnych układów ciała. Ocena ciężkości i intensywności pracy charakteryzuje się składnikiem energii i jest określana przez szereg wskaźników.

Ważność procesu

Należą do nich:

1. Dynamiczna aktywność fizyczna.
2. Waga ładunku lub ładunku.
3. Całość stereotypowych ruchów robotniczych.
4. Objętość obciążenia statycznego.
5. Pozycja, w której praca jest wykonywana.
6. Przemieszczenia w przestrzeni kosmicznej.

Intensywność pracy charakteryzuje proces pracy. Koncepcja rzutuje również obciążenie ośrodkowego układu nerwowego, regionu emocjonalnego i narządów zmysłów.

Wskaźniki intensywności pracy

Uwzględnione dane obejmują:

1. Stres sensoryczny, emocjonalny i intelektualny.
2. Monotonia obciążenia.
3. Tryb działania
4. Intensywność i czas trwania obciążenia intelektualnego.

Century of Cyberprzestrzeń

Postęp naukowy i technologiczny prowokuje nie tylko tworzenie nowych zawodów, ale także nowych czynników patogennych. W ostatnich latach znaczenie psychofizjologicznych wskaźników nasilenia i intensywności pracy znacznie wzrosło z powodu rozwoju technologii komputerowej.

Bezpieczne warunki pracy to takie, w których wpływ czynników produkcji jest zminimalizowany i nie przekracza standardów higieny. Te ostatnie obejmują maksymalne dopuszczalne stężenie lub maksymalne dopuszczalne stężenie oraz maksymalne dopuszczalne stężenie lub maksymalny dopuszczalny poziom.

Klasyfikacja siły roboczej według ładunku

Obciążenie, w zależności od ciężkości wykonywanej pracy, jest regulowane wymogami sanitarnymi i higienicznymi zgodnymi z GOST. W nich wszystkie fizyczne rodzaje pracy są podzielone na trzy kategorie w zależności od wskaźników ciężkości i intensywności pracy oraz od kosztów energii ciała do ich wykonania.

Pierwsza kategoria. Obejmuje lekką pracę fizyczną, która jest podzielona na dwa podgatunki:

• Koszty energii do 139 watów. Praca wykonywana w pozycji siedzącej, która nie obejmuje istotnych fizycznych czynników stresu porodowego. Jest to szereg zawodów związanych z produkcją precyzyjnych instrumentów w branży odzieżowej w dziedzinie zarządzania. Obejmuje także zegarmistrzów, ślusarzy, grawerów, dziewiarzy itp.
• Koszty energii do 174 watów. Praca wykonywana na stojąco lub wymagająca dużo chodzenia. Ta kategoria obejmuje pracowników przemysłu poligraficznego, przedsiębiorstw komunikacyjnych, markerów, introligatorów, fotografów, pracowników pomocniczych w rolnictwie itp.

Druga kategoria. Jest to umiarkowana pracochłonność. Jest również podzielony na dwa podgatunki:

• Koszty energii do 232 watów. Aktywność zawodowa wymagająca ciągłego chodzenia i poruszania małymi przedmiotami w pozycji stojącej. Napięcie jest wymagane w umiarkowanym stopniu. Ta kategoria obejmuje pracowników w warsztatach mechanicznych, przędzenia i tkania, w tym przędzarek, tkaczy, nawijaczy, stolarzy, stolarzy, ślusarzy, tynkarzy itp.
  
• Koszty energii do 290 watów. Obejmują one pracę, która wymaga dużo chodzenia, przenoszenia ciężkich przedmiotów i zapewnia umiarkowany stres fizyczny.Należą do nich zawody walcownicze, odlewnicze, cieplne, kuźnicze i spawalnicze, a także pracownicy metalurgii i inżynierii mechanicznej, a mianowicie: spawacze, tokarki, stolarze itp. Długie spacery obejmują większość zawodów rolniczych i najczęściej na nierównych powierzchniach.

Trzecia kategoria. Obejmuje prace wymagające ponad 290 watów energii. Są to zawody, które nie oznaczają zmniejszenia stresu roboczego i obejmują wielki wysiłek fizyczny, przenoszenie ciężkich ładunków o masie przekraczającej 10 kilogramów, pracę w kuźni i odlewni, działalność listonoszy, pracowników rolnych, a mianowicie kierowców ciągników, bydła, hodowców zwierząt itp.

Dodatkowe cechy warunków pracy

Warunki, w których dana osoba pracuje, i ich dotkliwość można określić za pomocą wielu wskaźników, a mianowicie:

1. Pozycja i pozycja ciała podczas pracy. Ten wskaźnik dzieli się na następujące typy:

• Pozioma pozycja ciała. Należą do nich instalatorzy na dużych wysokościach, spawacze, górnicy itp.
• Połowa zgięta lub zgięta. W takim przypadku należy wyjaśnić czasowy pobyt na tym stanowisku jako procent całego czasu pracy.
• Ten sam rodzaj ruchu. Obliczana jest liczba ruchów tego samego typu, które pracownik wykonuje na zmianę. Bierze się pod uwagę nie tylko obciążenie lokalne, ale także regionalne.

2. Czas przebywania. Aby zaklasyfikować warunki pracy jako ciężkie, stan ten musi być stały i obejmować nie tylko stanie statyczne w pozycji pionowej, ale także chodzenie.

3. Tułów. Typowy dla pracowników rolnych podczas żniw, pielenia, a także na farmie mlecznej i placach budowy podczas układania podłóg i okładzin ściennych. W takim przypadku określa się liczbę nachyleń podczas zmiany.

4. Tempo, w jakim wykonywane są wymagane działania. Obejmuje to pracę na półautomatycznych maszynach, przenośnikach i tkaniu.

5. Tryb działania. Ostre godziny pracy lub metoda zmian, nocne zmiany i częste zmiany rytmu życia są zwykle uznawane za trudne warunki pracy.

6. Narażenie na wibracje. Wpływ może być nie tylko ogólny, ale także lokalny. Kierowcy ciągników, kombajny zbożowe, rębaki, spychacze, a także pracownicy kolei i transportu publicznego są narażeni na wibracje.

7. Meteorologiczne warunki pracy. Nienormalnie niskie lub wysokie warunki pracy, wysoka wilgotność lub nagłe zmiany, prędkość powietrza i przeciągi.

8. Narażenie na wszelkiego rodzaju promieniowanie. Może to być pole magnetyczne, promieniowanie laserowe lub jonizujące, nasłonecznienie, wpływ elektryczności statycznej i pól elektrycznych.

9. Interakcja z toksynami, a mianowicie truciznami i innymi substancjami szkodliwymi dla ludzi.

10. Profesjonalne funkcje złośliwego oprogramowania.

11. Zanieczyszczone powietrze w miejscu pracy, wysoki hałas i ciśnienie atmosferyczne.

12. Dość często w jednym zawodzie występuje kilka czynników jednocześnie, zgodnie z którymi warunki pracy można zaklasyfikować jako trudne.

Odmiany pracy intelektualnej

Oprócz warunków pracy należy również wziąć pod uwagę napięcie i dotkliwość pracy. Wiele obszarów aktywności łączy aspekty psychiczne i fizyczne. Jednak we współczesnych dziedzinach zawodowych dominują stresy sensoryczne, psychiczne i emocjonalne. Wynika to z faktu, że praca mentalna ma szczególne znaczenie.

Intelektualista to zawody związane z przetwarzaniem dużej ilości informacji. Realizacja tego rodzaju aktywności wymaga nadmiaru pamięci, aparatu sensorycznego, uwagi, emocji i myślenia.

Zdrowie zawodowe określa pięć głównych rodzajów aktywności intelektualnej:

1. Praca operatorów. Oznacza to zarządzanie sprzętem, procesami i maszynami.Obszar ten wiąże się z wielką odpowiedzialnością i napięciem o charakterze neuro-emocjonalnym.
2. Praca menedżerska. Do tej grupy należą nauczyciele i nauczyciele, a także szefowie organizacji i przedsiębiorstw. Ten obszar działalności zapewnia coraz więcej informacji, krótki czas przetwarzania i osobistą odpowiedzialność za podejmowane decyzje. Obciążenie jest nieregularne, a decyzje są często niestandardowe. Czasami mogą pojawić się konflikty, których rozwiązanie wymaga również pewnego stresu emocjonalnego.
3. Kreatywność Do takich zawodów z reguły należą pisarze, artyści, kompozytorzy, artyści, projektanci, architekci i inni. Działanie to polega na tworzeniu niestandardowych algorytmów opartych na latach szkolenia i kwalifikacji. W tych obszarach konieczna jest inicjatywa, dobra pamięć i zdolność koncentracji. Wszystko to staje się przyczyną wzrostu napięcia nerwowego.
4. Pracownicy medyczni. Następujące cechy są uważane za typowe dla wszystkich pracowników w tej dziedzinie: brak informacji, bliski kontakt z chorymi i wysoki stopień odpowiedzialności wobec pacjentów.
5. Pole edukacyjne Studenci i studenci są zobowiązani do ciągłego zwracania uwagi, pamięci, percepcji i bycia odpornym na stresujące sytuacje podczas zdawania egzaminów, testów lub egzaminów.

Napięcie o charakterze neuro-emocjonalnym charakteryzuje się w zależności od obciążenia i gęstości harmonogramu pracy, liczby wykonanych czynności, złożoności i ilości informacji do nauczenia, czasu poświęconego na operację.

Rodzaje warunków pracy według intensywności procesu pracy

Istnieje kilka klas, które pokazują stopień oceny pracochłonności:

• Pierwsza klasa. Lekki stopień napięcia. Kryteria tej klasy to: praca na jedną zmianę bez nocnych wyjść do miejsca pracy, nie ma potrzeby podejmowania decyzji w nagłych wypadkach, indywidualny plan pracy, faktyczny czas pracy wynosi do 7 godzin, eliminacja ryzyka dla życia, wykluczenie odpowiedzialności za inne osoby. Ta kategoria obejmuje zawody, które nie podlegają drastycznym zmianom i nie wymagają koncentracji na więcej niż jednym temacie. Sama praca jest niewielka, na przykład sekretarka, mierzący czas, maszynistka itp.
• Druga klasa jest uznawana za dopuszczalną i charakteryzuje się średnim stopniem pracochłonności. Ta kategoria obejmuje umiarkowane napięcie nerwowe i zadania o średniej złożoności. Odpowiedzialność spoczywa tylko na określonych rodzajach działań typowych dla danego pola działalności. Druga klasa obejmuje ekonomistów, księgowych, radców prawnych, inżynierów, bibliotekarzy i lekarzy.
• Trzecia klasa oznacza ciężką pracę. Te obszary aktywności obejmują silny stres psychiczny, dużą aktywność produkcyjną, obciążenie uwagi przez długi czas i zdolność do szybkiego przetwarzania dużej ilości informacji. Ten rodzaj pracy obejmuje szefów dużych organizacji i przedsiębiorstw, wiodących specjalistów działów, na przykład głównych księgowych, projektantów i technologów. Ponadto obejmuje to działania zapewniające ciągły przepływ informacji i natychmiastową reakcję na nie. Mogą to być dyspozytorzy na lotniskach, stacjach kolejowych, operatorzy i metro, pracownicy telewizji, telefonu i telegrafu, a także lekarze pogotowia, oddziały intensywnej opieki itp. Ta ostatnia kategoria oznacza także presję czasu, zwiększoną odpowiedzialność za decyzje podejmowane przy braku informacji. Dzień roboczy nie jest ustandaryzowany i zwykle trwa dłużej niż 12 godzin.Wysoki stopień ryzyka i odpowiedzialności za życie innych osób jest również wskaźnikiem stresu w pracy.
• Czwarta klasa obejmuje ekstremalne warunki pracy. Oznaczają one obecność czynników, które mogą stwarzać zagrożenie życia podczas pracy lub prowadzić do poważnych komplikacji dla zdrowia pracownika. Te szczególnie niebezpieczne rodzaje działań obejmują ratowników górniczych, strażaków, likwidatorów skutków awarii w Czarnobylu itp. Jest to najtrudniejsza i najbardziej intensywna praca, która nie pozostaje niezauważona dla stanu zdrowia osoby. Praca w takich warunkach jest dozwolona tylko w nagłych wypadkach. Warunkiem jest użycie osobistego wyposażenia ochronnego.