Haski Trybunał Praw Człowieka jest najbardziej znanym i renomowanym międzynarodowym organem prawnym. Rozszerzenie jej jurysdykcji dotyczy wszystkich krajów, które są członkami Rady Europy i ratyfikowały Konwencję Praw Człowieka. Uwzględnia zarówno sprawy międzynarodowe, jak i skargi poszczególnych obywateli. Rosjanie otrzymali możliwość zwrócenia się do tej władzy prawnej w 1998 r.
Jak wyglądał sąd w Hadze?
Konwencja o ochronie praw człowieka w Europie została przyjęta w 1953 r., Po czym pojawił się Haski Trybunał Praw Człowieka. Konwencja nie tylko sformułowała podstawowe prawa każdego obywatela, ale także ustanowiła specjalny mechanizm ich ochrony.
Początkowo w tym mechanizmie uwzględniono trzy narządy. Ostatecznie to oni byli odpowiedzialni za przestrzeganie zobowiązań, które nałożyły wszystkie uczestniczące państwa. Były to Komisja Europejska odpowiedzialna za przestrzeganie praw człowieka, Europejski Trybunał Praw Człowieka i właściwy komitet ministrów. W 1998 r. Europejski Trybunał Praw Człowieka został połączony z komisją.
Reklamacje
Początkowo wszystkie skargi złożone do Haskiego Trybunału Praw Człowieka zostały najpierw zbadane przez komisję. Co więcej, nie miało znaczenia, kto w tym przypadku był powodem, stanem czy indywidualnym obywatelem.
Komisja podjęła ostateczną decyzję, czy odwołanie jest dopuszczalne. W przypadku pozytywnej decyzji skierowano ją do sądu. To tam już rozważano merytorycznie.
Jeśli skarga nie trafiła do sądu, decyzję w tej sprawie podjął komitet ministrów. Po 1994 r. Powodowie uzyskali prawo do niezależnego wniesienia sprawy do sądu, nawet jeśli komisja odmówiła.
Do obowiązków sądu należy ścisłe przestrzeganie norm konwencji przyjętych przez jego uczestników. Rozważane są konkretne przypadki poszczególnych obywateli, procesy z grupy osób, a także organizacje pozarządowe. Dzieje się tak również wtedy, gdy powodami są stany, które zarzucają innym krajom naruszenie przepisów konwencji.
Przed reformą w 1998 r. Trybunał Europejski wydał wyroki w prawie 900 sprawach. W większości przypadków obywatele stali się powodami. Reforma znacznie zwiększyła aktywność sądu. W ciągu 12 lat podjęto ponad 12 tysięcy decyzji. Dziś wszystkie najważniejsze decyzje podejmowane są przez Europejski Trybunał Praw Człowieka z siedzibą w Strasburgu we Francji.
Procedura reklamacyjna
Aby skarga trafiła do Haskiego Trybunału Praw Człowieka, musi być spełnionych kilka warunków.
Po pierwsze, możesz ubiegać się tylko o ochronę praw i wolności obywatela, które są gwarantowane przez wspomnianą konwencję i jej protokoły. Po drugie, przyjmowane są skargi, zarówno od osoby fizycznej, jak i od grupy osób, które twierdzą, że są ofiarami łamania praw człowieka przez państwo, które podpisało konwencję.
We wszystkich tych przypadkach wnioskodawca nie musi być obywatelem państwa będącego członkiem Rady Europy.
Sąd w Hadze
Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości w Hadze nie należy jednak mylić z Trybunałem Praw Człowieka. Chociaż oba są międzynarodowymi instytutami prawnymi, są zaangażowane w kilka różnych rzeczy.
Z tego artykułu dowiesz się, czym jest sąd w Hadze, gdzie się znajduje, w jakim kraju. Haga nazywa się międzynarodowym trybunałem ONZ, który rozpoczął swoją działalność w 1946 r.Decyzje sądu w Hadze są wiążące dla krajów Narodów Zjednoczonych.
Na pierwszym spotkaniu przewodniczący Zgromadzenia Ogólnego ONZ Paul-Henri Spaak zauważył, że nie ma już ważniejszego organu.
Gdzie znajduje się sąd w Hadze?
Wiele osób pyta: czy to jest sąd w Hadze, w jakim kraju się znajduje? Ciało pracuje w Holandii. Miasto Haga z populacją około pół miliona ludzi. Jest to trzecie co do wielkości holenderskie miasto, w którym znajdują się wszystkie największe międzynarodowe organy prawne, w tym te powiązane z ONZ. Tak więc teraz, po usłyszeniu nazwy Sąd w Hadze, kraj, w którym się on znajduje, będzie ci znany.
Obecnie jej przewodniczącym jest Francuz Ronnie Abraham, który objął to stanowisko w 2005 r. Jego uprawnienia wygasną w 2018 r.
Co jeśli chcesz odwołać się do Haskiego Trybunału Praw Człowieka? Adres ci w tym pomoże. Najlepiej od razu napisać po angielsku, aby bardziej prawdopodobne było, że list dotrze. Niderlandzki Haski Sąd Arbitrażowy 2. W ten sposób Twoje odwołanie zostanie skierowane do Haskiego Trybunału Praw Człowieka. Gdzie znajduje się ta szkoła prawnicza, jesteś teraz świadomy.
Musisz jednak wiedzieć, że w Hadze z reguły rozpatrują sprawy związane z jurysdykcją Organizacji Narodów Zjednoczonych. Trybunał Europejski w Strasburgu jest bezpośrednio zaangażowany w ochronę praw człowieka.
Jak złożyć skargę do EKPC?
Aby rozpatrzyć Twoje odwołanie, musisz złożyć wniosek do Europejskiego Trybunału Praw Człowieka nie później niż sześć miesięcy po ostatecznym rozpatrzeniu sprawy przez właściwy organ państwowy. Należy to ściśle monitorować, ponieważ przywrócenie tego okresu nie będzie możliwe.
Rozpatrywane będą tylko skargi złożone za naruszenia, które nastąpiły po ratyfikacji przez państwo odpowiedniej konwencji. W przypadku Rosji okres ten rozpoczyna się od 5 maja 1998 r. Do dnia dzisiejszego włącznie.
Ważne jest, aby Twoje odwołanie zostało przyjęte, należy je uznać za możliwe do przyjęcia. W tym celu konieczne jest całkowite wyczerpanie wszelkich środków ochrony ich praw w ich własnym państwie. W przypadku Federacji Rosyjskiej sensowne jest odwołanie się do EKPC dopiero po otrzymaniu negatywnych decyzji w pierwszej instancji, kasacji i kasacji.
I wreszcie ostatni, ale nie mniej ważny. Skargi muszą koniecznie dotyczyć zdarzeń, za które państwo jest bezpośrednio odpowiedzialne. Sąd ten nie przyjmuje ani nie rozpatruje skarg na organizacje lub osoby fizyczne.
Właściwość sądu
W Rosji jurysdykcja Europejskiego Trybunału Praw Człowieka została uznana za obowiązkową od 1998 r. Dlatego też, jeśli dojdzie do jakiegokolwiek naruszenia praw człowieka, EKPC ma prawo wnieść roszczenia do państwa w związku z naruszeniem postanowień konwencji i zasad protokołów dotyczących obywateli.
Po maju 1998 r. Stanowią one integralną część systemu prawnego państwa. Ponadto, jeśli są sprzeczne z przepisami krajowymi, ważne jest, aby wiedzieć, że wyroki ETPC są silniejsze.
Decyzje EKPC
Istnieje kilka głównych rodzajów decyzji podejmowanych przez EKPC. W sumie istnieje ponad dziesięć gatunków. Jednak najczęściej wnioskodawcy spotykają się tylko z kilkoma z nich.
Sąd może podjąć decyzję w sprawie niedopuszczalności skargi lub podzielić sprawę na osobne postępowanie lub podjąć ostateczną decyzję w sprawie, tzw. Decyzję. Tylko w tym drugim przypadku EKPC uznaje naruszenie praw człowieka.
Które kraje najczęściej stosują się do EKPC?
Obecnie w pierwszej piątce krajów pod względem liczby odwołań do Europejskiego Trybunału Praw Człowieka znajdują się Rosja, Włochy, Ukraina, Serbia i Turcja. Stanowią one około 65% wszystkich skarg otrzymanych przez EKPC. Wynika to nie tylko z problemów związanych z przestrzeganiem praw człowieka istniejących w tych państwach, ale także z ich dużej liczby.
Dlatego bardziej poprawne będzie zwracanie uwagi na statystyki, które obliczają liczbę skarg na mieszkańca. W tym przypadku spośród wyżej wymienionych krajów tylko Serbia zachowuje pozycję na szczycie listy. Obok są Chorwacja, Mołdawia i Czarnogóra. Rosja znajduje się poza pierwszą dwudziestką. Co najmniej Brytyjczycy, Irlandczycy, Duńczycy i Hiszpanie mają zastosowanie do EKPC.
Rosja i EKPC
Nasz kraj ma własnego sędziego w Europejskim Trybunale Praw Człowieka. W tej chwili jest to Dmitrij Dedow, który objął to stanowisko w 2012 roku. Wcześniej pracował w Najwyższym Sądzie Arbitrażowym. Jest doktorem prawa i opublikował monografie na temat konfliktu interesów i metody prawnej.
Wcześniej jego poprzednikami byli Vladimir Tumanov, który kierował rosyjskim trybunałem konstytucyjnym w połowie lat 90. i Anatolij Kovler, który pracował na tym stanowisku od 14 lat. Ostatnio Anatolij Iwanowicz był doradcą Trybunału Konstytucyjnego; od 2016 r. Jest członkiem Komisji Weneckiej Rady Europy. Jest to organ doradczy specjalizujący się w prawie konstytucyjnym. Otrzymał swoje imię, ponieważ regularnie zbiera się w Wenecji.
Co więcej, w Rosji decyzje Europejskiego Trybunału Praw Człowieka były wielokrotnie krytykowane. W szczególności minister spraw zagranicznych Siergiej Ławrow nazwał niektóre decyzje EKPC upolitycznionymi. Na przykład kierownik departamentu przekazał im sprawę Ilie Ilascu, znanego mołdawskiego i rumuńskiego polityka, który brał udział w konflikcie naddniestrzańskim. Następnie spędził 8 lat w więzieniu w Naddniestrzu.
ETPCz nakazał Rosji wypłacić mu prawie 200 tysięcy euro odszkodowania moralnego. W więzieniu został zatrzymany ze wspólnikami, podejrzewając o morderstwa podczas konfliktu zbrojnego na początku lat 90.
W 2015 r. Deputowani rosyjskiego parlamentu wystąpili nawet z inicjatywą do Trybunału Konstytucyjnego. Byli zainteresowani pytaniem, czy uznanie orzeczeń ETPC jest możliwe wbrew przepisom rosyjskiej konstytucji. Opcjonalnie do wykonania.
Jako przykład przytoczono sprawę Jukosu, a także proces Gladkowa i Anchugova w sprawie zakazu odbywania przez obywateli wyroków w miejscach pozbawienia wolności uczestniczących w wyborach. Orzeczenie rosyjskiego Trybunału Konstytucyjnego stanowi, że Rosja może wycofać się ze swoich zobowiązań tylko wtedy, gdy jest to jedyny sposób, aby zapobiec naruszeniu podstawowych zasad konstytucyjnych.
Obecnie duża liczba Rosjan nadal apeluje do Europejskiego Trybunału Praw Człowieka. Wszyscy mają nadzieję na pomoc i pozytywne rozwiązanie ich spraw.