Kara i inne środki o charakterze karnym stanowią metody przymusu państwowego. Ich stosowanie jest ściśle regulowane przez obowiązujące ustawodawstwo stanowe. Wyrok jest możliwy tylko wtedy, gdy popełniono przestępstwo. Społeczeństwo wymaga nieustannej obecności tego zjawiska, a jednocześnie nie można nazwać takich środków głównym sposobem zapobiegania przestępczości.
Historia i praktyka
O potrzebie środków karnych w ZSRR (w tym wyższych) wspomniał także Lenin, który wielokrotnie apelował o stosowanie odpowiednich metod reakcji na popełnienie przestępstwa, jednocześnie nie uznając tego za istotny sposób na wykluczenie zjawiska jako całości - aby odnieść sukces w zwalczaniu przestępstw, konieczne było , jak wynika z jego prac, zmiany opinii publicznej, moralności, a także instytucji zapewniających życie polityczne w społeczeństwie. Jego słowa są dziś aktualne. Społeczeństwo, w którym żyje współczesna osoba, powinno dążyć do ograniczenia przestępczości, aż do całkowitego wyeliminowania tego zjawiska. Chociaż kary nie można pominąć, główną rolę powinny odgrywać warunki polityczne, warunki ekonomiczne, środki ekonomiczne i organizacyjne, edukacyjne i kulturalne.
Kara i inne środki zapobiegania przestępczości w naszym kraju przyciągają uwagę specjalistów w dziedzinie prawa, a społeczeństwo monitoruje, jak aktywnie stosowane są metody perswazji, jak wychowuje się przyszłe pokolenie. Jednak dalekie od łagodnego podejścia daje pożądany rezultat, dlatego nie można wykluczyć poważnych sposobów wpływania na ludzi.
Wszystko ma swój czas i miejsce
Kapitały i inne kary mają być pomocniczą metodą ograniczania częstotliwości przestępstw. Nawet w okresie Związku Świeckiego prawnicy wielokrotnie mówili o potrzebie dokładnego zbadania każdego przypadku przestępstwa, wybierając odpowiednią karę odpowiadającą popełnionemu czynowi. Cel wariantu kary musi być zgodny z przepisami przyjętymi przez państwo, przede wszystkim z Konstytucją. Prawo do mianowania należy do sądu i nie może być przeniesione na nikogo innego. Odpowiedzialny organ musi ocenić przestępstwo i nałożyć karę na osobę, odzwierciedlając stopień cenzury popełnionej przez kraj. Ocena negatywna dotyczy osoby, która popełniła taki czyn, oraz samego zdarzenia.
Jak można wywnioskować z obecnego ustawodawstwa, pojęcie kary obejmuje aspekt karny. Kara w tym aspekcie obejmuje mianowanie czegoś ściśle za przestępstwo, które zostało już popełnione przez osobę, wymaga również proporcjonalności. Kara musi być źródłem cierpienia, deprywacji sprawcy, a także statusu kryminalnego. Kara domyślnie wiąże się z pewnym pozbawieniem kary. Najbardziej widoczne są w przypadku kary śmierci, to znaczy kary śmierci, pozbawiającej osobę życia. Druga opcja polega na tym, że osoba winna zostaje czasowo lub na całe życie pozbawiona wolności. Osoba nie może się poruszać, zgodnie ze swoimi pragnieniami, wybrać miejsce zamieszkania. Zamiast tego zostaje umieszczony w specjalistycznej instytucji, w której życie podlega ścisłemu reżimowi.
Funkcje samochodu
Niektóre środki, rodzaje kar wpływają na zawód, karierę zawodową. Na osobę nakładane są ograniczenia związane z zajmowaniem wielu stanowisk, możliwy jest zakaz określonych rodzajów działalności. Sprawia to, że przestępca martwi się zmianą kwalifikacji, zawodów. W większości przypadków osoby takie zmuszane są do pracy z niższym wynagrodzeniem.
Można skonfiskować coś, co posiada sprawca, lub nałożyć na niego grzywnę. Jednocześnie naruszane są interesy nieruchomości. Biorąc pod uwagę, jakie kary powodują moralne cierpienie sprawcy, grzywny i konfiskaty nie powinny być wykluczone z uwagi - z reguły ten aspekt deprywacji jest również wyraźny. Osoba ukarana często traci relacje z krewnymi, cierpi z powodu kontaktów z kolegami i innymi osobami, przyjaciółmi i znajomymi. Taki człowiek musi się wstydzić, żałuje doskonałości. Oczywiście konsekwencje są w pełni zasłużone z powodu doskonałego niewłaściwego postępowania. Jednocześnie kara nie może być ukierunkowana na spowodowanie cierpienia, na poniżenie człowieka - jest to sprzeczne z prawem, podstawowymi prawami człowieka.
Nie może być gorzej
Wyjątkową karą śmierci jest egzekucja sprawcy. Obecnie wysoce cywilizowane mocarstwa albo całkowicie porzuciły to podejście, albo dopuszczono je tylko w przypadku bardzo poważnych przestępstw. Egzekucja to dziedzina nauk prawnych, ale jednocześnie etyka, filozofia. Socjologowie poświęcają jej wiele uwagi. W szczególności socjologia prawa ma na celu ustalenie, w jaki sposób egzekucja wpływa na społeczeństwo. Jakiś czas temu środek ten był szeroko rozpowszechniony, zresztą praktykowano go w okrutnych formach, ale dziś wiele mocarstw całkowicie anulowało taką praktykę. Kraje te obejmują Skandynawię, niektóre kraje europejskie - łącznie 35 mocarstw. Dwa tuziny krajów rozważają możliwość zastosowania tego środka wyłącznie podczas wojny. Takie ograniczenia zostały nałożone przez Anglię, Izrael, Argentynę. Podobne zasady obowiązują na Kanale i we Włoszech.
Kara śmierci (egzekucja, inny sposób zabijania winnych) zachowana jest w około stu stanach. Główny udział przypada na Azję w Afryce. Należy tylko zwrócić uwagę na Stany Zjednoczone należące do tej kategorii krajów. Specyfika Ameryki jest taka, że w różnych stanach prawa są nieco inne, a egzekucja istnieje w 38 (w sumie pięćdziesięciu stanach), w 12 została anulowana. Praktykuje się pięć metod zabijania - gaz, truciznę, prąd, strzelanie, wieszanie.
Za granicą i w domu
W naszym kraju kara śmierci jest przedmiotem aktywnej dyskusji specjalistów. Nie możesz być członkiem UE bez zniesienia egzekucji na terytorium mocarstwa. Obecnie mamy moratorium na taki środek, ale w sumie w miejscach przymusowego aresztowania przebywa ponad siedemset osób, których wyrok wiąże się z zabiciem. Prawo państwa zezwala na zastąpienie egzekucji więzieniem przez całe życie - jest to uważane za ułaskawienie. Alternatywą jest pozbawienie wolności na ćwierć wieku.
Istnieją trzy miejsca przeznaczone do przetrzymywania osób skazanych na dożywocie. Jedna z instytucji znajduje się w Mordovii, druga znajduje się w pobliżu małej wioski Lozva, a ostatnia znajduje się na Ziemi Ognistej.
Los tych ludzi jest w rękach społeczeństwa. Jak ma zastosowanie realizacja? Prawnicy, politycy, działacze są aktywnie zaangażowani w te spory. Nawet w dawnych czasach humaniści wierzyli, że kara śmierci (egzekucja i inne formy) nie przynosi korzyści, ponieważ uczy to tylko ludzi okrutności. Europejskie mocarstwa dostarczają wielu przykładów do analizy, ile wykonania można uznać za konieczne. Wielu jest przekonanych, że pozbawienie życia jest niemożliwe pomimo doskonałego niewłaściwego postępowania. Nie zapominaj o możliwości błędnego zdania - spowoduje to śmierć niewinnego.
Subtelności pytania
Jakie środki karne mogą nauczyć ludzi przestrzegania prawa, a które tylko twardnieją społeczeństwo, a tym samym w żaden sposób nie zmniejszają częstotliwości popełniania czynów niezgodnych z prawem? Niektórzy są przekonani, że egzekucja jest jednym ze szkodliwych podejść. Istnieje jeszcze jeden obóz dla tych, którzy uważają, że jest to najwyższy miernik - jedyna rzecz, która ogranicza szybki wzrost najpoważniejszych przewinień.Egzekucja jest odpowiednią karą dla tego, który zabił drugą osobę. Niewielu chce kłócić się z faktem, że maniacy zabijający bezbronnych niewinnych ludzi zasługują na życie. Średnio około 80% populacji mocarstw uznaje użycie egzekucji za uzasadnione, a około połowa z nich uważa, że konieczne jest to zrobić publicznie. Inni są przekonani, że egzekucja powinna karać nie tylko morderstwo, ale także korupcję i handel narkotykami. Podobnie musisz karać szpiegów.
Ci, którzy nie zgadzają się z tym punktem widzenia, mogą operować znaczną liczbą faktów: w ZSRR było więcej niż wystarczającej liczby osób skazanych na karę śmierci, a imponująca liczba tych osób została później uznana za niewinną. Ponadto wiele badań wskazuje na nieskuteczność egzekucji jako metody wpływania na świadomość maniaka. Na przykład badania przeprowadzone w Ameryce poświęcone były powiązaniom między przestępczością a praktyką egzekucji w różnych stanach: poziom pozostał w przybliżeniu równy, co oznacza, że przestępcy nie będą się bać groźby śmierci.
Jak karać?
Jeśli istnieje możliwość skazania na karę śmierci (co w żadnym kraju nie jest legalne), przed jej zastosowaniem należy dokładnie przeanalizować sytuację, aby nadużycia i ich konsekwencje były ze sobą zgodne. Obecnie w naszym kraju dość często konieczne jest stosowanie postępowania karnego wobec przestępców - ze statystyk wiadomo, że prawie połowa spraw dotyczy tej dziedziny prawa.
Kara kryminalna może oznaczać warunkowe skazanie. W takim przypadku osoba jest oskarżona i uznana za winną, wybraną metodą jest ukaranie jej, po czym zapada decyzja o wyznaczeniu takiego warunku. Oznacza to, że nie ma potrzeby wykonywania kary, jeżeli osoba przestrzega ustalonych przez sąd warunków postępowania.
Oczywiście zastosowanie warunkowego środka jako środka karnego jest ściśle ograniczone. Jest to dopuszczalne w niektórych przypadkach, gdy sąd postanowił ukarać sprawcę karą, ograniczyć jego zdolność do służby, a także wyznaczyć pracę naprawczą lub skazać na karę w dyscyplinarnej jednostce wojskowej. Warunkowo możesz wyznaczyć karę, na którą - do ośmiu lat.
Okres próbny
Taki środek karny obejmuje wybór określonego okresu, w którym sprawca musi udowodnić urzędnikom odpowiedzialnym za ocenę, że sam się poprawił. Opcja w pełni odpowiada idei skazania w celu zapobiegania dalszym przestępstwom. Czas trwania okresu próbnego może wynosić tylko sześć miesięcy, w innych przypadkach do pięciu lat włącznie. Jeśli sąd postanowił pozbawić osobę wolności na rok lub wybrał jeszcze łagodniejszy środek, okres próbny wynosi od 6-36 miesięcy. Jeśli spodziewany jest wniosek na okres dłuższy niż rok, zachowanie skazanego będzie monitorowane od sześciu miesięcy do pięciu lat. Wybierając optymalny czas trwania, oceń zdolność osoby do poprawy. Zakłada się, że na końcu wybranego terminu widać, jak bardzo zmienił się przestępca. Konsekwencje potępienia zależą od tego, jak osoba będzie się zachowywać podczas testu. Sąd zachowuje prawo do zastosowania rzeczywistej kary w okresie próbnym, jeżeli sprawca naruszy ustalone warunki.
Skazanie warunkowe jako środek kary stosuje się, jeżeli sąd zakłada, że sprawca może zreformować poza specjalną instytucją. W miarę możliwości kończą się oceną natury osoby, cech popełnionego przez nią przestępstwa, jego niebezpieczeństwa dla społeczeństwa, a także okoliczności, które towarzyszą doskonałemu i sprawiają, że jest on bardziej miękki lub trudny.
Prawo nie zabrania wyboru kary warunkowej w stosunku do sprawcy grobu, zwłaszcza przestępstwa grobowego. W rzeczywistości sąd stosuje karę warunkową w takiej sytuacji jedynie jako wyjątek.Sąd ma prawo wybrać tę formę, jeżeli zostanie ujawnione, że sprawca był drugorzędny, a informacje o osobowości osoby i okolicznościach, w których popełniono czyn niezgodny z prawem, są również rozstrzygane na korzyść warunkowego skazania.
Kara administracyjna
Kary administracyjne są praktykowane na szczeblu państwowym w celu przypisania odpowiedzialności osobie, która popełniła przestępstwo administracyjne. Główną ideą takiej kary jest zapobieganie podobnym niewłaściwym zachowaniom innych obywateli, a także osoby, która już się myli. Kara nie może upokorzyć człowieka, przynieść mu fizycznego cierpienia. Jeżeli przedmiotem procesu jest osoba prawna, niedopuszczalne jest karanie jego reputacji biznesowej. Ideą tego podejścia jest zapobieganie przestępczości.
Kara administracyjna i środki zapobiegawcze to dwie części nauk prawnych, które są podobne pod względem zastosowania, a główny cel, w jakim są praktykowane. Tłumienie nie należy jednak do kategorii odpowiedzialności, ma na celu dopełnienie przestępstwa i uczynienie winnym odpowiedzialnym na podstawie charakteru czynu. Zniesienie może nastąpić przed wydaniem wyroku. Wybór kary nie zależy od stłumienia. Zwalczanie może zostać zastosowane do środków karnych, procesowych, jeżeli sytuacja spełnia wymogi określone w przepisach, a bezczynność staje się przestępstwem.
Funkcje miejsca docelowego
Z reguły kary administracyjne oznaczają skutek materialny, moralny wpływ na osobę, która popełniła czyn przestępczy. Określone odmiany obejmują aspekty moralne wraz z aspektami materialnymi, które mogą tymczasowo ograniczać prawa człowieka. Możliwe w szczególności aresztowanie lub pozbawienie określonych praw. Kara jest złożonym systemem, który charakteryzuje się wspólnymi fundamentami, realizowanymi celami, naturą. Kary mogą się wzajemnie zastępować pod pewnymi warunkami. Mają one na celu zapobieganie przestępstwom, przejmowanie instrumentów, za pomocą których zostały one popełnione. Kara obejmuje aresztowanie, grzywnę, pozbawienie niektórych praw, które dana osoba miała. Jeżeli kara zostanie nałożona na cudzoziemca, może on zostać wydalony z naszego kraju. To samo dotyczy tych, którzy w ogóle nie mają obywatelstwa. Innym możliwym środkiem jest dyskwalifikacja.
Osoba prawna jako kara administracyjna może zostać ukarana grzywną, zajęciem przedmiotu, ostrzeżeniem, konfiskatą.
Przeważnie zasady dotyczące wyroków reguluje Kodeks Administracyjny. Wyjątkiem jest grzywna administracyjna. We wspomnianym prawie kary dzielą się na podstawowe, dodatkowe.
Cechy środków: ostrzeżenie
Wybierając środki karne dla nastolatków i osób dorosłych, osób prawnych, które popełniły przestępstwa administracyjne, należy skoncentrować się na opcjach dozwolonych przez prawo. Dość często stosowany jako środek ostrzeżenia. Osoba jest oficjalnie ocenzurowana, o czym świadczy pisemny oficjalny dokument sporządzony przez organy ścigania. Podane ustnie ostrzeżenie nie jest karą. Będąc karą, inicjuje konsekwencje podobne do innych kar. Może to mieć znaczenie przy ustalaniu ponownego wystąpienia naruszeń, dla których możliwe są ważone konsekwencje.
Ostrzeżenie można zastosować jako środek zapobiegawczy, jeżeli sprawa podlega przepisom Kodeksu wykroczeń administracyjnych Federacji Rosyjskiej lub przepisom obowiązującym na terytorium danego podmiotu.
Ograniczenia i ich brak
Jeśli w czasach Związku Radzieckiego, a zwłaszcza w okresie krótko po powstaniu władzy, a także w trudnej fazie wojny i po niej odrodzeniu, zdarzały się sytuacje, w których sędziowie mogliby skazać nastolatka na karę śmierci, obecnie sytuacja uległa dramatycznej zmianie. Co więcej, środki, które nie są po prostu najwyższe, ale nawet nie ograniczają ludzkiej wolności, są uważane za coraz bardziej znaczące.W krajach rozwiniętych nakładanie kar aktywnie się rozprzestrzenia, w ramach których przestępca musi pracować dla dobra społeczeństwa. Ostatnio w naszym kraju lista możliwości i środków takiego planu aktywnie się poszerza.
Klasycznym rodzajem kary jest służba społeczna. Od pewnego czasu osoba spoza studiów, praca, w której jest głównie zajęty, pracuje w miejscu uzgodnionym przez sąd, nie otrzymując za to zapłaty. Kary, które zmieniły się znacząco w ciągu ostatnich 15 lat, postępowały w zakresie aspektów pracy na rzecz społeczeństwa, a obecnie istnieje wiele różnych rodzajów pracy, do których przestępca może wysłać. Zaangażowana jest w to specjalna komisja zorganizowana przez Ministerstwo Spraw Wewnętrznych. Regularnie otrzymuje odpowiednie dane z lokalnego centrum zatrudnienia, na podstawie tych informacji określa, które prace są najbardziej przydatne w danym momencie, ale są na tyle proste, aby skazani mogli sobie z nimi poradzić. Najczęściej przestępcy są wysyłani do architektury krajobrazu, chociaż można im powierzyć inną pracę na rzecz społeczeństwa.
Cechy pracy dla społeczeństwa
Czas trwania usług społecznych mierzony jest w godzinach. Mogą wyznaczyć minimum 60 godzin, maksymalny okres 240. Niedopuszczalne jest wyznaczenie takiego środka, jeżeli skazany nie jest w stanie pracować. Dotyczy to osób, które nie ukończyły jeszcze 16 lat, w ciąży i niepełnosprawnych dwie pierwsze grupy. Kobiety nie mogą być zmuszane do pracy w wieku powyżej 55 lat, mężczyźni w wieku powyżej 60 lat. Środek ten nie dotyczy osób biorących udział w służbie wojskowej i osób przebywających na urlopie, którym przysługuje opieka nad dzieckiem. Jeśli dana osoba została po raz pierwszy przydzielona do pracy socjalnej, po której nastąpiła którakolwiek z tych okoliczności, osoba ta została oficjalnie zwolniona ze służby.
Jeśli dana osoba uchyli się od przepisanego środka, może go aresztować. Czas trwania tego okresu może wynosić kwartał.
Aspekty materialne
Prawo państwa dopuszcza grzywnę. Jego wielkość zależy od norm, podstawowych wskaźników istotnych na dzień skazania. Kara wynosi od 30 do 1000 jednostek podstawowych. Jeżeli kara zostanie wybrana jako kara w przypadku, gdy przestępstwo obejmowało uprzedzenia administracyjne, nie można nałożyć kary pieniężnej mniejszej niż najwyższa kwota określona dla sytuacji w obecnym kodeksie.
Przy wyborze wielkości grzywny ważne jest, aby ocenić dobrostan materialny osoby. Jeżeli odzyskanie pieniędzy nie jest możliwe, skazany zostaje wysłany do pracy na rzecz społeczeństwa. W przypadku uchylania się od odzyskania z obiektywną możliwością zapłaty, kara jest aresztowaniem, którego czas trwania może wynosić kwadrans.
Prawa i możliwości
W ramach wyboru kary za przestępstwo osoba może zostać pozbawiona możliwości pracy na określonym stanowisku. Mogą również zakazać jakiejś działalności. Z reguły dotyczy to sytuacji, gdy stanowisko związane jest z odpowiedzialnością, edukacją, przywództwem, zadaniami administracyjnymi, zarządzaniem, przedsiębiorczością, zarządzaniem transportem. Ograniczenia różnią się czasem trwania od jednego roku do pięciu lat.
Dozwolony jest wybór opisanej formy środka jako głównej kary lub uzupełnienia głównej kary. Pozbawienie prawa jest istotne od momentu, gdy kara zacznie obowiązywać. Być może w zdaniu przewidziano dodatkowy czas, który może podlegać ograniczeniom. Jeżeli wyznaczono pracę naprawczą i zwolnienie, początek kadencji przypada na moment, w którym dana osoba rozpoczęła pracę we wskazanym miejscu.
Pracuj dla dobra siebie i innych
Jedną z opcji kary, która nie jest związana z ograniczeniem wolności, jest praca korekcyjna. Jego pomysłem jest zatrzymanie pewnego odsetka wynagrodzenia winnego na korzyść państwa. W ten sposób możesz odliczyć 10–25% dochodu. Czas trwania ograniczenia wynosi 6-24 miesięcy.Nie można ustalić tego rodzaju kary dla osoby, której niedopuszczalne jest przydzielanie prac publicznych. Środek nie dotyczy cudzoziemców, bezpaństwowców. W przypadku zaistnienia okoliczności wymienionych powyżej jako ograniczenia (ciąża, urlop rodzicielski itp.) Kara zostaje zmieniona na łagodniejszą lub całkowicie z niej zwolniona.
Jeżeli kara musi zostać wybrana przez pracownika kontraktowego lub oficera, możliwości służby wojskowej są ograniczone. W przypadku poborowych stosuje się areszt, którego czas trwania może wynosić sześć miesięcy. Ograniczenia służby wojskowej oznaczają potrącenie na korzyść państwa z zawartości wojskowej w wysokości 10–25% kwoty. Przez cały okres stosowania środka niemożliwe jest uzyskanie awansu, nowej rangi. Wskazany okres nie jest brany pod uwagę przy obliczaniu długości usługi.
Ograniczenie wolności
Takie środki kary wiążą się ze znacznymi trudnościami w wyborze zrównoważonej opcji. Problem ten jest szczególnie dotkliwy w naszym kraju, którego system przestępczy jest wciąż ulepszany. Popełnianych jest wiele poważnych przestępstw, co oznacza, że surowe kary nakładane są na przestępców. Oprócz tego często zdarzają się przypadki pozbawienia wolności bez rzeczywistej potrzeby. Szczególne instytucje są przepełnione, co często prowadzi do amnestii, co narusza autorytet instytucji sądowej jako całości, przez co wyroki są mniej stabilne.
Eksperci twierdzą: nie tyle surowość kary zapobiega bezprawnemu działaniu, co raczej zaufanie do nieuchronności zastosowania jakiegoś słusznego środka. Aby zminimalizować przestępstwa, konieczne jest zwiększenie skuteczności struktur odpowiedzialnych za zapewnienie i ochronę prawa, w wyniku czego sąd. Ważne jest rozważenie pozycji wydatków na utrzymanie więźniów. Instytucje, w których żyją, wymagają naprawy, modernizacji, ochrony i restrukturyzacji. Potrzeba dużo pieniędzy, aby stworzyć nowe takie miejsca.