Zastanów się nad pojęciem sporów pracowniczych, ich cechami, metodami rozwiązywania konfliktów powstających między pracodawcą a pracownikami.
Każdy pracownik ma prawo do ochrony swoich interesów, wolności, przy użyciu metod i procedur przewidzianych w rosyjskim prawie. Pojęcie i procedura rozstrzygania sporów pracowniczych są określone w rozdziale 60 Kodeksu pracy. Każdy pracownik ma prawo do indywidualnego i zbiorowego rozwiązania konfliktu z pracodawcą, w tym do przeprowadzenia strajku.
Istnieje również termin „procedury pojednawcze”, które są regulowane przez Kodeks pracy Federacji Rosyjskiej (art. 407-415). Na przykład obejmuje zawarcie polubownego porozumienia między stronami konfliktu.
Powody pojawienia się sporów
Rozważ koncepcję sporów pracowniczych, a także ich odmian. Termin ten oznacza wszelkie spory powstałe między bezpośrednim pracodawcą lub jego przedstawicielem a pracownikiem w kwestiach związanych z regulacją stosunków pracy, o których decyduje specjalny organ sądowy.
Nieporozumienie to inna ocena sytuacji przez strony współpracujące. Co to za koncepcja? Rodzaje i przyczyny sporów pracowniczych mogą się różnić, ale w każdym przypadku są one związane z naruszeniami praw pracowników przez pracodawcę lub z naruszeniami przez pracowników.
Klasyfikacja sporów pracowniczych
Ta koncepcja i klasyfikacja sporów pracowniczych sugerują podział konfliktów na kilka rodzajów.
Pierwszy podział jest przeprowadzany przez podmioty, które prowadzą spór.
Poszczególne konflikty wiążą się z naruszeniem interesów poszczególnych pracowników. W zbiorowej wersji sporu wpływają na interesy całego zespołu. Na przykład pracodawca nie wypełnia w pełni swoich obowiązków określonych w zbiorowej umowie o pracę.
Spory wynikające z przedmiotu prawa pracy
Biorąc pod uwagę koncepcję indywidualnego sporu pracowniczego, zauważamy, że konflikt może powstać z powodu naruszenia praw indywidualnego pracownika spowodowanych niepłaceniem wynagrodzenia, nielegalnym zwolnieniem, opóźnionym wydaniem niezbędnych dokumentów, nieuzasadnionym nakazem odzyskania środków.
Biorąc pod uwagę koncepcję i przyczyny sporów pracowniczych, należy zwrócić uwagę na sytuacje związane z naruszeniem norm pracy, przekraczające dopuszczalną prędkość pracy. Na przykład pracownik jest zmuszony dochodzić swoich praw, jeśli pracodawca nie zapewnia mu normalnych warunków pracy, nie gwarantuje bezpieczeństwa w miejscu pracy.
Ponadto w sądzie pracownik może zakwestionować odmowę przyjęcia go do pracy, jeśli w rzeczywistości nie ma ku temu dobrych powodów.
Naruszenie procedury rozpatrywania lokalnych aktów prawnych
Pojęcie sporów pracowniczych obejmuje także sytuacje konfliktowe, które powstają w związku z naruszeniem relacji dotyczących udziału pracowników w zarządzaniu przedsiębiorstwem (organizacją). Na przykład pracodawca próbuje uchwalić różne lokalne akty, nie koordynując ich z kolektywem pracy, a także z podstawową organizacją związkową.
Pojęcie sporów pracowniczych obejmuje również naruszenia wynikające z stosunku pracodawcy do przekwalifikowania zawodowego i zaawansowanego szkolenia jego podwładnych. Na przykład można zakwestionować wymagania pracodawcy dotyczące opłacenia szkolenia pracowników, jeśli jest to obowiązkowe zgodnie z lokalnymi dokumentami obowiązującymi w tej organizacji.
Ponadto pracownik ma wszelkie prawo do odwołania się od aktu komisji, która była zaangażowana w dochodzenie w sprawie wypadku przy pracy, jeśli nie zgadza się z wnioskami i treścią dokumentu. Co obejmuje pojęcie sporu sądowego? Na przykład, jeśli pracodawca nie chce wypłacić swojemu pracownikowi dwudniowego zwolnienia chorobowego, pracownik pisze oświadczenie do komisji ds. Sporów pracowniczych.
Warianty sporów pracowniczych o charakterze konfliktu
Analizując koncepcję i rodzaje sporów pracowniczych, należy zastanowić się nad ich jednostką na temat zalet konfliktu. Istnieją spory związane z naruszeniem jednej ze stron umowy o pracę, a także konflikty dotyczące odszkodowań i odszkodowań.
Odmiany konfliktów do rozwiązania
Co to jest podobny spór pracowniczy (koncepcja)? Kolejność rozpatrywania pojawiającego się konfliktu jest wskazana w lokalnych aktach organizacji. Zgodnie z opcją rozwiązania kontrowersyjnej kwestii rozróżnia się opcje roszczeń i roszczeń innych niż roszczenia.
Spory typu roszczenia są uważane za wszelkie spory powstałe w wyniku zastosowania aktów prawnych, umów o pracę i umów. W trakcie ich rozwiązywania pracownik przywraca określone prawo, składając pozew w sądzie. Spory tego typu są indywidualne, sugerują określony kierunek działania. Najpierw pracownik ma prawo zwrócić się do komitetu ds. Sporów pracowniczych, który istnieje w każdej organizacji.
Spory niewykwalifikowane to te nieporozumienia, które powstają w wyniku zmian w istniejących lub wprowadzenia nowych warunków pracy. Aby je rozwiązać, istnieje pewna forma proceduralna.
Organy rozstrzygające konflikty
Wybierając organ jurysdykcyjny, który rozwiąże konflikty powstałe między uczestnikami stosunków, ważne jest, aby wziąć pod uwagę charakter sporu, a także jego przyczyny. Na przykład, aby rozwiązać problem, możesz przyciągnąć wyższą organizację. W przypadku nauczycieli takim organem stanie się na przykład Ministerstwo Edukacji regionu lub Federacja Rosyjska. W przypadku, gdy organizacja macierzysta ma prawo do zmiany decyzji podjętej przez spółkę dominującą lub prawo do udzielania wskazówek w celu wyeliminowania naruszeń, problem zostaje rozwiązany w ramach czasowych ustalonych w Federacji Rosyjskiej dla sporów pracowniczych. Jeśli konflikt jest indywidualny, pracownik może rozpocząć od złożenia wniosku do komisji ds. Sporów pracowniczych działających w każdej organizacji.
W przypadku pojawienia się nieporozumień związanych ze stosunkami w dziedzinie pracy, pracodawca i pracownik działają jako strony sporu. Konstytucja Federacji Rosyjskiej zawiera 46 artykuł, który daje wszystkim obywatelom prawo do ochrony sądowej. Ponadto sąd może ustalić niezgodność z prawem zadeklarowanego lub trwającego strajku. Przy rozstrzyganiu sporów zbiorowych stosuje się procedurę postępowania pojednawczego; jako organ jurysdykcyjny działa specjalna komisja pojednawcza, zwykły arbitraż, mediator.
Organy kontrolne i nadzorcze, które mają prawo wydawać instrukcje zobowiązujące do popełnienia przestępców, mogą również działać jako mediatorzy w celu wyeliminowania przyczyn, które spowodowały konflikt.
Cechy przygotowania roszczeń w przypadku konfliktów pracowniczych
W Kodeksie pracy Federacji Rosyjskiej (art. 382) ustanowiono nie tylko komisje sporów pracowniczych, ale także sąd jako te organy, które mogą rozstrzygać indywidualne konflikty. Na przykład, jeśli pracownik został bezprawnie zwolniony, może natychmiast skontaktować się z sądem osobiście lub za pośrednictwem swojego przedstawiciela prawnego. Należy zauważyć, że powód jest zobowiązany udowodnić przed sądem niezgodność z prawem swojego zwolnienia, przedstawić niezaprzeczalne fakty naruszenia przez pracodawcę prawa pracy. Oprócz wymiaru sprawiedliwości pracownik może złożyć skargę na niezgodne z prawem zwolnienie z pracy do inspekcji pracy.
Istota konfliktu
Pojawienie się i rozwój konfliktu pracy obejmuje pewne etapy. Po pierwsze, pojawia się przyczyna sporu, na przykład pracodawca nieuczciwie wykonuje swoje bezpośrednie obowiązki wynikające z umowy o pracę.
Następnie różne strony istniejącej umowy o pracę przeprowadzają ocenę zaistniałego konfliktu, czyli powstają nieporozumienia.
Próba samodzielnego rozwiązania różnic przez konsultacje lub negocjacje nie przynosi rezultatów. W takim przypadku, zgodnie z rosyjskim prawem, oświadczenie o istocie konfliktu jest przekazywane właściwemu organowi sądowemu.
Na tym etapie rozwija się konflikt pracowniczy, który polega na rozwiązaniu problemu, podjęciu konkretnej decyzji. Każda strona sporu ma prawo odwołać się od decyzji podjętej przez organ sądowy lub inspekcję pracy.
Nierozwiązana opozycja
Artykuł 381 Kodeksu pracy Federacji Rosyjskiej odnosi się do podobnej wersji konfliktu. Nieporozumienia są charakteryzowane jako niemożność osiągnięcia porozumienia co do poglądów, opinii, zainteresowań, pojawienia się sprzeczności, niespójności w myślach, słowach, działaniach. Sytuację tę można wyeliminować poprzez wzajemne negocjacje. Jeżeli jedna ze stron nie wyrazi zgody na koncesje, rozwiązanie sporu pracowniczego odbywa się w sposób ustalony dla rozwiązania takich konfliktów.
W związku z przejściem naszego kraju do rynkowej wersji stosunków gospodarczych państwo nie jest już jedynym pracodawcą dla obywateli. Właśnie dlatego pojawiło się pytanie dotyczące wdrażania przez kierowników obecnego prawa pracy w kraju. W warunkach rynkowych interesy pracownika i jego bezpośredniego przełożonego nie zawsze są zbieżne.
Dlatego źródłem sporu jest często nielegalne zwolnienie, przedterminowe wypłacanie wynagrodzeń pracownikom, a także inne rodzaje konfliktów, które wymagają uregulowań prawnych.
Wniosek
Takie sytuacje mogą powstać z powodu konfliktu interesów, nie tylko z powodu nieznajomości Kodeksu pracy, ale także jeśli chcesz obchodzić główne lokalne akty prawne, w tym główne artykuły Kodeksu pracy. W rozwiązywaniu takich konfliktów stosuje się demokrację porządku, która wiąże się z udziałem w rozwiązywaniu konfliktu szerokiej rzeszy robotników.
Ponadto w rosyjskim ustawodawstwie istnieje taka koncepcja, jak prostota procedury rozwiązywania sporu pracowniczego. Polega ona na braku zapłaty przez powoda opłaty państwowej za wszelkie konflikty związane ze stosunkami pracy, a także na możliwości odwołania się do sądu. Po rozpatrzeniu pozwu złożonego przez pracownika opłata państwowa zostanie pobrana od organizacji lub od samego kierownika, który dopuścił się naruszenia ogólnie przyjętych norm prawa pracy w stosunku do swojego pracownika.