Każde państwo na planecie, które jest myte przez niektóre morza, ma w swoim składzie wewnętrzne wody morskie. Podobnie jak wody terytorialne, które są również własnością państwa. W tych strefach ustalane są ich własne zasady i prawa; granice zewnętrzne to granice państw. To terytorium i obowiązujące na nim przepisy zostaną opisane w tym artykule.
Wody morskie śródlądowe: koncepcja
Jest to obszar wodny, który znajduje się między wybrzeżem a bezpośrednimi liniami bazowymi. Linie te są potrzebne do pomiaru wewnętrznych wód morskich i zliczenia z nich pasa wód terytorialnych. Dokładne rysowanie tych linii zostanie opisane poniżej.
Przestrzenie śródlądowe
Które terytoria i odcinki morza są sklasyfikowane jako wody śródlądowe:
- Przestrzeń morska w portach, ograniczona linią biegnącą przez obiekty portowe (w tym hydrauliczne) położone najdalej od wybrzeża.
- Każde morze, które otacza jedno państwo ze wszystkich stron. Ponadto wody śródlądowe obejmują morza całkowicie marginalne, których wszystkie wybrzeża znajdują się w jednym kraju. Przykładem jest Morze Białe w północnej Rosji.
- Małe i małe zatoki, zatoki mórz, ujścia lub ujścia rzek, które formują rzeki, gdy wpływają do morza, których brzegi są częścią terytorium jednego kraju, jeżeli szerokość statków na nich wynosi co najwyżej 24 mile morskie. Jeśli ta wartość jest większa, wówczas w celu określenia wód wewnętrznych w zatokach od jednego wybrzeża do drugiego, narysowana jest bezpośrednia linia odniesienia o długości 24 mil, tak aby maksymalna możliwa powierzchnia wody była ograniczona. Mogą istnieć wyjątki od tej reguły. Nie dotyczy to zatok, które zgodnie z tradycją historyczną należą do tego lub innego państwa.
Historyczne śródlądowe terytoria morskie
Przykładem jednej z historycznych zatok jest Dalekowschodnia Zatoka Piotra Wielkiego w Rosji. Zatoka rozciąga się do linii łączącej ujście Tyumen-Uli (rzeki) i Przylądka Povorotny. Wielkość wejścia do niego wynosi ponad 24 mile i 102 mile morskie.
Status tej zatoki został ustalony w 1901 roku i jest określony w przepisach dotyczących połowów na wodach morskich należących do generalnego gubernatora Amur. Jest to również określone w umowach Rosji, a następnie ZSRR (1907, 1928, 1944) z Japonią w sprawie połowów.
Innym przykładem jest Zatoka Hudsona, którą Kanada uważa za swoje historyczne terytorium. Tak więc Norwegia twierdzi, że jest fiordem Varangerfjord, a Tunezja uważa Zatokę Gabyjską za swoją.
Prawny reżim wód śródlądowych
Prawa na tych wodach są ustalane według uznania państwa. Przepisy państwa nadbrzeżnego regulują żeglugę i rybołówstwo, badania naukowe na wodach śródlądowych. Obce statki i statki mogą wpływać na wody terytorialne kraju tylko za zgodą swojego rządu. Wyjątkiem może być statek wpływający w sytuacjach awaryjnych z powodu klęski żywiołowej lub wpływający do otwartych portów. Zwykle bez specjalnego zezwolenia cudzoziemcom zabrania się wszelkiego rodzaju połowów, działalności naukowej na tych wodach morskich.
System prawny w portach
Terytorium morskie portów jest również włączone do wewnętrznych wód morskich. Państwo, na którego terytorium znajdują się te porty, ma prawo kontrolować dostęp do nich i określać kolejność pobytu dla statków z innych krajów. Prawo to potwierdza konwencja ustanawiająca reżim portów morskich.Został podpisany w 1923 roku w Genewie. Obejmuje 40 stanów z wodami śródlądowymi. Niektóre kraje mają otwarty dostęp do swoich portów dla zagranicznych statków w celu poprawy i rozwoju stosunków i handlu między państwami.
Zgodnie z konwencją z 1974 r. O ochronie życia ludzkiego na morzu, statki jądrowe innych państw przed wejściem do portu morskiego muszą najpierw ostrzec i przekazać informacje, że ich wezwanie nie stanowi zagrożenia nuklearnego.
Okręty wojenne należące do innych krajów muszą mieć specjalne zezwolenie lub zaproszenie od państwa nadbrzeżnego na wejście do portu. Wszystkie statki są zobowiązane do przestrzegania zasad i przepisów państwowych dotyczących kwestii reżimów sanitarnych, celnych i granicznych oraz opłat portowych. Z reguły kraje zawierają ze sobą umowy i umowy dotyczące żeglugi i handlu, ustanawiają określoną procedurę zawijania do portu i reżim prawny, w tym dla statków handlowych.
Co to jest morze terytorialne
Wody morskie śródlądowe i morza terytorialne (wody terytorialne) wyróżniają się tym, że ta ostatnia koncepcja odnosi się do pasa 12 mil morskich, rozciągającego się od linii podstawowej wzdłuż całego wybrzeża.
Szerokość tego paska jest liczona od linii brzegowej, która powstaje podczas maksymalnego przypływu. W miejscach, w których linia brzegowa jest nierówna, nierówna i ma wiele zakrętów, odliczanie rozpoczyna się od prostej linii źródłowej, która przechodzi przez pewne punkty.
Powyższe metody referencyjne są stosowane w Federacji Rosyjskiej.
System prawny na wodach terytorialnych
Reżim prawny ma swoją specyfikę. Wyjaśnia to fakt, że państwo nadbrzeżne rozszerza swoją suwerenność na wody terytorialne, ale jednocześnie wszystkie statki mają prawo do pokojowego przejścia przez te wody. Przejście pokojowe jest uważane za przejście, które nie narusza świata, nie zagraża bezpieczeństwu obywateli i nie narusza porządku publicznego. Niemniej jednak w tej strefie państwo może ustanowić własne przepisy ustawowe i wykonawcze dotyczące żeglugi. W ten sposób dąży się do zapewnienia bezpiecznego przepływu statków, ochrony pomocy nawigacyjnych i sprzętu, ochrony i zachowania ekologii wybrzeża morskiego.
Niektóre witryny mogą zostać całkowicie zamknięte dla wysyłki. Obce statki wpływające na wody terytorialne są zobowiązane do przestrzegania przepisów, praw i tradycji państwowych.
Sprawy karne i cywilne
Sprawy karne i cywilne dotyczące marynarzy, którzy są na pokładzie statku w porcie lub na wodach terytorialnych państwa nadbrzeżnego, są rozstrzygane przez organy sądowe tego samego państwa. Ale najczęściej władze kraju powstrzymują się od ingerencji, chyba że przestępstwa popełnione na statku handlowym innego kraju są poważne i nie wyrządzają szkody obywatelom państwa nadbrzeżnego. A także, jeśli przestępstwa te nie naruszają porządku publicznego i spokoju w państwie, ludzie, którzy nie należą do załogi obcego statku, nie są niepokojeni.
Państwo może sprawować jurysdykcję karną w celu powstrzymania handlu narkotykami. Na poziomie międzynarodowym zwyczajem stało się, że na obcych statkach rutyna w załodze statku jest określona przez przepisy, zwyczaje i reguły państwa, którego flaga unosi się nad statkiem.
Ułatwienie wysyłki między państwami
Aby uprościć międzynarodową wysyłkę, w 1965 r. Podpisano specjalną konwencję. Zawiera zalecane szczegółowe standardy mające na celu uproszczenie i ograniczenie liczby formalności i dokumentów wymaganych dla statków wpływających do portów innych państw, zatrzymujących się i opuszczających je.
Po pierwsze, okręty wojenne, które legalnie znajdują się w porcie innego państwa, nie podlegają jurysdykcji tego państwa.Ale to nie zwalnia ich od przestrzegania przepisów ustawowych i wykonawczych przyjętych w tym kraju oraz od przestrzegania norm prawa międzynarodowego.
Zgodnie z tradycją historyczną statki niewojskowe, w tym statki handlowe, mogą również korzystać z immunitetu od jurysdykcji obcych państw na morzu. Jednak po konwencji genewskiej z 1958 r. (Na wodach terytorialnych, przyległej strefie i na pełnym morzu) oraz konwencji ONZ o prawie morza z 1982 r. Immunitet jest uznawany tylko dla statków państwowych, które eksploatowane są bez celów komercyjnych.
Morze śródlądowe, wody terytorialne Federacji Rosyjskiej
W 1998 r. Wydano ustawę federalną (ustawę federalną) o wodach śródlądowych, wodach terytorialnych i przyległej strefie. Według niego wewnętrzne wody mórz, podobnie jak w innych krajach, rozciągają się od linii podstawowej do wybrzeża. Należą do nich zbiorniki wodne portów, a także małe zatoki, zatoki morskie, ujścia rzek (o wielkości wjazdu poniżej 24 mil), historyczne zatoki i inne obszary morskie w pobliżu wybrzeża.
Morze terytorialne Rosji przylega do brzegów lub wewnętrznych wód morskich państwa. Pas ten ma szerokość 12 mil, mierząc od linii podstawowej, które są wskazane w prawie federalnym. Granice wód śródlądowych i morza terytorialnego mają zastosowanie do wszystkich terytoriów wyspiarskich Federacji Rosyjskiej. Strefa przylegająca znajduje się poza morzem terytorialnym i nie jest już częścią Federacji Rosyjskiej.
Tak więc tam, gdzie kończą się wody terytorialne, granica państwa Federacji Rosyjskiej mija. Suwerenność Rosji rozciąga się również na przestrzeń nad wodami terytorialnymi, dno morskie i trzewia ziemi pod nim. Jednocześnie pokojowe statki innych krajów mogą przepływać przez morze terytorialne. Ich przejście przez ten pas wodny staje się możliwe i regulowane zgodnie z obowiązującym prawem federalnym i ustalonymi przepisami nawigacyjnymi, w tym dla okrętów wojennych i innych statków niekomercyjnych.
Okręty wojenne innych państw mogą wpływać na te wody w celu pokojowego przekraczania ich specjalnie zaprojektowanymi trasami bez wchodzenia do wewnętrznych wód morskich Federacji Rosyjskiej. Aby wejść na wody śródlądowe, należy uzyskać specjalne zezwolenie władz rosyjskich. Zasada ta nie dotyczy statków, na których obecni są głów państwa, oraz okrętów wojennych, które im towarzyszą. Zasada ta może również nie być przestrzegana podczas klęsk żywiołowych i podczas zawinięć, aby uniknąć wraków statków.