Jak wiecie, na świecie jest znacznie więcej konsumentów niż producentów i sprzedawców. Większość Rosjan słyszała o prawie chroniącym prawa konsumenta. Ale czy istnieje prawo chroniące prawa sprzedawcy? Odpowiedź zostanie otrzymana w tym artykule.
Czy istnieje ustawa federalna „W sprawie ochrony praw sprzedawcy”?
Czy istnieje prawo federalne, które może zawierać jasne informacje na temat praw i wolności producentów, sprzedawców i konsumentów? Niestety w tej chwili w Federacji Rosyjskiej nie ma takiego aktu normatywnego. Istnieje tylko kilka rachunków, które częściowo wpływają na prawa sprzedawców. Jaki jest powód takiej „dyskryminacji” przedstawicieli sfery produkcyjnej? Przede wszystkim dlatego, że dziś nie ma tak wielu sprzedawców. Co więcej, dziś każdy obywatel jest kupującym.
Czym zajmują się sprzedawcy? Wszystko zależy od okoliczności. Jeśli sytuacja jest naprawdę w konflikcie, którego kupującym jest jedna ze stron, najlepszym rozwiązaniem byłoby skonsultowanie się z prawnikiem lub zatrudnienie prawnika. W innych przypadkach warto zwrócić uwagę na przepisy niektórych aktów prawnych dotyczących konsumentów. Wszystkie te przepisy zostały zebrane w tym artykule.
Podstawa prawna
Co dziwne, jedyną ustawą, która wyraźnie reguluje prawa sprzedawców, jest federalna ustawa o ochronie konsumentów z 1992 roku. To tam są określone podstawowe wymagania dla sprzedającego, a także jego obowiązki.
Ochrona praw sprzedawcy jest również regulowana przez ustawę federalną z 2008 r., Zwaną „ustawą o ochronie praw osób prawnych i osób fizycznych w ramach kontroli państwa”. Trzeci rozdział tego aktu prawnego określa prawa sprzedawcy do przeprowadzania kontroli państwowych.
Prawa sprzedawcy podczas inspekcji państwowych i regionalnych
Co zawiera trzeci rozdział ustawy federalnej nr 294? Artykuł 21 odnosi się do następujących rodzajów praw:
- zapoznanie się z wynikami inspekcji, a także możliwość wyrażenia sprzeciwu wobec danych określonych w skompilowanym protokole;
- obecność podczas wdrażania środków kontroli, a także udzielanie wyjaśnień związanych z pracami weryfikacyjnymi;
- odwołanie od działań osób kontrolujących w postępowaniu administracyjnym lub sądowym;
- otrzymywanie rekompensaty za straty poniesione podczas działań nadzorczych państwa.
- przedłożenie z własnej inicjatywy całej niezbędnej dokumentacji wymaganej w ramach kontroli państwowej;
- przyciągnięcie osoby upoważnionej przez prezydenta Rosji do ochrony praw i wolności przedsiębiorcy w określonym temacie Federacji Rosyjskiej.
Warto również zwrócić uwagę na artykuł 22. Ochrona praw sprzedawcy jest uregulowana tutaj w postaci możliwości dochodzenia odszkodowania od władz państwowych lub regionalnych, które zorganizowały kontrolę. Być może dzieje się tak w następujących przypadkach:
- w obecności utraconych zysków, to znaczy utraconych dochodów;
- określenie wyraźnej wielkości wyrządzonej szkody.
Warto również zauważyć, że podmioty Federacji Rosyjskiej mogą ustanowić własne zasady kontroli sprzedawców.
Prawa i obowiązki sprzedawcy w zakresie ustalania czasu
Na koniec warto zwrócić uwagę na ustawę federalną „O ochronie praw konsumentów”. Prawa sprzedawcy są uregulowane tutaj w piątym artykule - ale tylko w zakresie ustalania określonych okresów serwisowych, okresu przydatności do spożycia określonego produktu, a także okresów gwarancyjnych. Oto, co zostało tutaj naprawione:
- Producent ma prawo ustalić określony okres użytkowania produktu, który może być sprzedawany przez konsumentów. W takim przypadku za wszystkie niedociągnięcia dostępne w produkcie, a tym samym skrócenie jego żywotności, odpowiedzialny jest sprzedawca (lub producent).
- Producent musi spełniać wymagania klientów w okresie gwarancji produktu.
- Sprzedawca ma prawo ustalić okres gwarancyjny towaru, jeśli nie jest on zainstalowany przez producenta.
Zatem ustawa o ochronie praw konsumentów tworzy system, w którym wzajemna ochrona praw sprzedawców i kupujących pomógłaby w wysokiej jakości sprzedaży towarów. Udowodnij tę pozycję i kolejne artykuły.
Obowiązki i prawa sprzedawcy w zakresie naprawy towarów
Artykuł 6 projektu ustawy „W sprawie ochrony praw konsumenta” stanowi, że producent lub sprzedawca musi utrzymywać stan jakościowy towaru do momentu jego sprzedaży kupującemu. W tym celu oczywiście należy okresowo pracować z istniejącymi produktami. Praca obejmuje konserwację towarów i ich naprawę. Sprzedawca lub producent ma prawo wysłać towary do organizacji naprawczych lub handlowych, gdzie zostałyby wykonane przy pełnej lub częściowej pracy.
Sekcja siódma tego samego rozporządzenia określa prawo konsumenta do bezpieczeństwa usługi lub produktu. Prawo zapewnia zatem jakość funkcjonowania systemu sprzedaży produktów.
Informacje o sprzedającym
Prawo stanowi, że producent, sprzedawca lub wykonawca jest zobowiązany do zwrócenia uwagi konsumentów na pełne informacje o sobie. Obejmuje to nazwę organizacji, jej lokalizację i tryb pracy. Na przykład indywidualny przedsiębiorca jest zobowiązany do dostarczenia informacji na temat własnej rejestracji państwowej. To samo dotyczy licencjonowanych firm. Jeśli kupujący wymaga dokumentu potwierdzającego akredytację producenta, wniosek musi zostać natychmiast uwzględniony.
W rzeczywistości art. 9 ustawy federalnej „W sprawie ochrony praw konsumenta” określa obowiązki sprzedawców i producentów. Jednak uruchamia się tutaj pewien system bilansów, który pozwala w ten sposób zapewnić prawa sprzedawcom i producentom z innej branży.
Informacje o produkcie
Warto zauważyć, że omawiane prawo bardzo oszczędnie ujawnia podstawowe prawa sprzedawców. Zamiast tego wskazano tutaj ich główne obowiązki i funkcje. W szczególności art. 10 określa obowiązki producentów i sprzedawców w zakresie dostarczania konsumentowi wszelkich niezbędnych informacji o dostępnym produkcie. Jakie wymagania są tutaj uwzględnione? Oto, co mówi prawo:
- produkt musi koniecznie zawierać nazwę odpowiedniej regulacji technicznej;
- produkt musi zawierać informacje o swoich właściwościach konsumenckich (innymi słowy, skład musi być napisany);
- należy podać cenę w rublach, a także warunki zakupu towarów lub usług;
- musi być obecna data ważności lub usługa towaru, a także wiele innych informacji.
Producent musi wskazać na produkcie wszystkie powyższe informacje. Sprzedawca ma prawo do zmiany informacji, jeśli stwierdzi rozbieżność, lub do zainstalowania jej samodzielnie, jeśli producent nie określił niezbędnych informacji.
Artykuł 11 określa godziny pracy sprzedawców. Zgodnie z prawem szefowie organizacji zajmujących się sprzedażą usług domowych, handlowych lub innego rodzaju usług mogą samodzielnie ustalać godziny pracy. Obowiązkiem sprzedawcy jest poinformowanie konsumenta o tych informacjach.
Odpowiedzialność sprzedawcy
Ochrona praw konsumenta przed sprzedającym jest zapisana w art. 13 ustawy federalnej „O ochronie praw konsumenta”. Jest to pokazane w instrukcjach na odpowiedzialność producenta, sprzedawcy lub wykonawcy.Prawo mówi o konieczności zapłaty kupującemu kwoty odpowiadającej kwocie szkody niemajątkowej. Zapłata kary nie będzie jednak w stanie odciążyć sprzedawcy od zobowiązań wobec konsumenta.
Sprzedawca ma prawo udowodnić, że szkoda dla kupującego została spowodowana działaniem siły wyższej niezwiązanej z samym sprzedawcą. W takim przypadku odpowiedzialność zostaje zniesiona. Osobno warto zwrócić uwagę na zdolność sprzedawcy do obrony swoich praw podczas procesu.
Ochrona praw sprzedawcy przy zwrocie towaru
Kodeks cywilny Federacji Rosyjskiej, w szczególności jego 486. artykuł, mówi o prawie sprzedawcy do żądania zapłaty odsetek za niespełnienie zobowiązań pieniężnych przez kupującego. Mówimy o przypadkach, w których sprzedawca żąda pełnego zwrotu kosztów towaru z powodu opóźnionej zapłaty za produkt.
Konsumenci często nadużywają możliwości zwrotu produktu. Ustawa o ochronie praw sprzedawców i konsumentów od dawna uwzględnia tę kwestię. Kupujący może więc celowo wyrządzić szkodę produktowi, żądając zwrotu jego wartości i zapłaty szkód moralnych. Sprzedawca w tym przypadku ma prawo do specjalnego badania. Jednak jego cena jest dość wysoka, a sam sprzedawca będzie musiał zapłacić. Następnie możesz zwrócić uwagę na następujące wymogi określone przez prawo dotyczące wymiany lub zwrotu towarów:
- wymiana jest zabroniona, jeżeli 14-dniowy okres na dokonanie zakupu zostanie przekroczony;
- wymiana wydaje się niemożliwa, gdy kupujący chce wymienić produkt nierynkowy;
- konsument nie ma już czeku;
- kupujący zwraca produkt, którego nie ma na liście zwrotów.
Sprzedawca lub producent ma pełne prawo odmówić kupującemu wymiany lub zwrotu wartości towaru w przypadku spełnienia co najmniej jednego z powyższych wymagań.
Inne prawa sprzedawców i wykonawców
Ochrona praw sprzedającego przed kupującym może przybierać różne formy. Warto więc zwrócić uwagę na art. 36 ustawy federalnej nr 2300-1, który określa obowiązki producenta w zakresie terminowego informowania konsumentów. Jeżeli sprzedawca lub producent nie jest w stanie ukończyć prac nad produkcją towarów lub świadczeniem usług we właściwym czasie, wówczas nastąpi odpowiedzialność cywilna z pełnym odszkodowaniem za straty. Dlatego sprzedawca ma prawo odroczyć pracę, ale tylko w rozsądnym terminie.
Odwrotna sytuacja ma tutaj zastosowanie. Tak więc konsument może ustalić terminy, które nie są najwygodniejsze dla wykonawcy. Wykonawca ma prawo ostrzec konsumenta o możliwej zmianie jakości usług. Jeżeli konsument nie dokona żadnych zmian, kontrahent, sprzedawca lub producent może odmówić wykonania umowy i żądać odszkodowania.