Na rozwój stanu współczesnego świata wpływa wiele czynników. W tym rodzaj gospodarki. Model zamknięty wydaje się najlepszą opcją. Umożliwia to całkowitą niezależność od innych krajów. Ale jednocześnie taka gospodarka nie pozwala jej rozwijać się wystarczająco szybko i skutecznie, aby utrzymać w przybliżeniu równe pozycje z innymi państwami.
Definicja
Zamknięta gospodarka (znana również jako „autarky”) jest modelem stanu, w którym wszystkie potrzeby ludności są zaspokajane wyłącznie na własną rękę i tylko kosztem dostępnych zasobów. Jak wspomniano powyżej, daje to niezależność. Kryzys finansowy omija taki kraj, ale jednocześnie brak zewnętrznych źródeł towarów lub korzyści znacznie zmniejsza dobrobyt obywateli. Ten sam powód nie pozwala wystarczająco skutecznie się rozwijać. Ogólnie rzecz biorąc, w zamkniętej gospodarce obieg towarów opiera się głównie na dostępnych zasobach. Im więcej, tym większe prawdopodobieństwo, że jakiś czas będzie istniał stosunkowo dobrze.
Dla kogo jest charakterystyczny
Ponieważ zamknięta gospodarka jest przede wszystkim narzędziem do uzyskania pełnej władzy na jednym terytorium, najczęściej można ją znaleźć w niektórych grupach krajów.
Przede wszystkim jest to charakterystyczne dla państwa, które zamierza rozpocząć wojnę. Logiczne jest, że w warunkach konfrontacji ze znaczną częścią świata będzie co najmniej trudno uzyskać zasoby niezbędne do istnienia. I nawet to jest niemożliwe. W tym przypadku zamknięta i dobrze zbudowana gospodarka pozwoli w krótkim okresie jakościowo zmobilizować państwo, postawić wszystko na pozycji militarnej, a jednocześnie nie martwić się brakiem niezbędnych elementów w procesie wojny. Przykładami są Niemcy, Włochy i Japonia podczas II wojny światowej.
Inną opcją, w której można zastosować zamknięty model ekonomiczny, jest sytuacja, w której kraj przestrzega ideologii nieuznanej przez resztę świata. Na przykład współczesna Korea Północna. Nawiasem mówiąc, ich gospodarka wciąż nie jest całkowicie zamknięta, ponieważ bez handlu zagranicznego nie można obecnie uzyskać wymaganych zasobów.
Należy zauważyć, że mniej lub bardziej adekwatna, względnie kompletna autarkia może być stosowana tylko w dość dużych krajach: Rosji, USA, Niemczech, Chinach, Indiach i tak dalej. Jest wszystkiego, czego potrzeba, aby długo żyć dobrym życiem. Małe państwa nie mogą sobie na to pozwolić. Dla nich bardziej otwarty będzie model otwarty, ponieważ pozwala on na znacznie szybszy rozwój.
Pozytywne cechy
Jak już wspomniano, głównym plusem jest niezależność. Nawet jeśli z jakiegoś powodu zerwane zostaną więzy ze światem zewnętrznym, kraj nadal będzie w stanie samodzielnie przetrwać. Na przykład, jeśli we współczesnym świecie Chiny gdzieś gwałtownie znikną, w których skoncentrowana jest prawie cała produkcja wszystkich krajów, nastąpi kryzys o ogromnych rozmiarach. Należy również zauważyć, że w zamkniętej gospodarce wydatki konsumenckie są zwykle znacznie niższe, ponieważ samo państwo reguluje poziom cen i utrzymuje je na poziomie akceptowalnym dla samowystarczalności. To prawda, że jeśli nie ma wystarczających zasobów, koszt wszystkiego, co jest z nimi związane, będzie naprawdę ogromny.
Cechy negatywne
Zamknięta gospodarka nie otrzymuje praktycznie nic z zewnątrz, z rzadkimi wyjątkami zatwierdzonymi przez rząd.W rezultacie nie ma pełnego dostępu do nowych technologii, możliwości ich wymiany itd. Rozwój zwalnia. Bez napływu inwestycji zagranicznych skuteczność przedsiębiorców (lub tego samego państwa) również nie jest najwyższa. Między innymi wyczerpują się zasoby własne, co automatycznie powoduje liczne problemy.
Właściwości charakterystyczne
Jak każdy inny model, zamknięta gospodarka ma swoje własne cechy. To jest:
- Orientacja konsumenta wyłącznie na własną produkcję. Każdy import, jeśli w ogóle istnieje, jest kupowany tylko w ostateczności, gdy nie ma innych opcji.
- Kraj dąży do niepodległości pod każdym względem, od ekonomicznego do politycznego, wojskowego i tak dalej.
- Wszystkie technologie są rozwijane tylko przez naukowców z kraju. Projekty innych osób nie są wykorzystywane lub nie można uzyskać do nich dostępu, z wyjątkiem niektórych przypadków. Ta funkcja ma jednocześnie dwie strony monety. Po pierwsze, istnieje możliwość wynalezienia lub stworzenia czegoś wyjątkowego, niedostępnego dla reszty planety. To jest niezwykle rzadkie. Po drugie, jak to się częściej zdarza, bez wymiany wiedzy i technologii rozwój kraju zwalnia, a opóźnienie nabierze znaczącego tempa.
- Izolacja państwa od polityki światowej najprawdopodobniej szybko opuści go bez sojuszników przeciwko dużej grupie wrogów. Jeśli opóźnienie technologiczne jest znaczne, a siły zbrojne są niewystarczające, potencjalna wojna prawdopodobnie nie odniesie sukcesu.
Najczęściej wraz z takim modelem stosuje się planowany system gospodarczy, w którym prawie wszystko w kraju odbywa się ściśle według programów zatwierdzonych przez rząd. Można wybrać format zorientowany na zasoby, który zakłada wytwarzanie tylko tego, co jest dostępne dla państwa (w rezultacie ludność nie otrzymuje znacznej ilości korzyści dostępnych dla zwykłych obywateli innych krajów). I oczywiście prawie zawsze interakcja z innymi przechodzi w fazę konfrontacji, która rzadko kończy się bez konfliktu zbrojnego.
Sytuacja we współczesnym świecie
Czysta autarkia w idealnym stanie nie istnieje teraz. Takie kraje po prostu nie przetrwają i szybko się rozpadają, nawet bez interwencji sąsiadów. Te same opcje, które są stosowane we współczesnym świecie, to zarówno gospodarka otwarta, jak i zamknięta. To mieszanka ich najlepszych stron bez ekscesów. Na przykład Korea Północna, która odmówiła pełnej autarky w 1994 roku, lub Albania, wykorzystując tylko niektóre elementy takiego systemu. Rezultatem jest warunkowa niezależność wystarczająca do ewentualnego konfliktu zbrojnego, ale nadal nie absolutna.
Wniosek
Zamknięta gospodarka w czystej postaci po prostu nie może istnieć we współczesnym społeczeństwie. Jego pomyślne wdrożenie będzie wymagało bardzo rozległych terytoriów z dużą liczbą ludności i zasobów. W takich okolicznościach, jeśli położysz szczególny nacisk na naukę, kraj nadal będzie mógł przetrwać, a być może nawet rozwijać się razem z innymi. Jednak teraz żadne państwo nie może sobie pozwolić na takie rzeczy, w tym nawet USA czy Rosja. Zasadniczo Chiny mogłyby teoretycznie, ale w tym przypadku praktycznie wszystkie przedsiębiorstwa przemysłowe, które zapewniają rozwój, zostaną nieodebrane, a ogromne bezrobocie szybko zdestabilizuje sytuację.