Χωρίς κέρδη εις νέον, θα είναι δύσκολο για μια επιχείρηση να εκτιμήσει το βαθμό κερδοφορίας και, ως εκ τούτου, να προβεί σε έγκαιρες προσαρμογές της παραγωγικής διαδικασίας και των πωλήσεων των προϊόντων. Επομένως, αυτός ο τύπος αναφοράς θα πρέπει πάντα να λαμβάνει το απαραίτητο μερίδιο προσοχής.
Η έννοια των διαφυγόντων κερδών
Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι επιχειρήσεις χρησιμοποιούν διάφορες πηγές για τη δημιουργία εισοδήματος. Το αποτέλεσμα αυτής της συνολικής δραστηριότητας είναι το κέρδος, το οποίο μπορεί να οριστεί ως ο ισολογισμός.
Εάν χρησιμοποιήσετε έναν πληρέστερο ορισμό, τότε μπορούμε να πούμε ότι το κέρδος του ισολογισμού είναι το σύνολο, το σύνολο των εσόδων ή ζημιών της εταιρείας, το οποίο είναι συνέπεια της πώλησης προϊόντων και υπηρεσιών, καθώς και εκείνων των οικονομικών εισπράξεων που εισπράχθηκαν από συναλλαγές που δεν σχετίζονται με βασικές δραστηριότητες. Στην περίπτωση αυτή, όλα τα στοιχεία καταγράφονται στις εξωτερικές οικονομικές καταστάσεις.
Όσον αφορά την αξία αυτού του δείκτη, εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τη λογιστική πολιτική που επέλεξε η διοίκηση της επιχείρησης. Τα ρυθμιστικά έγγραφα που χρησιμοποιούν οι εταιρείες τους δίνουν την ευκαιρία να καθορίσουν ανεξάρτητα τον τρόπο με τον οποίο θα διαμορφωθεί το οικονομικό αποτέλεσμα και τον αντίκτυπο που θα έχει στο εγγύς μέλλον. Για την εφαρμογή της επιλεγμένης μεθόδου εμφάνισης των κερδών εις νέον χρησιμοποιούνται διάφορες μέθοδοι λογιστικής.
Στην πραγματικότητα, αυτός ο τύπος αναφοράς είναι το τελικό αποτέλεσμα της λογιστικής, κατά την οποία αξιολογήθηκαν όλα τα στοιχεία του ισολογισμού. Ένας τέτοιος δείκτης μπορεί να διαμορφωθεί στο τέλος ενός έτους, τρίμηνο ή μήνα.
Πώς είναι η ανάλυση
Το πρώτο στάδιο της ανάλυσης των κερδών εις νέον καταγράφεται στην εκτίμηση της πραγματικής εφαρμογής του σχεδίου. Στην περίπτωση αυτή, γίνεται σύγκριση με την προηγούμενη περίοδο αναφοράς.
Η ίδια η αξιολόγηση χωρίζεται σε γενικές και σύνθετες. Είναι στο σύνθετο που γίνεται η ανάλυση των τμημάτων που αποτελούν τον δείκτη. Επιπλέον, δίνεται προσοχή σε κάθε στοιχείο.
Η ανάλυση κέρδους του ισολογισμού χρησιμοποιείται για την εκτέλεση ορισμένων καθηκόντων:
- τον εντοπισμό των μη αποδοτικών συνδέσεων και εκείνων των πτυχών της οικονομικής δραστηριότητας που είναι αδύναμες ·
- προσδιορισμός παραγόντων και λόγων που προκάλεσαν την αδυναμία εκπλήρωσης του σχεδίου συνολικού εισοδήματος ·
- κατάρτιση καταλόγων διαθέσιμων αποθεματικών προκειμένου να μειωθούν οι ζημίες και να αυξηθεί περαιτέρω το χρηματοοικονομικό εισόδημα ·
- οι οποίες προκάλεσαν απώλειες.
Η διαδικασία ανάλυσης περιλαμβάνει τη μελέτη της δομής των κερδών εις νέον, καθώς και τη σύνθεσή της, καθώς και τη δυναμική της εφαρμογής του καθιερωμένου σχεδίου κατά το έτος αναφοράς.
Όσον αφορά το θέμα της μελέτης των δεικτών στη δυναμική, αξίζει να σημειωθεί ότι λαμβάνουν υπόψη τους πληθωριστικούς παράγοντες που έχουν απτό αποτέλεσμα (δυναμική). Ταυτόχρονα, τα έσοδα προσαρμόζονται για τον σταθμισμένο μέσο δείκτη αύξησης των τιμών εντός του κλάδου. Όσον αφορά το κόστος των αγαθών που πωλήθηκαν, καθώς και των εργασιών και των υπηρεσιών, στις περισσότερες περιπτώσεις μειώνονται από τη διαφορά των σχετικών κεφαλαίων και καταναλώνονται στην παραγωγή κατά την περίοδο που λαμβάνεται υπόψη κατά την ανάλυση.
Αυτό συνεπάγεται η δομή των διαφυγόντων κερδών.
Τα στοιχεία αυτού του τύπου αναφοράς
Η σύνθεση αυτού του δείκτη έχει ως εξής:
- κέρδη και ζημίες που προκύπτουν από την πώληση αγαθών, εργασιών και υπηρεσιών ·
- οικονομικά κέρδη ή ζημίες από άλλους τύπους πωλήσεων.
- έσοδα που προέρχονται από μη λειτουργικές δραστηριότητες.
Έτσι, τα κέρδη του ισολογισμού στον ισολογισμό έχουν τη μορφή του τελικού οικονομικού αποτελέσματος.
Ένα βασικό στοιχείο αυτού του δείκτη είναι η απώλεια. Στις περισσότερες περιπτώσεις, το μερίδιό του στον ισολογισμό υπερβαίνει το επίπεδο του 85%. Η διαμόρφωση αυτού του τύπου αναφοράς σχετίζεται άμεσα με τα χαρακτηριστικά της οικονομικής δραστηριότητας.
Ένα παράδειγμα είναι η δραστηριότητα των επιχειρήσεων που πωλούν υπηρεσίες ή προμήθεια. Κατά τη λογιστική των εταιρειών αυτών, τα έσοδα εξομοιώνονται με τα έσοδα που εισπράττονται από τις πωλήσεις. Υπολογίζεται ως η διαφορά μεταξύ της αξίας πώλησης και της αγοράς αγαθών που έχουν ήδη πωληθεί.
Αξίζει να σημειωθεί το γεγονός ότι οι κατασκευαστικές εταιρείες, για παράδειγμα, έχουν το δικαίωμα να αντανακλούν τα έσοδα μόνο μετά την υπογραφή των εγγράφων που επιβεβαιώνουν το γεγονός ότι ο πελάτης αποδέχεται το έργο που εκτελέστηκε.
Αποτελέσματα εις νέον: τύπος
Για να υπολογίσετε αυτόν τον δείκτη, πρέπει να χρησιμοποιήσετε τον ακόλουθο τύπο: BP = PRP + PPR + αεράμυνα.
Το BP είναι το κέρδος του ισολογισμού. Στο πλαίσιο του PRP νοείται το εισόδημα από τις πωλήσεις προϊόντων, το PPR χρησιμοποιείται για να δηλώσει τα οικονομικά που λαμβάνονται από άλλες πωλήσεις. Η αεροπορική άμυνα, με τη σειρά της, σημαίνει κέρδος από μη επιχειρησιακές επιχειρήσεις.
Ταυτόχρονα, το κέρδος από τις πωλήσεις συνεπάγεται τη διαφορά μεταξύ του εισοδήματος και του κόστους της δραστηριότητας που κατευθύνεται στην παραγωγή προϊόντων.
Κερδοφορία
Ένας τέτοιος δείκτης, όπως η κερδοφορία των κερδών εις νέον, είναι ο συνηθέστερος. Αυτός ο λόγος είναι απαραίτητος για να εμφανιστεί ο αριθμός των νομισματικών μονάδων που προσελκύστηκαν από την εταιρεία για να λάβουν ένα ρούβλι. Επιπλέον, η πηγή της συλλογής κεφαλαίων δεν λαμβάνεται υπόψη.
Για την εκπλήρωση της αξίας του δείκτη, η πίεση των διαφυγόντων κερδών υπολογίζεται με βάση τη μέση αξία όλων των στοιχείων του ενεργητικού εντός συγκεκριμένης περιόδου.
Αν συγκρίνουμε αυτόν τον συντελεστή με τον δείκτη κερδοφορίας όλων των περιουσιακών στοιχείων, τότε μπορούμε να προσδιορίσουμε τον αντίκτυπο στην αποδοτικότητα των διαφόρων πληρωμών από τα λαμβανόμενα κεφάλαια και τις φορολογικές ελαφρύνσεις.
Χαρακτηριστικά οθόνης
Μιλώντας για αυτόν τον δείκτη, αξίζει να δοθεί προσοχή στο γεγονός ότι καταγράφονται τα απολεσθέντα κέρδη. Μια γραμμή στον ισολογισμό κατανέμεται για κάθε στοιχείο κέρδους αυτού του τύπου.
Αξίζει να θυμηθούμε ότι η έκθεση, η οποία παρουσιάζει απώλειες και έσοδα, αποτελείται από 4 τμήματα.
- Έσοδα και έξοδα από συνήθεις δραστηριότητες.
- Άλλα έσοδα και έξοδα.
- Κέρδη ή ζημιές προ φόρων.
- Καθαρές ταμειακές εισροές ή ζημίες για το έτος αναφοράς.
Αυτό είναι ουσιαστικά το κέρδος του ισολογισμού. Η γραμμή στον ισολογισμό με τον αριθμό 050 χρησιμεύει μόνο για τον καθορισμό του τελικού οικονομικού αποτελέσματος από τις δραστηριότητες της εταιρείας.
Κέρδος από πωλήσεις
Προκειμένου να κατανοήσετε καλύτερα την ουσία και τον σκοπό αυτού του δείκτη στην ισορροπία, πρέπει να δώσετε προσοχή στη δομή των στοιχείων από τα οποία σχηματίζεται.
Αφού ασχοληθήκατε με αυτό το θέμα, μπορείτε να ελέγχετε επαρκώς τη διαδικασία δημιουργίας εισοδήματος και να αυξήσετε την κερδοφορία του κεφαλαίου και των διαφόρων κεφαλαίων της επιχείρησης.
Το πρώτο είναι να εξετάσει το κέρδος από την πώληση των προϊόντων. Αυτή είναι η διαφορά μεταξύ του εισοδήματος που εισπράχθηκε κατά τη διαδικασία πώλησης των μεταποιημένων προϊόντων και των δαπανών που προέκυψαν από τη διάθεση και την πώληση του προϊόντος.
Το μεγαλύτερο μέρος του εισοδήματος της εταιρείας είναι το αποτέλεσμα της πώλησης μεταποιημένων προϊόντων ή παρεχόμενων υπηρεσιών. Από αυτό προκύπτει ένα λογικό συμπέρασμα: όσο υψηλότερο είναι το επίπεδο των πωλήσεων, τόσο περισσότερα κέρδη θα λάβει η εταιρεία.
Οι ακόλουθοι παράγοντες μπορεί να επηρεάσουν το ποσό του εισοδήματος:
- Ο όγκος των προϊόντων που πωλούνται.
- Μεταβολή του κόστους των αγαθών. Θα πρέπει να γίνει κατανοητό ότι το χαμηλότερο κόστος σας επιτρέπει να κάνετε το προϊόν σημαντικά πιο προσιτό και, κατά συνέπεια, να αυξήσετε σημαντικά τις πωλήσεις. Η συνέπεια αυτής της διαδικασίας είναι η αύξηση των κερδών της εταιρείας.
- Αλλαγή της ποσότητας των προϊόντων που παράγονται. Αυτή η σχέση είναι προφανώς λογική.Αν η εταιρεία αρχίσει να παράγει λιγότερα και κατά συνέπεια πωλεί, τότε το επίπεδο κέρδους μειώνεται επίσης. Κατά συνέπεια, όσο καλύτερη είναι η κλίμακα παραγωγής, τόσο μεγαλύτερο είναι το ποσό των εισερχόμενων οικονομικών πόρων.
Εφαρμογή πάγιων περιουσιακών στοιχείων
Το κέρδος περιλαμβάνει πληροφορίες σχετικά με αυτή τη διαδικασία. Στην περίπτωση αυτή, μιλάμε για τη διαφορά μεταξύ της τιμής πώλησης των κεφαλαίων, του αρχικού κόστους τους, το οποίο αυξάνεται με τον πληθωρισμό.
Σε αυτή την υπολειμματική αξία, είναι δυνατό να προσδιοριστεί η απόσβεση της ακίνητης περιουσίας:
- πάγια στοιχεία ενεργητικού ·
- άυλα περιουσιακά στοιχεία ·
- χαμηλής αξίας ιδιοκτησίας.
Μιλώντας για την ομάδα των πάγιων περιουσιακών στοιχείων στο σύνολό τους, αξίζει να καταλάβουμε ποια στοιχεία περιλαμβάνονται στη δομή της:
- ταμεία που δεν συμμετέχουν στην παραγωγή, αλλά ταυτόχρονα εξασφαλίζουν τη λειτουργία της επιχείρησης ·
- που εμπλέκονται στη διαδικασία παραγωγής.
Ταυτόχρονα, τα πάγια περιουσιακά στοιχεία μπορούν είτε να είναι ενεργά (έχουν άμεση επίπτωση στο θέμα της εργασίας) είτε να είναι παθητικά (προσανατολισμένα προς την εξασφάλιση σταθερών συνθηκών εργασίας).
Πρέπει να δίνεται προσοχή στα έσοδα από μη λειτουργικές συναλλαγές, από τα οποία επίσης διαμορφώνεται ένας δείκτης όπως τα κέρδη εις νέον. Ο τύπος για την κατάρτιση αυτών των δηλώσεων περιλαμβάνει αναπόφευκτα αυτό το είδος παραλαβής κεφαλαίων (μη λειτουργικό), για το οποίο ισχύουν οι ακόλουθες διαδικασίες:
- εισόδημα από άλλες επιχειρήσεις ·
- εκμίσθωση εταιρικής περιουσίας ·
- διάφορες κυρώσεις ·
- επενδύοντας για κέρδη.
Περίληψη
Η χρήση των κερδών εις νέον αποτελεί προϋπόθεση για την επιτυχή και σταθερή λειτουργία της επιχείρησης. Χρησιμοποιώντας αυτόν τον δείκτη, μπορείτε να αξιολογήσετε τόσο την οικονομική όσο και την παραγωγική πλευρά της ανάπτυξης της εταιρείας. Αυτό σας επιτρέπει να γνωρίζετε πάντα το πραγματικό επίπεδο απόδοσης των περιουσιακών στοιχείων και των περιουσιακών στοιχείων της παραγωγής.
