Als u investeringsactiviteiten wilt uitvoeren, is het de moeite waard om de meest voorkomende en onbekende concepten te verkennen. Velen van ons zijn niet bekend met de kenmerken van institutionele beleggers, dus u moet hier meer over lezen.
Wie zijn institutionele beleggers
Institutionele beleggers zijn grote krediet- en financiële ondernemingen die de rol van tussenpersoon spelen tussen beleggers en objecten van beleggingsactiviteit. Meestal zijn ze collectieve houders van effecten. De activiteit van deze investeerders is om het vrije kapitaal van burgers of bedrijven te verzamelen voor verdere investeringen in de productie van diensten en goederen. Het is vermeldenswaard dat de belegger nog steeds de eigenaar is van de besparingen.
De categorie institutionele beleggers omvat pensioen- en verzekeringsfondsen, evenals verschillende beleggingsmaatschappijen. Fondsen die verzekeringsdiensten aanbieden, worden gecreëerd door vrijwillige bijdragen van particulieren en particuliere ondernemingen. Tijdelijk gratis geld wordt belegd in eersteklas effecten, waaronder mogelijk overheidsverplichtingen.
Het betreffende mechanisme wordt ook gebruikt door niet-statelijke pensioenfondsen, die worden gecreëerd ten koste van vrijwillige bijdragen van werknemers en ondernemers.
Kenmerken van institutionele beleggers
Een institutionele belegger beheert groot kapitaal, omdat hij niet alleen zijn eigen, maar ook de financiële middelen van anderen beheert. Om deze reden zijn zij de grootste spelers op de financiële markten. Algemeen wordt aangenomen dat beleggers van dit type een hoog vermogen hebben om geld te beheren, in tegenstelling tot gewone mensen. Dit komt doordat ze toegang hebben tot de meest relevante informatie. Kortom, ze hebben de mogelijkheid om rechtstreeks te onderhandelen met het management van bedrijven wier effecten op de beurs worden verhandeld. Een institutionele belegger kan financiële analisten inhuren om financiële investeringen te optimaliseren en markten te voorspellen.
Het is vermeldenswaard dat deze investeerders, gezien het investeren van grote bedragen, minder vrijheid hebben dan particuliere beleggers. Dit komt omdat ze zich alleen richten op langetermijntrends en niet op alle marktschommelingen.
groot beleggingsfondsen kan enkele maanden besteden aan de vorming van de positie, niet te veel van zijn quotes. Het kan even duren om de positie te verlaten zonder de waarde van het effect te verlagen. Om deze reden houdt het fonds rekening met alle trends en factoren die de prijs voor bepaalde financiële instrumenten beïnvloeden.
Onder welke voorwaarden kan een persoon een institutionele belegger zijn
De wetgeving bepaalde dat een institutionele belegger, die een individu is, ten minste aan twee voorwaarden moet voldoen:
- Een belegger moet in de voorgaande vier kwartalen ten minste tien transacties met een aanzienlijk volume uitvoeren.
- De belegger heeft een beleggingsportefeuille van meer dan vijfhonderdduizend euro.
- De belegger heeft ten minste een jaar ervaring in een positie die betrekking heeft op het financiële veld en vereist kennis van beleggen in effecten.
Onder deze voorwaarden heeft een persoon de mogelijkheid om de markt van institutionele beleggers te betreden en dit soort activiteiten uit te voeren.
Institutionele beleggers in de effectenmarkt
Institutionele beleggers, in tegenstelling tot strategische, hebben niet het doel om een naamloze vennootschap volledig te controleren. Op de aandelenmarkt passen ze fundamentele analysemethoden toe, creëren ze een beleggingsportefeuille en beheren deze ook om inkomsten te genereren.
De rol van institutionele beleggers bij het beheer van de beleggingsportefeuille is het nemen van aan- en verkooptransacties van effecten, alsmede het nemen van beslissingen tijdens vergaderingen van deelnemers aan de activiteit, hetgeen bijdraagt aan een verhoging van hun wisselkoers.
Vorming van een beleggingsportefeuille
Tijdens het beleggen moet de institutionele belegger zorgen voor de liquiditeit van de aandelenportefeuille en de winstgevendheid en betrouwbaarheid ervan. De grootste aandacht wordt besteed aan betrouwbaarheid, wat inhoudt dat minimale risico's van verlies van geïnvesteerde financiële middelen en geplande winst moeten worden behaald. In dit geval wordt zekerheid gesteld ten koste van de winstgevendheid.
Om winst te behalen door effecten zonder significante verliezen te verkopen, wordt beleggingsliquiditeit bereikt. Om uw beleggingsportefeuille effectief te beheren, moet u de optimale verhouding tussen de beschouwde parameters vinden en gebruiken. Hiervoor is het noodzakelijk om beleggingen te diversifiëren, wat de aankoop van aandelen en obligaties van emittenten uit verschillende sectoren van de economie inhoudt.
