Prawo cywilne - co to jest? Ludzie często się z nimi spotykają, ale jakie są z punktu widzenia prawa, jakie są ich cechy?
Rozporządzenie legislacyjne
Podstawowym dokumentem regulacyjnym jest Kodeks cywilny. Wydano odrębne przepisy ustawowe i wykonawcze, które wyjaśniają i uzupełniają postanowienia kodeksu. Na przykład ustawa o ochronie praw konsumentów, przepisy regulujące odpowiedzialność za szkodę dla dostawcy energii, ciepła lub wody.
Istnieje jednak jeden ważny niuans, który wpływa na regulację naruszeń i odpowiedzialność za nie - umowa lub umowa. Znaczenie ustanowionych przez nie zasad jest nie mniejsze niż znaczenie przepisów ustawowych.
Strony umowy same mają prawo określić wzajemne zobowiązania i odpowiedzialność za ich niespełnienie, a także za to, co uznaje się za naruszenie.
Treść umowy często różni się od wymagań prawa, ale prawo chroni je, jeśli nie są z nim sprzeczne. Zatem warunki odpowiedzialności cywilnej mogą zostać ustalone przez strony bez udziału państwa. W praktyce prowadzi to do tego, że w przypadku podobnych naruszeń przewidują różne środki i zakres odpowiedzialności.
Problemy terminologiczne
W Kodeksie cywilnym nie ma pojęć „odpowiedzialność cywilna” i „naruszenia prawa cywilnego”. Dlaczego tak
Szczegółowe regulacje w tym obszarze prawdopodobnie byłyby szkodliwe. W końcu nie da się przewidzieć całej różnorodności życia w jednym prawie. Wszelkie próby połączenia znaków naruszenia w jeden termin mają charakter teoretyczny i prowadzą do jedynego wniosku: w jednym zdaniu nie można opisać wszystkiego, co byłoby odpowiednie dla naruszenia prawa cywilnego.
Specjaliści nazywają naruszenia w dziedzinie prawa cywilnego również niewłaściwym postępowaniem cywilnym lub czynem niedozwolonym.
Definicja naruszenia
Prawo lub transakcja zakłada normy postępowania określone przez prawo lub w drodze porozumienia między stronami. Wykraczanie poza normy zachowania oznacza ich automatyczne łamanie.
Naruszenie prawa cywilnego to naruszenie prawa cywilnego lub umowy pociągającej za sobą odpowiedzialność.
Naruszenia prawa cywilnego dzielą się na kilka elementów:
- fakt powodowania szkody, straty;
- działanie (bezczynność) jest nielegalne lub niezgodne z prawem;
- wina twarzy;
- związek przyczynowy między działaniem (bezczynnością) pozwanego a stratami poniesionymi przez powoda.
Obecność każdego elementu jest niezbędnym warunkiem odpowiedzialności cywilnej.
Zatem naruszenie prawa cywilnego jest działaniem (bezczynnością) winnego, który poniósł szkodę majątkową lub niemajątkową wobec innej osoby.
Regularnie w praktyce dochodzi do naruszeń praw własności związanych z ograniczeniami lub pozbawieniem praw właścicieli lub właścicieli. Prawo przewiduje szereg środków mających na celu ochronę tych praw, ale mają one charakter przywracający. Oprócz sprawcy można zastosować powyższe środki.
Winna twarz
Przestępstwa z zakresu prawa cywilnego implikują obecność winy - wewnętrzny związek osoby z jej własnym działaniem lub bezczynnością. Osoba umyślnie dopuściła się naruszenia, a jej przyczyną było zaniedbanie lub frywolność. Jednak forma winy rzadko wiąże się z postępowaniem.Znaczenie przywiązuje się do poczucia winy.
W prawie cywilnym osoba jest zwolniona z odpowiedzialności, jeśli udowodni brak winy. Istnieją wyjątki od reguły.
Kwestię winy najczęściej rozwiązuje się w sprawach dotyczących szkód. Czy pozwany podjął wszelkie możliwe środki, aby szkoda nie została wyrządzona?
Przykłady przestępstw z zakresu prawa cywilnego: zalanie pokoju, uszkodzenie samochodu w wyniku wypadku. Innym przykładem jest opóźnienie w przekazie pieniężnym przez instytucję finansową, w przypadku gdy brak nie powoduje powstania odpowiedzialności.
Rodzaje naruszeń
Naruszenia prawa cywilnego mają jedną cechę. W przeciwieństwie do czynów karnych lub administracyjnych, nie są one streszczone w co najmniej jednym dokumencie regulacyjnym, ponieważ na przykład dzieje się tak w przypadku przestępstw lub wykroczeń administracyjnych.
Działanie lub bezczynność przybiera wiele różnych form. Najczęstsze to nieprzestrzeganie lub nienależyte wypełnienie warunków umowy lub powodowanie szkody.
Naruszenie prawa cywilnego wyraża się w formie aktywnej i pasywnej. Na przykład obywatel nie spłaca długu na podstawie umowy pożyczki lub dokonuje nieregularnych płatności, w wyniku czego bank przyjmuje sankcje. To jest przykład pasywnego zakłócenia lub bezczynności.
Aktywne naruszenie oznacza działania - świadome wyrządzenie szkody na mieniu innej osoby, powodowanie krzywdy moralnej, rozprzestrzenianie się oszczerstw.
Odpowiedzialność w prawie cywilnym
Odpowiedzialność prawna, w szczególności prawo cywilne, oznacza wystąpienie negatywnych konsekwencji przewidzianych w prawie lub umowie. Mają charakter nieruchomości. Ochrona praw niemajątkowych wpływa również na status majątkowy sprawcy. Na przykład ma obowiązek wypłacić odszkodowanie za wyrządzoną mu krzywdę.
Pojęcie odpowiedzialności cywilnej w prawie nie jest ujawniane, ale jego formy są w pełni opisane.
Formy odpowiedzialności
Prawo jest sformułowane w taki sposób, że strony niezależnie określają formę i miarę odpowiedzialności od tych zaproponowanych przez ustawodawcę. Prawo często zapewnia jedynie ramy, zmniejszając ryzyko nadużyć.
Pojęcie odpowiedzialności cywilnej obejmuje trzy główne elementy:
- zapłata kary;
- odszkodowanie;
- rekompensata za szkody niemajątkowe.
Kara - kwota pieniędzy, którą dłużnik wypłaca wierzycielowi za niewykonanie lub złe wykonanie zobowiązań. Mówiąc najprościej - jest to kara nałożona na sprawcę. Sąd ma prawo, na wniosek dłużnika, obniżyć wysokość kary, jeżeli jest ona nadmierna w stosunku do popełnionego naruszenia.
Odszkodowanie oznacza wypłatę kwoty pieniężnej w celu przywrócenia własności ofiary lub zapewnienia podobnego przedmiotu w zamian za przekazanie pieniędzy, lub jedno i drugie. Obejmuje to także utracone zyski - kwotę dochodu, którą ofiara mogłaby uzyskać, gdyby nie działania przestępcy.
Odszkodowanie za szkodę niematerialną stanowi odszkodowanie pieniężne za naruszenie prawa do prywatności, godności osobistej i innych niematerialnych korzyści.
Niewłaściwe postępowanie cywilne może pociągać za sobą zastosowanie jednej lub więcej form odpowiedzialności.
Odpowiedzialność cywilna i środowisko
Dziedzina życia jest często regulowana przez kilka gałęzi prawa. Na przykład sfera ekologii.
Zapewnia odpowiedzialność karną i administracyjną za naruszenie przepisów ochrony środowiska. Przyciąganie do jednego lub drugiego z nich zależy od stopnia wyrządzonej krzywdy, grzywny lub innej kary nakłada się na winnego, lub jednocześnie na kilka kar.
W przypadku poważnych szkód, w szczególności gleby, źródła wody, inne przedmioty naturalne są zanieczyszczone, z wyjątkiem odpowiedzialności karnej lub administracyjnej, obowiązuje również odpowiedzialność cywilna.Osoba winna będzie zobowiązana do przywrócenia przedmiotów lub zostanie obciążona kwotą za przywrócenie.
Dużo uwagi poświęca się ekologii, ponieważ wyrządzone jej szkody powodują problemy zdrowotne, straty w gospodarce i innych obszarach, a wszystko to dotyka wielu ludzi.
Środki zapobiegawcze
Zapobieganie oznacza podejmowanie środków zapobiegających naruszeniom. Co oni zawierają?
- zmiana struktury władz, ich uprawnień;
- zmiany w ustawodawstwie.
Przestępstwa cywilne i ich zapobieganie niestety nie są tym, na co państwo zwraca należytą uwagę. Przykładem jest działalność związana z kolekcjonowaniem. Właściwe prawo zostało przyjęte w 2016 r., Choć jego potrzeba pojawiła się dawno temu. Zmiany w ustawodawstwie pomogły wprowadzić rynek tych usług w cywilizowanej formie, a liczba naruszeń, szczególnie graniczących z działalnością przestępczą, spadła. Firmy windykacyjne, które naruszają prawa obywatelskie dłużników, ponoszą odpowiedzialność i nakładane są na nich surowe grzywny. Wszystko to sprawia, że pozostają w określonych granicach.
Tworzony jest ujednolicony system danych o dłużnikach organizacji kredytowych. Informacje z niego pomogą zebrać informacje o osobie ubiegającej się o pożyczkę. Pomoże to uniknąć nadmiernego obciążenia długiem obywateli. Ryzyko uzyskania czarnego znaku i pozostawienia go bez szansy na pożyczkę w innym miejscu zachęca do bardziej sumiennego zachowania.
Muszę powiedzieć, że zmiany legislacyjne są często niewystarczające, nie zwracają uwagi na niektóre problemy.
Próby zajęć edukacyjnych są albo nieodpowiednie, albo mają odwrotny skutek. Obywatele tak naprawdę nie wierzą urzędnikom.