Zgodnie z prawem wszyscy obywatele, cudzoziemcy i bezpaństwowcy, którzy są oficjalnie zatrudnieni, są objęci systemem ubezpieczeń emerytalnych. Dokonanie płatności gwarantuje wsparcie materialne tych osób w starszym wieku.
Do 2015 r. Składki stanowiły 22% miesięcznego wynagrodzenia, z czego 16% przeznaczano na wypłatę części ubezpieczeniowej, a 6% na część finansowaną. W związku z reformą przeprowadzoną po 2015 r. Przyszłych emerytów podzielono na 2 grupy, z których jedna tworzyła emeryturę wyłącznie z części ubezpieczeniowej, a druga z ubezpieczeń i finansowała (poprzez zawarcie umowy z NPF lub państwową spółką zarządzającą).
O tym, dlaczego konieczne było przeprowadzenie reformy emerytalnej i wprowadzenie indywidualnego współczynnika emerytalnego (IPC), co to ogólnie jest, jakie ma cechy, opisano w artykule.
Dlaczego potrzebna jest reforma?
Indywidualny kapitał emerytalny rozumiany jest jako kumulacja pracujących obywateli, z którymi planowane jest zastąpienie części ubezpieczeniowej. Władze wyjaśniają, że wymagane były aktualizacje ze względu na fakt, że po zamrożeniu emerytury kapitałowej dochody dla FIU spadły. Jednocześnie zbliża się okres, w którym trzeba będzie dokonać płatności jednorazowych. Ministerstwo Pracy przewiduje, że co najmniej 9 milionów osób powinno otrzymywać tę płatność w latach 2022–2031.
Istotą reformy jest to, że osoba pracująca przekazuje środki na swoje konto osobiste. Jednocześnie planowane jest włączenie obywateli do nowego systemu na zasadzie dobrowolności w ciągu najbliższych 6 lat. Projekt obejmuje prawo do:
- odmowa oszczędności emerytalnych;
- ustalenie kwoty potrąceń;
- wakacje do 5 lat z możliwością przedłużenia.
W takim przypadku potrącenia będą wypłacane w wysokości 22% oficjalnych dochodów, jak poprzednio.
Obecnie ubezpieczenia i fundusze stały się odrębnymi rodzajami emerytur, które są regulowane następującymi przepisami:
- W sprawie emerytury kapitałowej nr 424-ФЗ.
- O emerytury ubezpieczeniowej nr 400-ФЗ.
Pojęcie IPC
IPC jest konsekwencją zmian zasad, które tworzą sposoby zapewniania przyszłych emerytów. Wcześniej obliczenia przeprowadzano na podstawie kapitału emerytalnego, ale teraz zależy to od wskaźników osobistych.
IPC to parametr służący do oceny pracy ludzkiej za każdy przepracowany rok, wyrażony w punktach. Jednocześnie podsumowano wskaźniki dla każdego roku pracy. Osobno obliczenia przeprowadza się podczas prac do 2015 r.
Rozmiar PKI
Wysokość rozliczeń międzyokresowych zależy od liczby punktów, a także od kosztu rosnącego współczynnika. W 2018 r. Maksymalna liczba punktów, które można zdobyć, to 8,70. Zgodnie z obowiązującymi przepisami liczba ta rośnie każdego roku, a od 2021 r. Będzie równa 10. Współczynnik naliczony za ten rok to stosunek zasobów materialnych na rachunkach jednostek analityki finansowej do obowiązkowych płatności, które są naliczane zgodnie z przepisami.
Co decyduje o wielkości IPC
Wartość IPC (tj. Punkt przejścia na emeryturę) jest ustalana przez państwo co roku w lutym i kwietniu. Ze względu na okresowe przeliczanie kwota jest dostosowywana w zależności od inflacji i zmian cen podstawowych produktów. Świadczenia emerytalne obejmują:
- część stała;
- płatności ubezpieczeniowe.
W 2018 r. Koszt jednego punktu emerytalnego wyniósł 81,49 rubli, a część stała - 4 982,90 rubli. Zatem ostateczna kwota płatności zależy bezpośrednio od wysokości płacy. Im wyższy dochód, tym większe potrącenia. Ponadto wartość IPC zależy od długości usługi i wartości punktu.Ostatni parametr jest bezpośrednio związany ze stopą inflacji.
Współczynnik wzmocnienia
Prawo może przewidywać preferencje, dzięki którym zwiększa się kwota regularnych płatności. Na przykład, zwiększony współczynnik jest wykorzystywany do obliczania rent rodzinnych. Odbywa się to w następujących przypadkach:
- przy pierwszym wyznaczeniu emerytury ubezpieczeniowej;
- w przypadku odmowy i późniejszego przywrócenia płatności;
- przy przypisywaniu płatności osobie, która nie złożyła wniosku o rejestrację lub odmówiła jej otrzymania.
Poziomy współczynników
Ustawa o emeryturach ubezpieczeniowych przewiduje coroczny wzrost wielkości IPC. Emeryturę, w zależności od tego, oblicza się na podstawie następujących wskaźników maksymalnej liczby współczynników:
- w 2017 r. - 8,26;
- w 2018 r. - 8,70;
- w 2019 r. - 9,13;
- od 2021 r. - 10.
Jeśli obliczenia pokazują wskaźnik powyżej ustalonego, zastosowana zostanie tylko maksymalna wartość IPC. Stanie się tak w następującym przypadku. Jeśli w 2017 r. Współczynnik wyniesie 8,70, wówczas zastosuje się tylko 8,26. Jednocześnie ten sam IPC w wysokości 8,70 w 2018 r. Zostanie w pełni policzony.
Zalety i wady
Stosunek do nowej zasady osadnictwa wśród obywateli jest niejednoznaczny. System ma zarówno zalety, jak i wady. Korzyści z reformy emerytalnej obejmują:
- zmniejszenie obciążenia finansowego budżetu;
- zainteresowanie pracowników dłuższym stażem pracy;
- szybka reakcja na inflację i ceny.
Wady systemu są następujące:
- wypłacanie minimalnej emerytury obywatelom o niskich zarobkach;
- zamieszanie we wzorach - ustalenie wielkości przyszłej emerytury jest bardzo trudne dla osoby z zewnątrz.
Ponadto odrzucenie systemu spowodowane jest wydłużeniem stażu pracy z 5 do 15 lat. Ta innowacja jest również wdrażana stopniowo. Wprowadzenie obowiązku posiadania obowiązkowego 15-letniego doświadczenia planowane jest do 2024 r.
Obliczanie
Obliczanie IPC odbywa się według specjalnego wzoru. Aby to zrobić, konieczne jest podzielenie części ubezpieczenia przez kwotę maksymalnej obowiązkowej płatności ustalonej przez państwo, a następnie pomnożenie wyniku przez 10.
Wygodnie jest to zrozumieć na następującym przykładzie: w 2016 r. Na pracownika przypadło 80 tysięcy rubli. w FIU. Maksymalna wymagana płatność wynosi 187,2. Dzieląc 80 przez 187,2, otrzymujesz 0,43. Ten wskaźnik jest mnożony przez 10. W rezultacie IPC wyniesie 4,3.
Przy obliczaniu brana jest pod uwagę wysokość stawki ubezpieczenia, dlatego nawet przy tej samej pensji współczynniki mogą być różne. Na przykład z pensją w wysokości 20 tysięcy rubli. przy współczynniku 16% współczynnik będzie równy 2,05, a przy współczynniku 10% wyniesie tylko 1,28.
PKI emerytalne można obliczać nie tylko ręcznie. Znając podstawowe dane, można je wskazać w kalkulatorze online na oficjalnej stronie FIU. Następnie automatyczne obliczenia zostaną wykonane bardzo szybko. Należy rozumieć, że wartości są przybliżone, ponieważ wiele czynników branych pod uwagę w tym przypadku nie zawsze może być zapewnionych przez kalkulator.
Dokładne obliczenia można znaleźć kontaktując się z oddziałem funduszu emerytalnego. Ale w tym przypadku dostarczone obliczenia będą miały jedynie wstępne znaczenie.
Punkty emerytalne
Wyznaczanie wartości punktu emerytalnego opiera się na danych indeksacyjnych. W związku z tym kwota wzrasta co roku. Na przykład w 2017 r. Wyniósł 74,27 rubli. (i do końca roku 78,58 rubli). kwota IPC, emerytura w 2016 r. wzrosła o 4%. W 2018 r. Wynik emerytalny wyniósł 81,49 rubli, a emerytura w 2017 r. Wzrosła o 5,4%.
Rozliczenie w różnych okresach
Obliczanie świadczeń emerytalnych dla osób w średnim i przedemerytalnym wieku nie jest takie proste. W okresie aktywności zawodowej przepisy były zmieniane więcej niż jeden raz lub całkowicie utraciły moc z powodu wprowadzenia nowych. Dlatego obliczenia przeprowadza się na różne sposoby. W szczególności dotyczy to następujących okresów:
- do 2002 r .;
- od 2002 do 2014 r .;
- od 2014 roku do chwili obecnej.
Najtrudniejsze obliczenia należy wykonać w okresie roboczym do 2002 r.
- Jednocześnie emeryt może wybrać okres, dla którego obliczana jest emerytura (za 2000 i 2001 r. Lub przez 5 kolejnych lat przez cały okres działalności do 2002 r.).
- Ponadto, jeśli doświadczenie mężczyzny było krótsze niż 25 lat, wówczas współczynnik będzie wynosił 0,55, a jeśli więcej, to musisz dodać okres dłuższy niż 25 lat i podzielić go przez 100. Na przykład: 0,55 + (28 - 25) / 100. Te same obliczenia są wykonywane dla kobiet, ale minus 5 lat.
- Następnie brana jest pod uwagę średnia płaca. Dane są pobierane ze specjalnych tabel. Możesz uzyskać swój IPC, dzieląc swoje wynagrodzenie przez średnią krajową.
- Aby uzyskać emeryturę obliczoną, musisz znać współczynnik płacy i staż pracy.
- Następnie waloryzacja jest obliczana, jeśli było doświadczenie przed 1991 rokiem. Jeśli taki istnieje, naliczana jest dodatkowa opłata.
- Wypłata jest obliczana na 2015 rok. Aby to zrobić, wynikową kwotę należy pomnożyć przez współczynnik 5,6148.
- Na ostatnim etapie przeprowadzane jest ustalenie IPC. Odbywa się to poprzez podzielenie przez 64,1.
Przy ustalaniu współczynnika od 2002 do 2014 roku uwzględnia się tylko kapitał emerytalny, składający się z odpowiednich składek. Inne czynniki nie wpływają na kwotę. Po pierwsze, IPC określa się w rublach, a następnie zamienia się na punkty. W tym celu należy ustalić średnią miesięczną emeryturę. Następnie kapitał należy podzielić przez okres przeżycia (w miesiącach), a następnie - przez 64,1.
Obliczenia dotyczące pracy po 2015 r. Oparte są na opłaconych składkach ubezpieczeniowych. Jak wskazano powyżej, współczynnik na każdy rok oblicza się, dzieląc kwotę składek przez kwotę standardową i mnożąc ją przez 10. Standardowa wielkość lub maksymalna płaca, z którą brane są pod uwagę składki to:
- w 2015 r. - 113 760 rubli;
- w 2016 r. - 127 360 rubli;
- w 2017 r. - 140 160 rubli.
Przykład
Najlepiej jest przestudiować obliczenia na przykładzie. Doświadczenie mężczyzny do 2002 roku wyniosło 28 lat, z czego pracował przez 20 lat do 1991 roku. Opłaca się rozważyć wynagrodzenie za 2000 i 2001 rok. Wtedy wyniósł 1,7 tys. Rubli. ze średnim zarobkiem 1500 rubli.
Jednocześnie obliczenia emerytury z tytułu aktywności zawodowej do 2002 r. Wykazały następujące wartości:
- współczynnik doświadczenia - 0,58;
- wskaźnik wynagrodzeń - 1,14;
- kwota płatności za ten okres, biorąc pod uwagę waloryzację, wynosi 4.780 rubli;
- IPC na rok 2002 wynosi 74,57.
W latach 2002–2014 wysokość kapitału emerytalnego mężczyzn wyniosła 500 tysięcy rubli. Następnie emeryturę ubezpieczeniową oblicza się w następujący sposób: 500 000/228 (okres przeżycia) = 2 191,98 rubli. W takim przypadku można uzyskać indywidualny współczynnik, wykonując obliczenia: 2 192,98 / 64,1 = 34,21.
Mężczyzna przeszedł na emeryturę w 2017 roku. Kolejny okres, od 2015 do 2017 r., Jest obliczany osobno. Na przykład każdego roku kwota składek wynosiła 50 000 rubli. Na tej podstawie uzyskuje się następujące współczynniki:
- za 2015 r. 50 tys. należy podzielić przez 113 760 i pomnożyć przez 10 (okaże się 4.4);
- w 2016 r. 50 tys. należy podzielić przez 127 360 i pomnożyć przez 10 (wyniesie 3,93);
- w 2017 roku musisz podzielić 50 tysięcy przez 140 160 i pomnożyć przez 10 (otrzymasz 3,57).
Dodając te współczynniki, otrzymujemy współczynnik równy 11,9.
Istnieją również społecznie znaczące okresy, w których dana osoba nie pracuje, ale brany jest pod uwagę indywidualny współczynnik emerytalny. Co to jest dla mężczyzn? Z reguły jest to służba sił zbrojnych. U kobiet brany jest pod uwagę czas urodzenia i opieka. Załóżmy, że mężczyzna służył 3 lata, jego IPC na ten okres wyniesie 5,4.
Pozostaje zsumować wszystkie uzyskane współczynniki, aby uzyskać ostateczną liczbę punktów emerytalnych. Obliczenia będą następujące: 74,57 + 34,21 + 11,9 + 5,4 = 126,08. Tę liczbę należy pomnożyć przez koszt współczynnika i dodać do stałej części emerytury.
Wniosek
Teraz jest jasne, co oznacza skrót IPK. Wartość tego indywidualnego współczynnika emerytalnego jest duża i zrozumienie go nie będzie trudne. Sytuacja w obliczaniu tego wskaźnika jest znacznie bardziej skomplikowana, szczególnie gdy konieczne jest uwzględnienie różnych okresów.