Niewłaściwe użytkowanie lokalu prowadzi do odpowiedzialności właściciela i właściciela. Ustawodawstwo określa zakres jego zastosowania, jak opisano poniżej.
Rozporządzenie legislacyjne
Cel mieszkania i ograniczenia jego użytkowania reguluje masa dokumentów regulacyjnych, a zapoznanie się z nimi pomoże uniknąć poważnych błędów.
- ZhK - podstawowa ustawa z zakresu prawa mieszkaniowego, wymienia podstawowe prawa i obowiązki właściciela i użytkownika lokalu oraz zawiera wiele innych przepisów.
- Kodeks cywilny - określa ogólne zasady korzystania przez obywateli z ich praw, w szczególności mieszkalnictwo, określa definicję mieszkania i podstawowe kryteria jego wykorzystania.
- Kodeks wykroczeń administracyjnych - podstawa i granice odpowiedzialności, możliwości karania za naruszenia, w szczególności wykorzystanie pomieszczeń do innych celów.
- Regulamin o charakterze technicznym, na przykład zasady użytkowania mieszkania, jego konserwacji i remontu.
- Normy sanitarne i inne normy higieniczne - określ stopień zagrożenia danej czynności.
Częścią wpływu jest praktyka sądowa: stanowiska Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej w uchwałach plenum i przeglądach praktyki.
Cecha użytkowania lokali mieszkalnych
Pomieszczenia są podzielone na mieszkalne i niemieszkalne, pierwsze przeznaczone są na mieszkanie, drugie na gospodarstwo domowe lub inne potrzeby domu. Mieszkanie to izolowany pokój do osobistego użytku jednej osoby lub członków jego rodziny lub tych, którym pozwolił się zamieszkać.
Prawo do mieszkania odnosi się do podstawowych praw człowieka, jest ściśle powiązane z jego innymi prawami, w szczególności prawem do prywatności.
Art. 17 LCD RF daje prawo do ograniczonego użytkowania mieszkań w biznesie. Ograniczenia są wyrażone na dwa sposoby:
- mieszkańcy muszą wyrazić zgodę na prowadzenie działalności gospodarczej i inne;
- osoba przebywa w lokalu legalnie;
- warunki sanitarne, higiena i prawa innych sąsiadów nie są naruszane.
Zakaz działalności produkcyjnej
Ustawodawstwo zabrania prowadzenia działalności przemysłowej w mieszkaniu lub domu. Szczegółowa definicja tego, czego nie ma w żadnym akcie ustawodawczym. Podstawą tego kryterium nie jest ocena tego, co robi właściciel lub najemca, ale to, jak bardzo jego działania wpływają na prawa i wolności innych obywateli. Na przykład w mieszkaniu nikt nie jest zaangażowany w jakąkolwiek produkcję, ale często pozwala sobie krzyczeć lub hałasować. Hałas jest uważany za naruszenie praw innych mieszkańców, ale nie wykracza poza korzystanie z pomieszczeń.
Zatem niewłaściwe wykorzystywanie mieszkania i naruszanie praw innych mieszkańców nie zawsze są takie same.
Jakie rodzaje działalności przedsiębiorczej są dozwolone
Żywym przykładem jest praca prawników, którzy mogą organizować swoje biura w lokalach mieszkalnych. Przyjmują obywateli, doradzają im, sporządzają dokumenty. Ich działania mają formę intelektualną.
To samo można powiedzieć o księgowych, programistach i innych specjalistach.
Jeśli mówimy o specjalistach od pracy fizycznej: szwaczek, jubilerów, nie wolno im także pracować w lokalach mieszkalnych.
W rzeczywistości chodzi o to, czy infrastruktura domowa ucierpi z powodu działalności przedsiębiorcy, na przykład tworzenia nadmiernego napięcia w sieci, nadmiernego obciążenia systemu odwadniającego.
Niektóre działania mogą zagrażać innym. Na przykład lekarz rehabilitacyjny może zapewnić niektóre usługi w domu, wirusolog jest mało prawdopodobny. Materiały, z którymi pracuje, są bardzo niebezpieczne. Nie wolno nam zapominać, że mieszkanie to budynek zbudowany i wyposażony do specjalnych celów; nie można go nazwać uniwersalnym.
To, czy przedsiębiorca ma prawo do korzystania z pomieszczeń jako biura, zależy od konkretnych okoliczności, a nie od rodzaju jego działalności.
Zasady użytkowania lokali mieszkalnych
Decyzją rządu (dekret nr 25 z 21 stycznia 2006 r.) Przyjęto zasady użytkowania lokali mieszkalnych. Ten dokument dotyczy właścicieli i użytkowników. Ujawnia bardziej szczegółowo treść art. 17 LCD RF.
Nie ma znaczenia, na jakiej podstawie uzyskano mieszkanie (nabyte na podstawie praw majątkowych od państwa, od przedsiębiorstwa lub organizacji pracodawców). Zestaw praw i obowiązków jest standardem.
Ich przybliżona lista:
- właściciel i najemca oraz członkowie ich rodzin i inne osoby, którym mogą posiadać, mają prawo pobytu;
- wprowadzanie innych osób jest dozwolone za zgodą innych mieszkańców, z wyjątkiem dzieci poniżej 18 roku życia;
- wynajem pomieszczeń jest dozwolony za zgodą innych mieszkańców i właściciela;
- obowiązki najemcy obejmują utrzymanie, chyba że umowa z właścicielem stanowi inaczej;
- pracodawca jest zobowiązany do terminowego opłacania rachunków za media i innych usług;
- mieszkaniec jest zobowiązany do starannego traktowania wspólnej własności właścicieli domu, podjęcia środków w celu jej zachowania i poinformowania właściciela o ich potrzebie;
- przebudowa i przebudowa pomieszczeń lokalu odbywa się wyłącznie w sposób określony przez prawo.
Korzystanie z pomieszczeń implikuje prawa. Na przykład najemca ma prawo żądać zapewnienia odpowiednich warunków życia. Często władze oferują osobom potrzebującym lokali mieszkalnych, które wyraźnie nie są do tego odpowiednie. W nich lub nie ma normalnego ogrzewania, nie ma drenażu, nie jest zapewnione minimum zgodności z normami sanitarnymi.
Biorąc pod uwagę fakt, że istnieje cała masa dokumentów regulacyjnych, zasady korzystania z lokali mieszkalnych są orientacyjne.
Konserwacja i naprawa
Właściciele budynków mieszkalnych regularnie otrzymują pokwitowania zawierające wiersz „utrzymanie i naprawa pomieszczeń mieszkalnych”. Nieświadomi ludzie są zaskoczeni, gdy się dowiadują.
Zasady użytkowania lokali mieszkalnych w przeważającej części dotyczą nieruchomości, za które odpowiedzialny jest jeden właściciel. Ustawodawstwo określa zasady konserwacji i naprawy mienia wspólnego (dekret Federacji Rosyjskiej z dnia 13 sierpnia 2006 r. Nr 413).
Dokument zawiera długą listę wspólnej własności uważanej za wspólną.
Zazwyczaj ten sprzęt i urządzenia wykorzystywane są do utrzymania więcej niż jednego mieszkania. Obejmuje to różne sieci inżynieryjne.
Zasady określają minimalną listę środków do czyszczenia i utrzymania tej nieruchomości w porządku. Organizacje zarządzające nie są uprawnione do świadczenia usług poniżej tego minimum.
Przepisy przewidują okresowe badania konstrukcyjne i techniczne w celu oceny stanu budynku mieszkalnego.
Pieniądze na remont i konserwację budynku mieszkalnego pochodzą głównie ze składek obywateli, którzy muszą płacić za usługi co miesiąc.Obywatele uprawnieni do świadczeń otrzymują dotacje, płacąc za usługi tylko częściowo z własnych kieszeni.
Środki na poważne naprawy są również pobierane z funduszy właścicieli i funduszu budowy kapitału. Właściciele inicjatywy mają prawo wybierać gromadzenie środków poza funduszem na specjalnym rachunku. Zebrane na nim pieniądze przeznaczone są na remont jednego domu.
Nie zadziała izolowanie się od obowiązku pokrycia wydatków na wspólną własność. Powodem jest to, że po zakupie mieszkania właściciel nabywa również udział we wspólnej nieruchomości.
Podobny obowiązek przejmuje właściciel lokalu niemieszkalnego w apartamentowcu. Tak więc utrzymanie i naprawa lokali mieszkalnych jest zarówno ogólną, jak i osobistą odpowiedzialnością.
Jakie sankcje dotyczą sprawców naruszenia
Ustawodawstwo oferuje kilka opcji sankcji wobec osób naruszających prawo:
- Kary zgodnie z kodeksem wykroczeń administracyjnych.
- Rekompensata za straty poniesione przez sąsiadów, innych mieszkańców, ich mienie.
- Pozbawienie prawa do mieszkania.
Grzywny administracyjne
Zgodnie z kodeksem administracyjnym karać:
- za naruszenie zasad użytkowania lokali mieszkalnych;
- za naruszenie zasad konserwacji i naprawy;
- nieautoryzowane podłączenie do systemów zaopatrzenia w wodę i urządzeń sanitarnych;
- nieautoryzowane podłączenie do sieci elektrycznej i cieplnej.
Naruszenia zostały wymienione w art. Art. 7.19–7.22 Kodeksu wykroczeń administracyjnych.
Pierwszy artykuł obejmuje działania mające na celu zniszczenie lokali mieszkalnych, ich wyposażenia, nielegalną przebudowę i ponowne wyposażenie oraz wykorzystanie lokali mieszkalnych do innych celów. Odpowiedzialność jest znikoma.
Artykuł dotyczący naruszenia zasad konserwacji i naprawy pomieszczeń, procedury uznawania niemożności zamieszkania w nich, nielegalnego przeniesienia lokalu do lokalu niemieszkalnego jest przeznaczony dla urzędników i organizacji.
Wysokość grzywien zależy od tego, komu są przydzielone. Obywatele muszą płacić nie więcej niż 4 tysiące rubli, urzędnicy i organizacje płacą od 4 do 50 tysięcy rubli.
Wysokość grzywien jest okresowo sprawdzana, aby opisane wartości zmieniały się w czasie.
Odpowiedzialność za własność
Grzywny administracyjne - środek odpowiedzialności wobec państwa, nie zwalnia z wypłaty odszkodowania za szkody majątkowe i moralne. Straty materialne są wypłacane w całości.
Ponadto obywatel, który został co najmniej trzykrotnie ścigany za naruszenie przepisów mieszkaniowych w zarządzeniu administracyjnym, może stracić dom.
Prawo wskazuje na powtarzające się naruszenia, w praktyce zwykle wystarczy 3 razy w roku. Uwzględnia się wagę naruszeń i inne okoliczności.
Jeśli otrzymał go od państwa, wówczas umowa o prawo do korzystania z nim wygasa przez sąd, zostaje eksmitowany bez prawa do otrzymania innego mieszkania.
Jeśli mieszkania są sprywatyzowane, wówczas prawo zakłada prawo państwa do ich umorzenia i eksmisji obywatela. Obecność długów lub innych zobowiązań, jeśli istnieje jedna nieruchomość do zamieszkania, pozbawia stan możliwości jej sprzedaży i przekazania pozostałej części pieniędzy byłemu właścicielowi. Przepisy są sprzeczne i jak dotąd nie zostały wyeliminowane.
Odpowiedzialność karna
Artykuły Kodeksu karnego wchodzą w życie w przypadku szkód spowodowanych przez prawo lub uszczerbku na zdrowiu (wystarczy lekkie uszkodzenie). Jeśli nie nastąpiło przejście poza ramy kodeksu karnego, osoba jest pociągana do odpowiedzialności administracyjnej i cywilnej.
Tak więc systematyczne i poważne naruszenia zasad użytkowania lokali mieszkalnych w Federacji Rosyjskiej mogą mieć poważne konsekwencje.
Zmień przeznaczenie pokoju
Często obywatele są zainteresowani tym, jak zmienić cel mieszkania: jak zrobić mieszkanie niemieszkalne. Ale czasami pojawia się przeciwne pytanie.
Pakiet dokumentów jest przekazywany do Departamentu Rozwoju Miast:
- dokumenty potwierdzające prawa własności;
- projekt przebudowy lub konwersji wydany przez wyspecjalizowaną organizację;
- protokół decyzji współwłaścicieli domu;
- wniosek komisji międzyagencyjnej w sprawie możliwości ponownego wyposażenia;
- Dokumenty są przekazywane do jednego z działów (urbanistyka i relacje własności).
System organów i zestaw dokumentacji w regionach są nieco inne.
Procedura uznania lokalu za mieszkalny zajmuje dużo czasu, biorąc pod uwagę czas poświęcony na przygotowanie i odbiór dokumentów.