Słynny menedżer Iacocca Lee stał się bożkiem dla wielu Amerykanów w latach 70. i 80. XX wieku. Co zrobił, jak mu się to udało, za jakie zasługi otrzymał uznanie?
Lido Anthony Iacocca - menedżer światowej klasy
Jak prosty inżynier może zostać prezesem jednej z największych korporacji samochodowych w USA? To niezawodnie zna Lee Iacocca. Jego biografia jest dowodem sukcesu osoby, która ciężką pracą osiągnęła światowe uznanie.
Nie każdemu uczniowi udaje się zostać dobrym inżynierem. Nawet mniej odnoszących sukcesy menedżerów ma zaszczyt zyskać tak duże zaufanie, że zostaje prezydentem Forda w wieku 36 lat. W Chrysler Iacocca Lee również osiągnęła wysokie osiągnięcia. Dzięki udanemu zarządzaniu gigantowi samochodowemu udało się uniknąć upadku i pozostał jednym z liderów branży motoryzacyjnej w USA.
I tylko skromność wybitnego menedżera stała się przeszkodą w jego udanej karierze politycznej. Nie jest tajemnicą, że wielu Amerykanów widziało w tej osobie możliwego prezydenta kraju po rządach Ronalda Reagana.
Lee Iacocca: biografia, zdjęcie
Kiedy syn urodził się w rodzinie imigrantów z Włoch, Nicoli i Antoinette, nikt nie pomyślał, że stanie się sławny na całym świecie. Lido urodził się 15 października 1924 r. I dorastał w opiekuńczej rodzinie. W wieku 13 lat cierpiał na chorobę reumatyczną, nie wstąpił do wojska, nie dostał się na front. Studiował bardzo dobrze w szkole. Po pomyślnym ukończeniu Uniwersytetu Princeton otrzymał staż w Fordzie.
Czując, że nie w pełni wykorzystuje swój potencjał, Lido Iacocca udaje się do działu marketingu i z powodzeniem wdraża kilka innowacyjnych pomysłów. Pomogło to firmie zarobić i zdobyć przyczółek w wiodących miejscach w amerykańskim przemyśle motoryzacyjnym. Sam Henry Ford II zauważył go i zaoferował poważne stanowisko. W wieku 36 lat Lee Iacocca został dyrektorem firmy. W latach 1978–1995 był okres, kiedy podniósł się na nogi zagrożony bankructwem Chrysler.
Ponadto z powodzeniem zarządzał fundacją charytatywną utworzoną w celu przywrócenia Statuy Wolności. Lee jest autorem kilku książek autobiograficznych na temat teorii i praktyki zarządzania. Żonaty z Mary, McLeary ma dwie córki.
Jak to się wszystko zaczęło
Mała Lido rosła we względnej obfitości. Rodzina żyła dobrze. Głowa rodziny, po przeprowadzce do Ameryki w wieku 12 lat, zdołała się wygodnie usiąść i zdobyć przyczółek. Ale kryzys gospodarczy w 1930 r. Spowodował, że rodzina żyła, zaciskając pasy. Dlatego Iacocca Lee zaczął pracować w wieku dziesięciu lat, kiedy po szkole, po lekcji, przyniósł jedzenie kupującym w supermarkecie za niewielką opłatą.
Od 16 roku życia pracował już w sklepie z owocami, czasem 16 godzin dziennie. Jego ojciec zaszczepił mu miłość do samochodów. W swojej firmie wynajmującej przyszły dyrektor często pozostawał do naprawy starych Fordów. Przed ukończeniem uniwersytetu był pewien, że będzie pracował w tej firmie.
Pierwsze posty
Według wyników swoich badań na uniwersytecie w Iacocca, Lee uzyskał najlepszy wynik, dlatego w 1946 roku został zaproszony na stanowisko inżyniera stażysty w stanie słynnego giganta samochodowego przy produkcji Henry'ego Forda. Upartemu i upartemu Lido pozwolono spróbować swoich sił w sprzedaży samochodów. Ciężka praca, analizy i praktyki sprzedażowe w trudnych warunkach pozwoliły mu w 1953 r. Zostać asystentem powiatowego biura sprzedaży samochodów.
A trzy lata później, w obliczu spowolnienia gospodarczego i spadku sprzedaży, Li Iacocca zaproponowała śmiały pomysł na pożyczkę dla tych, którzy chcą kupić samochód Forda z zaliczką w wysokości 20% całkowitych kosztów. Saldo kwoty zostało wypłacone w równych ratach przez trzy lata. Sprzedaż gwałtownie wzrosła. Program pożyczkowy stał się częścią strategii w polityce nie tylko firmy, ale całego kraju.
Ciernista ścieżka
Seria szczęścia dla odnoszącego sukcesy menedżera zakończyła się w 1978 roku. Źle przemyślana konstrukcja podwozia jednego z kompaktowych samochodów kompaktowych była przyczyną wycofania się z użytku ze względów bezpieczeństwa, dużej liczby sprzedanych samochodów. W przypadku modeli Pinto i jego modyfikacji zbiornik paliwa znajdował się z tyłu, aby podczas zderzenia mógł detonować benzynę.
Absolwent inżynierii, Iacocca Lee, który brał udział w tworzeniu legendarnego Forda Mustanga, powinien był to przewidzieć. Właściciel firmy, Henry Ford II, uznał ten powód za wystarczający do zwolnienia menedżera. Korporacja poniosła straty, ale została również zwolniona z powodu konfliktu interesów. Lee Iacocca zaczął przyćmić wielkość wnuka Henry'ego Forda i dlatego musiał odejść.
Praca w Chrysler
Ale inna korporacja samochodowa zainteresowała się jego usługami. W tym czasie gigant samochodowy Chrysler był na skraju bankructwa. Lido Iacocca przekonał rząd do wsparcia firmy. Na najwyższym poziomie zabezpieczył pożyczkę na 10 lat, które dzięki optymalizacji kosztów wrócił za 3 lata.
W tym okresie przypisuje mu się kolejny udany wynalazek. Pomysł stworzenia minivana, który nie został zrealizowany podczas współpracy z Fordem, został zastosowany w Chryslerze. Potrzebował nowej koncepcji samochodu, którą stworzyła Iacocca Lee. Amerykański menedżer i inżynier z wykształcenia zasugerował po prostu przedłużenie istniejącej i sprawdzonej w czasie udanej platformy podwozia i na jej podstawie, aby stworzyć nowy salon.
W rezultacie powstał przestronny i niedrogi w produkcji samochód, który spodobał się gospodyniom domowym. Został doceniony za przestronne wnętrze, łatwość zarządzania i obsługi. Tylko w pierwszym roku po wprowadzeniu nowych produktów sprzedano ponad 500 000 minivanów. Koncern „Chrysler” znacznie poprawił swoją sytuację finansową, a nawet zaczął wypierać konkurentów.
Algorytm skutecznego menedżera
Przez lata aktywnej pracy w dziedzinie sprzedaży samochodów i zarządzania personelem, Lido Iacocca opracował dla siebie zestaw zasad i reguł, które kierowały nim przy podejmowaniu poważnych i odpowiedzialnych decyzji. Według niego, szczególnie ważne jest wykazanie się zdecydowaniem w działaniu i nie bój się ponosić odpowiedzialności za możliwe konsekwencje pod względem materialnym i społecznym. Umiejętność odpowiedniego zmotywowania zespołu do poruszania się w zamierzonym kierunku nie będzie zbędna. Ważne jest ustalenie prawdziwych celów, kamieni milowych i próba osiągnięcia wyników. Oratorium pozwala przekazać właściwą myśl właściwej osobie. Jednocześnie osoby odpowiedzialne i wrażliwe powinny zajmować odpowiedzialne stanowiska liniowe.
Dobór proaktywnego i niestrudzonego personelu, który jest gotowy zrobić więcej, niż jest to wyznaczone w zadaniu, jest kolejnym z podstawowych zadań odnoszącego sukcesy lidera. Ale nie możemy zapominać o ludzkości w komunikacji z podwładnymi. Łajanie i arogancja są niedopuszczalne w zespole. Najlepsze wykształcenie, inicjatywa, nowatorskie podejście do rozwiązywania nowych problemów, zdolności przywódcze lidera - wszystko to oczywiście jest ważne. Ale szacunek pracowników, poczucie koleżeństwa wśród kolegów, a nawet przyjaźń są nie mniej istotne dla sukcesu.
Życie osobiste
Co wiadomo o rodzinie tak odnoszącego sukcesy menedżera jak Lee Iacocca? Życie osobiste, jak sam twierdzi, rozwinęło się dla niego szczęśliwie. Poznał swoją przyszłą żonę w 1949 roku. Mary McLeary w tym czasie pracowała jako sekretarka w fabryce Forda. Ich spotkanie odbyło się na jednym z wydarzeń z okazji prezentacji nowych modeli samochodów.
Ciągłe podróże służbowe utrudniały komunikację i zaloty. Mimo to zaręczyny odbyły się jednak kilka lat później. Ślub odbył się dopiero w 1956 r. W Kościele katolickim. Ale ciężka praca nawet uniemożliwiła wdrożenie planów na miesiąc miodowy. Dzień po ślubie Lido musiał wyjechać w interesach.
Co czuł Lee Iacocca w tym samym czasie? Jego żona go kochała, wspierała go na wszelkie możliwe sposoby, otaczała go troską i uwagą, starała się żyć z nim z tymi samymi zainteresowaniami. Lido oczywiście się martwił, ale myślał, że małżonek wszystko rozumie. Twierdzi, że sukces został osiągnięty głównie dzięki Maryi. Mimo że była zajęta, głowa rodziny próbowała poświęcić ją rodzinie w piątkowe wieczory i weekendy. Córki, Katie i Leah otrzymały wystarczającą uwagę i sympatię od ojca. Pomimo wysokiego poziomu dobrego samopoczucia Lee nauczył ich ostrożnego i racjonalnego życia.
Życie rodzinne niszczyła tylko choroba Maryi. Miała cukrzycę i nawet potężny Lee Iacocca nie mógł jej poradzić sobie z chorobą. Mądra, silna kobieta zmarła w 1983 roku. Lido był zszokowany jej śmiercią, ale udało mu się przetrwać trudny okres, pogrążając się w działaniach społecznych.
Czas na pisanie wspomnień
Znane postacie w dziedzinie sprzedaży i zarządzania personelem uważają za konieczne posiadanie znanej publikacji Career Manager, której autorem jest Li Iacocca. Historia sukcesu na stanowiskach kierowniczych w Fordach i Chryslerze została opisana w kilku monografiach autobiograficznych. Szczególnie interesujący, bystry i rozsądny, opowiada o relacjach z Henrykiem Fordem II, o trudnej naturze właściciela giganta samochodowego, o kompromisie i radykalnych decyzjach jako prezesa firmy.
Po zakończeniu swoich funkcji przywódczych Lee Iacocca, oprócz wspomnień, wykładał na uniwersytetach. Nadal uczestniczy w działaniach funduszy publicznych. Będąc stary Lee Iacocca nadal monitoruje zmiany na rynkach finansowych i giełdowych. Aktywnie inwestuje w obiecujące branże e-commerce.
Lee Iacocca: ciekawe fakty
Dla Amerykanów słowo „Lido” zostało użyte w slangu w znaczeniu burdelu. Aby uniknąć podwójnej dwuznaczności, kierownik zredukował swoje nazwisko do Lee i zaczął go używać, gdy zdał sobie sprawę, że może osiągnąć sukces w sprzedaży. Jako osoba zamożna prowadzi zrównoważony styl życia. Można go było zobaczyć na rowerze. Utrzymuje przestarzałe więzi, mając nadzieję, że moda na nie wróci.
Będąc Amerykaninem włoskiego pochodzenia, Lido Iacocca przyjaźnił się w szkole z dwoma żydowskimi rówieśnikami. Co dziwne, to trio było lepsze od innych w klasie pod względem wyników w nauce. Z tego powodu i z powodu nietolerancji rasowej nie tylko uczniowie, ale także niektórzy nauczyciele ich nie lubili.
Już w latach szkolnych poczuł smak sukcesu, ponieważ został wybrany na dyrektora. W swoich wspomnieniach przyznał, że przez pewien czas czuł się lepszy od innych. I to wpłynęło na związek. Stracił poparcie, stracił zaufanie swoich towarzyszy i poniósł porażkę w następnych wyborach. Ale to była dobra lekcja dla przyszłego menedżera wyższego szczebla.
