Walka z korupcją w Rosji: metody i wyniki

Od wielu lat przedstawiciele różnych sektorów społeczeństwa obywatelskiego angażują się w ożywione dyskusje i aktywnie spierają się o to, jak skuteczne i celowe są metody i metody rozwiązania problemu zwanego „walką z korupcją w Rosji”. Oczywiście nikt nie ma wątpliwości, że przekupstwo w naszym kraju zyskuje naprawdę groźne proporcje, paraliżując funkcjonowanie prawie wszystkich instytucji życia ludzkiego. Biurokratyczna biurokracja jest wylęgarnią przekupstwa. Niestety, główną wartością dla przedstawicieli czołowej i elity politycznej są dziś zasoby materialne. Ta „choroba” od dawna nabrała charakteru systemowego. Oczywiście walka z korupcją w Rosji powinna być prowadzona przez całą dobę. Ale jednocześnie bardzo ważne jest, aby zrozumieć, czy władze podejmują obecnie odpowiednie środki w celu wyeliminowania wspomnianego zła. Skąd to się wzięło i co to jest? Rozważmy te pytania bardziej szczegółowo.

Tło historyczne

Korupcja powstała wiele wieków temu. Nawet w starożytnych dziełach Indii, Chin, Egiptu i Mezopotamii pojawia się to negatywne zjawisko.

Problemy walki z korupcją w Rosji również nie pojawiły się wczoraj. Po raz pierwszy zło społeczne jest wspomniane w źródłach pisanych z XIV wieku. W epoce carstwa przekupstwo dzielono na „wymuszenia” i „przekupstwo”. W pierwszym przypadku „sługa Suwerena” popełnił bezprawne czyny za łapówkę, aw drugim pełnił swoje bezpośrednie obowiązki w interesie najemników.

Tylko za Piotra Wielkiego urzędnicy zaczęli otrzymywać stałą pensję, a przekupstwo było postrzegane jako przestępstwo. Jednak nawet potem nisko postawieni urzędnicy nie odmówili otrzymania pieniędzy na „niektóre usługi”, ponieważ dla nich był to jedyny sposób na przetrwanie. Ale nawet okrutne kary stygmatyzacji, egzekucji i wygnania, które reformator carski wprowadził dla łapówek, nie przyniosły skutku.

W XIX wieku tendencja do rozprzestrzeniania się przekupstwa na niższych szczeblach władzy tylko nasiliła się, a władze często przymykały oczy na bezprawne czyny swoich podwładnych, ponieważ zdawali sobie sprawę, że wynagrodzenie drobnego urzędnika pozostawia wiele do życzenia. Dlatego walka z korupcją w Rosji w tym okresie była nieskuteczna.

W ubiegłym stuleciu problem przekupstwa zaobserwowano przede wszystkim w obszarze zaopatrzenia na potrzeby wojskowe i transakcji z nieruchomościami. A wszystko to wydarzyło się na tle narastającej biurokracji.

Skala zła w czasach sowieckich

Niewiele osób wie, że wraz z dojściem do władzy bolszewików korupcja w systemie administracji publicznej nie zniknęła. Przykładem jest niejasna historia zakupu lokomotyw za granicą. Bolszewicy planowali nabyć około 1000 lokomotyw za 200 milionów złotych rubli. Sprzedawca był jednym ze szwedzkich zakładów, który, uczciwie, produkował nie więcej niż 40 lokomotyw rocznie. Co więcej, komuniści wiedzieli, że około 1000 pracujących lokomotyw jest bezczynnych na torach kolejowych w ich ojczystym kraju z powodu braku paliwa. W rezultacie wartości kościelne zostały wywłaszczone na potrzeby państwa, które nie zostały wydane na jedzenie, ale na zakup pociągów kolejowych. Pomimo faktu, że przekupstwo nie było rzadkością w pierwszych dziesięcioleciach ZSRR, utożsamiano je z działalnością kontrrewolucyjną, a odpowiedzialnych za to skazano na śmierć. Łapanie łapówek rozkwitło w systemie egzekwowania prawa.

Czekiści otrzymywali niskie wynagrodzenie za swoją pracę i często za pewną łapówkę szli za przestępstwa.

Stagnant Times

Korupcja nie minęła w czasach Breżniewa. Była napędzana bardzo stylem zarządzania Leonida Iljicza. Często stawiał swój lud na wysokich stanowiskach, spoglądał palcami na zachowanie swoich krewnych i prosił kolegów o łagodność wobec nich. Po pewnym czasie codzienne życie radzieckiego mężczyzny zostało uzupełnione słowem „blat”, które nadało jego właścicielowi pewne zalety w stosunku do innych. Jeśli dana osoba miała niezbędne powiązania, zawsze mogła uzyskać rzadki produkt lub mieć dostęp do innych towarów. Jednak walka z korupcją w Rosji czterdzieści lat temu była prowadzona w bardzo oryginalny sposób: fakty przekupstwa zostały szczegółowo opisane w humorystycznych programach i feuilleton. Nawet głośne skandale (handel bawełną, rybołówstwo) nie znalazły się na stronach sowieckiej prasy.

Korupcja po upadku ZSRR

W latach 90., kiedy władza w kraju ponownie się zmieniła, przekupstwo nadal paraliżowało wiele instytucji ludzkiej egzystencji. W tym samym czasie został przekształcony w jakąś formę półotwartego rabunku i wręcz haraczy.

Przyczyniły się do tego następujące negatywne czynniki: niedoskonała podstawa legislacyjna, osłabienie funkcji instytucji państwowych oraz „obniżenie” standardów moralnych w społeczeństwie. Olśniewające lata dziewięćdziesiąte wywołały bandytyzm i arbitralność, które zaczęły mieć miejsce w systemie administracji publicznej. Korupcja w Rosji stała się z dnia na dzień przerażająca. Walka władz w tym czasie z przekupstwem była wyraźnie mało obiecująca. Stopniowo wysunęła się klasa oligarchów, którzy następnie podejmowali najważniejsze decyzje polityczne w kraju, oczywiście wyłącznie w interesie. Oczywiście historia walki z korupcją w Rosji w latach 90. nie zakończyła się.

Koncepcja

Obecnie powyższy problem nadal dezorganizuje gospodarkę, państwo i społeczeństwo rosyjskie jako całość.

Zasadniczo korupcja jako zjawisko społeczne jest korupcją struktur władzy poprzez przekupstwo. Innymi słowy, lokalizacja urzędnika, który lobbuje wyłącznie dla własnych egoistycznych interesów, ma znaczenie przekupstwa. Z prawnego punktu widzenia skorumpowany urzędnik to osoba, która za pieniądze lub inne bogactwo materialne wykonuje niezbędne działania lub bezczynność, korzystając ze swojego urzędowego upoważnienia. Oczywiście mówimy o urzędnikach państwowych.

Źródła

Walka z korupcją we współczesnej Rosji nie może być skuteczna bez zrozumienia, skąd bierze się to zło społeczne.

A źródła przekupstwa nie są pozbawione „wszechstronności”. Po pierwsze, mówimy o przepływach państwowych i finansowych. Są one powiązane z absolutnie wszystkimi dziedzinami życia publicznego i państwowego. Powyższe przepływy są kontrolowane przez urzędników różnych stopni i poziomów, i to oni używają ich, aby zadowolić ich egoistyczne interesy.

Po drugie, są to aktywa pieniężne przedstawicieli biznesu i zwykłych obywateli, którzy mają prawne potrzeby i interesy, ale urzędnicy państwowi po prostu nie robią nic w celu ich realizacji i z jakiegoś powodu są gotowi na pewne odszkodowania.

Oba te źródła są na płaszczyźnie regulacji gałęzi prawa (bankowego, administracyjnego, celnego i innych). Skuteczne zapobieganie i rozwiązywanie problemu przekupstwa nie jest jednak możliwe poprzez włączenie kilku artykułów do Kodeksu karnego Federacji Rosyjskiej lub przepisów aktu ustawodawczego o podstawach służby cywilnej. Niewątpliwie przepisy dotyczące zwalczania korupcji w Rosji mają podstawę jakościową, ale jest mało prawdopodobne, że będą w stanie wykorzenić zło tylko z ich pomocą. Ponadto niektóre akty prawne zezwalają bezpośrednio lub pośrednio na stosowanie technologii przekupstwa.

Klasyfikacja

Eksperci warunkowo wyróżniają dwa rodzaje przekupstwa: małe (codzienne, oddolne) i duże (elitarne, szczytowe).W pierwszym przypadku korupcja ma charakter domowy, gdy w życiu codziennym dana osoba rozwiązuje problemy, które się pojawiły. Mówimy na przykład o płaceniu grzywny na ręce policji drogowej, kopert adresowanych do szefów placówek medycznych jako wdzięczności, nagród pieniężnych przyznawanych notariuszom za przyspieszenie procesu formalności.

Niewielu ludzi jest już zaskoczonych, że korupcja u podstaw mocno wkroczyła w życie współczesnego człowieka. Lwia część przestępstw jest popełniana na tym poziomie. Nie oznacza to jednak wcale, że walka z korupcją rosyjskiego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych koncentruje się w szczególności na sektorze obywatelskim.

Śledczy dokładają niezwykłych starań, aby skazać przedstawicieli najwyższych władz za łapówki. Czasami bardzo trudno jest pociągnąć ich do odpowiedzialności, ponieważ mają wysoki status społeczny, dzięki czemu mogą korzystać z niektórych przywilejów. Ich bezprawne czyny są często popełniane za pomocą skomplikowanych programów, a w tym przypadku tylko doświadczony detektyw może promować sprawę. Ponadto szkody wynikające z działalności przestępczej wyższych urzędników wynoszą wiele milionów rubli. Programy korupcyjne u góry rodzą się w określonych rodzajach działalności państwa, dlatego konieczne jest ich dokładne zrozumienie, aby winni ponieśli zasłużoną karę.

Podjęte działanie

Niewątpliwie prosty laik jest zainteresowany tym, jakie metody walki z korupcją w Rosji są obecnie podejmowane i co można poprawić w tym zakresie.

Ustawodawstwo

Wielu ekspertów uważa, że ​​jednym ze środków zwalczania przekupstwa jest zaostrzenie kary za tego rodzaju przestępstwa. Odpowiednie zmiany zostały już wprowadzone do ram regulacyjnych.

Urzędnicy byli zobowiązani do rejestrowania wszystkich swoich zarobków w oświadczeniach. W wyniku tego działania około 3 tys. Urzędników straciło swoje obowiązki od 2011 r.

Specjalne organy

W celu wyeliminowania negatywnego zjawiska społecznego powołano Prezydencką Radę ds. Zwalczania Korupcji. W jej skład weszło kilku wyższych urzędników: Jurij Chaika, Siergiej Sobianin, Siergiej Iwanow. Pod prokuraturą w Rosji utworzono departament antykorupcyjny, którego pracowników profilowano, ujawniając dokładnie tego rodzaju przestępstwa. Udało się już postawić przed sądem kilku regionalnych gubernatorów i burmistrzów.

Potencjalne środki bezpieczeństwa

Co można zrobić, aby poprawić sytuację? Jaki system walki jest potrzebny? Korupcja w Rosji nikogo nie zaskoczy. Jednak walka z nim może osiągnąć wyższy poziom, jeśli przyjęte przepisy zostaną właściwie wdrożone. Aby rozwiązać problem, konieczne jest, aby działania organów państwowych były otwarte. Wszystkie oddziały rządu powinny być przejrzyste dla ludzi. Konieczne jest przeprowadzenie reformy administracyjnej w celu podniesienia jakości i dostępności usług publicznych, a także obniżenia kosztów przedsiębiorców związanych z regulacją budżetu. Konieczna jest reforma systemu sądownictwa i przełamanie w nim elementu korupcji, wyrównując wpływ urzędników na przedstawicieli Themis. Przekształcenie sfery naturalnych monopoli nie będzie zbyteczne. Działalność dużych firm pozostaje w cieniu nie tylko przeciętnego laika, ale także akcjonariusza akcjonariusza. Konieczne jest zapewnienie przejrzystości systemu mieszkaniowego i usług komunalnych. Jednocześnie, jak dowodzą przeglądy obywateli, środki podejmowane przez państwo w celu wyeliminowania przekupstwa są jak dotąd nieskuteczne: urzędnicy nadal przyjmują łapówki bez obawy o odpowiedzialność.