Koszty i przychody budżetowe są bardzo zróżnicowane pod względem źródeł, składu, kierunku użytkowania i innych cech. Aby zapewnić ich rachunkowość i planowanie, stosuje się określony system. Następnie rozważamy, co stanowi klasyfikację budżetową Federacji Rosyjskiej.
Funkcja
Cechy, które posiada klasyfikacja budżetowa Federacji Rosyjskiej, są określane przez społeczno-ekonomiczny charakter zysku i kosztów, system zarządzania i krajową strukturę gospodarczą. Uregulowanie źródeł wzrostu i określenie celów kosztowych są uważane za niezmienione warunki skuteczności funkcjonowania procesu finansowania.
Klasyfikacja budżetowa Federacji Rosyjskiej oparta jest na czynnikach zdolnych do łączenia niektórych rodzajów przychodów i kosztów. To zgrupowanie pozwala na kontrolę finansową w sektorze gospodarka narodowa i monitorować zgodność z prawem.
Terminologia
Klasyfikacja budżetu - grupowanie zysków i kosztów w sposób jednorodny. Są one lokalizowane i szyfrowane zgodnie z określonym zamówieniem. Klasyfikacja budżetu opiera się na takim zestawie parametrów, który odzwierciedla społeczno-gospodarczy, wydziałowy i terytorialny podział kształtowania wzrostu, kierunek funduszy, ich strukturę i skład.
Wartość
Klasyfikacja budżetu z jego umiejętnym wykorzystaniem przyczynia się do tworzenia rzeczywistego obrazu przepływu finansów i aktywnego wpływu na przebieg procesów społecznych i gospodarczych. Porównując raportowanie i planowane informacje, analizę i porównanie różnych wskaźników, specjaliści mają możliwość wyciągnięcia uzasadnionych wniosków i sugestii dotyczących tworzenia i wykorzystania funduszy.
Klasyfikacja budżetu pomaga również skoncentrować główne zasoby finansowe na głównych obszarach rozwoju społeczno-gospodarczego. Grupowanie i wyszczególnianie kosztów i zysków znacznie ułatwia weryfikację danych, porównywanie szacunków z jednorodnych instytucji i departamentów, terytorialny obrót funduszy od kilku lat.
Zastosowanie klasyfikacji budżetowej pomaga określić dynamikę wzrostu oraz proporcję niektórych przychodów i kosztów lub poziom zróżnicowanych potrzeb. Dzięki wspólnemu systemowi tworzone są warunki do łączenia różnych szacunków i innych informacji o przekazywaniu środków finansowych do skarbców, ułatwiane są analizy i analizy ekonomiczne, a kontrola nad wdrażaniem przepisów i programów jest znacznie uproszczona. Ponadto przeprowadzana jest regulacja terminowego i pełnego gromadzenia funduszy i ich wykorzystania zgodnie z zamierzonym celem. Wszystko to przyczynia się do oszczędności, wdrażania przepisów dyscypliny finansowej.
Cel systemu
Niezależnie od wszystkich elementów struktury finansowej, grupowanie stanowi podstawę do opracowania wspólnego podejścia metodologicznego do tworzenia i późniejszego wykonywania typów budżetu, do porównywania parametrów w sekcjach terytorialnych i sektorowych. System jest zatem potrzebny władzom stanowym i lokalnym do:
- Prowadzenie rachunkowości finansowej.
- Planowanie budżetu
- Raportowanie
- Zarządzanie wdrażaniem programów i planów finansowych.
- Wdrożenie kontroli budżetu.
- Analiza powstawania i realizacji planów.
Procedura stosowania klasyfikacji budżetowej jest uważana za obowiązkową dla wszystkich składników finansowych jednego systemu i organizacji. Jest on utworzony zgodnie z wymogami odzwierciedlonymi w niektórych przepisach.
Rodzaje klasyfikacji budżetu
Podczas opracowywania metod zarządzania rozważany system przeszedł pewne zmiany. Do 1991 r. ZSRR stosował dwa rodzaje klasyfikacji:
- Zgodnie z zyskiem i kosztami związkowych i republikańskich systemów sprawozdawczości finansowej podmiotów związkowych.
- Wydatki i dochody terytoriów autonomicznych i budżetów lokalnych.
Podział ten wynikał ze specyfiki wzrostu i kosztów regionalnych systemów sprawozdawczych. Wyjaśnia to również specyfika procedury kasowej realizacji budżetów terytorialnych przez oddziały Narodowego Banku Polskiego. Według systemów sprawozdawczości finansowej prowadzono tylko rachunki bieżące. Niemniej jednak obecność wspólnych podstaw jednego systemu umożliwiła połączenie tych budżetów w jeden.
Struktura
W 1991 r. Wprowadzono nową klasyfikację wydatków i dochodów w budżecie. Połączył jednorodne grupy według zysków i wydatków federalnych, regionalnych i lokalnych systemów sprawozdawczości finansowej. Nowa struktura odzwierciedla zmiany w planowaniu, realizacji i rozliczaniu wydatków i przychodów. Został zbudowany na zasadach korzystania z mieszanych typów grup:
- Klasyfikacja wydatków budżetowych i księgowość zostały przeprowadzone przez departamenty w zależności od ich planów finansowych i szacunków. Podział kosztów w nich przeprowadzono według kierunku i miejsca docelowego. W szczególności przewidziano potrącenia dotyczące społecznych wydarzeń kulturalnych, gospodarki narodowej, obrony, administracji i tak dalej. Jednocześnie każda agencja działała jako zarządca niektórych pożyczek.
- Budżetową klasyfikację dochodów opracowano na podstawie grup tematycznych. W przypadku dochodów różnice między działami uważa się za nieistotne, ponieważ nie są zarządzającymi tymi funduszami. Zgodnie z klasyfikacją budżetu każde przedsiębiorstwo, ministerstwo, stowarzyszenie itp. Dokonuje płatności za nie.
Sercem systemu był pewien schemat. Wzięli w nim udział takie elementy:
- Sekcja Odzwierciedla kierunek konsumpcji i rodzaj zysku.
- Rozdział Tutaj został określony ministerstwo.
- Ust. Odzwierciedlało branżę, organizację, wydarzenie, rodzaj zysku i kosztów.
- Artykuł W odniesieniu do kosztów ustalono określony kierunek funduszy.
Tło zmian
Przyczyny reorganizacji, która miała miejsce w praktyce budżetowej, są związane z reformami w systemie i strukturze administracji publicznej, niezależnością wszystkich rodzajów systemów sprawozdawczości finansowej, rozszerzeniem uprawnień lokalnych i państwowych organów regulacyjnych w zakresie przygotowywania i realizacji ich programów. Równie ważne były zmiany części zysków i kosztów, dekodowanie kierunków przepływu funduszy.
W przypadku nowej klasyfikacji nałożono pewne wymagania. Najważniejsze z nich to jasność, prostota, najbardziej wyraźne odzwierciedlenie źródeł przychodów i obszarów kosztów. Jednym z głównych zadań nowego systemu było zapewnienie porównywalności struktury i składu parametrów części zużywalnych i rentownych, a także ich prawdziwej zawartości. Ten ostatni dotyczy głównie wskaźników kosztów finansowych.
Wsparcie prawne
Zgodnie z powyższymi zadaniami sformułowali oni odpowiednią kolejność „Klasyfikacja budżetu”. W 1997 r. Opracowano i wprowadzono nowy system grupowania. Jest zatwierdzony przez odpowiednie prawo. Zgodnie z jego przepisami klasyfikacja budżetowa obejmuje takie elementy:
- Grupowanie ekonomiczne wydatków rządowych.
- Funkcjonalna klasyfikacja budżetowa wydatków kraju.
- Grupowanie źródeł dochodów wewnętrznych w celu uzupełnienia deficytów systemów sprawozdawczości finansowej.
- Klasyfikacja według dochodu.
- Grupowanie według źródeł finansowania zewnętrznego w celu wypełnienia deficytu finanse publiczne.
- Podział według rodzajów długu zewnętrznego i wewnętrznego państwa.
Grupy działów ds. Wydatków budżetów lokalnych, tematycznych i federalnych również należą do systemu ogólnego. Należy zauważyć, że system przechodzi regularne aktualizacje. W szczególności w 2013 r. Przyjęto uchwałę nr 65n. Klasyfikację budżetu zgodnie z nią należy stosować zgodnie z ustalonym planem. Plan ten został opracowany na kolejny okres. Zgodnie z nim opracowano klasyfikację budżetu na 2015 r.
Generowanie kodu
Zgodnie z rezolucją nr 65n klasyfikacja budżetu przewiduje ustalenie wszystkich wskaźników finansowych. Gdy stosowana jest kodyfikacja:
- Grupowanie według działań sektora instytucji rządowych i samorządowych.
- Listy administratorów dochodów z budżetów federalnych i tematycznych oraz źródła uzupełniania deficytów w systemie sprawozdawczości finansowej.
Aby naprawić wskaźniki, każdy ustawia określone miejsce w kodzie. Jest to parametr wielobitowy. Podobnie jak w poprzednich okresach, klasyfikacja budżetu na 2015 r. Odzwierciedla ruch zysków, kosztów i źródeł dochodów w celu uzupełnienia deficytu systemu sprawozdawczości finansowej.
Grupowanie operacji sektora instytucji rządowych i samorządowych
Ma dość odrębny system. Podczas jego budowy stosowane są następujące zasady:
- Wpływ na cenę netto aktywów.
- Oddzielna kontrola operacji między podsektorami.
- Wpływ na gospodarkę.
Ta klasyfikacja składa się z 8 sekcji:
- 100 - dochód.
- 200 to koszt.
- 300 - dochód aktywa niefinansowe typ.
- 400 - zbycie aktywów niefinansowych.
- 500 - przybycie aktywów finansowych.
- 600 - odliczenia aktywów finansowych.
- 700 - zwiększone zobowiązania.
- 800 - zmniejszenie zobowiązań.
Ponadto przy szczegółowym stosowaniu stosowana jest klasyfikacja pozycji budżetowych i ich jednostek strukturalnych. Grupowanie według operacji odbywa się zgodnie z wpływem, jaki wywierają na zobowiązania lub aktywa sektora instytucji rządowych i samorządowych. Wprowadzenie kodyfikacji uważa się za podstawową różnicę między nowym systemem a poprzednim. Dzięki temu odbywa się:
- Klasyfikacja nie tylko przepływu funduszy, ale także zobowiązań i aktywów sektora instytucji rządowych i samorządowych.
- Metoda memoriałowa w rachunkowości finansowej.
Grupowanie kosztów
Ujednolicony kod do klasyfikacji wydatków przewiduje pewne kategorie oddzielenia administratorów funduszy - głównych menedżerów odpowiedniej części ogólnego systemu finansowego. Należą do nich wydziałowe, funkcjonalne i ekonomiczne grupy. Szczególnie interesująca jest druga kategoria.
Funkcjonalne grupowanie funduszy
Składa się z wydatków budżetowych na wszystkich poziomach systemu. Odzwierciedla kierunek kosztów realizacji głównych funkcji państwa, rozwiązując problemy o znaczeniu lokalnym. Obejmują one w szczególności finansowanie wdrażania przepisów przyjętych przez władze państwowe, gminne przepisy prawne zatwierdzone na szczeblu lokalnym, a także zapewnienie pewnych uprawnień państwowych, które są przekazywane na inne szczeble rządowe.
Pierwszym poziomem klasyfikacji są sekcje. Odzwierciedlają kierunek odliczeń za wykonanie głównych funkcji stanu. Drugi poziom to podrozdziały. Określają one kierunek funduszy na wykonywanie funkcji państwowych w ramach sekcji.
Ta klasyfikacja obejmuje 84 podsekcje. Ich struktura jest zbudowana zgodnie z zasadą podfunkcji. Sekcja „Problemy krajowe” zawiera 15 podsekcji.Kolejne szczegóły są przeprowadzane na poziomie elementów kosztów i obszarów docelowych.
Trzeci poziom funkcjonalnego grupowania kosztów
Składa się z ukierunkowanych artykułów. Odzwierciedlają koszty niektórych obszarów działalności realizowanych przez podmioty planowania finansowego i uczestników przepływającego przepływu środków w ramach podgrup grup funkcjonalnych. W ramach pozycji kosztów docelowych raportowanie wdrażania odpowiednich programów jest usprawnione. Za pomocą konkretyzacji kierunków przepływu środków prowadzone są działania finansowe podmiotów planujących i uczestników procesu negocjacyjnego. Implementacja jest wykonywana przy użyciu metody nieprogramowej lub poprzez tworzenie określonych programów.
System księgowy przychodów
Klasyfikacja przychodów to grupa przychodów na wszystkich poziomach struktury sprawozdawczości finansowej. Opiera się na odpowiednich przepisach, które określają źródła powstawania tego zysku. Klasyfikacja przychodów zawiera kod administratora rozliczeń międzyokresowych do budżetu, podgrup, grup, podtytułów, artykułów, programów, elementów. Uwzględniono tu także podział według lokalizacji ekonomicznego podziału przychodów. Struktura kodyfikacji zysku składa się z czterech części:
- Administrator rozliczeń międzyokresowych.
- Rodzaj dochodu
- Grupowanie oprogramowania.
- Klasyfikacja ekonomiczna opłat.
Administratorzy przychodów
Są to:
- Organy podatkowe.
- Osoby prawne upoważnione przez rząd i ustanowione przez nie instytucje (komunalne, państwowe).
- Departamenty samorządu terytorialnego.
- Organy regulacyjne pozabudżetowych funduszy państwowych.
Kontrolują dokładność obliczeń, terminowość i kompletność płatności, rozliczeń międzyokresowych, gromadzenia, księgowania i podejmowania decyzji w sprawie kompensacji (zwrotu) środków przekazanych przez pomyłkę lub nadmiernie odzyskanych (zapłaconych), kar i kar za nie. Sprawdzają również własność nieznanych dochodów.
Administratorzy dochodów monitorują, analizują, kontrolują i prognozują zyski z odpowiedniego źródła, przekazują prognozy na następny rok budżetowy uprawnionym organom. Klasyfikacja budżetowa podatków jest opracowywana zgodnie z uprawnieniami do ustalania odliczeń przez organy państwowe, przedmiotowe i lokalne (terytorialne). Tak więc zbiór mienia organizacji, który jest odliczany przez podmioty, przypisane kodowi 02, przez osoby fizyczne - 03. Z ostatnich funduszy są wysyłane do budżetu lokalnego.
Grupowanie przychodów z oprogramowania
W tym przypadku dokonuje się kodyfikacji, aby sprowadzić klasyfikację zysków do jednego formularza wraz z podziałem kosztów. Kolejne udoskonalenia grupowania dochodów mogą być przeprowadzone przez władze państwowe podmiotów, gminy. Ponadto w odniesieniu do dochodów pozapodatkowych odpowiednie kody programów lub podprogramów są stosowane na podstawie aktu normatywnego lub decyzji gmin w przypadkach, gdy administracja nie jest przypisana do instytucji innego poziomu.
Grupowanie zysków ekonomicznych
Klasyfikacja ta stosowana jest do rozliczania operacji sektora instytucji rządowych i samorządowych zgodnie z ich treścią ekonomiczną. Grupy składają się z kategorii łączących wszystkie rodzaje potwierdzeń według metod i źródeł ich otrzymania. Dochody budżetowe mogą być następujące:
- Darmowe transfery. Są one prezentowane w postaci dochodów od przedsiębiorstw państwowych, funduszy pozabudżetowych, nierezydentów. Obejmują one także finansowanie innych poziomów, organizacji ponadnarodowych.
- Przychody z podatków. Są one podzielone na kilka podgrup. Obejmują one w szczególności podatki odliczone od listy płac, przelewy bezpośrednie, zyski kapitałowe.Ta kategoria obejmuje również płatności za korzystanie z zasobów naturalnych, opłaty rejestracyjne i licencyjne. Przychody te obejmują podatki od usług, nieruchomości, towarów, handlu zagranicznego i zagranicznych transakcji gospodarczych, inne rodzaje odliczeń i ceł.
- Przekazywanie środków państwowych. Obejmują one w szczególności stowarzyszenia drogowe i środowiskowe.
- Przychody niepodatkowe. Ta kategoria obejmuje dochody z nieruchomości będących własnością nieruchomości państwowych i komunalnych (w tym ze sprzedaży), transfery administracyjne i opłaty, odszkodowania, kary. Odliczenia te obejmują przychody ze sprzedaży działek i wartości niematerialnych, zagraniczną działalność gospodarczą, transfery kapitałowe ze źródeł niepaństwowych i tak dalej.
Administratorami są władze państwowe, Bank Centralny Federacji Rosyjskiej, departamenty samorządu terytorialnego i regulacja pozabudżetowych funduszy państwowych. Sprawują również kontrolę nad terminowością, kompletnością i dokładnością przychodów.
