Relacje własności są interesującą sferą, przede wszystkim ze względu na ich złożoność i pojemność aparatu pojęciowego. W ramach relacji własności mogą zachodzić procesy, które są całkowicie odmienne zarówno pod względem statusu podmiotów, jak i aspektu regulacji legislacyjnej. Jakie są cechy tej kategorii prawnej? Jakie są poziomy relacji własnościowych? Jakie rodzaje przepisów nimi rządzą?
Specyfika relacji własności
Co to są stosunki własnościowe? Ten termin jest wystarczająco pojemny. W rosyjskim otoczeniu prawnym są one powszechnie rozumiane jako stosunki prawne, których przedmiotem jest pewna własność, zwykle w postaci produktu. Oprócz tego rodzaju komunikacji istnieją także relacje niemajątkowe, których przedmiotem są osobiste prawa człowieka, które jednocześnie mogą być w jakiś sposób powiązane z własnością.
Rodzaj relacji rozważanych w Federacji Rosyjskiej podlega głównie prawu cywilnemu. Akty normatywne regulujące stosowną komunikację klasyfikują stosunki prawne w stosunku do tych, które odzwierciedlają własność konkretnej nieruchomości na określony przedmiot, tych, które są związane z zarządzaniem nieruchomościami, a także tych, które odzwierciedlają procedurę przeniesienia od jednego właściciela do drugiego. Jednocześnie niektóre rodzaje stosunków prawnych mogą być również regulowane przez prawo administracyjne.
Poziomy relacji między nieruchomościami
Aby rozwiązać problemy w niektórych obszarach gospodarki narodowej, stworzono pełnoprawne struktury państwowe. Czy to oznacza, że stosunki własności zawsze wymagają tak poważnego podejścia do regulacji? Wszystko zależy od tego, na jakim poziomie prowadzona jest odpowiednia komunikacja, a także od obiektywnej potrzeby udziału w rozwiązaniu konkretnego problemu państwowego.
Oczywiście w Rosji nie ma specjalnych normatywnych aktów prawnych, które wyróżniałyby same poziomy własności i stosunków prawnych. Jednak w trakcie naturalnych procesów rozwoju politycznego i prawnego w Federacji Rosyjskiej rozwinęła się pewna praktyka, zgodnie z którą te właśnie poziomy - lub przynajmniej wystarczająco oddzielne sfery stosunków własności - faktycznie powstały. W rezultacie zarządzanie procesami w niektórych z nich wymaga udziału poszczególnych instytucji politycznych. Z kolei wiele stosunków cywilnych dotyczących nieruchomości jest wystarczająco skutecznie regulowanych przez akty prawne ustanowione na przykład na poziomie Kodeksu cywilnego Federacji Rosyjskiej.
Na przykład bierzemy takie pytanie - rejestracja transakcji nieruchomościowych i rejestracja katastralna. Czy to relacja własności? Oczywiście tak. Są one jednak przeprowadzane na poziomie, gdy niezbędny jest udział departamentów wykonujących powierzone im zadania polityczne i administracyjne. Odpowiednie agencje rządowe - przede wszystkim Federalna Służba ds. Katastru, rejestrują transakcje na rynku nieruchomości i wpisują informacje o nich do oficjalnego rejestru.
Z kolei stosunki majątkowe małżonków mogą być w pełni regulowane bez udziału struktur państwowych. Tylko dlatego, że odpowiednie przepisy są już określone w aktach prawnych - Kodeks cywilny, Kodeks rodzinny, odpowiednie przepisy federalne. Zaangażowanie rządu jest wymagane głównie w przypadku sporu.Ale wtedy z reguły mówimy o apelacji do sądownictwa, a nie do władzy wykonawczej, jak w przypadku regulacji stosunków własnościowych na poziomie zarządzania własnością państwową lub wykonywania funkcji rejestru federalnego.
Tak więc w Rosji powstały dwa główne poziomy stosunków własnościowych. Po pierwsze, są to komunikaty z udziałem organów państwowych. Są one regulowane przez prawo administracyjne, które stanowi odpowiednią gałąź prawa. Po drugie, są to relacje prowadzone w sferze prywatnej. Są one z kolei regulowane przez prawo cywilne, a także przez osoby z nim sąsiadujące, na przykład prawo rodzinne.
Widzimy, że relacje własności są bardzo złożoną, złożoną sferą, a co najważniejsze - bardzo pojemną pod względem specyfiki zachodzących w niej procesów. Dlatego wskazane będzie rozważenie jego specyfiki w różnych obszarach. Zacznijmy od tej, w której agencje rządowe pełnią kluczowe funkcje. Jednym z kluczowych elementów systemu politycznego Federacji Rosyjskiej jest Departament Stosunków Majątkowych i Ziemskich pod Ministerstwem Gospodarki. Badamy specyfikę jego pracy.
Zarządzanie własnością państwową
Głównym zadaniem Departamentu jest opracowanie środków związanych z regulacjami prawnymi w zakresie własności, stosunków gruntowych, a także podziału na strefy i zarządzania przyrodą. Omawiana struktura współdziała z wieloma innymi organami, jednostkami terytorialnymi. Na przykład, jeśli w pewnym regionie istnieje Ministerstwo Stosunków Gruntowych i Majątkowych - nieco później zbadamy specyfikę funkcjonowania takich organów - wówczas będzie realizować swoją politykę w kontekście głównych kierunków strategicznych formowanych na szczeblu federalnym.
Do kluczowych uprawnień Departamentu należy opracowywanie projektów ustaw związanych z jego działalnością, publikowanie departamentalnych aktów prawnych związanych w szczególności z rejestracją katastralną i pracami nad kwestiami prywatyzacyjnymi. W odniesieniu do regulacji stosunków lądowych Departament jest odpowiedzialny za opracowanie odpowiedniego rodzaju ustawodawstwa dotyczącego rozgraniczenia własności państwowej gruntów, przenoszenia terytoriów z jednej kategorii do drugiej, udostępniania gruntów pod budowę itp.
Departament reguluje również stosunki prawne w zakresie zarządzania środowiskowego. W praktyce wyraża się to w przygotowaniu różnego rodzaju wniosków dotyczących programów rozwoju terenowego, a także wniosków dotyczących rozwoju środowiska w kraju.
Zasadniczo funkcje podobne do tych charakterystycznych dla działalności Departamentu na szczeblu federalnym są wykonywane przez władze terytorialne i gminne. Zatem każdy Departament Stosunków Własnościowych lub, w innych regionach, Ministerstwo, ma uprawnienia, ogólnie rzecz biorąc, dostosowując kluczowe uprawnienia struktury federalnej rozpatrywane przez nas na poziomie lokalnym. Podobnie organ taki jak Komitet ds. Stosunków Majątkowych, który działa w strukturze wielu miejskich instytucji systemu politycznego, decyduje o zarządzaniu majątkiem miejskim lub powiatowym.
Struktury energetyczne osoby odpowiedzialne za zarządzanie majątkiem państwowym i komunalnym rozwiązują w ten sposób szeroki zakres problemów. Można to oczywiście wiązać z administracją gruntów, budownictwem, środowiskiem, polityką społeczną - jeśli wiąże się to ze stosunkami własnościowymi na odpowiednim poziomie.
Wskazaliśmy powyżej, że jedną z wiodących agencji rządowych zaangażowanych w zarządzanie procesami na poziomie komunikacji administracyjnej jest Departament Relacji Majątkowych i Gruntowych. Co decyduje o szczegółach jego nazwy? Dlaczego relacje gruntów i nieruchomości są często uważane za powiązane?
Relacja własności i relacji gruntów
W literaturze i prasie często można znaleźć wyrażenie „relacje między ziemią a własnością”. Jak poprawne jest jego użycie? Fakt - czy istnieje konkretnie „własność”, ale czy w rzeczywistości istnieją relacje „lądowe”? Eksperci uważają, że cała sprawa jest powszechną praktyką używania tych terminów w rosyjskim otoczeniu prawnym.
Ściśle mówiąc, „stosunki lądowe” w większości kontekstów będą rodzajem „własności”, ponieważ ziemia w państwie w taki czy inny sposób należy do kogoś, jeśli mówimy o rosyjskich zasadach organizacji zarządzania terytorialnego. Jednocześnie istnieją możliwe opcje, w których stosunki prawne w sferze gruntów będą obejmować aspekty niezwiązane bezpośrednio z prawem własności - na przykład, jeśli mówimy o wymogach środowiskowych w zakresie zagospodarowania terenu lub, opcjonalnie, ekonomicznej wykonalności takiego Niektóre pracują na lądzie.
Termin „stosunki lądowe” można zatem rozumieć w kilku znaczeniach. Po pierwsze, jako różnorodność relacji własności. I w tym przypadku użycie wyrażenia „stosunki gruntów z nieruchomościami” jest naprawdę uczciwe, to prawda. Po drugie, mogą oznaczać komunikację na obszarach, które są w jakiś sposób związane z gruntami - środowiskowymi, gospodarczymi lub, na przykład, turystyką - ale nie są bezpośrednio związane z aspektem nieruchomości.
Zarządzanie nieruchomościami i gruntami: aspekt departamentalny
Należy zauważyć, że stosunki własnościowe w niektórych obszarach gospodarki narodowej, na przykład w dziedzinie zarządzania nieruchomościami państwowymi i komunalnymi, są bardzo często związane z kwestiami użytkowania gruntów. Każdy budynek należący do kogoś jest zbudowany na lądzie, który z kolei ma również właściciela. Dlatego organy państwowe odpowiedzialne za zarządzanie własnością państwową w ich imieniu mogą w niektórych sformułowaniach używać terminu „stosunki lądowe”. Ponieważ w praktyce odpowiednia agencja będzie postępować z takimi w taki czy inny sposób.
Na przykład istnieje Ministerstwo ds. Stosunków lądowych i własnościowych Republiki Baszkortostanu. Struktura ta dotyczy odpowiednio zagadnień związanych z zarządzaniem własnością państwową, znacząco wpływając na niuanse dotyczące użytkowania gruntów w tym regionie. Podobnie, jak zauważyliśmy powyżej, struktura Ministerstwa Gospodarki Federacji Rosyjskiej ma Departament Relacji Majątkowych i Gruntowych. Odpowiada za te same kwestie, ale tylko na szczeblu federalnym. Z kolei Ministerstwo Stosunków Majątkowych działa w regionie moskiewskim. Ale pomimo faktu, że w jego nazwie nie ma terminu wiążącego działalność departamentu z kwestiami gruntów - odpowiednia struktura również sobie z tym radzi.
W obwodzie Wołogda znajduje się Departament Relacji Majątkowych. Do jego kompetencji należą kwestie związane z użytkowaniem gruntów. Z kolei na poziomie miejskich systemów politycznych odpowiedni organ może brzmieć jak Komisja Stosunków Majątkowych. Rozwiązuje jednak zasadniczo te same grupy problemów na szczeblu samorządu terytorialnego. Wiele miast i regionów ma również biuro relacji z nieruchomościami. Z reguły wchodzi w skład wyższych wydziałów - na przykład ministerstw.
Po zbadaniu struktury systemu, w ramach którego organy państwowe i miejskie uczestniczą w rozwiązywaniu problemów majątkowych, zbadamy stosunki prawne odzwierciedlające procesy komunikacyjne podmiotów niezwiązanych z instytucjami politycznymi.
Cywilna regulacja stosunków majątkowych
Zastanów się zatem nad innym poziomem, w którym współdziałają prawa i relacje własności.Powyżej przeanalizowaliśmy aspekt, który odzwierciedla wzajemne powiązania odpowiedniego rodzaju komunikacji i funkcje organów państwowych, regulowane na poziomie przepisów administracyjnych. W tym artykule przyjrzymy się, jak stosunki własności reguluje prawo cywilne. Eksperci określają szereg wspólnych cech charakterystycznych dla danego stosunku prawnego. Rozważ je.
Przede wszystkim można zauważyć, że podmioty odpowiadającego rodzaju komunikacji są prawnie niezależne i jednocześnie są równe.
Każdy z nich może rozporządzać swoją własnością i jednocześnie ponosić odpowiedzialność za działania podjęte osobiście.
Relacje majątkowe w tym przypadku powstają na podstawie subiektywnych priorytetów każdej z zaangażowanych stron. Jednocześnie, jak zauważyliśmy powyżej, struktury państwowe mogą nadal działać jako pośrednicy w interakcji podmiotów relacji prawnych odpowiedniego rodzaju - z reguły jest to sądownictwo.
Kolejny aspekt - regulacja stosunków własności przez prawo implikuje imperatywność pewnych norm prawnych, które są jednocześnie stosowane do każdego z podmiotów. Żaden z nich nie może narzucić swojej woli innej administracji - wszyscy są równi wobec prawa. Chociaż w niektórych przypadkach podobne elementy w dziedzinie stosunków cywilnych mogą być nadal obecne. Chodzi o podporządkowanie korporacji - nieco później przestudiujemy odpowiedni aspekt bardziej szczegółowo.
Ponadto niektórzy eksperci uważają, że stosunki cywilne dotyczące nieruchomości w ogólnym przypadku wiążą się z komercyjnym charakterem komunikacji. W sferze administracyjnej wszelkie zyski są z reguły drugorzędnym kryterium działalności. Chociaż oczywiście prawo cywilne przewiduje stosunki prawne, w ramach których własność może być przekazywana bezpłatnie.
Kryteria te stanowią zatem oznaki izolacji stosunków własności cywilnej od tych komunikatów, które mają miejsce w sferze podatkowej, budżetowej i administracyjnej. Można również zauważyć, że kwestie użytkowania gruntów, które są podejmowane, relatywnie rzecz biorąc, przez Ministerstwo Stosunków Majątkowych, w ogólnym przypadku nie są zgodne z prawem cywilnym.
Istnieją gałęzie prawa, których przynależność cywilna może być ustalona na podstawie szeregu kryteriów, ale jednocześnie charakteryzować się oznakami izolacji. Na przykład stosunki majątkowe małżonków podlegają głównie prawu rodzinnemu. W szczególności w Rosji istnieje osobny kod odpowiedniego typu.
Jeśli chodzi o regulację stosunków własnościowych na poziomie prawa cywilnego i odpowiednich rodzajów ustawodawstwa - na przykład prawa rodzinnego - w rosyjskim modelu prawnym, jego podstawowe zasady kształtują się na poziomie federalnym. Oznacza to, że kodeks cywilny i rodzinny to prawa, których przepisy obowiązują w całej Federacji Rosyjskiej. Regionalne i gminne akty prawne nie powinny być z nimi sprzeczne.
Rosyjscy eksperci dzielą stosunki cywilnoprawne na nieruchomości na trzy główne typy - nieruchomości, odpowiedzialności i korporacji. Rozważ bardziej szczegółowo specyfikę każdego z nich.
Relacje z nieruchomościami
Głównym kryterium relacji własności jest prawna własność nieruchomości. Oznacza to, że w ramach odpowiednich procesów osoba może rozporządzać swoją własnością w oparciu o fakt, że jest jej prawnie właścicielem. Warianty przewidziane prawem są również możliwe, gdy inne podmioty będą miały również dostęp do korzystania z tej lub innej nieruchomości. Na przykład, jeśli mówimy o mieszkaniu, to pomimo faktu, że należy on do konkretnego obywatela, wszyscy zarejestrowani w nim będą mieli prawo mieszkać w nim, chociaż nie są właścicielami.
Stosunek prawny
W społeczeństwie obywatelskim mogą zachodzić procesy kształtujące wymianę towarów. Jest to również stosunek własności. W tego rodzaju procesie własność może zostać przeniesiona z jednego właściciela na drugiego. Z reguły towarzyszy temu alienacja, a zatem nabycie przez podmioty pewnych praw. Mogą być wykonywane z punktu widzenia prawa w formie pewnych obowiązków - przeniesienia i odpowiednio przyjęcia praw.
Rodzaj rozważanego stosunku prawnego można zaobserwować w różnych obszarach. Są typowe dla przedsiębiorstw, gdy sprzedawca przenosi własność towarów na kupującego zgodnie z umownymi lub innymi zobowiązaniami. Podobne relacje prawne mogą jednak powstać również przy udziale obywateli - przepisy Federacji Rosyjskiej przewidują różne rodzaje transakcji sprzedaży z udziałem osób fizycznych.
Relacje korporacyjne
Niektóre relacje cywilne dotyczące nieruchomości mogą przybierać specjalną formę - korporacyjną, co czyni je odizolowanymi od tych, które są charakterystyczne dla komunikacji z udziałem osób fizycznych. Jest to najczęściej związane z procesami zarządzania biznesem. Faktem jest, że przedsiębiorstwo będące stroną umowy jest raczej abstrakcyjnym przedmiotem stosunków prawnych.
Tak czy inaczej, wszystkie decyzje są podejmowane przez ludzi, którzy tam pracują. Tak, w umowach podpisanych w biznesie korporacje są reprezentowane w kimś innym - z reguły dyrektor generalny składa odpowiednie podpisy. Jednak w wielu przypadkach nie jest właścicielem i nie ponosi odpowiedzialności za zobowiązania wynikające z umowy zgodnie z umową.
Jednocześnie w samej korporacji może podpisywać pewne dokumenty, które zobowiązują ją do ponoszenia odpowiedzialności za działania związane z podpisywaniem umów z innymi osobami prawnymi. Jednak ich treść z reguły pozostaje tajemnicą handlową i nie pojawia się w żaden sposób w umowach spółki z kontrahentami. Okazuje się, że umowa między organizacjami jest przedmiotem prawa zobowiązań, a umowy wewnątrz przedsiębiorstw są w rzeczywistości stosunkami prawnymi przedsiębiorstw.
Należy zauważyć, że wielu ekspertów wyodrębnia rozważaną sferę komunikacji obywatelskiej do niezależnej gałęzi prawa. Rzeczywiście, pod wieloma względami relacje korporacyjne nie są podobne do typowo istotnych i obowiązkowych, aw niektórych przypadkach w rzeczywistości nie spełniają kryteriów klasyfikacji stosunków prawnych jako cywilnych, które zdefiniowaliśmy powyżej. Jak można to wyrazić?
Czy relacje korporacyjne to odrębny obszar?
Przypomnijmy, że powiedzieliśmy, że wszystkie podmioty stosunków cywilnoprawnych są równe, jedna strona umowy nie może być podporządkowana drugiej. Z kolei w korporacjach ta sama podporządkowanie z reguły wyraża się znacząco. Kierownik działu zarządza zatrudnionymi pracownikami, a on z kolei podlega dyrektorowi. Oczywiście niektóre kwestie związane z taką komunikacją są zapisane w prawie pracy, które jest rozpatrywane przez większość prawników oddzielnie od prawa cywilnego.
Jednocześnie udział niektórych osób w zarządzaniu organizacją może w ogóle nie być związany z normami Kodeksu pracy. Na przykład właściciele firmy biznesowej mogą nie mieć żadnych pozycji w firmie, którą są właścicielami, a jednocześnie bezpośrednio wpływać na relacje, które są w niej tworzone. Zatem prawo korporacyjne jest interesującą dziedziną, która z jednej strony wykazuje oznaki podobieństwa do prawa cywilnego, i jest przypisywana przez wielu prawników, z drugiej strony, charakteryzuje się wyraźną izolacją zgodnie z wieloma zidentyfikowanymi przez nas kryteriami.
