Pojęcie, przedmiot i źródła prawa cywilnego. System, koncepcja i rodzaje źródeł prawa cywilnego

Naukowcy od dawna stwierdzili, że stosunki społeczne powstają absolutnie we wszystkich sferach życia ludzkiego. Ponieważ wszyscy ludzie są istotami czysto społecznymi. Oznacza to, że żaden z mieszkańców planety Ziemia nie może istnieć poza społeczeństwem. Jednak public relations mają charakter masowy, to znaczy istnieją wszędzie. Sugeruje to, że stosunki społeczne wymagają regulacji. Bez tego ludzkość nie będzie mogła poruszać się w swoim rozwoju. Ponadto regulacja public relations umożliwia osiągnięcie rządów prawa i porządku.

Przedstawione kategorie nie są jednak jedynymi obszarami, w których wymagana jest ścisła koordynacja. W końcu całe ludzkie życie dzieli się na dwa obszary: publiczny i prywatny. Regulacje sektora publicznego są przeprowadzane przez władze publiczne. Ponieważ sfera publiczna jest obszarem bezpośredniej interakcji między osobą a krajem. Jeśli chodzi o sektor prywatny, charakteryzuje on interakcje między ludźmi. Przez wieki prywatny przemysł regulacyjny rozwijał się zgodnie z własnymi przepisami. Doprowadziło to do tego, że dziś jest kontrolowany przez prawo cywilne, którego cechy zostaną omówione w dalszej części artykułu.

Prawo cywilne: koncepcja przemysłu

Przed analizą źródeł prawa cywilnego, a także jego charakterystycznych cech, należy podkreślić koncepcję tej branży. Przez wiele stuleci prawnicy nie mogli zgodzić się co do tego, jakie jest prawo cywilne. Jednak ze względu na długie rozważania teoretyczne znaleziono jednak najbardziej „klasyczną” koncepcję. Według niego prawo cywilne jest zbiorem norm prawnych regulujących stosunki społeczne o charakterze majątkowym i niemajątkowym, a także związane z nimi uprawnienia. Jednocześnie branża ta charakteryzuje się zestawem szczegółowych zasad, które określają jej wyjątkową cechę. Pojęcie i rodzaje źródeł prawa cywilnego w dużej mierze determinują i potwierdzają specyfikę tej sfery regulacji, która zostanie omówiona w dalszej części artykułu.

Historia prawa cywilnego

Główne źródła prawa cywilnego, a także zasady i przedmiot przemysłu cywilnego powstały od dłuższego czasu. Dlatego historia branży jako całości jest dość interesująca w swej istocie. Początkowo stosunki cywilne powstały w starożytnym Rzymie. Branża prawna tamtych czasów powstała w wyniku połączenia praktyki sądowej urzędników, sędziów i prawa zwyczajowego. Sędziowie mieli tendencję do rozwiązywania zwyczajowych sporów między obywatelami rzymskimi. Później normy te zaczęły być regulowane specjalnymi aktami, takimi jak kodeks praw tabel XII, kodyfikacja Justyniana itp.

Wraz z upadkiem Cesarstwa Rzymskiego i zniszczeniem Rzymu przemysł przedstawiony w artykule zaczyna wkraczać w głąb Europy. Ludzie tamtych czasów zdali sobie sprawę, że wynaleziony przez rzymskich prawników system regulacji stosunków prywatnych jest skuteczny i niezwykle niezawodny, co oznacza, że ​​nie należy go zmieniać. Dziś niektóre klasyczne instytucje rzymskiego prawa prywatnego są nadal żywe we współczesnych branżach.Wiele zwykłych form interakcji w sferze prywatnej (sprzedaż, umowa, pożyczka itp.) Są wykorzystywane przez obywateli, którzy nawet nie znają swojej bogatej historii.

Ponadto we współczesnym świecie przemysł cywilny został podzielony na mniejsze elementy i pojawiły się w nim zupełnie nowe instytucje, które wcześniej były tylko „legalną utopią”. Niemniej jednak źródła prawa cywilnego i jego zasady są w większości spuścizną rzymskiego systemu prawnego.

Przedmiot cywilny

Prawo cywilne, którego przedmiot i źródła są ze sobą nierozerwalnie związane, należy wstępnie przeanalizować przez pryzmat pierwszej kategorii. W końcu czym w istocie jest przedmiot? To jest krąg relacji społecznych, który jest faktycznie regulowany przez ten przemysł. Zazwyczaj przedmiot charakteryzuje się systemem trzech elementów. Obejmuje:

• relacje własności;
• osobiste relacje niemajątkowe związane ze stosunkami majątkowymi;
• osobiste relacje niemajątkowe niezwiązane bezpośrednio z własnością.

Trzy przedstawione kategorie to dokładnie zakres zagadnień wchodzących w zakres regulacji przemysłu cywilnego. Poza tym relacje własności podzielony na mniejsze elementy. W teorii prawa cywilnego obejmują one następujące elementy: relacje własności i obowiązku.

Opis osobistych praw niemajątkowych

Jak wspomniano wcześniej, osobiste relacje niemajątkowe mogą, ale nie muszą być związane z własnością. W pierwszym przypadku uprawnienia powstają nad przedmiotami prawa, które mogą być użyte bezpośrednio, to znaczy osoba może faktycznie na nie wpływać. Kiedy mówimy o relacjach niezwiązanych z własnością, w tym przypadku mamy na myśli krąg kompetencji dotyczących dobra niematerialne. Przykładem są prawa ludzi do wolności, nienaruszalność honoru i godności itp.

Charakterystyka składu przedmiotu przemysłu cywilnego

Wcześniej wskazaliśmy, że rdzeniem prawa cywilnego są stosunki własnościowe, to znaczy te, które powstają w związku z działaniami mającymi wpływ na różne dobra materialne, rzeczy, usługi, pracę itp. Innymi słowy, stosunki własnościowe są stosunkami bezpośrednio związanymi z przejście obiektów świata materialnego od jednej osoby do drugiej. Jeśli chodzi o osobiste relacje niemajątkowe, muszą one spełniać określone cechy, aby być przedmiotem prawa cywilnego, na przykład:

• przedmiotem relacji cywilnoprawnych jest honor, godność, znak towarowy, reputacja biznesowa itp.
• są nierozerwalnie związane z osobowością;
• niezależnie od ich skutków majątkowych, nie ma w nich treści ekonomicznych;

Źródła prawa cywilnego są w dużej mierze determinowane przez przedmiot tej branży, który zostanie omówiony później. Z ich pomocą wiele norm jest faktycznie wdrażanych w prawdziwym życiu.

Źródła prawa cywilnego Federacji Rosyjskiej

W teorii państwa i prawa, pod frazą „źródła”, wielu naukowców rozumie zewnętrzną formę ekspresji legalnego przemysłu. Niemniej jednak taka interpretacja nie jest całkowicie poprawna. Jest wielu naukowców, którzy wysuwają opinię, że źródłem jest nie tylko przejaw zewnętrzny, ale także punkt, od którego faktycznie wywodzi się prawo. Oznacza to, że z nich wynika w rzeczywistości każda branża indywidualnie. Tak więc źródłami prawa cywilnego są oficjalne formy manifestacji, dokumenty, w których faktycznie istnieją normy tworzące przemysł. Oczywiście taki wniosek może zostać podważony, ale jest najbardziej poprawny z punktu widzenia prawidłowego widoku bloku cywilnego.

System źródeł prawa cywilnego

Źródła przemysłu prywatnego istnieją w jednym systemie agregatów, którego elementy są nie tylko częścią struktury, ale także tworzą pewien rodzaj hierarchii. Taka struktura wynika ze specyfiki systemu prawnego Federacji Rosyjskiej, a także specyfiki rodziny romańsko-germańskiej, w tym Federacji Rosyjskiej.

Biorąc pod uwagę wszystkie powyższe punkty, możemy wyróżnić następujące rodzaje źródeł prawa cywilnego:

1. Międzynarodowe akty prawne uważane za najwyższe źródło, oceniane według mocy prawnej. Ponieważ Rosja jest dziś stroną wielu międzynarodowych traktatów regulujących różne stosunki prywatne. Przykładem tego jest porozumienie TRIPS (porozumienie w sprawie handlowych aspektów praw własności intelektualnej). Ponadto współpraca międzynarodowa odgrywa ważną rolę w rosyjskiej gospodarce. Aby ta strefa stosunków mogła się rozwijać, konieczne jest umożliwienie obcym obywatelom i przedsiębiorstwom prowadzenia działalności w Rosji. Prawo międzynarodowe jest zatem kluczowym i najwyższym źródłem przemysłu cywilnego.
2. Bezpośrednio po międzynarodowych standardach można nazwać główne źródło Konstytucja Federacji Rosyjskiej. Dokument ten stanowi podstawę systemu prawnego Federacji Rosyjskiej jako całości. Ponadto przedstawia dużą liczbę zasad tej branży. Ponadto to Konstytucja umożliwia ludziom korzystanie z podstawowych praw w prywatnej sferze życia.
3. Źródła rosyjskiego prawa cywilnego przejawiają się nie tylko w aktach międzynarodowych i konstytucji. W przeważającej części są one przedstawione w akty prawa cywilnego. Podręczniki prawne zawierają następującą definicję prawa cywilnego. Jest to całość aktów prawnych krajowego systemu prawa regulujących public relations w prawie prywatnym. Trzon systemu legislacyjnego w tym obszarze stanowi Kodeks cywilny Federacji Rosyjskiej, a także inne przepisy regulujące takie kwestie. Jeśli chodzi o pierwszy akt prawny, ma wiele charakterystycznych cech, które zostaną omówione w dalszej części artykułu.
4. Regulamin - Są to źródła prawa cywilnego w Rosji, które są tworzone przez władze w trakcie ich bieżącej działalności. Mają niższą moc prawną, jednak doskonale nadają się do rozwiązywania problemów operacyjnych. Głównymi organami, które przyjmują regulaminy, są Prezydent Federacji Rosyjskiej, Rząd Federacji Rosyjskiej, a także poszczególne departamenty i ministerstwa.
5. Duże znaczenie w procesie regulacji stosunków cywilnych mają zwyczaje handlowe. To źródło prawa cywilnego jest banalną normą, na którą nałożono sankcje ze względu na jego znaczenie i zalecenie. Ale zwyczaje związane z obiegiem biznesu z reguły dotyczą tylko działalności przedsiębiorczej.

Należy zauważyć, że zwyczaj musi spełniać określone zasady, aby zostać uznanym za taki. Takie zasady obejmują na przykład:

• zwyczajowa norma powinna być ustaloną strukturą;
• stosowanie takiej normy powinno odbywać się w całej sferze prawa prywatnego i nie może mieć wąskiej specyfiki;
• zwyczaj powinien odnosić się do biznesu.

Wszystkie te cechy charakteryzują niestandardowe. Jeśli nie odpowie przynajmniej na jeden z wymienionych elementów, autoryzacja nie będzie możliwa. W stanach zachodnich powszechne jest takie źródło prawa cywilnego jak precedens sądowy. Jednak w krajach romsko-niemieckiej rodziny prawnej nie znalazł tak uderzającego zastosowania.Biorąc powyższe pod uwagę, możemy dojść do wniosku, że prawo cywilne, pojęcie, którego przedmiot przedstawiono w tym artykule, opiera się w dużej mierze na aktach prawnych systemu krajowego, z których jednym jest Kodeks cywilny.

Ale zdarzają się przypadki, w których przedstawione formy wypowiedzi branży są klasyfikowane jako inne dziedziny prawne. Na przykład źródła prawa procesowego cywilnego dość często zaliczane są do przemysłu materialnego o tej samej nazwie. Takie nieporozumienia pod wieloma względami wprowadzają w błąd zwykłych obywateli, którzy nie są zaznajomieni z orzecznictwem. W rzeczywistości, z powodu fałszywych informacji, nie mogą oni właściwie zapoznać się z przepisami prawa cywilnego i jego formami oficjalnego wyrażania. Tak więc źródeł prawa procesowego cywilnego w żadnym wypadku nie można przypisać innym sektorom prawnym.

Cechy Kodeksu cywilnego Federacji Rosyjskiej

Ten akt normatywny został wprowadzony w życie bezpośrednio w 1995 r., A mianowicie 3 stycznia. Ten dokument jest prawnie wiążący. Kompiluje zasady rządzące różnymi instytucjami prawa cywilnego. Kodeks cywilny zawiera także opis przedmiotu i składu przedmiotowego tej branży prawnej. Część pierwsza przedstawionego aktu prawnego zawiera opis najbardziej znanych reżimów prawnych, a także cechy ich wyglądu i zmiany. Druga część to zbiór konkretnych instytucji. Na przykład druga część zawiera informacje o sprzedaży, umowie, dzierżawie itp.

Z punktu widzenia orzecznictwa naukowego charakterystyka prawa cywilnego statusu osoby fizycznej i prawnej jest przedmiotem dużego zainteresowania. Zgodnie z charakterystyką tej branży osoby fizyczne i prawne mogą wykonywać swoje prawa poprzez transakcje i inne instytucje branżowe.

Kodeks cywilny i ekonomia

Źródła prawa cywilnego i cały przemysł mają ogromne znaczenie dla gospodarki Federacji Rosyjskiej. W końcu dzięki sferze regulacji public relations ludzie realizują swoje interesy w sferze finansowej, przyczyniając się tym samym do rozwoju gospodarki narodowej. Dziś można wyróżnić następujące pozytywne aspekty, które w rzeczywistości pochodzą z Kodeksu cywilnego:

• początki obrotu cywilnego zawarte są w Kodeksie cywilnym;
• Ten akt prawny zawiera podstawowe pojęcia, statusy i reżimy prawne;
• Kodeks cywilny określa skład i liczbę regulowanych stosunków prawnych;
• ustanawia kluczowe przepisy dotyczące współdziałania ustawodawstwa cywilnego i innego rodzaju;
• takie pojęcia gospodarki rynkowej jak „partnerstwo”, „społeczeństwo” są zdefiniowane w Kodeksie cywilnym;
• zwyczaje handlowe są w pełni zawarte w tym akcie;
• w treści Kodeksu cywilnego można zidentyfikować wspólną płaszczyznę między rosyjskim i zagranicznym ustawodawstwem cywilnym.

Tak więc kodeks cywilny jest nie tylko głównym aktem w dziedzinie prawa prywatnego, ale także odgrywa znaczącą rolę w krajowym systemie prawnym i gospodarczym. Dlatego naukowcy stale modernizują to prawo, aby doprowadzić jego przepisy do najbardziej akceptowalnej formy.

Zasady prawa cywilnego

Wcześniej w artykule często używaliśmy terminu „zasady prawa cywilnego”. Oprócz źródeł ta kategoria odgrywa ważną rolę. W rzeczywistości cała branża opiera się na zasadach. Główne zasady są następujące:

• równość uczestników związku;
• nienaruszalność mienia;
• niedopuszczalność interwencji państwa;
• swoboda zawierania umów;
• gwarantując ochronę wszystkich naruszonych praw.

Przedstawione zasady, jak wspomniano wcześniej, są podstawą prywatnej sfery stosunków prawnych. Z ich pomocą można wyjaśnić wiele zjawisk prawa cywilnego. Ponadto zasady te są zawarte nie tylko w ustawie sektorowej, ale także w innych aktach prawnych, na przykład w konstytucji.

Wniosek

Tak więc w artykule wyjaśniliśmy koncepcję i rodzaje źródeł prawa cywilnego, a także próbowaliśmy szczegółowo przeanalizować tę branżę jako całość. Wiele funkcji w tym obszarze nadal wymaga dużej liczby teoretycznych ulepszeń, aby prawnicy mogli wdrażać standardy branżowe w sposób bardziej wydajny i skuteczny. Koncepcja i źródła prawa cywilnego w tym przypadku pomagają im opracować właściwe mechanizmy koordynacji odpowiednich public relations.