Pojęcie i rodzaje relacji obywatelskich. Elementy prawa cywilnego

Stosunki obywatelskie są jednym z kluczowych mechanizmów realizacji przez obywateli dowolnego stanu ich praw. W rosyjskiej praktyce prawnej ten rodzaj komunikacji jest prezentowany w szerokim zakresie. Jakie są główne elementy relacji obywatelskich? Jakie są podstawy do zaklasyfikowania ich do poszczególnych gatunków?

Co to jest związek cywilny?

Przed zbadaniem istoty takiej koncepcji, jako elementów cywilnoprawnego stosunku prawnego, określamy charakter badanej komunikacji. Jaki jest punkt widzenia prawników na ten temat? W stosunkach cywilnych współcześni eksperci rozumieją komunikację odzwierciedlającą relacje majątkowe lub osobiste, które są regulowane przez normy w dziedzinie prawa cywilnego. Status stron stosunków cywilnych jest równy. Jest to na przykład różnica między tymi, które są wdrażane na podstawie prawa administracyjnego, które zakłada istnienie podporządkowania (podporządkowania) w ramach relacji między stronami.

Jednocześnie, jeżeli w trakcie danego rodzaju komunikacji jeden podmiot narusza prawa innego, wówczas można zastosować wobec niego pewne środki przymusu gwarantowane przez państwowy system ścigania. Również sam fakt stosunków cywilnych może w niektórych przypadkach zostać ustalony wbrew woli przyszłych uczestników. Rzeczywiście, prawo rosyjskie przewiduje mechanizmy, zgodnie z którymi zgodnie z prawem podmioty stosunków prawnych mogą być zobowiązane do zawarcia określonej umowy. Jednakże status każdej ze stron będzie, w ten czy inny sposób, prawnie równy.

Elementy relacji

Zastanówmy się teraz, co stanowi elementy cywilnego stosunku prawnego. Według ekspertów ten rodzaj komunikacji jest raczej zjawiskiem wielostrukturalnym. Zatem elementy prawa cywilnego mogą być reprezentowane w szerokim zakresie. Naukowcy klasyfikują je do następujących głównych odmian.

Po pierwsze, są to podmioty stosunków prawnych - osoby i organizacje, które są bezpośrednio zaangażowane w komunikację, są stronami transakcji cywilnoprawnych i mają, jak zauważyliśmy powyżej, status prawnie równy.

Po drugie to przedmioty stosunków prawnych - korzyści majątkowe lub osobiste, które są w jakiś sposób powiązane z podmiotami. Może to być przedmiotem umowy zawartej jako transakcja cywilnoprawna.

Po trzecie, subiektywne prawa i obowiązki wynikające z procesu komunikacji każdej ze stron są również elementami cywilnego stosunku prawnego. Oznacza to, że mówimy o treści relacji.

Tak więc elementy relacji obywatelskich są podzielone na trzy główne grupy. Rozważ bardziej szczegółowo specyfikę każdego z nich.

Tematy stosunków prawnych

Zacznijmy od tematów stosunków prawnych. Zgodnie z prawem cywilnym Federacji Rosyjskiej mogą to być osoby fizyczne, organizacje, stowarzyszenia publiczne, agencje rządowe posiadające zezwolenie na pobyt w Federacji Rosyjskiej, a także podmioty o podobnym statusie, ale posiadające obywatelstwo zagraniczne lub bezpaństwowość.

Status osoby fizycznej może zatem oznaczać udział w stosunkach prawnych nie tylko osób posiadających paszport Federacji Rosyjskiej, ale także cudzoziemców, a także osób nieposiadających obywatelstwa w stosunku do żadnego państwa.Co więcej, nawet jeśli osoba przybyła z zagranicy, jest ona wyposażona w kompleks praw porównywalny do tego, który posiada obywatel rosyjski. Zatem w szczególności cudzoziemcy lub osoby nieposiadające obywatelstwa w stosunku do żadnego kraju mogą posiadać nieruchomości w Rosji i działać jako podmioty transakcji.

Elementami relacji cywilnoprawnych są również osoby prawne. Ich status kształtuje się poprzez połączenie grupy kilku osób w jedną strukturę lub zastosowanie innych mechanizmów przewidzianych w przepisach Federacji Rosyjskiej. W systemie prawnym Federacji Rosyjskiej indywidualni przedsiębiorcy mają specjalny status. Z jednej strony nie są osobami prawnymi z mocy prawa. Z drugiej strony, w procesie uczestniczenia w cywilnych stosunkach prawnych, mogą ponosić takie same obowiązki i otrzymywać takie same prawa jak organizacje.

Jeśli zbadamy istotę takiego zjawiska, jak stosunki obywatelskie, pojęcie „elementów” i cechy strukturalne tego rodzaju komunikacji, powinniśmy także dotknąć aspektu udziału państwa. Jedną ze stron tego rodzaju relacji mogą być instytucje polityczne, jeśli mówimy na przykład o zamówieniach komercyjnych dokonywanych przez te lub inne organy lub instytucje, w których status kontrahenta sprawuje osoba prawna lub indywidualny przedsiębiorca. Ponadto państwo może być przedmiotem stosunków prawnych, jeśli chodzi o współpracę międzynarodową - na przykład działać jako poręczyciel niektórych umów. Tematyka stosunków obywatelskich obejmuje także organizacje pozarządowe i inne stowarzyszenia publiczne.

Przedmioty stosunków prawnych

Pojęcie i elementy cywilnych stosunków prawnych obejmują taką kategorię, jak przedmiot rozważanego rodzaju komunikacji. Zgodnie z ustawodawstwem Federacji Rosyjskiej mogą to być dobra materialne (majątkowe) lub osobiste, które stają się przedmiotem interakcji między stronami. Może to być gotówka, własność, prawa licencyjne, wyniki pracy itp. Oznacza to, że zakres istotnych elementów stosunków cywilnych może być bardzo szeroki.

W niektórych przypadkach prawo, jak zauważają niektórzy prawnicy, może nie mieć czasu na ustalenie w przepisach określonego rodzaju przedmiotów stosunków prawnych. Jednak w takich przypadkach przepisy mogą zawierać ogólne sformułowania, które pozwalają na obecność w strukturze relacji dowolnych przedmiotów, nawet jeśli ich nazwa nie jest uwzględniona w przepisach.

Prawa i obowiązki stron

Kolejnym elementem stosunków cywilnoprawnych jest bezpośrednia treść komunikatów, czyli całość praw i obowiązków ustanowionych dla każdej ze stron stosunków cywilnoprawnych. Ich istotę można przedstawić w szerokim zakresie. Przepisy Federacji Rosyjskiej nie przewidują ścisłej klasyfikacji rodzajów niektórych praw i obowiązków - podmioty relacji mają prawo formułować je na podstawie charakteru transakcji.

Struktura relacji

Po przestudiowaniu koncepcji i elementów relacji obywatelskich rozważamy aspekt dotyczący struktury tych komunikatów. W ogólnym przypadku dwie strony są stronami związku. Jeden z nich ma status upoważnionego, drugi - obowiązkowy. Pierwszy ma szereg praw umownych. W związku z tym na drugim spoczywają obowiązki określone w umowie. Oczywiście możliwy jest wariant, w którym każda ze stron będzie jednocześnie mieć zarówno prawa, jak i obowiązki. Na przykład, jeśli mówimy o umowie sprzedaży, to nabywca nieruchomości, z jednej strony, ma prawo do otrzymania towaru, z drugiej strony jest zobowiązany do zapłaty za niego. Z kolei sprzedawca musi przekazać przedmiot transakcji kupującemu, ale jednocześnie ma prawo do otrzymania za niego odpowiedniej rekompensaty.

Ustawodawstwo Federacji Rosyjskiej przewiduje scenariusze, w których strony stosunków cywilnoprawnych mogą mieć te same prawa i obowiązki.

Czy możliwa jest wspólność praw i obowiązków

Takie przypadki są charakterystyczne głównie dla umów, których przedmiotem jest wspólna działalność. Innymi słowy, strony wspólnie dążą do osiągnięcia wspólnego celu (realizacja projektu, zbudowanie czegoś). W takim przypadku strony umowy najczęściej nie są uprawnione do żądania spełnienia warunków umowy w celu czerpania korzyści osobistych. Zakłada się, że prawa i obowiązki każdej ze stron w tym scenariuszu są takie same.

Aspekt obecności kilku podmiotów

Możliwy jest wariant, w którym kilka podmiotów będzie stronami relacji. Na przykład, jeśli umowa zakupu przewiduje udział dwóch nabywców towarów. Prawnicy zauważają, że liczba faktycznych podmiotów cywilnych stosunków prawnych nie zmienia zasadniczo struktury tego rodzaju komunikacji. Wszystkie z nich, które zgodnie z prawem są jedną ze stron transakcji, będą miały prawa i obowiązki zgodnie ze strukturą umowy.

Rodzaje relacji prawnych

Po zbadaniu elementów cywilnych stosunków prawnych, treści, przedmiotów, przedmiotów, badamy teraz istotę rodzajów komunikacji danego typu. Jaka jest specyfika ich klasyfikacji charakterystyczna dla rosyjskiej praktyki prawnej?

W rzeczywistości częściowo już odpowiedzieliśmy na to pytanie powyżej. Faktem jest, że struktura i elementy cywilnych stosunków prawnych implikują istnienie przedmiotu rozważanego rodzaju komunikacji. Może to być własność lub charakter osobisty.

W rzeczywistości klasyfikacja rodzajów stosunków prawnych może również oznaczać, że mogą one być reprezentowane w formie komunikacji majątkowej lub osobistej. Kolejną podstawą klasyfikacji relacji cywilnoprawnych jest przypisanie do rodzaju nieruchomości lub zobowiązania. Ponadto omawiane komunikaty są podzielone na absolutne i względne. Kolejną podstawą klasyfikacji relacji cywilnoprawnych jest rozdzielenie statusu korporacyjnego na odrębny status, co implikuje znaczne różnice między uczestnikami a podmiotami będącymi osobami fizycznymi. Istnieją inne rodzaje komunikacji znalezione w rosyjskiej praktyce prawnej: na przykład charakteryzujące się szczególnym wskaźnikiem pilności lub cechami strukturalnymi.

Jeśli na przykład w pytaniu egzaminacyjnym brzmi sformułowanie „zidentyfikować elementy cywilnych stosunków prawnych”, to z powodzeniem poradzimy sobie z tym zadaniem. Oprócz tego mogą jednak występować zadania wymagające szczegółowego przedstawienia charakteru danego rodzaju komunikacji. Dlatego przydatne będzie zbadanie głównych rodzajów relacji cywilnoprawnych, w zależności od podstaw klasyfikacji, bardziej szczegółowo. W ten sposób bardziej kompleksowo podchodzimy do badania takiego zjawiska, jak stosunki obywatelskie: koncepcja, elementy, rodzaje tego zjawiska będą przez nas badane.

Majątkowe i osobiste stosunki prawne

Zacznijmy od przestudiowania specyfiki własności i osobistych stosunków prawnych. Pierwszy obejmuje komunikację, która jest ustanowiona przez normy prawne regulujące prawo własności lub wymianę niektórych dóbr materialnych. Z kolei relacje osobiste (niebędące własnością) obejmują komunikację ustanowioną przez przepisy, które określają prawa, głównie do własności intelektualnej. Jednocześnie prawo rosyjskie przewiduje system, w którym mogą powstać stosunki własnościowe, nawet jeśli mówimy o prawach autorskich i innych prawach, których charakter determinuje przede wszystkim komunikacja osobista.

Na przykład, jeśli mówimy o produkcie pracy intelektualnej, wówczas prawa do niego są w rzeczywistości reprezentowane przez dwie odmiany.Po pierwsze, są to prawa osobiste wynikające z autorstwa. Dotyczą one niezbywalnego prawa. Po drugie, są to prawa wyłączne, które sugerują wykorzystanie produktu pracy intelektualnej jako pewnego rodzaju materialnego, handlowego zasobu. Posiadacze pierwszego rodzaju praw i drugiego w odniesieniu do jednego przedmiotu stosunków prawnych mogą być różnymi podmiotami komunikacji.

Komunikacja bezwzględna i względna

Kolejną podstawą klasyfikacji relacji cywilnoprawnych jest fakt, że komunikacja ma charakter bezwzględny lub względny. Istota tego kryterium zależy od struktury komunikacji między uczestnikami relacji. Jeśli więc mówimy o komunikacji typu względnego, wówczas w tym przypadku osoba upoważniona wchodzi w interakcję ze stroną zobowiązaną, która jest jednoznacznie zidentyfikowana. Z kolei bezwzględne stosunki prawne sugerują, że strona zobowiązana nie implikuje jednoznacznej identyfikacji osób, które do niej należą. Na przykład, jeśli chodzi o realizację praw autorskich przez osobę, wówczas wszyscy ci obywatele, którzy są zobowiązani do przestrzegania przepisów prawa dotyczących ochrony dzieła przed nielegalną dystrybucją, na przykład, będą zobowiązanymi stronami.

Prawdziwa i obowiązkowa komunikacja

Innym częstym powodem klasyfikacji stosunków prawnych jest ich klasyfikacja jako istotna lub obowiązkowa. Faktem jest, że prawo przewiduje kilka sposobów, dzięki którym osoba upoważniona może zaspokoić swoje interesy. W relacjach własności dzieje się tak poprzez użycie strony komunikacyjnej pewnych użytecznych właściwości nabytych rzeczy. W obowiązkowej komunikacji - ze względu na działania strony zobowiązanej (która może również obejmować świadczenie pewnych korzyści materialnych na rzecz strony upoważnionej). Z kolei w ramach stosunków prawnych typu majątkowego strona zobowiązana z reguły nie powinna podejmować żadnych działań związanych z zaspokojeniem interesów podmiotu uprawnionego.

Relacje korporacyjne

Inną wspólną podstawą klasyfikacji relacji prawnych jest ich przypisanie do grupy komunikacji, w której przede wszystkim uczestniczą korporacje. Faktem jest, że interakcja podmiotów relacji w ramach podmiotów prawnych ma charakterystyczną specyfikę.

Tego rodzaju stosunki prawne obejmują realizację praw związanych z korporacją. Przyczyny ich wystąpienia mogą być różne - na przykład udział osoby w podpisaniu umowy spółki, nabycie udziałów w spółce itp. W ramach prawa spółek obywatele mogą uczestniczyć w zarządzaniu przedsiębiorstwem, a tym samym występować jako strony w komunikacji charakteryzującej się określonymi cechami w porównaniu ze stosunkami prawnymi, których uczestnikami są osoby niezwiązane z działalnością firmy.

Komunikacja proceduralna

Niektórzy eksperci identyfikują proceduralne stosunki prawne jako odrębny rodzaj komunikacji. Jako część strony stosunki cywilne są zaangażowane w spory sądowe. Główne elementy cywilnych stosunków proceduralnych są takie same - przedmiot, przedmiot i treść. Oczywiście ich faktyczna treść będzie charakteryzować się pewną specyfiką. Chyba że tematy komunikacji będą takie same jak w przypadku jakichkolwiek innych rodzajów stosunków prawnych.

Jednak przedmiotem stosunków proceduralnych nie są już prawa majątkowe ani osobiste, ale spór, który powstał w związku z konkretnym elementem transakcji. Z kolei treść to prawa i obowiązki, które są realizowane w trakcie czynności proceduralnych.

Zdolność prawna

Po przestudiowaniu specyfiki takiego zjawiska, jak relacje obywatelskie - koncepcja, elementy, typy, możemy rozważyć aspekt, który odzwierciedla warunki konieczne do pojawienia się odpowiedniego rodzaju komunikacji. Kluczowa jest obecność osobowości prawnej u uczestników związku. Oznacza to posiadanie statusu, który określa możliwość udziału w komunikacji danego rodzaju.

Osoby prawne są uznawane za w pełni legalne, zgodnie z ustawodawstwem Federacji Rosyjskiej, a także dorośli obywatele. Jeśli chodzi o młodych Rosjan i tych, którzy zostali uznani za prawnie niekompetentnych, w praktyce wiele z tych działań, które obejmują na przykład wykonywanie praw własności, jest realizowanych przez nich za pośrednictwem podmiotów prawnie zdolnych. Na przykład w odniesieniu do nieletnich są to rodzice.

Tak więc osobowość prawna składa się z dwóch głównych elementów. Po pierwsze, jest to zdolność prawna, co oznacza, że ​​obywatel ma szansę na udział w stosunkach prawnych. Po drugie, jest to zdolność prawna, która wyraża się w obecności praktycznych cech danej osoby w celu realizacji własnych interesów w ramach stosunków cywilnych.

Po przestudiowaniu, czym są relacje obywatelskie, ich elementy i rodzaje, przedstawimy informacje dla wygodniejszego postrzegania w formie tabeli. Podajemy główne kategorie, które charakteryzują komunikację, a także ich główne cechy.

Zatem rodzaje i elementy stosunków obywatelskich, schemat, który stworzyliśmy, jest wystarczająco jasny.