Prawo administracyjne i karne mają zarówno podobieństwa, jak i różnice. Często ludzie, którzy nie mają nic wspólnego ze sferą prawną, mylą te branże. W rzeczywistości regulują one obszar związany z brakiem egzekwowania prawa. Oczywiście przestępstwo ma poważniejsze konsekwencje niż administracyjne. 
Główne różnice
Jeśli chodzi o regulację stosunków, prawo administracyjne i karne mają swoje własne pola działania, z którymi w niektórych przypadkach się kontaktują. Jednocześnie ich normy nie stanowią dla siebie alternatywy. Administracyjne i karne relacje prawne różnią się pod względem subiektywnego składu, zasad, metod, środków i konsekwencji, które występują podczas realizacji niektórych recept. Normy obu sektorów ustanawiają pewne zasady, których muszą przestrzegać organizacje i osoby fizyczne, a także środki stosowane w przypadku niezgodności.
Przestępstwa administracyjne, karne, cywilne: cechy porównawcze, przykłady
Kodeks cywilny ma wiele ważnych cech, które radykalnie odróżniają jego normy od przepisów powyższych branż. W prawie cywilnym wszystkie przedmioty są równe, metody administracyjne nie są stosowane. Sytuację tę można rozważyć na przykładzie. Podpisano umowę na dostawy między samorządem lokalnym a przedsiębiorstwem handlowym. Jeśli firma nie przestrzega warunków umowy, władze nie mogą uruchomić zasobów administracyjnych, ponieważ obie strony są równe w ramach umowy. Kodeks cywilny nie ustanawia żadnego przymusu państwowego, z wyjątkiem spraw związanych z wykonywaniem orzeczeń sądowych. Ale te ostatnie są już w zakresie postępowania egzekucyjnego.
Kolejny przykład, w którym manifestują się normy wszystkich trzech sektorów. Umowa między agencją rządową a firmą została podpisana. W trakcie jego realizacji pojawiły się sprzeczności, za które strony wniosły apelację do sądu. Podczas spotkania przedstawiciel przedsiębiorstwa handlowego naruszył zamówienie w hali, w wyniku czego zastosowano wobec niego środek administracyjny. Okazało się, że dowody zostały przez niego sfałszowane. Już się robi przedmiot prawa karnego.
Podajemy inny przykład, w którym przejawia się wpływ norm wszystkich trzech sektorów. Tak więc jedna osoba pożycza pieniądze od drugiej, co jest sporządzone przez odpowiednią umowę. Gdy nadchodzi czas na zwrot środków, dłużnik nie wypełnia swoich zobowiązań. W takim przypadku powstaje pytanie: przyciągnąć go do oszustwa lub zdemontować tę sprawę w ramach prawa cywilnego. Jak pokazuje praktyka, w takich sytuacjach upoważnione organy odmawiają wszczęcia postępowania. Uzasadniają to brakiem corpus delicti, odnoszącym się do cywilnych stosunków prawnych. Możesz rozwiązać problem tylko analizując każdą konkretną sytuację.
Przestępstwo: ogólna koncepcja
Obecne ustawodawstwo wyjaśnia ten termin. Przestępstwo należy rozumieć jako każdy czyn, w wyniku którego nie są egzekwowane żadne normy. Nielegalne działania mają własną klasyfikację. Wyróżnia się zatem przestępstwa dyscyplinarne, administracyjne i cywilne. Ostatnia koncepcja obecnego prawodawstwa nie ma jasnego wyjaśnienia. Przestępstwa cywilne są określone bezpośrednio w standardach branżowych. Termin „delikt” jest używany w języku prawnym. Reprezentuje zaniechanie lub działanie sprzeczne z przepisami Kodeksu cywilnego.
Przestępstwa cywilne są wszelkimi czynami winnymi, które bezpośrednio wyrządzają szkodę mieniu osób lub ich osobistych korzyści niemajątkowych, godności, honoru, reputacji biznesowej i tak dalej. Za przestępstwa dyscyplinarne uważa się na przykład wagarowanie. Jako przestępstwo administracyjne może wystąpić nieprzestrzeganie przepisów ruchu drogowego.
Klasyfikacja
Ustawodawstwo rozróżnia następujące rodzaje przestępstw cywilnych:
- Do negocjacji
- Pozaumowne.
Te pierwsze są bezpośrednio związane z nieprzestrzeganiem warunków umowy między stronami. Pozaumowne przestępstwa cywilne dotyczą niezgodności z niektórymi normami prawnymi. Czynności takie jak niewinna szkoda (art. 454 kodeksu cywilnego), zachowanie obiektywnie losowe lub działanie siły wyższej (art. 96), anulowanie własności (odstępstwo od własności w drodze prawnie dopuszczalnych działań, art. 472) należy odróżnić od czynu niedozwolonego. Krzywdy cywilne to na przykład zawarcie nieważnej transakcji, nieuzasadnione wzbogacenie, nadużycie możliwości, uszkodzenie własności osób lub organizacji oraz inne przypadki określone przez prawo. 
Główne elementy
Składanie przestępstwa cywilnego bez wątpienia obejmuje winę. Jego definicja w pełni pokrywa się z definicją podaną w normach kodeksu karnego. Wina należy rozumieć jako mentalne podejście danej osoby do jej zachowania i jej skutków. Treść prawna w tym przypadku polega na pewnej chęci lub niechęci do powodowania nielegalnych konsekwencji oraz niemożności lub możliwości ich przewidzenia i uniknięcia (uniknięcia). Forma winy wyraża się w zaniedbaniu i umyśle. Oznacza to, że osoba, która popełniła przestępstwo, będzie w pełni odpowiedzialna za to, co zrobił, jeśli jego wina zostanie udowodniona. Cechą charakterystyczną w tej branży jest możliwość przypisywania winy zarówno organizacjom, jak i osobom i innym podmiotom zaangażowanym w odpowiednie relacje. 
Ważna uwaga
W stosunkach prawnych, jak wskazano powyżej, organizacja może uczestniczyć. Nie ma jednak własnej psychiki i nie może wyrazić swojego stosunku do tego, co zrobiła. W tym przypadku pojęcie winy stosuje się do jego pracownika - przedstawiciela organizacji. Oznacza to, że wina przedsiębiorstwa będzie pochodna. Pozycja ta jest zapisana w art. 402 GK. Zgodnie z zasadami działania pracowników dłużnika w celu wykonania jego zobowiązań są rozpoznawane przez działania dłużnika. Ten ostatni jest odpowiedzialny za popełnione działania, które pociągają za sobą niespełnienie lub niewłaściwe spełnienie ustalonych wymagań. 
Konsekwencje
Co pociąga za sobą wykroczenia cywilne? Odpowiedzialność powstaje, jeśli wina zostanie udowodniona. Jednocześnie ma to być, dopóki dana osoba nie obali zarzutu. Innymi słowy, domniemanie winy określa Kodeks cywilny. Z uwagi na fakt, że dana osoba działa jako sprawca szkody, prawo nakłada na nią obowiązek udowodnienia niewinności.
