Ogromna liczba ludzi, porzucając pomysł zaciągnięcia pożyczki w banku, woli pożyczyć pewną kwotę swoim znajomym lub krewnym. Ale jeśli w przypadku instytucji finansowej większość próbuje spłacić jak najszybciej, to w przypadku pożyczki prywatnej sytuacja nie jest taka prosta. Oczywiście wszystko zależy od osoby, ale dość często zdarza się, że dłużnik odmawia spłaty długu. Co robić w tej sytuacji?
Możesz zapisać tutaj odbiór obligacji które zgodnie z kodeksem cywilnym (art. 808) osoby muszą sporządzić jako dowód zawarcia umowy pożyczki. Jak złożyć pozew, próbka takich dokumentów, a także niezbędna baza dowodów, zostaną rozważone dalej, aby każdy mógł zrozumieć, jak postępować, jeśli wpadnie w pułapkę niedbałego kredytobiorcy.
O paragonie
Do każdej firmy należy dokładnie podejść, a jeśli dotyczy to naruszonych praw obywatelskich jednostki, to jeszcze bardziej. Dlatego należy natychmiast zastanowić się, jak prawidłowo wystawić pokwitowanie długu, aby później nie okazało się ono bezużytecznym skrawkiem papieru.
Przede wszystkim powinien to być porządny arkusz, a nie skrawek ze notesu lub, co gorsza, zeszyt. Zgadzam się, który dokument budzi zaufanie, zwłaszcza jeśli chodzi o zobowiązania pożyczkowe, gdy na zewnątrz wygląda bardziej jak list dziecka. Potwierdzenie musi zawierać następujące punkty:
- pełne dane paszportowe obu stron, w tym data, miejsce urodzenia, miejsce zamieszkania i rejestracji oraz, oczywiście, pełne imię i nazwisko;
- data sporządzenia dokumentu;
- data wypełnienia zobowiązania wraz z pełną spłatą długu;
- możliwe późne opłaty za rozliczenie.
Głównym warunkiem, który następnie nie budzi wątpliwości co do autentyczności, jest to, że pożyczkobiorca musi to wszystko zarejestrować własną ręką. Pamiętaj, aby zaznaczyć, że pieniądze w takiej i takiej kwocie zostały przekazane po fakcie.
Pozew
Aby móc wystąpić do sądu, potrzebny jest spór. Obecność tylko pokwitowania, że ktoś jest komuś winien pieniądze, nie potwierdza tego faktu. Nawet jeśli kredytobiorca wskazuje datę zwrotu w dokumencie. Pozew windykacja długów pozew można złożyć tylko na pisemny wniosek przesłany dłużnikowi listem poleconym w sprawie spłaty kredytu. W takim przypadku do wniosku należy dołączyć kopię oryginalnego listu i pokwitowanie dotyczące usług pocztowych jako dowód. Jeżeli w momencie sporządzania umowy pożyczki byli świadkowie podpisujący paragon, to zagra to w ręce pożyczkobiorcy tylko wtedy, gdy mogą stawić się w sądzie i poświadczyć, że byli obecni w momencie sporządzania dokumentu. Pozew o windykację wierzytelności może zawierać informacje o tym, kto był świadkiem jego powstania. Ale tutaj może się pojawić sytuacja, że dana osoba nie chce stawić się w sądzie i będzie miała do tego pełne prawo. Jednak przy prawidłowo wykonanym pokwitowaniu nie będzie to ważne.
Jeżeli kwota pożyczki nie przekracza 50 000, wówczas możesz ubiegać się o przywrócenie praw obywatelskich w sądzie powszechnym w miejscu zamieszkania, w innych przypadkach sprawy są rozpatrywane przez sędziego pokoju przydzielonego do stacji na adres powoda. W takim przypadku musisz znaleźć numer obszaru właściwości miejscowej i podać jego numer w nagłówku roszczenia.
Środki ostrożności
Abyś nie musiał wnosić sprawy do sądu, w dzisiejszych czasach nie warto wierzyć ludziom, bez względu na związek. Życie może złamać nawet najbardziej odpowiedzialnych ludzi. Oczywiście przed sporządzeniem umowy pożyczki upewnij się, że osoba potrzebująca pieniędzy nie jest dłużnikiem. Ten fakt powinien przynajmniej ostrzec.
Przygotowywanie pozwu
Aby sąd mógł wziąć pod uwagę sprawę, pozew o windykację windykacji musi spełniać wszystkie wymagania. Aby to zrobić, musisz nauczyć się sporządzać ten dokument. Przykładowe roszczenie złożone w tym artykule pomoże Ci ustalić, co jest.
Po pierwsze, musisz napisać nagłówek w prawym rogu arkusza. W tym miejscu należy wskazać, w którym sądzie, oświadczenie, które występuje jako powód (imię i nazwisko, adres i osoby kontaktowe do korespondencji) oraz pozwany (nazwa, adres i osoby kontaktowe do korespondencji). Ponadto, koncentrując się na środku arkusza, musisz napisać nazwę „Oświadczenie o windykacji przez odbiór”. Następnie możesz zacząć wyjaśniać sytuację i opisywać, kto, kiedy, na jakie potrzeby i ile pożyczonych pieniędzy, w jakim okresie zobowiązałeś się dać i nie wrócił oraz jak zareagowałeś na pisemną prośbę. W takim przypadku zdecydowanie powinieneś odwoływać się do artykułów przewidujących stosunki cywilnoprawne, a ostatnia część roszczenia powinna zawierać artykuły kodeksów prawnych jako podstawę i petycję.
Na przykład:
„Kierując się art. 807–808, 810 kodeksu cywilnego Federacji Rosyjskiej oraz art. 131, 132 kodeksu postępowania cywilnego Federacji Rosyjskiej,
Pytam:
Aby odzyskać od obywatela taką i taką sumę pieniędzy na moją korzyść ”.
O procesach sądowych
Pozew do sądu musi koniecznie zawierać listę dokumentów do niego dołączonych. Z reguły jest to kopia paszportu powoda i NIP, oryginał i kopia paragonu, czek na usługi pocztowe oraz kopia wniosku o zwrot długu. Pozew musi zawierać tyle kopii, ile jest stron sporu. Na przykład powód, pozwany i sąd - 3 kopie, a każdej paczce musi towarzyszyć zestaw dokumentów. Kopia dla sądu musi zawierać oryginał pokwitowania długu.
Bardzo ważne jest również, aby nie zapomnieć o ustaleniu obowiązkowej kwoty cła państwowego w rejestrze sądowym, bez którego pozew po prostu nie zostanie przyjęty do rozpatrzenia.
Rozwiązywanie sporów
Po złożeniu pozwu, którego próbka została szczegółowo zbadana powyżej, musisz być przygotowany na długi proces. Innymi słowy, natychmiast po podjęciu decyzji na korzyść powoda jest mało prawdopodobne, że będzie on w stanie otrzymać pełną kwotę pieniędzy. Jeżeli pozwany jest właścicielem nieruchomości, sąd może zająć ją, a nawet zobowiązać ją do sprzedaży w celu spłaty zadłużenia wobec pożyczkobiorcy. Jeśli nie jest to możliwe, najprawdopodobniej kwota długu zostanie spłacona z pensji, a to jest o wiele bardziej smutny wynik. W każdym razie spór taki nie może zostać rozwiązany w krótkim czasie, ponieważ po złożeniu pozwu zastanawiają się, czy można go wprowadzić w życie na pięć dni, po czym zostanie podjęta decyzja o wszczęciu postępowania sądowego lub odmowie dalszego przemieszczania się.
