W 1998 roku, kiedy był domyślnie w Rosji, gospodarka kraju doświadczyła jednego z najpoważniejszych kryzysów we współczesnej historii. Miał wiele negatywnych i pozytywnych konsekwencji.
Powód kryzysu
Większość obywateli nie rozumiała przyczyn tego, co się stało, gdy w Rosji doszło do niewykonania zobowiązania. Nawet teraz ekonomiści nadal się o to kłócą. Jednak najbardziej zróżnicowane punkty widzenia zgadzają się co do kilku ważnych czynników.
Po pierwsze, w latach 90. rząd utrzymał sztucznie wysoki kurs rubla w celu ograniczenia inflacji. Środki te były skuteczne dopiero w niedalekiej przyszłości, aw dłuższej perspektywie mogą zaszkodzić gospodarce kraju. I tak się stało.
Po drugie, Duma Państwowa przyjęła zawyżone budżety roczne, które nie spełniały możliwości państwa. W obecnej sytuacji potrzebny był tylko impuls zewnętrzny, aby rozpocząć się „efekt domina”. W przededniu niewykonania zobowiązania w Rosji cena surowców energetycznych (ropy, gazu itp.) Gwałtownie spadła na rynku światowym. Były głównymi obiektami eksportowymi kraju. Dlatego w 1998 r. Wielkość dochodów budżetowych znacznie spadła.
Ponadto wcześniej wystąpił azjatycki kryzys gospodarczy. Ponieważ wszystkie kraje są ze sobą powiązane w gospodarce, bankructwo partnerów zagranicznych tylko wzmogło panikę w Rosji. Latem 1998 roku rząd zdał sobie sprawę, że stracili kontrolę nad sytuacją.
Domyślna deklaracja
Kiedy państwo jest na skraju kryzysu gospodarczego, ma kilka sposobów wyjścia z tej sytuacji. Jednym z nich jest ogłoszenie techniczne domyślne. Ta procedura oznacza, że rząd uznaje własną niezdolność do spłacania długów wobec wierzycieli i wywiązywania się ze swoich zobowiązań społecznych wobec obywateli kraju.
Tak właśnie uczyniło państwo, gdy nie wywiązało się ono z zobowiązań w Rosji w 1998 r. W dniu 17 sierpnia ogłoszono zakończenie wykonywania zobowiązań dłużnych. Ta data została wkrótce nazwana Czarnym poniedziałkiem. Rząd przestał też trzymać rubla w stosunku do dolara. Wcześniej waluta krajowa znajdowała się na tym samym poziomie dzięki ogromnym zastrzykom banku centralnego waluty na rynek. Teraz tej sztucznej paszy nie było, a rubel natychmiast zaczął gwałtowny spadek na aukcji.
Strajk bankowy
Pod koniec lat 90., kiedy doszło do niewypłacalności w Rosji, „czarny czwartek” 1929 r., Związany z początkiem wielkiego kryzysu, często był porównywany z wydarzeniami na giełdach w Moskwie. W ciągu następnych sześciu miesięcy rubel spadł trzykrotnie w stosunku do dolara (z 6 do 21 rubli za dolara).
Wszystko to spowodowało nieodwracalne szkody w zwykłej populacji. Depozyty obywateli amortyzowane na naszych oczach. Ludzie w popłochu zaczęli wszystko kupować, aż ich pieniądze w końcu zamieniły się w papier. To tylko pobudziło inflację. Banki i małe prywatne przedsiębiorstwa we wszystkich sektorach gospodarki zaczęły bankrutować. Cały system pożyczek i depozytów na sześć miesięcy po prostu przestał działać. Zniszczenie populacji spowodowało ogólny spadek poziomu życia.
Niewypłacalność w Rosji w 1998 r. Doprowadziła do utraty zaufania inwestorów zagranicznych. Wcześniej zachodnie pieniądze chętnie płynęły do Moskwy, aby zająć nisze na nowym rynku, który pojawił się po upadku Związku Radzieckiego i porzuceniu planowanej gospodarki.
Straty ekonomiczne
Z powodu dewaluacji rubla ściąganie podatków i produkcja zaczęły spadać. Z tego powodu w 1998 r. Rosyjski produkt krajowy brutto zmniejszył się trzykrotnie.PKB kształtował się na poziomie 150 miliardów dolarów, co w tym czasie odpowiadało gospodarce malutkiej Belgii.
Podjęto szereg prób, aby obliczyć, ile pieniędzy zostało utraconych, gdy doszło do ostatniego niewykonania zobowiązania w Rosji. Moskiewska Unia Bankowa w swoim badaniu podała, że kraj stracił 96 miliardów dolarów. Około połowa tej kwoty pochodziła z sektora bankowego, który został najbardziej dotknięty. Ludność straciła około 20 miliardów dolarów oszczędności i oszczędności.
Dziesiątki organizacji kredytowych zbankrutowały. Gdy w 1998 r. Doszło do niewypłacalności w Rosji, Inkombank, jeden z pięciu największych banków w kraju, upadł. To wydarzenie było szokiem dla wszystkich inwestorów, a nawet państwa. Nieszczęsny los Inkombank z czasem został zdeponowany w pamięci populacji jako jeden z najbardziej żywych symboli tego domyślnego zdarzenia.
Przetasowania rządowe
Fakt, że rząd nie był w stanie zapobiec kryzysowi, oznaczał koniec kariery polityków na stanowiskach ministrów. Ponadto całe kierownictwo banku centralnego Federacji Rosyjskiej zrezygnowało. 11 września jego szef Siergiej Dubinin został zwolniony. Zastąpił go Victor Gerashchenko - osoba, która była jeszcze prezesem zarządu Narodowego Banku ZSRR pod koniec lat 80. - na początku lat 90.
23 sierpnia, tydzień po ogłoszeniu niewypłacalności, premier kraju Siergiej Kirijenko opuścił swoje stanowisko. Po kilku roszadach drugie miejsce w państwie zajął Jewgienij Primakow, który musiał wdrożyć plan stabilizacji, aby zminimalizować szkody spowodowane tym, co się wydarzyło.
Restrukturyzacja gospodarcza
Jeśli spojrzysz wstecz i zobaczysz, który rok był domyślny w Rosji, stanie się jasne, że kraj był w stanie szybko wydostać się z otchłani. Przyczyna kryzysu została ukryta w niewłaściwej polityce gospodarczej rządu w latach 1992-1998. Dlatego nowi ministrowie w stosunkowo krótkim czasie zmienili cały system finansowy kraju. W szczególności urzędnicy odmówili zawyżania waluty krajowej jako miernika inflacji. Od tego czasu wartość rubla na rynku ewoluowała tylko w zależności od sytuacji na aukcji. Państwo przestało interweniować w procesy właściwe kapitalizmowi, który zaowocował.
Wszyscy eksperci zauważyli zależność rosyjskiej gospodarki od eksportu ropy. Dlatego po 1998 r. Kraj zaczął zwiększać produkcję w innych sektorach, co czyniło państwo mniej zależnym od „igły surowcowej”.
Zmiany w polityce podatkowej i podatkowej
Dzięki swobodnemu kształtowaniu się kursu rubla rząd szybko zgromadził fundusz rezerwowy kraju. Pomogło to złagodzić ciosy w przyszłości. Niewypłacalność w Rosji w 1998 r. Zmusiła władze do ponownego rozważenia swojego podejścia do budżetowania. W kolejnych latach projekty zaproponowane przez Dumę Państwową stały się bardziej realistyczne. W szczególności rząd zaczął przyjmować budżet z niewielkim deficytem, oszczędzając w ten sposób pieniądze. Ministerstwo Finansów pozostawiało ogromne zachodnie kredyty w przeszłości, aby „zamknąć dziury” w gospodarce. Zadłużenie wobec funduszy zagranicznych sprawiło, że gospodarka była bardziej niestabilna i podatna na zagrożenia.
Który rok był domyślny w Rosji? W 1998 r. Państwo musiało ponownie rozważyć swoje podejście do opodatkowania obywateli. Rząd postanowił wydać wszystkie dostępne środki, aby spowolnić wzrost cen energii elektrycznej, transportu kolejowego i innych monopoli. Choć w kraju panowała inflacja, wskaźniki te pozostały na tym samym poziomie, co umożliwiło szybkie przezwyciężenie kryzysu, gdy w Rosji rozpoczął się kolejny boom przedsiębiorczy.
Pozytywne efekty
Co ciekawe, kiedy w 1991 r. Doszło do niewypłacalności w Rosji, cały kraj uważał, że najgorsze może się zdarzyć krajowej gospodarce. Następnie kryzys wiązał się z bolesnym przejściem państwa i handlu do zasad rynkowych. Siedem lat później, w 1998 r., Dewaluacja waluty krajowej przeszła nawet w ręce rosyjskich producentów.Ceny towarów krajowych za granicą spadły kilkakrotnie z powodu różnicy stawek, co pozwoliło firmom pozyskać nowych klientów.
Po zniszczeniu głównych graczy na rynku powstało wiele nisz w rosyjskiej gospodarce. Te miejsca nie mogły długo pozostawać puste. Wkrótce zajęli je przedsiębiorczy ludzie, którzy tworzyli nowe firmy. Rozpoczął się rozwój małego biznesu, który zastąpił przestarzałe monopole. Był to naturalny proces ożywienia gospodarczego, który następował po każdym kryzysie. Rok 1998 wiele zrobił dla rosyjskiej gospodarki, aby pozbyć się słabych punktów i zakłóceń.
Ożywienie gospodarcze
Wkrótce państwo po prostu zaczęło uśmiechać się do szczęścia. Na rynku międzynarodowym nastąpił wzrost cen energii. Eksport krajowy stał się bardziej opłacalny. Dwa lata później skarbiec zaczął się uzupełniać strumieniem pieniędzy, co doprowadziło do wzrostu dobrobytu ludności.
W związku z dewaluacją i inflacją w Rosji towary wyprodukowane za granicą stały się bardzo drogie. Ludność zaczęła masowo kupować produkty krajowe, przyczyniając się w ten sposób do rozwoju i wzbogacania się lokalnych firm. Po niewykonaniu zobowiązania przez długi czas oszczędzano im drogich zagranicznych konkurentów.
