Prawo karne ma miejsce tylko wtedy, gdy osoba popełnia czyn społecznie niebezpieczny. Kiedy dochodzi do przestępstw o innym charakterze, nie kryminalnych, jest to zakres praw innych gałęzi prawa. Zatem prawo karne ma zastosowanie w przypadku popełnienia przestępstwa. Ale w praktyce często pojawia się wiele problemów podczas kwalifikacji niektórych społecznie niebezpiecznych działań. Na przykład osoba nie zrealizowała swojego planu.
Powstaje pytanie: „Co zrobić z niekompletnymi przestępstwami?” Ustawodawstwo wielu krajów wyraźnie reguluje wszystkie możliwe rodzaje przestępstw, których nie zaprzestano, a także środki mające zastosowanie do ich podmiotów. W poniższym artykule będziemy opierać się na aktach ustawodawczych Federacji Rosyjskiej w celu dokładniejszego zrozumienia istoty, struktury i rodzajów przestępstw, które nie zostały zakończone.
Przestępczość: koncepcja
U podstaw przestępstwa, niezależnie od tego, czy się skończyło, czy nie, jest przestępstwo. Osoba, która go popełniła, wykazuje niechęć do przestrzegania zasad określonych w normach prawnych. Problem polega na tym, że przestępstwo jest czynem niebezpiecznym społecznie, szkodzi klimatowi prawnemu państwa o wiele poważniej niż naruszenie sfery administracyjnej lub cywilnej. Sankcje karne nakładane są na osobę, która popełniła przestępstwo. Akty niebezpieczne społecznie mają cechy, a mianowicie:
- Akt przestępczy - akt wolicjonalny osoby, który charakteryzuje się działaniem lub bezczynnością. Osoba szkodzi stosunkom społecznym, popełniając przestępstwa, które zmieniają porządek prawny utworzony na podstawie ustawodawstwa. Prawo karne Federacji Rosyjskiej nie potępia myśli o przestępstwie ani oświadczeń. Prawdziwe zagrożenie może wynikać wyłącznie z ludzkich działań.
- Zagrożenie publiczne. Najważniejsze jest to, że osoba szkodzi interesom osobistym, państwowym i społecznym. Po pierwsze, czyny przestępcy szkodzą stosunkom prawnym, które z kolei są chronione przez prawo. Innymi słowy, sprawca niszczy ustalone reguły społeczne.
- Osoba winna popełnienia przestępstwa. Osoba jest zawsze osobiście odpowiedzialna za działania, które wykonała. Wina może objawiać się w umyślnych lub lekkomyślnych działaniach.
- Niesprawiedliwość składa się z dwóch elementów: zakazu określonego szeregu czynów i groźby kary za nie.
Wynika z tego, że każde przestępstwo spełni powyższe wymagania, niezależnie od tego, czy przestępca je dopełnił, czy nie. Różnica między przestępstwami zakończonymi a niedokończonymi zależy od składu i stopnia ich realizacji, co zostanie omówione później.
Pojęcie niedokończonej przestępczości
Przestępstwo zawsze składa się z pewnych etapów, na których każdy wykonuje jeden z elementów strony celu. Zgodnie z art. 29 kodeksu karnego przestępstwo zostaje zakończone, jeżeli zawiera absolutnie wszystkie niezbędne elementy układu. Oznacza to, że został on nie tylko doprowadzony do zamierzonego celu, ale także przyniósł pewne negatywne konsekwencje, które mogą mieć charakter majątkowy lub niemajątkowy. 
Wynika z tego, że niedokończone przestępstwo – jest to czynność dokonana przed wystąpieniem niepożądanych skutków. Kompletność kompozycji można scharakteryzować na etapie, w którym przestępstwo zostało zakończone. Niedokończone przestępstwo będzie miało miejsce, gdy zostanie przerwane na dowolnym etapie aż do jego zakończenia, a negatywne konsekwencje nie wystąpią.
Etapy zbrodni
Wcześniej wskazano, że przestępstwo uważa się za niedokończone, jeżeli zostało zatrzymane na jednym z etapów. Zatem każde przestępstwo określone w specjalnej części Kodeksu karnego Federacji Rosyjskiej może być niedokończone. W tym przypadku nie bierzemy pod uwagę tych, które są uważane za zakończone od czasu popełnienia czynu niebezpiecznego społecznie (nielegalne posiadanie broni). Kwalifikacja niedokończonego przestępstwa odbywa się poprzez określenie etapu realizacji strony obiektywnej. Istnieją tylko trzy główne etapy:
- gotowanie
- próba;
- całkowita zbrodnia.
W tym przypadku nie jesteśmy zainteresowani etapem ukończonej zbrodni, ponieważ napastnik faktycznie wykonał pożądany społecznie niebezpieczny czyn. Aby bardziej szczegółowo zrozumieć, czym jest kompletne i niedokończone przestępstwo, należy rozważyć poszczególne etapy osobno, ponieważ każdy z nich ma swoje szczególne cechy charakterystyczne. Kara może się znacznie różnić w zależności od etapu zatrzymania przestępstwa.
Przygotowanie do przestępstwa
Przygotowanie można uznać za działania osoby mające na celu zapewnienie lub stworzenie sprzyjających warunków do dalszej realizacji planu. Podczas przygotowań osoba zapewnia przyszły akt prowizji, praktycznie realizuje swój plan przestępczy. Charakterystyczną cechą tego etapu jest to, że nie ma rzeczywistych szkód dla niektórych public relations, dlatego nie wszystkie działania podczas przygotowań można uznać za społecznie niebezpieczne.
Etap przygotowawczy może obejmować następujące elementy: poszukiwanie niezbędnych funduszy, spisek w celu popełnienia przestępstwa, produkcję lub zmianę funduszy. Niedokończone przestępstwo nastąpi, jeżeli na etapie przygotowania osoba nie była w stanie zakończyć planowanych działań z przyczyn od niej niezależnych. Jeśli chodzi o skazanie, pojawia się odpowiedzialność karna tylko w przypadku przygotowań do szczególnie poważnych przestępstw.
Elementy do gotowania
Proces przygotowania do przestępstwa można podzielić na kilka rodzajów, które mogą mieć miejsce podczas realizacji tego etapu czynu niebezpiecznego społecznie.
- Poszukaj niezbędnych funduszy - działania mające na celu uzyskanie narzędzia lub środków do przeprowadzenia przestępstwa. Ustawodawca nie jest jednak zainteresowany sposobem pozyskiwania środków (legalnych lub nielegalnych).
- Wytwarzanie lub zmiana środków przejawia się w tych działaniach, gdy osoba istotnie zmienia jakość przedmiotów do dalszego popełnienia przestępstwa lub tworzy nowe środki w sposób legalny lub nielegalny.
- Zmowa w celu popełnienia przestępstwa objawia się w przypadku, gdy dana osoba wyraża zgodę na taki czyn. Rola wspólnika jest zupełnie nieistotna, ponieważ wszyscy, którzy przygotowali się do tego, poniosą tę samą odpowiedzialność karną.
Próba przestępstwa
Niedokończone przestępstwo uznaje się za działania zaprzestane na etapie próby. Zasadniczo próba jest działaniem osoby mającym na celu bezpośrednią realizację obiektywnej strony przestępstwa.
Ponadto akt nie został zakończony z przyczyn, które nie zależą od woli podmiotu.
Próba przestępstwa jest przestępstwem, bez względu na grawitację. Kwalifikacja niedokończonych przestępstw będzie zależeć od rodzaju próby. Każdy gatunek charakteryzuje się stopniem realizacji intencji.
Rodzaje prób
W teorii prawa karnego wyróżnia się dwa rodzaje prób: zakończone i niedokończone. Próba jest uważana za zakończoną, jeśli dana osoba wykonuje wszystkie niezbędne działania, ale wynik przestępstwa nie występuje z przyczyn od niej niezależnych. Z niedokończoną osobą nie wykonuje wszystkich niezbędnych działań z przyczyn, które w żaden sposób nie są od niej zależne.
W przypadku próby zamachu osoba może zostać pociągnięta do odpowiedzialności karnej, ponieważ może to być przestępstwo zakończone i niedokończone. Na przykład osoba nielegalnie przechowuje broń (gotowe przestępstwo) do zabicia osoby. Podczas próby została zatrzymana. W ten sposób osoba może zostać pociągnięta do odpowiedzialności za nielegalne posiadanie, a także za próbę zabójstwa.
Nieudana próba
Niedokończona przestępczość i jej rodzaje - to cała wiedza z zakresu teorii prawa karnego. Do tej pory naukowcy wciąż podkreślają niektóre fakty, które są naprawdę innowacyjne. Niedawny typ próby został niedawno odkryty. Najważniejsze jest to, że przestępca celowo nieprawidłowo określa osobę (przedmiot) swojego przestępstwa. Innymi słowy, występuje błąd polegający na próbie wykonania niewłaściwej osoby. W takim przypadku odpowiedzialność nadal będzie, z wyjątkiem przypadków, gdy sprawca wykorzysta środki, które nie są w stanie wyrządzić żadnej szkody.
Przyznanie kary za niedokończone przestępstwo
Niedokończone przestępstwa stanowią zagrożenie dla public relations niższe niż ukończone. Niemniej jednak takich społecznie niebezpiecznych działań nie można zignorować. Muszą być potępieni przez państwo. Ustawodawca szczegółowo opisał kolejność, na podstawie której ma miejsce wyrok za niedokończone przestępstwo.
Według artykuł 66 Uwzględniono kodeks karny, okoliczności zatrzymania przestępstwa. W celu przygotowania się do przestępstwa kara nie może przekroczyć połowy maksymalnego terminu, a także wysokości kary najsurowszej, przewidzianej w sankcji artykułu Specjalnej części Kodeksu karnego. W przypadku usiłowania popełnienia przestępstwa kara pozbawienia wolności nie może przekraczać trzech czwartych maksymalnego okresu, a także wysokości kary najsurowszej. Ustawodawca reguluje zatem procedurę skazania za niedokończone przestępstwo, uwzględniając jego mniejsze zagrożenie społeczne w porównaniu z przestępstwem zakończonym.
Dobrowolna odmowa dalszego popełnienia przestępstwa
Bardzo często, nawet w środowisku akademickim, niedokończone przestępstwo i dobrowolna odmowa dalszego popełniania go są mylone. W przypadku dobrowolnej odmowy osoba świadomie odrzuca możliwość popełnienia przestępstwa, może doprowadzić plan do końca, ale nie chce tego robić. Podmiot całkowicie odmawia jakiejkolwiek działalności przestępczej, co znacznie odróżnia dobrowolną odmowę od niedokończonego przestępstwa, w którym osoba wykonuje część strony obiektywnej. Pojęcie przestępstwa zakończonego i niedokończonego zawiera dwie charakterystyczne cechy: zamiar i niebezpieczeństwo dla public relations. W przypadku dobrowolnej odmowy osoba odmawia popełnienia przestępstwa i nie zamierza. Po niedokończeniu zostaje zatrzymana lub zatrzymana na inne sposoby, niezależne od jej woli.
Wniosek
Tak więc artykuł podał pojęcie i rodzaje niedokończonych przestępstw. Rozważył także możliwe kary, które mogą zostać na nie nałożone. Niedokończone przestępstwo stanowi poważne zagrożenie dla public relations, dlatego ustawodawca musi stale opracowywać nowe struktury prawne, aby takie działania były tłumione.
