Podczas rozwodu mężczyzny i kobiety z dzieckiem często jednym z najbardziej dotkliwych jest pytanie, z kim dziecko zostanie. Jeśli każdy rodzic nalega, aby wychował go w najlepszy sposób, wówczas argument może przerodzić się w poważny konflikt. Rozwiązując ten problem, w wielu przypadkach ojcowie i matki całkowicie zapominają o interesach dziecka. 
Zawarcie umowy
Miejsce zamieszkania można ustalić za obopólną zgodą rodziców. Zawarcia takiej umowy nie można wymuszać z przyczyn moralnych i etycznych oraz wyłącznie z przyczyn praktycznych. Umowa może zostać zawarta w zwykłej formie - na piśmie. Jednocześnie nie jest konieczne poświadczenie go u notariusza. W drodze porozumienia rodzice faktycznie decydują, z kim będzie dziecko. Zgodnie z ogólną zasadą wybór może być dowolny. Najważniejsze, aby był dobrowolny i wzajemny. Oprócz tego umowa nie powinna być sprzeczna z interesami samego dziecka. Umowa może zawierać warunki dotyczące procedury edukacji, komunikacji i udziału w treści. W praktyce rodzice nie zawsze są w stanie osiągnąć porozumienie i zawrzeć takie porozumienie.
Ważna uwaga
Jak wspomniano powyżej, umowa między rodzicami nie powinna być sprzeczna z interesami małoletniego. Jeśli sytuacja jest kontrowersyjna, jedno z rodziców lub organ opiekuńczy i opiekuńczy może zwrócić się do uprawnionego organu ze skargą. Okolicznościami, na których można je przedstawić, może być brak sporu między jedną ze stron stałej pracy, utrzymanie społecznego stylu życia, obecność odchyleń umysłowych i tak dalej. Często organ opiekuńczy zwraca uwagę na miejsce zamieszkania samego rodzica, z którym ma mieszkać córka lub syn. Jeśli wymagania są spełnione, umowa zostaje anulowana. 
Ustalenie przez sąd miejsca zamieszkania dziecka
Procedura tej procedury jest uregulowana w art. 24 SK. Zgodnie z nim w przypadku rozwodu ustalenie miejsca zamieszkania małoletniego dziecka jest przeprowadzane przez organ uprawniony do rozpatrywania sporów cywilnych. Odbywa się to na podstawie wyżej wspomnianej umowy. Jeżeli okaże się, że umowa jest sprzeczna z interesem dziecka lub rodzica lub jest całkowicie nieobecna, sąd rozstrzygnie tę kwestię niezależnie w ramach prawa.
Sprawa
Zgodnie z art. 65 ust. 3 IC sąd może, na wniosek jednej ze stron, ustalić miejsce zamieszkania małoletniego na okres rozpatrywania sporu. Muszą istnieć poważne powody podjęcia takiej decyzji. Określenie miejsca zamieszkania dziecka przez okres próby możliwe jest, że rodzic, u którego się znajduje, nie ma odpowiednich warunków mieszkaniowych, istnieje zagrożenie dla zdrowia osób pozostających na utrzymaniu i tak dalej. Rozważając wymagania, upoważniony organ musi wziąć pod uwagę szereg okoliczności. Określenie miejsca zamieszkania dziecka powinno przede wszystkim być zgodne z jego zainteresowaniami. Ponadto należy wziąć pod uwagę:
- Moralne i inne cechy samych rodziców.
- Uczucie dziecka wobec krewnych (zarówno matki, jak i ojca oraz braci, sióstr i innych krewnych).
- Relacja istniejąca między rodzicami a potomstwem.
- Możliwość stworzenia warunków dla właściwego rozwoju i edukacji.
- Status rodzinny rodziców w momencie rozprawy.
Władze opiekuńcze
Odgrywają ważną rolę w postępowaniu. Często określenie miejsca zamieszkania dziecka opiera się na jego opiniach i wnioskach. W takich przypadkach władza powiernicza i opiekuńcza pozostaje w bliskim kontakcie z rodziną. W ramach procesu bierze udział w ocenie warunków mieszkaniowych, klimatu w rodzinie, zapewnia sądowi niezbędne obiektywne informacje i często wydaje zalecenia w oparciu o dostępne informacje. W związku z tym eksperci zalecają nawiązanie ścisłego kontaktu z tymi organami. W każdym razie należy jednak pamiętać, że pomimo tak dużego znaczenia opinia władzy opiekuńczej i opiekuńczej nie będzie decydująca w sądzie. Spór można rozwiązać w zupełnie przeciwnym kierunku.
Jak złożyć pozew?
Miejsce zamieszkania dziecka zostanie ustalone przez urząd rejonowy. Odwołanie składa się na piśmie. Ubiegając się o miejsce zamieszkania dziecka, należy również uiścić opłatę państwową. Wymagania są wykonane zgodnie z ogólnymi zasadami. Przede wszystkim wskazana jest nazwa sądu, do którego skierowany jest pozew. Poniżej podano szczegóły powoda, a następnie pozwanego: imię i nazwisko oraz adres. Tekst powinien wskazywać wszystkie okoliczności sprawy. W tym samym czasie musisz zacząć od zawarcia małżeństwa i momentu urodzenia. Resztę faktów przedstawiono kolejno. Należy wskazać, że małżeństwo jest rozwiązane, nie przeprowadza się wspólnego pożycia. Poniżej przedstawiono wymagania i uzasadnienia dla nich. Jako argumenty można wskazać, że druga strona utrudnia komunikację, udział w utrzymaniu dziecka lub, przeciwnie, wymaga pieniędzy, ale nie wydaje ich na nieletniego, ale prowadzi społeczny styl życia. Wszystko to musi być poparte dowodami. W razie potrzeby możesz złożyć wniosek o zaangażowanie świadków lub dołączyć ich pisemne zeznania do sprawy. Na zakończenie wniosku wymienione są dokumenty zebrane i przedstawione w sądzie, numer i podpis.
Case Behavior
Należy pamiętać, że ustalenia miejsca zamieszkania dziecka dokonuje się w dużej mierze na podstawie subiektywnej opinii, która pojawiła się u upoważnionego urzędnika po porozumieniu się z rodzicami. W związku z tym niezwykle ważne jest prawidłowe przedstawienie swoich wymagań i wskazanie własnego stanowiska. Nieobecność na spotkaniach można uznać za brak zainteresowania wynikiem sprawy. Oczywiście, jeśli przyczyna niestawienia się była ważna, należy podać potwierdzenie. Ponadto nie należy ograniczać się do wypowiedzi ustnych. Wskazane jest, aby poprzeć wszystkie argumenty pisemnymi dowodami. Nie muszą być znaczące. Na przykład może to być podziękowanie za zorganizowanie wakacji w przedszkolu. Ale im więcej takich argumentów, tym lepiej.
Prawo i praktyka
Zgodnie z Kodeksem rodzinnym oboje rodzice mają równe prawa do wychowywania dzieci. Formalnie w ten sposób ani ojciec, ani matka nie mają pierwszeństwa. Ale w praktyce sprawy wyglądają trochę inaczej. Ogólnie ogólny obraz przedstawia się następująco:
- Dziecko poniżej 3 roku życia zawsze pozostaje z matką. Wyjątek stanowią przypadki, w których istnieje wyraźne zagrożenie dla zdrowia małoletniego lub jego interesy są naruszane w inny sposób.
- Dziecko w wieku 3–10 lat pozostaje w większości przypadków z matką. Wyjątkiem może być sytuacja, w której bardziej opłacalne i celowe jest przeniesienie go na edukację ojca.
- Dziecko w wieku powyżej 10 lat najczęściej przebywa z matką. Warto zauważyć, że rodzice mają w tym przypadku takie same możliwości. Z reguły jednak sąd przyznaje pierwszeństwo matce, ponieważ zazwyczaj ma ona duży interes w utrzymaniu dziecka.
Rejestracja
Wielu rodziców jest zainteresowanych tym, jak przepisać dziecko. Prawo ustanawia listę dokumentów niezbędnych do złożenia w FMS. Przed zarejestrowaniem dziecka musisz napisać oświadczenie.W przypadku dzieci poniżej 14 roku życia rodzic je pisze i podpisuje. Rejestracja oparta jest na:
- Wnioski w formie nr 6.
- Dokument potwierdzający tożsamość rodzica (paszport).
- Sv-va o narodzinach (lub paszporcie) osoby na utrzymaniu.
Powyższa lista jest uważana za wyczerpującą.
Podsumowując
Należy powiedzieć, że decyzja sądu o ustaleniu miejsca zamieszkania dziecka po rozwodzie nie może być uznana za ostateczną. Okoliczności mogą się dramatycznie zmienić. Może zaistnieć sytuacja, w której wcześniejsze przebywanie z jednym rodzicem było zgodne z interesami dziecka i z czasem zaczęło im to zaprzeczać. Prawo zezwala w tym przypadku na ponowne zgłaszanie roszczeń. Jednak w tym przypadku decyzję można podjąć na korzyść wnioskodawcy tylko wtedy, gdy istnieją uzasadnione powody.
