System emerytalny Rosji: cechy reformy, struktura

Od stycznia 2002 r. Rozpoczęła się reforma systemu zabezpieczenia społecznego. Po licznych dyskusjach wiodących ekspertów w tej dziedzinie, a także przedstawicieli władz, główne projekty ustaw zostały zatwierdzone i przyjęte. Jednym z kluczowych problemów dla państwa jest rezerwa emerytalna obywatele. Od tego zależy stan moralny społeczeństwa. Ponadto system emerytalny odzwierciedla sytuację ekonomiczną obywateli. Zagadnienia jego funkcjonowania wpływają na sytuację finansową organizacji i przedsiębiorstw, sferę budżetową, dochody ludności inwestycja. Zastanówmy się, czym jest dzisiaj system emerytalny Federacji Rosyjskiej.

Znaczenie problemu

Państwowy system emerytalny powstał w celu ochrony obywateli przed kryzysem w gospodarce w niestabilnych okresach. Instytut ten przyciąga dodatkowe fundusze poprzez zasoby dostępne dla przedsiębiorstw i obywateli. Ze względu na regulacje państwowe budowany jest przejrzysty system interakcji między obywatelami, podmiotami kraju i władzami jako całością.

Struktura

System emerytalny Federacji Rosyjskiej obejmuje trzy główne elementy:

1. Część podstawowa. Tworzy go lista płac. 14% kwoty wynagrodzenia jest w pierwszej kolejności w budżecie federalnym. Z tego fundusze są przekazywane do FIU. Kwota ta jest przeznaczona na świadczenia społeczne i podstawową część emerytury. Przy braku środków w FIU deficyt jest kompensowany przez dochody z budżetu federalnego.
2. Część ubezpieczeniowa. Stanowi 11-14% funduszu wynagrodzeń. Środki te trafiają natychmiast do FIU. System ubezpieczenie emerytalne Służy do płatności shareware. Jego wartość zależy od średniego wynagrodzenia w kraju, płatności obywatela w jednostce analityki finansowej i stażu pracy.
3. Część skumulowana. Stanowi 2-6% funduszy listy płac. Kwota ta jest zapisywana na indywidualnym koncie pracownika. Wysokość płatności w przyszłości będzie zależeć od przeniesień pracownika i dochodów z inwestowania w tę część.

Ponadto pracodawca lub pracownik może dobrowolnie wpłacać składki na fundusze niepaństwowe. Będą również później wypłacane fundusze.

Korzyści ze struktury

Trzypoziomowy system emerytalny umożliwia zmianę struktury dystrybucji składek. Dzięki większemu zróżnicowaniu rośnie zainteresowanie ludności, zwłaszcza dochodami wysokimi i średnimi, legalizacją ich wynagrodzeń. Rozpowszechnienie zasady ubezpieczenia przyczynia się do stabilności całego systemu emerytalnego. Do 1 stycznia 2003 r. Akumulacja w PFR wyniosła około 40 miliardów rubli (0,37% PKB). Jednocześnie otrzymano 1,36 miliarda jako zysk z tymczasowego lokowania pieniędzy w papiery wartościowe (rządowe). Zwrot z tych inwestycji wyniósł około 8%. Przy inflacji powyżej 15% w 2002 r. Liczba ta oznacza zmniejszenie rzeczywistej wartości oszczędności emerytalnych.

Nowoczesna scena

Obecnie trwa przejście od struktury dystrybucji do struktury akumulacji i dystrybucji rezerw emerytalnych. Ludność może niezależnie wybrać fundusz, do którego wniesie wkład. Realizacja tego etapu odbywa się poprzez szereg środków:

1. Utworzenie ram regulacyjnych, zgodnie z którymi działa trzypoziomowy system emerytalny.
2. Utworzenie rady publicznej do inwestowania oszczędności.
3. Przeprowadzanie konkursów na wybór specjalnego depozytu i spółek zarządzających.
4. Zawarcie umów między FIU a organizacjami usługowymi w sprawie zarządzania finansowaną częścią.
5. Wysyłając listy do ludności o ilości dostępnych środków na poszczególnych kontach oraz formularze zgłoszeniowe do wyboru firm zarządzających.
6. Podpisanie umów o certyfikację podpisów między kilkoma organizacjami bankowymi a FIU.

Ramy prawne

Przepisy normatywnych aktów prawnych formułują główne przepisy, zgodnie z którymi reformowany jest system emerytalny. Celem przepisów jest utrwalenie kierunku zmian i stworzenie warunków do stworzenia systemu trzypoziomowego. Jego elementy uzupełniają się, tworząc stabilność finansową na starość, w przypadku utraty żywiciela rodziny, w przypadku niepełnosprawności.

Podstawowe zasady

System emerytalny opiera się na:

1. Multistructure.
2. Uniwersalność i gwarancje na poziomie podstawowym.
3. Zróżnicowanie norm i warunków wsparcia.
4. Zróżnicowanie uprawnień najwyższego autorytetu i administracji podmiotów.
5. Przepisy państwowe.
6. Stabilność finansowa.
7. Partnerstwo społeczne.

Główne elementy

Ustawodawstwo ustanawia emerytury:

1. Według wieku
2. Za długość usługi.
3. Przez utratę żywiciela rodziny.
4. Emerytura socjalna.
5. Przez niepełnosprawność

System emerytalny zapewnia obowiązkowe i dodatkowe zabezpieczenia.

Funkcje formacji

Ustalanie podstawowych emerytur opiera się na płacy zapewniającej utrzymanie. Ich wartość jest taka sama dla wszystkich. Płatności te mają na celu zminimalizowanie świadczeń emerytów i rencistów i wyeliminowanie ich ubóstwa. Źródłem finansowania są środki z budżetu federalnego. Oprócz zestawu podstawowego obowiązkowe ubezpieczenie emerytalne. Płatności te są zróżnicowane w zależności od wkładu obywatela w strukturę. Obowiązkowe ubezpieczenie emerytalne przysługuje wszystkim obywatelom, którzy prowadzą działalność zarobkową i otrzymują dochód.