Najważniejszym aspektem rozwoju sektora biznesowego jest jego związek z życiem społeczno-politycznym kraju. Państwo, władze lokalne powinny wspierać ten sektor. Jest to kluczowy czynnik w tworzeniu sprzyjających warunków prowadzenia działalności gospodarczej przez podmioty gospodarcze oraz ustanowienia ich autorytetu w społeczeństwie. 
Znaczenie problemu
Sfera przedsiębiorczości jest postrzegana jako zjawisko różnorodne. Ma wpływ na życie publiczne i państwowe. W związku z tym handel powinien:
- Noś wszystkie oznaki działalności przedsiębiorczej.
- Bądź ekonomicznie zdrowy. W sferze komercyjnej należy zminimalizować liczbę nierentownych lub nierentownych przedsiębiorstw. Osiąga się to poprzez staranne planowanie, prognozowanie, badania rynku i inne czynniki ekonomiczne.
- Pokaż przewagę nad nie przedsiębiorczymi, w tym planowanymi metodami zarządzania.
- Logicznie pasuje do ogólnego systemu interakcji produkcyjnych.
- Aby zapewnić bardziej racjonalne i wydajne wykorzystanie zasobów (materialnych i finansowych), osiągnięcia postępu naukowego i technicznego.
- Pokaż zwiększoną wydajność.
Następnie zastanów się nad definicją i oznakami działalności przedsiębiorczej
Ogólna charakterystyka
Przedsiębiorczość nazywa się działalnością gospodarczą mającą na celu systematyczne osiąganie zysków z produkcji i sprzedaży produktów, świadczenia usług i wykonywania pracy. W tym obszarze powstają specjalne relacje między podmiotami, nawiązuje się relacje non-profit i przeprowadza się regulacje państwowe. Interakcje przedsiębiorcze dzielą się na 2 kategorie:
- Bezpośrednie stosunki handlowe są „horyzontalne”. Są one tworzone między podmiotami gospodarczymi.
- Non-profit - relacja „pionowa”. Powstają między przedsiębiorcami a organami zarządzającymi.
Razem te kategorie tworzą wspólny system. Dokonuje jednego obrotu gospodarczego i prawnego. 
Specyfika
Pozioma relacje (majątkowe) na podstawie prawnej równości stron. Zobowiązania, które ponoszą, a także prawa, które wykonują, zwykle wynikają z umowy między nimi. Relacje wertykalne, jako non-profit, są ściśle związane z przedsiębiorczością. Na przykład interakcje w dziedzinie edukacji dla przedsiębiorstw, licencjonowania itd. Ta druga grupa obejmuje również relacje dotyczące regulacji państwowych, wspierania konkurencji, ograniczania działalności monopolistów, zapewniania kontroli jakości towarów, usług i pracy, cen i tak dalej. W sferze ekonomicznej obie kategorie ściśle ze sobą współdziałają. Określa to współzależność i wzajemne powiązanie wymagań regulacyjnych, aktów regulujących stosunki gospodarcze i zarządzanie nimi.
Skład przedmiotu
Pojęcie i oznaki działalności przedsiębiorczej różnią się od kategorii obecnych w sektorze publicznym non-profit. Jedną z kluczowych różnic jest skład subiektywny. Relacje powstające w sferze komercyjnej reguluje Kodeks cywilny. Ustanawia także koncepcję i oznaki działalności przedsiębiorczej.Jako podmioty Kodeksu cywilnego przydziela Federację Rosyjską i jej regiony, gminy, osoby i organizacje. Kluczową kategorią w rozważanych relacjach jest osoba prowadząca działalność przedsiębiorczą. Nazywa się to podmiotem gospodarczym. Ta koncepcja jest szersza niż termin „przedsiębiorca”. Wyjaśnia to fakt, że na przykład struktura non-profit (na przykład instytucja edukacyjna) może uczestniczyć w obrocie gospodarczym, ale jednocześnie może być strukturą non-profit. 
Oznaki przedsiębiorczej aktywności obywateli i osób prawnych
Istniejące kryteria pozwalają odróżnić tę sferę od jednego wspólnego systemu zarządzania państwem. Wyróżnia się następujące obowiązkowe oznaki działalności przedsiębiorczej:
- Niezależność
- Mieć cel generujący dochód.
- Ryzyko ekonomiczne.
- Systematyczna natura zysku.
- Dostępność rejestracji państwowej.
Jak widać, kompozycja przedmiotowa znaków przedsiębiorczości nie ma zastosowania. Działa jako kluczowy element w powstawaniu relacji w sferze gospodarczej. Te oznaki działalności przedsiębiorczej muszą występować jednocześnie w kompleksie. W przypadku braku co najmniej jednego z nich funkcjonowanie jednostki nie będzie miało podstawy komercyjnej.
Niezależność
Główną oznaką działalności przedsiębiorczej jest zdolność podmiotu według własnego uznania do organizacji produkcji. Operacja może być koordynowana zarówno przez właściciela, jak i osobę zarządzającą nieruchomością. W takim przypadku należy zwrócić uwagę na prawne oznaki działalności przedsiębiorczej. Forma prawna przedmiotu może być inna. Działalność przedsiębiorcza może być prowadzona na przykład na podstawie własności lub zarządzania gospodarczego. W tym drugim przypadku prawny właściciel produkcji, ustanawiający podmiot zarządzający, ogranicza swoje uprawnienia.
Jednak granice możliwości samego właściciela są określone przez prawo. Niezależność w organizacji produkcji uzupełnia swoboda handlowa. Podmiot sam określa metody i sposoby sprzedaży swoich towarów, wybiera kontrahentów. Nawiązywanie kontaktów gospodarczych jest zabezpieczone traktatami. Jednym z kluczowych warunków niezależności handlowej jest swoboda ustalania cen. Ale w praktyce absolutna nieskończoność w tym obszarze nie istnieje. Niezależność wyceny w tym przypadku zakłada, że przedsiębiorca nie ma władzy i nie wskazuje mu, co, jak i ile zrobić. Jednocześnie rynek nakłada na ten temat dość surowe wymagania. W związku z tym możemy mówić tylko o niektórych granicach niezależności. 
Zdolność komercyjna i dochód
Innym głównym znakiem działalności przedsiębiorczej jest jej cel - zysk. Dochód działa jak produkt określonego zasobu ludzkiego - zdolności handlowej. To dość trudna praca. Łączy w sobie przejaw inicjatywy konsolidacji czynników ludzkich i majątkowych związanych z produkcją usług i towarów. Zdolności handlowe przejawiają się w podejmowaniu nadzwyczajnych decyzji dotyczących bezpośredniego zarządzania firmą, organizacji pracy w niej. Ponadto wiążą się z wprowadzeniem innowacyjnych rozwiązań poprzez wydanie nowych rodzajów towarów lub kardynalna zmiana proces technologiczny. Wszystkie te oznaki działalności przedsiębiorczej pozwalają nam uznać ją za pracę profesjonalistów, nastawionych na osiąganie zysków.
Zobowiązania
Podmioty, posiadając pewien stopień niezależności, organizując proces produkcyjny w swoim interesie, biorą odpowiedzialność za wyniki swojej pracy.Jego ramy ustala się zgodnie z formą prawną firmy, którą utworzył. Odpowiedzialność majątkowa przedsiębiorców wyraża się w obowiązku ponoszenia negatywnych konsekwencji, które powstały w związku z naruszeniem wymogów prawnych.
Systematyczny dochód
Jednym z głównych znaków przedsiębiorczości jest regularność zysków. Wskazanie na to zostało wprowadzone do prawodawstwa. Tylko pojedyncze przypadki generowania dochodu nie są uważane za działalność przedsiębiorczą. Systematyczność wyraża się nie tylko w regularności, ale także w czasie trwania zysku. To z kolei odzwierciedla profesjonalizm podmiotu gospodarczego. W ten sposób ustalono w Kodeksie cywilnym, że dla przedsiębiorcy kluczowe znaczenie ma nie tyle zakres jego działalności, co systematyzacja dochodów. 
Ryzyko ekonomiczne
Oznaką działalności przedsiębiorczej jest prawdopodobieństwo wystąpienia niekorzystnych konsekwencji majątkowych, które nie są spowodowane pominięciem tematu. Ryzyko biznesowe towarzyszy firmie przez cały czas. Przyczynia się do kształtowania specjalnego zachowania i sposobu myślenia podmiotów gospodarczych, ich psychologii. Ryzykowny charakter działalności handlowej może nie tylko doprowadzić do bankructwa pojedynczego podmiotu, ale także zaszkodzić interesom majątkowym innych organizacji i obywateli.
Kodeks cywilny ustanawia zwiększoną odpowiedzialność przedsiębiorców za naruszenie ich zobowiązań, jeśli nie mają oni dowodów na to, że pewne zdarzenia są spowodowane działaniem siły wyższej. Należy powiedzieć, że zasada ta jest uważana za ogólną. Umowa lub indywidualne regulacje mogą przewidywać inne warunki. Przedsiębiorcy są odpowiedzialni za ryzyko gospodarcze nie tylko swoją własnością. Straty prawdopodobnie wpłyną na jego status na rynku kapitałowym i rynku pracy - konkurencyjność, ocena psychologiczna, reputacja zawodowa i tak dalej.
Rejestracja stanowa
Oznaką działalności przedsiębiorczej jest fakt rejestracji przedmiotu w organach regulacyjnych. Rejestracja państwowa jest procedurą prawną. Poprzedza natychmiastowe rozpoczęcie działalności firmy. Prowadzenie działalności gospodarczej bez rejestracji państwowej stanowi naruszenie prawa i pociąga za sobą odpowiedzialność. Przedmiotami, jak wspomniano powyżej, mogą być zarówno osoby fizyczne, jak i organizacje. Prawo zawiera listę rodzajów działań, na które przedsiębiorcy są zobowiązani do uzyskania licencji.
Funkcje rejestracji
Jeśli podmiot ma wszystkie oznaki działalności przedsiębiorczej, z wyjątkiem rejestracji państwowej, nie będzie uważany za pełnoprawnego uczestnika stosunków handlowych. Dzisiaj wstępna rejestracja większości przedsiębiorstw odbywa się w sposób deklaratywny. Odmowa rejestracji może zostać podjęta wyłącznie na podstawie formalnej. Organy regulacyjne mogą nie zaakceptować wniosku, jeżeli dokumentacja założycielska podmiotu nie jest zgodna z wymogami prawa. Państwowej rejestracji obywateli, którzy chcą prowadzić działalność gospodarczą bez tworzenia osoby prawnej (PBUL), dokonuje uprawniony organ znajdujący się pod adresem stałego zamieszkania lub czasowego pobytu podmiotu. W celu rejestracji wnioskodawca musi uiścić opłatę państwową. Transfer odbywa się za pośrednictwem bankowości lub innych instytucji finansowych uprawnionych do przyjmowania płatności od ludności do budżetu. Cło państwowe nie podlega zwrotowi. 
Dokumenty
Po opłaceniu opłaty stanowej podmiot otrzymuje paragon. Jest dołączony do wniosku o rejestrację. Dokumenty te zawierają również 3 zdjęcia 3 x 4 cm, paszport (z kopią).Rejestracja może być dokonana w dniu złożenia wniosku lub w ciągu trzech dni (jeśli zostanie wysłana pocztą). W określonym terminie wydaje się lub wysyła dokument rejestracyjny jako przedsiębiorca.
Certyfikat
Zawiera wszystkie podstawowe informacje o przedsiębiorcy. Świadectwo powinno zawierać nazwę wnioskodawcy. Podmioty, które będą z nim prowadzić wspólne działania, nie są wskazane. Certyfikat wydawany jest w 3 egzemplarzach. Wskazuje rodzaje działań, które przeprowadzi podmiot. Mogą być nieograniczoną liczbą. Jednak wszystkie muszą być dozwolone przez prawo. Państwowy certyfikat rejestracyjny działa jako główny dokument potwierdzający obowiązki i prawa przedsiębiorcy. Podmiot jest zobowiązany do przedstawienia go na żądanie pracowników kontroli skarbowej lub innych upoważnionych struktur władzy wykonawczej. Jak wspomniano powyżej, niektóre działania podlegają licencjonowaniu. Ich lista jest ustalona przez odpowiednie prawo federalne. Licencja jest udzielana na każdy rodzaj działalności. Ma moc prawną w całej Federacji Rosyjskiej. 
Rachunkowość podatkowa
Obywatele zarejestrowani jako indywidualni przedsiębiorcy są zobowiązani do terminowego złożenia wniosku do IFTS. Rejestracja odbywa się w miejscu stałego zamieszkania. Rejestracja jako płatnika może być również dokonana pod adresem działalności. Wniosek do IFTS należy złożyć w ciągu dziesięciu dni od daty rejestracji stanowej. Inspekcja podatkowa w ciągu 5 dni sprawdza dokładność i kompletność informacji określonych we wniosku. Jeśli nie ma żadnych naruszeń, IFNS przypisuje NIP podmiotowi. Indywidualni przedsiębiorcy są również zobowiązani do rejestracji w funduszu emerytalnym i MHIF. Podmioty korzystające z siły roboczej pracowników muszą zarejestrować się w FSS w terminie jednego miesiąca od daty zawarcia umowy z pracownikiem.