Środowiskowe stosunki prawne. Tematy i przedmioty prawnych stosunków środowiskowych

Środowiskowe stosunki prawne to stosunki w zakresie poprawy zdrowia, ochrony i poprawy środowiska naturalnego. Mają również na celu eliminację i zapobieganie szkodliwym skutkom działalności człowieka. Jest to szczególnie regulowane przez prawo ochrony środowiska.

Klasyfikacja

Relacje prawne dotyczące środowiska obejmują ich bezpośrednią treść, a także tematy i przedmioty. Na podstawie tej ogólnie przyjętej struktury można wyróżnić różne rodzaje ich klasyfikacji. Takie stosunki prawne można rozróżnić według podmiotów (tj. Uczestników), przedmiotów, poziomu ochrony prawnej itp.

Jedna z najczęstszych klasyfikacji opiera się na rodzajach interakcji ochrony socjalnej.

Obejmuje stosunki prawne dotyczące środowiska istniejące w dziedzinie regulacji państwowych. Ta grupa jest najobszerniejsza i wielowarstwowa. To z kolei dzieli się również na kilka dodatkowych odmian.

• Rachunkowość zasobów naturalnych. Konieczne jest zapewnienie przez państwo monitorowania środowiska, a także utrzymanie różnych katastralnych (gruntów, wód, lasów itp.).
• Ochrona środowiska naturalnego. Obejmuje to stosowanie administracyjnej i sądowej ochrony praw państwa lub obywateli. Najbardziej oczywistym przykładem jest kara za kłusownictwo w formie odzyskiwania wartości nielegalnie złowionych ryb. To samo dotyczy nieautoryzowanych wylesianie, po nałożeniu grzywny współmierny do kosztów prac konserwatorskich.
• Zastosowanie ekologiczne. Ten typ obejmuje system zezwalania na usuwanie obiektów naturalnych (rejestracja praw własności i przedsiębiorczości, transakcje, licencje na użytkowanie lasu i wody itp.).

Te środowiskowe stosunki prawne wymagają, aby jedna ze stron była państwem.

Rodzaje relacji prawnych

Inną szeroką grupę stanowią stosunki prawne związane z prawem do własności w dziedzinie zasobów naturalnych.

• Po pierwsze, zakup i sprzedaż gruntów, a także ich prywatyzacja, przeprowadzone zgodnie z prawem kraju. Obejmuje to również przekazanie przez państwo osobie fizycznej lub prawnej gruntów, na których znajdują się obiekty naturalne (obszary leśne, zbiorniki wodne itp.).
• Wykonywanie przez właściciela jego władzy dotyczące eksploatacji gruntów, a także zasobów na nich zlokalizowanych.
• Wygaśnięcie własności. Może to być związane ze sprzedażą lub zamianą gruntów, a także przymusowym zajęciem, jeśli wykorzystanie zasobów jest nieracjonalne.

Jedna ze stron tych stosunków prawnych musi koniecznie być właścicielem ziemi lub przedmiotów na niej.

Ostatnia grupa dotyczy praw własności gruntów. Mogą być ustalone przez prawo do dziedziczonego posiadania ziemi dożywotniego, stałego lub nieograniczonego użytkowania, a także służebności (ograniczone użytkowanie). W takim przypadku uprawnienia dotyczą wyłącznie właściciela gruntu, a nie użytkowników gruntów lub właścicieli gruntów.

Kolejna klasyfikacja wpływa na treść relacji środowiskowych. To ważne zjawisko. Materialne relacje środowiskowe wpływają na określone obiekty materialne, które podlegają ochronie prawnej w zakresie środowiska. Przypadki proceduralne obejmują działania związane z ochroną środowiska.

I wreszcie ostatnia klasyfikacja. Regulacyjne stosunki prawne w zakresie środowiska naturalnego powstają w wyniku wdrożenia środków ochrony przyrody. Takie środki są konieczne w przypadku nieprzestrzegania ustawowych zasad ochrony środowiska.

Przedmioty prawnych stosunków środowiskowych

Na początek zrozumiemy w kategoriach. Obiektami relacji środowiskowych mogą być naturalne kompleksy i całe środowisko jako całość, a także sama procedura ochrony i działania. Ta koncepcja ma ogromne znaczenie.

Obiekty naturalne mają szereg właściwości, które wpływają na treść i charakter powstających stosunków prawnych dotyczących środowiska. Ich naturalne pochodzenie i relacje ze światem zewnętrznym pozostawiają pewien ślad w odpowiednich przepisach. Na przykład przedmiot stosunków prawnych podczas jego działalności nie może zaszkodzić lotom migracyjnym stad ptaków. Tak więc prawa natury znajdują odzwierciedlenie w prawach prawa.

Istnieją trzy główne typy lub poziomy obiektów naturalnych, które są uważane za obiekty stosunków prawnych dotyczących środowiska.

• Materia o jednorodnych właściwościach: woda, las, ziemia, dzika fauna, podłoże itp. W celu systematycznego regulowania otaczających ich stosunków prawnych stworzono osobne kompleksy: prawo wodne, prawo gruntowe. Każdy z nich ma własne ustawodawstwo, które określa wszystkie kluczowe punkty związane z wykorzystaniem tych zasobów. Są to kody, które są stale aktualizowane, w zależności od wymagań czasu.
• Wiele naturalnych kompleksów obejmuje kilka podobnych naturalnych obiektów, które zostały opisane powyżej. Dlatego stosunki prawne dla każdego z nich mają swoją specyfikę i są przepisywane osobno (na przykład mogą to być obszary medyczne i rekreacyjne lub obszary chronione).
• Całe środowisko naturalne. Wystąpienie środowiskowych stosunków prawnych w tym przypadku jest możliwe, na przykład po ujawnieniu nadmiaru dopuszczalnego poziomu szkodliwych substancji w powietrzu, glebie, które wpływają na całe życie w okolicy. Osoby odpowiedzialne za naruszenia tej skali podlegają prawnemu wpływowi państwa.

Tematy relacji środowiskowych

To jest przeciwieństwo poprzedniego. Przedmiotem stosunków prawnych w zakresie ochrony środowiska są osoby, których uprawnienia lub obowiązki związane z ochroną środowiska są określone w specjalnym prawie. Istnieje znacząca różnica między osobami upoważnionymi i zobowiązanymi. Rozważ przykład. Załóżmy, że związek dotyczy służebności wodnej. Upoważnione osoby mają prawo do pojenia swojego bydła z określonego zbiornika. Ten, kto jest właścicielem tego naturalnego obiektu, staje się osobą zobowiązaną. Musi zapewnić osobie upoważnionej wszystkie niezbędne zasoby, aby mogła ona podlać swoje bydło.

Uprawnienia mogą być ogólne lub specjalne. Te pierwsze są zasadami uniwersalnymi i są przeznaczone dla wszystkich. Na przykład prawo ogólnego zarządzania środowiskiem ma zastosowanie do wszelkich podmiotów stosunków prawnych, a specjalne dotyczy tylko określonego kręgu osób. Może tak być w przypadku rzadkich gatunków zwierząt z północy, których wykorzystanie jest priorytetem dla rdzennej ludności, która jest przyzwyczajona do racjonalnego wykorzystywania lokalnych zasobów naturalnych w swoim życiu.

W takim przypadku nie należy mylić przedmiotów relacji środowiskowych i praw środowiskowych. To są różne historie. W przeciwieństwie do poprzedniego przypadku każda osoba może być osobą prawną, ponieważ ochrona przyrody jest zapisana w Konstytucji Federacji Rosyjskiej jako obowiązek każdego obywatela (art. 58). Na przykład każda osoba prawna lub fizyczna jest zobowiązana nie szkodzić środowisku.

Relacje prawne

Każdy akt prawny zaczyna się od tego.Podstawą pojawienia się relacji środowiskowych jest nie tylko zapisana w prawie norma środowiskowa. Na przykład, aby uzyskać prawa do działki, należy zarejestrować nieruchomość, uzyskać wszystkie niezbędne dokumenty, a dopiero potem możliwe będzie wejście w interakcję. Tak więc osoba, która kupiła ziemię, staje się przedmiotem stosunków prawnych w celu ochrony i ochrony gleby przed erozją i innymi szkodliwymi i niekorzystnymi skutkami działalności gospodarczej. Następnie właściciel może zostać zobowiązany do świadczenia (zapłaty) na rzecz sąsiadów usług związanych z rekultywacją i rekultywacją. Po przywróceniu pokrywy glebowej stosunek prawny zostaje rozwiązany. Podstawą pojawienia się relacji środowiskowych jest w tym przypadku zmiana stanu gleby na lądzie.

Akcja i bezczynność

Zachowania prawne w kategoriach ludzkich można podzielić na bezczynność i działanie. Są to zjawiska przeciwne. Działania mogą być zgodne z prawem i niezgodne z prawem. Na przykład, jeśli dana osoba przeprowadza czynności rekultywacyjne w określony sposób, jest to pierwszy przypadek. Jeśli właściciel gruntu w żaden sposób nie udziela licencji na swoje działania i narusza ustalone zasady, jego działania są niezgodne z prawem. Jest ścigany.

Bezczynność ludzi może być również zgodna z prawem i niezgodna z prawem. Pierwszym przypadkiem jest zachowanie zdegradowanego gruntu i zakończenie jego funkcjonowania na okres niezbędny do odtworzenia. Jeśli gleba ma być użyta i zostanie porzucona bez względu na właściwe zakończenie działania, wówczas taka bezczynność może stać się niezgodna z prawem. Zasady te obejmują koncepcję relacji środowiskowych.

Fakt prawny

Stan środowiska i stosunki prawne stanowią: między stosunkiem prawnym a normą prawną istnieje związek, który jest faktem prawnym tego, co się wydarzyło. Można to wyrazić w zachowaniu ekonomicznym podmiotu lub wydarzeniu o charakterze naturalnym. Jeśli osoba jest zaangażowana nielegalne polowanie jest to fakt zachowania, po którym następuje odpowiedzialność. Stanie się tak po pojawieniu się stosunków prawnych z państwem. Przeciwny przypadek: liczba określonych osobników może z naturalnego powodu przekroczyć lub spaść poniżej dopuszczalnego poziomu w ekosystemie. Jeśli tak się stanie, rozpoczyna się aktywność (i jest to również stosunek prawny) struktur państwa regulacyjnego w celu kontrolowania liczby gatunków.

Rodzaje faktów prawnych

Również dla nich istnieje klasyfikacja. Fakty prawne są podzielone na trzy typy.

1. Fakty prawne - jest to podstawa do powstania relacji środowiskowych. Przykład: obywatel składa wniosek o zezwolenie na legalne zużycie wody. Jeśli wszystko dzieje się w sposób określony przez prawo, państwo wydaje niezbędne pozwolenie.
2. Zmiana faktów - incydenty, które pociągnęły za sobą zmianę istniejących relacji. Przykład: właściciel lasu dzierżawi część obiektu na potrzeby logowania. Następnie zmieniają się rodzaje relacji środowiskowych między właścicielem a państwowymi organami ochrony środowiska. Jeśli po działaniach prawnych podmiotu stanie się konieczna ochrona dowolnego przedmiotu przyrodniczego, może to stanowić przyczynę ograniczenia lub ostatecznego zawieszenia prawa właściciela do korzystania z obiektu.
3. Fakty prawne - z ich powodu może dojść do zerwania stosunków środowiskowych. Najczęściej jest to naruszenie prawa. Przykład: podmiot w swojej działalności ignoruje akty prawne dotyczące procedury korzystania z obiektów naturalnych (na przykład fauny).

Własność ziemi i innych przedmiotów naturalnych

Relacje środowiskowe często wiążą się z prawem do posiadania przedmiotów naturalnych.Podmiot może je posiadać lub trzymać. Własność może być częściowa lub pełna.

Przedmiotem pełnej własności mogą być podmioty administracyjne i komunalne w Rosji. Przykładem może być Republika Federacji Rosyjskiej. W przypadku pełnej własności państwo ma prawo zakazać prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium tych ziem.

Kolejnym prawem związanym z obiektami naturalnymi i ziemią jest prawo użytkowania. Właściciel może rozporządzać zarówno terytorium, jak i obiektami naturalnymi na nim. Organy samorządu lokalnego mogą zarządzać swoją własnością przy pomocy różnych oddzielnych przedsiębiorstw, organizacji i instytucji, a także udostępniać obywatelom te naturalne przedmioty.

Utylizacja i zarządzanie naturą

Ważne jest również prawo do ochrony środowiska. Jest to zestaw zasad rządzących zasadami korzystania z zasobów środowiska.

Prawo do rozporządzania pozwala podmiotowi określić status prawny przedmiotu naturalnego. W szczególności określa kategorię, do której należy obiekt, a także wskazuje cel jego użycia. Ta procedura jest wymagana przy przenoszeniu witryny (na przykład) do własności, użytkowania, wynajmu lub własności określonej organizacji lub obywatela. Jeśli chodzi o kategorie, określają one charakter każdego obiektu. Mogą to być na przykład zasoby naturalne, ziemia, woda itp. Zdefiniowanie kategorii to pierwszy krok do dyspozycji obiektów naturalnych. Drugim krokiem jest ich dostarczenie lub wycofanie.