W tym artykule zbada się, jakie zasady stosują praworządność, etap stosowania praworządności, a także formę jej wdrażania. Punktem wyjścia do wdrożenia norm prawnych jest stanowienie prawa. Przyjmując normatywny akt prawny, ustawodawca musi prześledzić jego zgodność z wcześniej przyjętymi ustawami i Konstytucją. Normy prawne są tworzone w celu uregulowania relacji między podmiotami prawa.
Zastosowanie prawa - definicja pojęcia
Stosowanie norm prawnych to działalność uprawnionych organów, której celem jest przyjmowanie aktów ustawodawczych poprzez wydawanie szczegółowych wymagań.
Ten rodzaj działalności jest konieczny w przypadkach, w których niemożliwe jest pełne wdrożenie praworządności. Takie przypadki można uogólnić na kilka grup:
- gdy obowiązki i prawa nie powstają dla osób prawnych lub osób fizycznych bez zewnętrznej ingerencji władz (na przykład projekt służby wojskowej);
- jeżeli konieczne jest ustalenie braku lub obecności niektórych faktów prawnych lub zarejestrowanie jakichkolwiek działań prawnych (na przykład poświadczenie kopii transakcji);
- gdy spór między podmiotami stosunków prawnych nie może zostać rozstrzygnięty bez interwencji władz (rozwód z podziałem majątku);
- kiedy konieczne jest ustalenie środka i rodzaju odpowiedzialności za sprawcę.
Egzekwowanie prawa jako rodzaj stosunku prawnego
Ponieważ stosowanie praworządności jest stosunkiem między organami rządowymi a ich podmiotami mającym na celu identyfikację stosunków w zakresie egzekwowania prawa, ustawodawca nie ogranicza się do podziału stosunków prawnych przez ich rolę w stanowieniu prawa i służbie. Spośród wszystkich istniejących norm prawnych należy wyróżnić te, które są funkcjonalnie zaprojektowane do bezpośredniej regulacji działalności prawnej. Normy te obejmują gałęzie prawa, które są wdrażane w ramach procesu egzekwowania.
Istnieją również etapy stosowania praworządności i ich cech, które mają pewne szczególne cechy. Relacje z organami ścigania są rozwiązywane, zmieniane i powstają w wyniku pojawienia się faktów prawnych, które z kolei są przedstawiane w formie struktury prawnej charakteryzującej działania władzy publicznej.
Egzekwowanie prawa - charakter prawny
Teoretycy najbardziej interesują relacje w zakresie egzekwowania prawa, a także etapy stosowania praworządności. TGP utożsamia egzekwowanie prawa ze stosunkami proceduralnymi, które obejmują zarówno merytoryczną stronę regulacji, jak i aspekty proceduralne i proceduralne.
Standardy materialne mają na celu uregulowanie relacji między osobami prawnymi a władzami. Przedmiotem regulacji są relacje organizacyjne rozwijające się w procesie władzy rządowej.
Relacje z organami ścigania są zdefiniowane jako szczególny rodzaj public relations, w ramach którego sprawowanie władzy publicznej, a także wdrażanie określonych sytuacji prawnych.
Znaki
Etapy stosowania praworządności mają wiele cech:
- Stosowanie prawa obejmuje działania organów państwowych.
- Mają charakter autorytatywny, ponieważ decyzje podejmowane są poprzez jednostronne wyrażenie woli organu państwowego.
- Organy ścigania przestrzegają wszystkich aktów prawnych, a także Konstytucji.Konieczność przestrzegania zasad proceduralnych w zakresie egzekwowania prawa wynika ze zgodności z wymogami przymusu państwowego, a także z legalności. Wynikiem takich działań jest wydanie szczegółowych wymagań, które określają obowiązki i prawa uczestników relacji prawnych.
- Egzekwowanie prawa opiera się na stanowych normach prawnych.
Stosowanie prawa - etapy
Etap stosowania praworządności jest złożonym, a jednocześnie wieloetapowym działaniem. Istnieją 4 etapy egzekwowania prawa:
- Wyjaśnienie okoliczności sprawy.
- Ustalenie podstawy sprawy.
- Podejmowanie prawnie istotnej decyzji w sprawie.
- Przekazanie decyzji wszystkim zainteresowanym organom publicznym i państwowym oraz ich urzędnikom.
Etap studium przypadku
Ustalenie okoliczności sprawy jest etapem przygotowawczym, w ramach którego odbywa się stosowanie praworządności. Etapy stosowania są wyrażone jako istotne fakty dotyczące zdarzenia, do którego mają zastosowanie przepisy prawne.
Rzeczywiste okoliczności mają znaczenie prawne tylko wtedy, gdy norma prawna wiąże się z wypowiedzeniem lub zmianą stosunku prawnego, charakterem i zakresem sankcji. W praktyce prawnej są one określane jako główne fakty lub okoliczności, które należy udowodnić (na przykład fakt morderstwa).
Pełna wiarygodność i odpowiednia konsolidacja prawna to zasady charakteryzujące stosowanie praworządności. Etapy zastosowania są wyrażone poprzez ustalenie dowodów w sprawie. Dowodem są dane dotyczące okoliczności faktycznych, które obejmują argumenty w sporach, argumenty logiczne.
Źródła informacji o faktycznych okolicznościach sprawy wymagają certyfikacji lub konsolidacji proceduralnej. Na przykład protokół z listą przedmiotów znalezionych podczas przeszukiwania jest obowiązkowo podpisany przez świadków. Prawo ustanawia powszechną dostępność dowodów, ale jeśli są one uzyskane nielegalnie, uznaje się je za nieważne (na przykład nielegalne podsłuchiwanie rozmowy telefonicznej).
Ustanowienie dowodów jest wstępnym etapem, w którym odbywa się stosowanie praworządności. Etapy zastosowania są przedstawione w formie logicznej aktywności badanych, która ma na celu ustalenie dowodów, ich badania i ocenę.
Jeżeli śledztwo w sprawie nie ujawniło od razu wszystkich istotnych z punktu widzenia prawa faktów i zdarzeń mających znaczenie dla przestępstwa, po upływie tego czasu będzie to znacznie trudniejsze. Im więcej okoliczności i faktów zostanie ujawnionych na pierwszym etapie egzekwowania prawa, tym szybciej będą realizowane wszystkie kolejne etapy.
Ustalenie podstawy prawnej sprawy
Podstawą dla sprawy jest drugi etap, w ramach którego odbywa się stosowanie praworządności. Etapy składania wniosków są ustrukturyzowanym działaniem władz, które obejmuje:
- Wybór normy, którą następnie należy zastosować
- Sprawdzanie tekstu aktu normatywnego zawierającego niezbędną normę.
- Weryfikacja jego autentyczności i wzorców działania w przestrzeni, w kręgu osób i czasu.
- Zrozumienie treści i znaczenia normy.
Wyboru praworządności dokonuje się po ustaleniu charakteru danych okoliczności. Etapy procesu stosowania rządów prawa mają przede wszystkim na celu określenie gałęzi prawa regulującej określone stosunki prawne. Następnie ustala się rodzaj relacji, zgodnie z którą wybrana jest pewna norma, zapewniająca określoną sytuację życiową.
Po wybraniu praworządności ustawodawca sprawdza autentyczność tekstu aktu prawnego, który zawiera wskazanie. Potem okazuje się, jakie zmiany wprowadzono w akcie normatywnym.Po tych działaniach obowiązkowa jest „krytyka” normy prawnej, która obejmuje szczegółową i kompleksową kontrolę możliwości zastosowania praworządności w konkretnym przypadku życiowym. Krytyka z kolei dzieli się na „niższy” i „wyższy”.
Dzięki „najwyższej” krytyce sprawdzana jest zgodność z prawem prawa i ustalane są sprzeczności. Sprawdzane jest również, czy jest zawieszony w działaniu, czy krąg jego wpływów rozciąga się na powstałe stosunki prawne. Jeżeli praworządność nie przejawia „najwyższej” krytyki, jej stosowanie jest kwestionowane. Niemożliwe jest zastosowanie normy prawnej przyjętej po rozpoczęciu regulowanych stosunków prawnych.
„Niższa krytyka” odnosi się tylko do tekstu legislacyjnego. Ma on na celu ocenę ustnej prezentacji normy, a także wyeliminowanie błędów (pisanych na maszynie lub drukowanych), które zostały popełnione podczas procesu rekrutacji.
Pierwszy etap stosowania praworządności można krótko opisać jako wstępną kwalifikację prawną, na końcu której należy ustalić krąg okoliczności w sprawie. Ostateczna kwalifikacja jest przeprowadzana przy formułowaniu ostatecznego wniosku dotyczącego norm prawnych, które mieszczą się w konkretnym przypadku życiowym.
Na ostatnim etapie procesu egzekwowania należy wyjaśnić znaczenie i treść aktu ustawodawczego, innymi słowy interpretację praworządności. Ten rodzaj działalności jest wykonywany przez wszystkich uczestników stosunku prawnego, ponieważ praworządność ma charakter abstrakcyjny, chociaż ma zastosowanie do określonego zdarzenia życiowego. Również na tym etapie egzekwowania konieczne jest ustanowienie wszystkich zasad pomocniczych, które następnie pomogą wyjaśnić podstawową zasadę prawa.
Orzeczenie
Ostatnim etapem procesu stosowania rządów prawa jest rozstrzygnięcie sprawy. Po stronie formalnej etap ten wyraża się w formie wnioskowania, w którym fakty podlegają normie prawnej. W tej sytuacji sąd lub inny organ egzekucyjny, z uwagi na swoje uprawnienia, stosuje ogólne zasady do panujących okoliczności życiowych.
Wynikiem rozstrzygnięcia sprawy jest nakaz lub nakaz, który jest przedstawiany w formie dokumentu (akt, zdanie, decyzja, wniosek). Cesarskie polecenie państwa ma podwójną funkcję:
- Znaczenie prawne polega na stwierdzeniu lub potwierdzeniu istnienia pewnych faktów w sprawie, a także ich legalności.
- Po podjęciu decyzji właściwe organy potrzebują dodatkowych działań w celu wykonania orzeczenia sądu, na które nałożono karę.
- Decyzja w sprawie zajmuje podrzędne stanowisko w stosunku do innych aktów stanowienia prawa, a także opiera się na przepisach prawa wydanych w celu indywidualnego wpływu.
- Władze przyjmują dokumenty mające znaczenie prawne, które są specyficzne dla tego etapu stosowania praworządności (przykłady: główny akt zabezpieczający decyzję w sprawie oraz akt pomocniczy - podjęte w celu ustalenia okoliczności faktycznych podczas procesu).
Decyzja w sprawie jest uważana za jeden z najważniejszych aktów z dwóch powodów:
- decydenci są odpowiedzialni za swoje działania wobec obywateli i państwa;
- decyzja odgrywa decydującą rolę w losie podmiotów, których dotyczy akt normatywny.
Podjęcie właściwej decyzji zapewnia:
- wzmocnienie prawa i porządku w ogóle;
- wspieranie autorytetu państwa w społeczeństwie;
- budowanie szacunku dla prawa;
- ochrona praw człowieka.
W praktyce wszystkie etapy stosowania prawa pozostają ze sobą w nierozerwalnej jedności, a często wyrażają się również poprzez identyczne działania. W ćwiczyć etapy postępowania są przedstawione w postępowaniu cywilnym i karnym.
W sferze przestępczej takie etapy egzekwowania są przedstawiane jako:
- Proces
- Wstępne dochodzenie.
- Wykonanie wyroku.
W pracy urzędniczej wyróżnia się następujące etapy:
- Szkolenie sądowe.
- Rozwiązywanie sporów
- Wykonanie decyzji.
Jednak pomimo podziału etapów egzekwowania prawa według branży, wszystkie mają jeden cel - ustalenie okoliczności sprawy i podjęcie prawnie ważnej decyzji.
Podanie decyzji do wiadomości wszystkich zainteresowanych organów publicznych i państwowych, a także urzędników
Właściwy organ jest nie tylko zaangażowany w podejmowanie wiarygodnej decyzji w sprawie, ale także przekazuje informacje o jej przyjęciu zainteresowanym stronom. Takie działania są przeprowadzane zarówno po podjęciu decyzji, jak i po upływie określonego czasu.
Podjęta decyzja określa los podmiotów zaangażowanych w sprawę, wpływa na rzeczywiste okoliczności sprawy, określa obowiązki i prawa osób biorących udział w postępowaniu oraz określa sankcje wobec przestępców.
Na tym etapie kończy się proces egzekwowania, po którym następuje wykonanie orzeczenia.
Wniosek
Stosowanie prawa jest specjalnym działaniem właściwych organów, którego celem jest wdrażanie norm prawnych poprzez wydawanie indywidualnych wymagań.
Główne etapy stosowania praworządności odbywają się w czterech etapach:
- Określenie podstawy prawnej dla sprawy.
- Ustalenie okoliczności sprawy.
- Podejmowanie decyzji
- Podanie podjętej decyzji do wiadomości wszystkich zainteresowanych obywateli, organów państwowych, a także urzędników.
Wszystkie cztery etapy łączy jedna szczególna cecha, która wyraża się w prawnej ocenie całości okoliczności sprawy poprzez przypisanie określonej sprawy do niezbędnej normy prawnej.
Egzekwowanie prawa jest wymagane w celu spełnienia podstawowych wymogów legalności, celowości, uczciwości i solidności.
