Executive moc, koncepcja a znaki, które zostaną rozważone później, pojawiły się wraz z pojawieniem się państwowości. Jednak już w prymitywnym systemie komunalnym widoczne są jego cechy. Przejawiał się jako siła przywódcy i asystentów nad resztą. Jego podstawą była odwaga i siła. Następnie zastanawiamy się, jaka jest dziś gałąź wykonawcza: koncepcja, cechy, treść tego zjawiska. 
Informacje ogólne
Znaki i funkcje władzy wykonawczej są w pełni zamanifestowane w państwie. Tutaj polega na podatkach, siłach zbrojnych, aparacie urzędników. Wcześniej na najwyższym poziomie był skoncentrowany w rękach monarchów. Następnie działała jako jedyna władza państwowa, która jednocześnie administrowała wymiarem sprawiedliwości i stanowienia prawa. Rozwój państwa przyczynia się do gwałtownego wzrostu liczby i wielkości zarządzanych terytoriów, wzmocnienia podziału pracy i innych czynników w tworzeniu społeczeństwa obywatelskiego. Władzę państwa sprawują dziś ministrowie, gubernatorzy i inne osoby administracyjne. Wszyscy wdrażają ważne decyzje dotyczące społeczeństwa.
Główne cele
Znaki władza wykonawcza Federacji Rosyjskiej całkiem wyraźnie przejawiało się w zadaniach, które ją napotykają. Głównymi celami tego instytutu są:
- Zapewnienie bezpieczeństwa państwa, społeczeństwa i obywateli.
- Tworzenie warunków, które przyczyniają się do dobrobytu społecznego i postępu gospodarczego.
- Pomoc w wykonywaniu przez obywateli i przedsiębiorstwa ich wolności i praw; rozwój życia politycznego, duchowego, kulturalnego i społeczno-gospodarczego.
Aparat administracji państwowej niezależnie zapewnia bezpieczeństwo w kraju, chroni słabych i tworzy system opieki nad obywatelami. Tworzy warunki sprzyjające działaniu mechanizmów samoregulacji we wszystkich obszarach życia społecznego.
Znak aktywności organów wykonawczych
Rozważana kategoria władzy państwowej działa jako instrument ochrony i zachowania interesów zarówno całego społeczeństwa, a w szczególności jego poszczególnych obywateli. Społeczeństwo, tworząc strukturę administracyjną, płaci za jego treść, spełnia swoje wymagania. Jednocześnie firma spodziewa się, że działanie systemu będzie skuteczne, to znaczy wyznaczone dla niego cele zostaną zrealizowane przy najniższych kosztach i optymalnym czasie.
Aby stać się skutecznym narzędziem, aparat administracyjny musi mądrze wykonywać swoje działania, wykorzystując przyznane mu uprawnienia i dostępne zasoby w sposób racjonalny. Oprócz tego, wykonując swoje zadania, jest zobowiązany do przestrzegania praworządności. Główną zasadą działalności administracyjnej jest właśnie celowość w ramach praworządności. Im bardziej spójny, tym bardziej będzie aktywny.
Kategorie relacji
Zakres zarządzania aparatem państwowym wykracza daleko poza. Na jej podstawie powstają pewne grupy istotnych relacji władzy wykonawczej i:
- Obywatel i społeczeństwo.
- Różnorodne i liczne stowarzyszenia. W tym przypadku mówimy o partiach politycznych, organizacjach publicznych i innych podmiotach, w tym obywatelach, którzy chcą uczestniczyć w życiu politycznym i społecznym, komunikują się z kolegami z zawodu, opracowują różne inicjatywy i nie tylko. To z kolei stanowi jeden z warunków rozwoju kraju jako całości.
- Podmioty zaangażowane w sferę społeczną, ekonomiczną, egzekwowanie prawa, politykę zagraniczną. Wszystkie te obszary są w taki czy inny sposób zaprojektowane i wyrażone w planie organizacyjnym.Istnieją więc organy własności państwowej, przedsiębiorstwa i instytucje, kultura, nauka, edukacja, opieka zdrowotna i tak dalej. W innych obszarach utworzono departamenty i ministerstwa spraw wewnętrznych, obrony, bezpieczeństwa, zagranicznych stosunków gospodarczych i innych.
- Instytucje, przedsiębiorstwa i inne organizacje, które nie mają tych statusów. Aparat państwowy współdziała także z kolektywami pracy tych organizacji.
Organy wykonawcze: koncepcja, znaki
Aparat administracji państwowej ma specyficzne cechy. Główne cechy branży wykonawczej odzwierciedlają istotę i treść tej instytucji. Dzięki nim struktura ta różni się znacznie od innych gałęzi. Pierwszą ważną cechą branży wykonawczej jest jej wtórny charakter. Jest na podrzędnej pozycji i zależy od wyższej struktury.
Drugą główną cechą jest organizacyjny charakter systemu. Taka struktura pomaga ustanowić złożoną sieć interakcji społecznych w sferze społecznej, kulturalnej, gospodarczej, administracyjnej i politycznej, a także w zakresie egzekwowania prawa i dziedzin kreatywnych. Władza wykonawcza koncentruje się na prawdziwej pracy polegającej na wdrażaniu praw i przepisów kierownictwa wyższego szczebla. System przekłada zadania polityczne na zadania organizacyjne. 
Struktura administracyjna powinna łączyć wysiłki, energię obywateli, być w stanie przywrócić i utrzymać porządek zarówno w normalnych, jak i ekstremalnych warunkach. Jednocześnie prawo działa wyłącznie jako abstrakcyjna norma, za pomocą której nakreślany jest behawioralny model ludzi. Aby wdrożyć akt prawny, konieczne jest kontrolowanie, koordynowanie i organizowanie działań państwowych. Są one wykonywane przez aparat administracyjny, związany z relacjami z rzeczywistymi zjawiskami życiowymi i wypełniający zadania celowej stałej kontroli zachowań ludzi, a poprzez to - procesów społecznych i własności.
Wszechstronność
Takie oznaki władzy wykonawczej, jak systematyczna i ciągła organizacja, charakteryzują instytucję jako strukturę, która przenika wszystkie sfery życia. Aparat administracyjny organizuje bezpośrednią ochronę kraju, ochronę bezpieczeństwa publicznego i państwowego. Te oznaki władzy wykonawczej przejawiają się także w zarządzaniu instytucjami i przedsiębiorstwami, w zarządzaniu spółkami niepaństwowymi (kontrola, podatki, licencje, rejestracja). Wpływ na zachowanie obywateli w tym przypadku wynika z norm. Uniwersalność i ciągłość jako oznaki władzy wykonawczej odnotowuje się w istniejących metodach wywierania wpływu na ludzi. Dotyczy to w szczególności nie tylko postawienia przed sądem i stłumienia, ale także takich środków, jak zachęta, perswazja, rejestracja, umowa i inne.
Zasoby
Różne środki są skoncentrowane w rękach władzy wykonawczej. W szczególności są to zasoby gospodarcze, prawne, informacyjne, techniczne, organizacyjne i ideologiczne. Koncentruje rzeczywistą moc państwa. Tylko ona w rzeczywistości może przyznać niektórym podmiotom prawa, przydzielić im zasoby. Co więcej, mając takie możliwości, aparat państwowy nie wykorzystuje ich bezpośrednio: nie wytwarza produktów, nie uczy, nie leczy. Znaki federalnych organów wykonawczych przejawiają się w innej działalności. Aparat państwowy zarządza zachowaniem ludzi, zasobów naturalnych i innych w celu organizowania produkcji, zdrowia, edukacji, rozwoju kulturalnego, gospodarczego i innego. 
Władza administracyjna to instytucja wykonawczo-administracyjna.W trakcie wykonywania swoich uprawnień na polecenie wyższego autorytetu wydaje ogromną liczbę aktów normatywnych - zarządzeń dotyczących kar, odwołania, akceptacji, separacji, zachęty i innych.
Skład aparatu administracyjnego
Oprócz tego znakami gałęzi wykonawczej są rozgałęziona i rozbudowana struktura. Bezpośrednio administrowane przez aparat administracji państwowej to:
- Policja
- Siły zbrojne
- Agencje bezpieczeństwa państwa.
- Wymuszone wyspecjalizowane agencje.
Znaki federalnych organów wykonawczych, przejawiające się w zdolności do stosowania środków organizacyjnych, fizycznych i innych środków przymusu, nie są już charakterystyczne dla żadnej sfery publicznej. Aparat administracyjny używa ich niezależnie w ramach legalności. Poleganie na sile, przymus, dostępność prawnych i faktycznych możliwości przymusu administracyjnego, pozasądowego są najważniejszymi oznakami władzy wykonawczej.
Strukturalna jedność
Powyższe znaki gałęzi wykonawczej - przymus, uniwersalność, charakter organizacyjny - determinują jego formę. Jest on przedstawiony w postaci dużej, pojedynczej, hierarchicznie zbudowanej struktury stanu. Wiadomo, że ani władza sądownicza, ani ustawodawcza rządu nie ma hierarchii, podporządkowania elementów niższych elementom wyższym. Do wdrożenia bezpośredniej codziennej organizacji różnych public relations, a także faktycznego wprowadzenia przymusu, potrzebna jest duża liczba pracowników. 
Liczba pracowników zaangażowanych w aparat państwowy jest wielokrotnie większa niż we wszystkich innych organach państwowych. Realizacja zadań wymaga przyciągnięcia profesjonalistów i usprawnienia ich pracy. Urzędnik jest główną postacią w administracji. Jak pokazuje światowe doświadczenie, aparat zarządzania zawsze stara się poszerzać swoją strefę wpływów, zwiększać autorytet i liczbę pracowników. Niekontrolowana w tym przypadku może prowadzić do arbitralności administracyjnej, korupcji i biurokratyzacji społeczeństwa. Pod tym względem w procesie konsekwentnego wdrażania zasady rozdziału władzy w praktyce profesjonalny hierarchiczny, organizujący, uniwersalny system zyskuje takie cechy, jak odpowiedzialność i legalność.
Zgodność z wymogami prawnymi
Władza wykonawcza pełni funkcję drugorzędną wobec władzy ustawodawczej. Określają strukturę administracyjną, autorytet. Przepis ten ma zastosowanie nawet w przypadkach, gdy urzędnicy wybierani są w głosowaniu powszechnym (gubernator, prezydent i inni). Organy ustawodawcze określają, opisują i opracowują akty wydawane przez urzędników. Działalność administracyjna nie może być sprzeczna z normami, ponieważ jest to ich realizacja. W stanie prawa struktura publiczna jest podporządkowana nie innemu oddziałowi, ale prawu. Pod tym względem organ wykonawczy jest uważany za regulamin.
Odpowiedzialność
Jego tomy i formy podlegają znaczącym zmianom w zakresie praworządności. Dziś odpowiedzialność charakteryzuje się jakościowo nowym charakterem. W przeszłości nadzór sprawował monarcha i urzędnicy upoważnieni przez prokuratorów i innych przedstawicieli. Była to kontrola nad podwładnymi, którzy przybyli z góry. Z reguły nadzór sprawowali wyżsi urzędnicy niższych urzędników. Zgodnie z reżimem prawnym władza wykonawcza nie jest podporządkowana innym oddziałom. Jednak może być kontrolowany przez wszystkie istniejące agencje rządowe. Należą do nich na przykład sądy, parlament, a także organy, które nie są powiązane z żadnym z istniejących oddziałów rządu: prokuratura, rzecznicy praw człowieka, izba księgowa i tak dalej. Prezydent ma ogromne uprawnienia kontrolne w Rosji.Zajmuje szczególną pozycję w krajowym systemie rozdziału władzy.
Zadania aparatu administracyjnego
Państwową władzę wykonawczą można scharakteryzować jako zespół profesjonalnych pracowników i system upoważnionych organów. Zarówno ci, jak i inni realizują określone zadania. Zarówno system organów, jak i agregat pracowników są zaangażowani w działania wykonawcze i administracyjne. Jego treść polega na codziennej, bezpośredniej i ciągłej organizacji realizacji zadań państwa wewnętrznego i zewnętrznego.
Obiektywnie nie ma wątpliwości co do potrzeby zarządzania administracyjnego. Zgodnie z obowiązującymi aktami ustawodawczymi regulującymi podział pracy cała struktura podzielona jest na prostsze, specjalne rodzaje działalności organizacyjnej. Nazywa się je zwykle funkcjami władzy wykonawczej (administracyjnej). W literaturze prawnej definicja ta ujawnia się w dwóch aspektach. W pierwszym przypadku funkcje są powiązane z obiektami administracyjnymi. W drugim sensie działają one jako jedna z ogólnych metod organizowania wpływu na systemy podrzędne.
Klasyfikacja zadań według przedmiotów wpływu
W tej kategorii wyróżniono następujące funkcje:
- Zapewnienie obrony.
- Wykonaj kontrwywiad i wywiad.
- Zapewnienie porządku w społeczeństwie.
- Zachowanie granicy państwowej.
- Zarządzanie branżą.
- Zarządzanie transportem.
- Zarządzanie rolne.
- Opłaty podatkowe.
- Działania antymonopolowe.
- Promocja małych firm.
- Organizacja edukacji, opieki zdrowotnej, ochrony socjalnej, badań i nie tylko.
Ponadto ta kategoria powinna obejmować zadania zapewniające relacje z innymi krajami, stowarzyszeniami międzynarodowymi.
Różnorodne zadania jako metody organizacji oddziaływania
Funkcje te są uważane za typowe typowe techniki relacji informacyjnych między podmiotami i obiektami zarządzania społecznego. Ogólnie uważa się je za stosunkowo niezależne, stabilne, wyspecjalizowane rodzaje działań administracyjnych. Typowe zadania obejmują:
- Regulacja normatywna.
- Planowanie
- Prognozowanie
- Praca HR.
- Przewodnik metodyczny.
- Kontrola
- Księgowość i inne.