Władza wykonawcza Federacji Rosyjskiej realizowana jest za pośrednictwem specjalnych instytucji. Mają one określone uprawnienia prawne. Zastanówmy się, co stanowi gałąź wykonawczą w Federacji Rosyjskiej. 
Funkcja
Władza wykonawcza w Federacji Rosyjskiej jest przedstawiona w formie względnie niezależnego kierunku. Jednocześnie zawarte w nim instytucje ściśle współpracują z instytucjami ustawodawczymi i sądowymi. Jego funkcje wyrażone są w praktycznym wdrażaniu ustawodawstwa w całym kraju. Do ich realizacji organy wykonawcze władzom Federacji Rosyjskiej przysługują odpowiednie uprawnienia. Przejawiają się one w zdolności i zdolności wywierania pewnego wpływu na zachowanie badanych, podporządkowania ich prawu. Uprawnienia instytucji są wykonywane w odniesieniu do różnych (indywidualnych i grupowych) elementów społeczeństwa. Federalny organ wykonawczy Federacji Rosyjskiej działa jako integralny element wewnętrznego mechanizmu politycznego. Zawsze działa razem z instytucjami sądowymi i ustawodawczymi. W obszarach, w których nie ma władzy państwowej, system wykonawczy w jego konstytucyjnym znaczeniu również nie działa. W szczególności nie dotyczy to indywidualnych przedsiębiorstw handlowych i budżetowych, instytucji.
Ważna uwaga
Organ wykonawczy nie może być uważany za rodzaj działalności państwa. Wynika to z faktu, że ten ostatni działa jedynie jako forma jego praktycznej realizacji. Wynika z tego, że władza wykonawcza i działalność wykonawcza również nie są identycznymi pojęciami. Pierwszy jest niezbędnym wyrazem drugiego. Władza odzwierciedla funkcjonalną orientację działalności wykonawczej, pewność kompetencji. Oznacza to, że pierwsza działa jako podstawowa kategoria. W związku z tym nie można utożsamiać władzy wykonawczej Federacji Rosyjskiej z administracją państwową. Ten ostatni charakteryzuje się właśnie jako formę jego realizacji. 
Specyfika
Władza wykonawcza wyraża się w pewnym rodzaju działalności państwa. U ich podstaw leży egzekwowanie prawa. Ta jakość zasadniczo wyróżnia gałąź wykonawczą i działa jako jej bezpośredni cel. Egzekwowanie jest pozytywne. Wyraża się to w bezpośrednim wdrożeniu wymogów prawa. Jest to konieczne do organizacji skutecznego, stabilnego działania wszystkich obiektów i bytów pod wpływem władzy.
Funkcje instytucjonalne
Władza wykonawcza Federacji Rosyjskiej, jak wskazano powyżej, jest wdrażana poprzez pracę niektórych instytucji. Jest to obowiązkowy wymóg konstytucyjny. Oddział wykonawczy Federacji Rosyjskiej obejmuje tylko niektóre instytucje. Nie mogą to być instytucje sądowe ani ustawodawcze. System zyskuje swoje dynamiczne cechy poprzez pracę organów, które z kolei są określane jako podmioty wykonawcze. W tym miejscu należy powiedzieć o potrzebie rozdzielenia pojęć. Organ wykonawczy Federacji Rosyjskiej, mając subiektywny wyraz, nie może być uważany za kompleks instytucji mających pełnić funkcje organów ścigania. Wyraża się to tylko w ich praktycznej pracy.
Strefy wpływów
Oddział wykonawczy Federacji Rosyjskiej charakteryzuje się tym, że jej poddani mają do dyspozycji najważniejsze elementy:
- Najważniejsze narzędzia komunikacji.
- Finanse
- Armia i inne jednostki wojskowe.
- Policja
- Usługi bezpieczeństwa zewnętrznego i wewnętrznego.
- Instytucje karne i tak dalej.
Różnice w stosunku do rządu
Przepisy państwowe i władza wykonawcza charakteryzują się jedną podstawą. Jednocześnie należy pamiętać, że działalność wykonawcza i zarządcza (zarządzanie) w większym stopniu działa jako kategoria organizacyjna i prawna, a prace nad wdrażaniem władzy wykonawczej mają charakter polityczny i prawny. Administracja publiczna jest pojęciem szerszym. Branża wykonawcza jest do pewnego stopnia systemem wywodzącym się z niej.
Ma on na celu określenie charakteru i zakresu uprawnień wykonywanych w ramach zarządzania. Jednocześnie przepisy państwowe działają jako rodzaj działań mających na celu praktyczne wdrożenie i wdrożenie władzy wykonawczej. Ta ostatnia jest istotą pracy zarządczej. Branża wykonawcza wyraża głównie orientację funkcjonalną. Oznacza to, że wszystkie jego podmioty są również łącznikami rządu. Jednocześnie nie wszystkie elementy mogą być takie w sensie konstytucyjnym. Na przykład administracja organizacji państwowej lub koncernu nie może działać jako takie powiązanie.
Dualizm
Uprawnienia do zarządzania systemem wykonawczym są podzielone między dwa organy. Jednym z nich jest prezydent. Drugą instytucją jest Najwyższy Organ Wykonawczy Federacji Rosyjskiej. Ta sytuacja prawna została wyraźnie odzwierciedlona w dekrecie prezydenckim. Dokument określa władze wykonawcze Federacji Rosyjskiej podległe tym instytucjom. Prezydent ma dość szerokie uprawnienia. Pod względem organizacyjnym Najwyższy Organ Wykonawczy Federacji Rosyjskiej, jako instytucja wykonawcza, nie jest mu podporządkowany. 
Określenie przedmiotów odniesienia
W państwie federalnym, jakim jest Federacja Rosyjska, niezwykle ważne jest umocnienie zasady jedności władzy państwowej. Na różnych poziomach, które nie są od siebie podporządkowane, zapewnione jest jednolite podejście do wdrażania krajowej polityki kraju. Rozdzielenie stref wpływów między kluczowymi instytucjami wiąże się z wytyczeniem przedmiotów odniesienia. Zasada ta jest obecna we wszystkich obszarach polityki państwa. Władze wykonawcze Federacji Rosyjskiej mogą rozwiązywać problemy na różnych poziomach. Niektóre z nich dotyczą wyłącznej jurysdykcji Rosji, podczas gdy inne odnoszą się wyłącznie do uprawnień jej poddanych (regionów). Istnieją również problemy, które są rozwiązywane wspólnie. Dla każdej kategorii zasada jedności podejść jest zdefiniowana inaczej. Jeśli chodzi o kwestie wyłącznego zarządzania podmiotami, ich decyzje są podejmowane przez organy regionalne niezależnie, bez udziału instytucji federalnych.
Zainstalowane schematy separacji
W ramach wyłącznej jurysdykcji Rosji tylko federalne organy wykonawcze Federacji Rosyjskiej mogą przyjmować akty normatywne. Ich wdrażanie jest realizowane przez wszystkie instytucje na wszystkich poziomach. W szczególności mówimy o samych organach federalnych oraz regionalnych i lokalnych. Tak więc w odniesieniu do podmiotów podlegających jurysdykcji Rosji powstaje schemat pionowy. W kwestiach wspólnie rozwiązywanych instytucje nie są faktycznie i formalnie podporządkowane. Każdy z nich na swoim poziomie przyjmuje i wdraża akty normatywne. Istnieją trzy systemy rozdziału uprawnień w dziedzinie wspólnego zarządzania:
1. Zarządzanie jest prowadzone przez dwa podległe organy wykonawcze regionu i Federacji Rosyjskiej. To rozróżnienie można przedstawić w następujący sposób:
- przepisy ogólne - szczegółowe zarządzanie;
- bezpośredni podział uprawnień wynikających z poziomów władzy w federalnym akcie ustawodawczym.
2. Zarządzanie jest prowadzone przez instytut regionalny, któremu przekazano odpowiednie zdolności.
3. Uprawnienia są wykonywane przez podział terytorialny federalnego organu wykonawczego, który jest mu przekazywany przez podmiot. Obecnie taki schemat nie jest wdrażany w praktyce.
System władz wykonawczych Federacji Rosyjskiej
Obejmuje:
- Ministerstwa
- Agencje federalne.
- Service.
Jurysdykcję określa się w zależności od kierunku działalności tych instytucji. Na przykład Ministerstwo Obrony, Ministerstwo Spraw Zagranicznych, Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i raport FSB przedstawiają się prezydentowi. Instytut, który podlega Ministerstwu Finansów, Ministerstwu Rozwoju Regionalnego, Ministerstwu Transportu itp., Jest rządem Federacji Rosyjskiej. Władzę wykonawczą na poziomie przedmiotów można przedstawić w formie ogólnej:
- Gubernator regionu, prezydent republiki itp.
- Najwyższy organ wykonawczy.
- Centralne instytuty specjalnych kompetencji.
- Instytucje terytorialne.
Funkcje organizacji
Istnieją dwa rodzaje konstrukcji konstrukcji:
- Liniowy Obejmuje odpowiedzialność głowy ciała za całą jego pracę. Administracja wywiera wpływ zarządczy na wszystkich podwładnych. W takim przypadku szef ma prawo do wszczęcia postępowania dyscyplinarnego sprawców niektórych naruszeń. Dzięki tej strukturze istnieje spójne podporządkowanie pracowników od niższego do wyższego szczebla.
- Funkcjonalne. W takim modelu organizacyjnym menedżer jest mianowany kierownikiem liniowym. Kandydatura jest uzgadniana z funkcjonalnym urzędnikiem. Na przykład szef jednostki policji drogowej jest mianowany przez szefa jednostki terytorialnej. Jego kandydaturę należy jednak uzgodnić z szefem regionalnej policji drogowej.
Podziały
Istnieją następujące typy jednostek strukturalnych:
1. Przywództwo. Obejmuje bezpośrednich przełożonych i ich zastępców. Każda z nich jest stosunkowo niezależną jednostką. Zastępcy dzielą się na:
- pierwsi w pełni korzystają z uprawnień wodzów w przypadku ich nieobecności;
- proste;
- rozwiązywanie określonego zakresu problemów.
2. Działy:
- operacyjne, rozwiązujące bieżące problemy związane z działalnością organu;
- funkcjonalny, za który odpowiedzialne są osobne zadania, które nie są bezpośrednio związane z celami instytutu (na przykład rachunkowość);
- terytorialny;
- pomocnicze i materiałowe oraz techniczne.
Kompetencje
System władz wykonawczych Federacji Rosyjskiej ma pewne zdolności prawne do przeprowadzania określonych prawnie istotnych działań lub podejmowania decyzji pociągających za sobą konsekwencje wiążące dla stron trzecich. Moce są klasyfikowane w zależności od ich celu funkcjonalnego:
- Prowadzenie Obejmują one zarządzanie pracą, określenie celów, dostępność zdolności do wydawania wiążących zamówień.
- Regulacyjne. Dotyczą one zarówno przyjęcia rozporządzeń ustanawiających odpowiednie zasady, jak i zapewnienia ich wdrożenia w toku bieżących prac.
- Nadzór Uprawnienia te mogą być wykonywane zarówno pod względem organizacyjnym, jak i podległym pod względem funkcjonalnym.
- Koordynacja Uprawnienia te są wykonywane, jeżeli organ wykonujący nie jest podporządkowany kontrolowanym instytucjom. Na przykład takie prace są wykonywane przez komisje międzywydziałowe.
W zależności od metody konsolidacji uprawnienia mogą być:
- Ogólnego przeznaczenia. W takim przypadku istnieje przybliżona definicja zakresu uprawnień.
- Brązowy Takie funkcje są specjalnie ustawione na listach otwartych lub zamkniętych. Pierwsza metoda jest używana podczas mocowania uprawnienia rządowe na przykład. Zamknięte listy stwarzają szereg możliwości dla instytucji o szczególnych kompetencjach.
- Delegowany.
- Na podstawie umowy.
W zależności od kolejności realizacji są:
- Powiązane uprawnienia. Sugerują możliwość podjęcia tylko jednej konkretnej decyzji w obecności konkretnego faktu prawnego.
- Uprawnienia wykonywane za zgodą przełożonego / organu. Takie sytuacje mają na przykład miejsce, gdy pracownik może przedłużyć okres lub poprosić o dokumentację po konsultacji ze swoim przełożonym.
- Wspólne uprawnienia. Można je wdrożyć w drodze porozumienia między organami. Na przykład umowa może obejmować weryfikację z udziałem usługi.
- Uprawnienia dyskrecjonalne. Są one wdrażane według uznania w przypadkach, w których urzędnik ma możliwość oceny całości faktów i podjęcia właściwej decyzji.
W zależności od uprawnionych uprawnień określa się krąg zagadnień związanych z postępowaniem konkretnej instytucji (jurysdykcji).