Polityka makroekonomiczna oznacza osiągnięcie szeregu kluczowych celów, które mają kluczowe znaczenie dla stabilności. Mówimy o zwiększeniu poziomu zatrudnienia, obniżeniu inflacji i wzrostu gospodarczego. Równowaga zagregowanego popytu i zagregowanej podaży ma również duże znaczenie w ramach stabilizacji gospodarki państwowej.
Co rozumie się przez zagregowane zapotrzebowanie
Jeśli chodzi o zagregowany popyt, odnosi się to do rzeczywistej wielkości produktu krajowego, który zarówno przedsiębiorstwa, jak i rządy są skłonne kupić, bez względu na poziom cen.
Można powiedzieć inaczej: zagregowany popyt to suma wszystkich wydatków na usługi i dobra wytworzone w gospodarce. Dzięki temu wskaźnikowi związek między ogólnym poziomem cen w gospodarce a wielkością zagregowanej produkcji, na którą odzwierciedla się popyt podmiotów gospodarczych.
Zagregowana funkcja popytu odzwierciedla zależność jej wielkości od grupy czynników wpływających na nią (na przykład cen).
Jeśli nie będzie inflacji, a także ograniczeń po stronie produkcji, wzrost zagregowanego popytu zacznie stymulować wzrost zatrudnienia i produkcji. Jednocześnie poziom cen ma niewielki wpływ.
Jeśli poziom zagregowanego popytu wzrośnie w gospodarce bliskiej pełnego zatrudnienia, wówczas ceny, a nie produkcja, ulegną bardziej wyraźnemu wzrostowi. Wynika to z faktu, że w momencie wzrostu zaangażowane będą praktycznie wszystkie dostępne moce produkcyjne.
Zagregowana struktura popytu
Jeśli spróbujesz uporządkować zagregowane zapotrzebowanie, możesz rozróżnić kilka jego składników:
- popyt na dobra inwestycyjne;
- popyt na usługi i towary amatorskie;
- popyt na towary i usługi ze strony agencji rządowych;
- popyt od obcokrajowców na eksport.
Istnieją elementy zagregowanego popytu, które można określić jako stabilne, ponieważ ich zmiany są raczej powolne (jaskrawym przykładem są wydatki konsumenckie). Ale są elementy dynamiczne. Ta kategoria może obejmować na przykład wydatki związane z inwestycjami. Zmiany w tej grupie komponentów mają wystarczający potencjał, aby powodować wahania aktywności gospodarczej.
Wartość zagregowanego popytu
Zmiana zagregowanego popytu jest wyświetlana za pomocą krzywej AD, która pokazuje, jak zmienia się całkowity poziom wszystkich wydatków w gospodarce pod wpływem rosnących cen.
Aby zrozumieć, dlaczego związek między ogólnym poziomem cen a całkowitym poziomem wszystkich wydatków może być odwrotny lub ujemny, konieczne jest określenie kluczowych czynników wpływających na krzywą popytu (AD): C (popyt konsumpcyjny), I (inwestycja), X (eksport netto) i G (zapotrzebowanie państwa). Analiza wpływu zmian cen na te składniki dostarczy odpowiedzi na pytanie o zależność.
Zatem AD = C + I + G + e, gdzie C jest popytem na dobra konsumpcyjne ludności, I jest popytem różnych przedsiębiorstw na inwestycje, G jest zamówieniami rządowymi, są to również zamówienia, e jest popytem na towary z zagranicy kupujący. Zagregowany popyt jest równy sumie wpływu tych wskaźników.
Aby lepiej zrozumieć obraz, musisz zrozumieć ten temat za pomocą następujących terminów:
Zużycie
Kiedy ceny zaczynają rosnąć, naturalną konsekwencją takiego procesu jest spadek siły nabywczej. Skutkiem takich zmian będzie spadek aktywności konsumentów, która nie będzie już kupować produktów o takim samym wolumenie jak wcześniej, po bardziej przystępnych cenach.
Inwestycja
Równowaga zagregowanego popytu zależy również od stóp procentowych, których wzrost jest konsekwencją wzrostu cen. Kiedy kredyty stają się droższe, wiele firm jest znacznie mniej aktywnych w stosunku do nowych inwestycji. Innymi słowy, rosnące ceny, wpływające na dostępność pożyczek, powodują znaczny spadek rzeczywistej wielkości inwestycji.
Zamówienia publiczne na usługi i towary
Wartość zamówień publicznych również spadnie z powodu rosnących cen. Ponadto stanie się tak, o ile pozycje wydatków budżetu państwa są ustalane w kategoriach pieniężnych.
Eksport netto
Zmiana zagregowanego popytu wynika również ze spadku eksportu netto. Wynika to z faktu, że wraz ze wzrostem cen wzrasta import produktów z innych krajów, czego nieuniknionym skutkiem jest ograniczenie eksportu.
Oczywiście wielkość zagregowanego popytu zależy od całkowitego wpływu tych czynników, który wpływa na zagregowane wydatki konsumentów.
Kategoria czynników pozacenowych obejmuje czynniki wpływające na wartość całkowitych wydatków (podane powyżej). A ponieważ ich wpływ jest bardziej niż namacalny, należy na nie zwrócić szczególną uwagę.
Powody, dla których nastąpiła zmiana w całkowitych wydatkach konsumentów
- Poziom dochodów bieżących. Konsekwencją rosnących dochodów jest wzrost konsumpcji, co z kolei prowadzi do wzrostu zagregowanego popytu.
- Poziom dobrego samopoczucia. W zależności od tego, jak wysoka jest wartość bogactwa (jest to poziom dobrobytu), wskaźnik wydatków konsumpcyjnych zmienia się, prowadząc do wzrostu poziomu zagregowanego popytu.
- Oczekiwania Rozważając zagregowany popyt i jego czynniki, należy wziąć pod uwagę dwa rodzaje oczekiwań wpływających na wydatki konsumentów. Mówimy o oczekiwaniach dotyczących zmiany cen (konsumenci dokonują znacznych zakupów, obawiając się znacznego wzrostu cen) i zmianach dochodów w przyszłości (licząc na gwarantowany wzrost dochodów, konsumenci zwiększają poziom wydatków w teraźniejszości). Wszystkie te czynniki prowadzą do wzrostu zagregowanego popytu.
- Oprocentowanie kredytów konsumpcyjnych. Im tańsze są oprocentowanie pożyczek, które zwykli ludzie biorą na zakup drogich towarów przeznaczonych do długotrwałego użytkowania, tym niższy poziom wydatków konsumenckich.
- Podatki Wraz ze wzrostem podatków następuje spadek dochodów, a co za tym idzie konsumpcji. Zagregowane zapotrzebowanie nieuchronnie spada.
- Transfery Konsekwencją wzrostu transferów jest wzrost dochodów, a co za tym idzie poziom konsumpcji.
Na poziom całkowitych wydatków konsumentów wpływa również liczba samych konsumentów.
Wpływ na wydatki inwestycyjne
Kontynuując badanie zagregowanego popytu i jego czynników, należy zwrócić uwagę na przyczyny zmiany poziomu wydatków poniesionych na cele inwestycyjne:
- Rozwój technologiczny. Gdy proces produkcji jest zoptymalizowany dzięki zastosowaniu nowych technologii, następuje wzrost kosztów inwestycji i wzrost zagregowanego popytu.
- Liczba spółek akcyjnych. W przypadku, gdy firmy mają kapitał, który pozwala im maksymalizować zyski, nie pójdą w kierunku inwestycji. W związku z tym popyt inwestycyjny będzie tym wyższy, im niższa wartość kapitału firm.
- Nadmierna zdolność produkcyjna. Gdy zasoby produkcyjne są zbędne, popyt inwestycyjny firm zmniejsza się.Wynika to z faktu, że w warunkach niepełnego wykorzystania sprzętu, który jest już dostępny, pozyskiwanie nowych funduszy na podwyższenie kapitału jest bezcelowe.
- Podatki Zagregowany popyt zależy od działalności inwestorów. Jednak wraz ze wzrostem podatków zmniejsza się zwrot z inwestycji, co prowadzi do obniżenia poziomu finansowania firm, aw konsekwencji do zmniejszenia łącznego popytu.
- Oczekiwania Kluczowym czynnikiem wpływającym na oczekiwania inwestorów jest oczekiwany zwrot z inwestycji. Wskaźnik ten można również zdefiniować jako krańcową efektywność kapitału. Jeśli oczekiwania inwestora są optymistyczne, to oczywiście zwiększy on udział w finansowaniu różnych projektów. Wraz ze wzrostem inwestycji rośnie także zagregowany popyt. W przypadku spadku wskaźników ekonomicznych inwestorzy obniżą koszty inwestycji.
- Kwota dochodu. W celu zakupu dóbr inwestycyjnych, umożliwiających zwiększenie produkcji, wiele firm wykorzystuje pewną część własnych dochodów. Odpowiednio, im wyższy poziom dochodów firm, tym bardziej zauważalny będzie wzrost kosztów inwestycji.
- Oprocentowanie Ten czynnik ma bezpośredni wpływ na całkowite koszty inwestycji. Najważniejsze jest to, że inwestorzy zaciągają mniej pożyczek na różne projekty o wysokim oprocentowaniu. W związku z tym wraz ze spadkiem kosztów inwestycji zmniejsza się również poziom zagregowanego popytu.
- Transfery W przypadku przedsiębiorstw transfery są udzielane w formie preferencyjnej ulgi podatkowej, subwencji i dotacji. Ich wystarczająca dostępność ma stymulujący wpływ na popyt inwestycyjny.
Wpływ na eksport netto
Eksport netto ma znaczący wpływ na zagregowany popyt. Ponadto czynnik ten zależy również od wielu warunków:
- Kurs wymiany waluty krajowej. Gdy kurs krajowej jednostki monetarnej rośnie, eksport netto spada, co prowadzi do spadku poziomu zagregowanego popytu.
- Wartość dochodu narodowego brutto i produktu w innych krajach. W tym przypadku wzrost NP i PKB w sektorze zagranicznym powoduje wzrost poziomu popytu na usługi i dobra tego państwa, aw konsekwencji dalszy wzrost eksportu. Dzięki tym wskaźnikom wzrośnie łączny popyt.
- Wartość PKB i NP na terytorium tego państwa. Po wzroście tych wskaźników w kraju następuje wzrost aktywności podmiotów gospodarczych, co wyraża się wzrostem popytu na usługi i towary w sektorze zagranicznym. W tej sytuacji import wzrośnie, a zagregowany popyt spadnie.
Jeśli chodzi o czynniki wpływające na wielkość zakupów usług i towarów przez rząd, główny wpływ na ten wskaźnik wywierają organy ustawodawcze, które tworzą budżet państwa na następny rok budżetowy. Jednocześnie wzrost zamówień publicznych stymuluje wzrost zagregowanego popytu.
Jak widać, równowaga makroekonomiczna wynika z wpływu wielu czynników. Przy właściwej polityce państwa i właściwej regulacji procesów zagregowanej podaży i popytu możliwy jest stabilny wzrost gospodarczy.
Łączna oferta
Pod tą definicją rozumie się faktyczną wielkość produktu krajowego, którego produkcja jest możliwa przy określonym poziomie cen.
Wzrost cen zachęca firmę do wprowadzania większych wolumenów produkcji. Jeśli poziom cen spadnie, produkcja również spadnie. Innymi słowy, produkcja krajowa jest bezpośrednio zależna od poziomów cen. Podobny wzorzec jest definiowany przez wielu ekonomistów jako prawo podaży, którego istotą jest to, że spadek cen powoduje spadek podaży, a wzrost prowadzi do jej wzrostu.
Ale jeśli ocenimy tę zasadę w długim okresie, możemy stwierdzić, że wzrost cen nie będzie już w stanie stymulować wzrostu produkcji.
Zagregowane czynniki podaży
Rozumiejąc, jakie czynniki zagregowanego popytu i zagregowanej podaży wpływają na te wskaźniki, warto zwrócić uwagę na składniki cenowe.
Pod tym czynnikiem cenowym nie musisz rozumieć nic poza własnymi cenami towarów. Ważne jest, aby podkreślić czynniki pozacenowe zagregowanej podaży:
1. Zmień efektywność zarządzania zasobami.
2. Zmiana cen zasobów:
- dostępność zasobów własnych państwa;
- dominacja na rynku lub monopol;
- koszt importowanych zasobów.
3. Zmiany w niektórych przepisach prawnych:
- subsydia i podatki dla producentów;
- wykorzystanie przez stan zmian w ustawodawstwie w procesie regulacji metod ekonomicznych i administracyjnych.
Bilans zagregowanego popytu i zagregowanej podaży
Równowaga makroekonomiczna zależy od poziomu ceny równowagi i wielkości produkcji. Jednocześnie wzrost całkowitego popytu może mieć następujący wpływ na zagregowaną podaż:
- ceny rosną wraz z wielkością produkcji, która się nie zmienia;
- wzrost rzeczywistej produkcji i wzrost cen (częściowy);
- wzrost realnej produkcji przy niezmienionym poziomie cen.
Jeśli zmiana zagregowanego popytu zmierza w kierunku malejącej wartości, możliwe są następujące konsekwencje:
- gdy ceny spadną, faktyczna wielkość produkcji pozostanie przy pełnym zatrudnieniu;
- możliwe obniżenie faktycznej produkcji i cen;
- produkcja spada, a ceny pozostają bez zmian.
Model zagregowanego popytu i zagregowanej podaży obejmuje również taki czynnik wpływu, jak efekt zapadkowy. Termin ten charakteryzuje brak elastyczności cen surowców i towarów w krótkim okresie w warunkach nowoczesnej gospodarki. W rezultacie cena nie wykazuje tendencji spadkowej.
Po ustaleniu, że efekt zapadkowy wynika z braku elastyczności cen w krótkim okresie, konieczne jest określenie przyczyn, dla których ceny tracą tendencję spadkową:
- większość firm o znaczącej pozycji monopolistycznej jest w stanie skutecznie blokować obniżki cen w czasie, gdy spada popyt;
- brak elastyczności w kształtowaniu płac, który stanowi 75% kosztów przedsiębiorstwa, ma znaczący wpływ na koszty produkcji;
- zgodnie z warunkami umów długoterminowych ceny niektórych rodzajów zasobów nie mogą ulec zmianie.
Badając takie wskaźniki makroekonomiczne, jak zagregowany popyt i zagregowana podaż, warto zwrócić uwagę na następujący fakt: jeśli zagregowana podaż wzrośnie, wówczas gospodarka przejdzie do nowego punktu równowagi. I w tym momencie wzrost rzeczywistego wolumenu emisji i spadek ogólnego poziomu cen nastąpi jednocześnie. Tak więc spadek poziomu zagregowanej podaży doprowadzi do spadku realnego produktu krajowego netto i wzrostu cen.
Rozumiejąc takie pojęcia, jak zagregowany popyt i zagregowana podaż, ważne jest, aby zrozumieć, że zapewnienie stabilności równowagi długoterminowej jest obowiązkiem państwa. Aby osiągnąć ten cel, rząd powinien zmienić obecną inflację na w pełni oczekiwaną. W tym celu można zastosować powiązania tempa wzrostu podaży pieniądza ze stopami wzrostu dochodu narodowego. Dzięki wdrożeniu takiej polityki pieniężnej, skoncentrowanej na stabilizacji i długoterminowych trendach, możliwe staje się utrzymanie optymalnych stóp wzrostu gospodarczego.
Kolejnym kluczowym zadaniem państwa jest połączenie poziomu maksymalnego zatrudnienia z poziomem równowagi.
Ekspansja finansowa
Pod pewnymi warunkami państwo może polegać na politykach, których celem jest zwiększenie zagregowanego popytu.Ta strategia nazywa się ekspansją finansową. Zwiększając podaż pieniądza, Bank Centralny jest w stanie wyeliminować spowolnienie gospodarcze. Jednak takie działania będą miały konsekwencje: ceny zostaną ustalone, ale na znacznie wyższym poziomie.
Jeśli ceny wzrosną, inflacja popytu stanie się nieunikniona. Ten sam wynik będzie wynikiem zwiększonych wydatków państwa. Niemniej jednak polityka ekspansji finansowej ma jedną cechę, która zasługuje na uwagę. Jest to właściwość zwana efektem mnożnikowym. Termin ten należy rozumieć jako całkowity wzrost dochodu narodowego, przekraczający w rezultacie wydatki rządowe. Ponadto przekroczenie wzrostu dochodu narodowego doprowadzi do wzrostu zatrudnienia i przyspieszenia wzrostu produkcji.
Keynesowski model równowagi
W celu ustalenia poziomu równowagi krajowej produkcji, zatrudnienia i dochodów model keynesowski wykorzystuje dwie ściśle ze sobą powiązane metody. Mówimy o metodzie „konfiskat i zastrzyków” oraz metodzie porównywania wielkości produkcji i jej całkowitych kosztów.
Biorąc pod uwagę model zagregowanego popytu i zagregowanej podaży, warto zwrócić uwagę na wspomniane narzędzia do określania poziomu produkcji. Lepiej zacząć od pierwszej metody: wydatki to wielkość produkcji.
Aby go z powodzeniem przeanalizować, zastosowano pewne uproszczenia:
- gospodarka jest zamknięta;
- w gospodarce nie ma interwencji rządu;
- zyski zatrzymane nie są brane pod uwagę;
- poziom cen jest stabilny.
Jeśli wykonasz obliczenia w takich warunkach, całkowity koszt będzie równy wspólnemu mianownikowi całkowitych wydatków inwestycyjnych i konsumpcyjnych.
Aby określić wielkość produkcji krajowej, konieczne jest dodanie funkcji inwestycyjnej do tego modelu. W rezultacie możemy stwierdzić, że na każdym możliwym poziomie (poniżej równowagi) gospodarkę będą charakteryzować koszty przekraczające wielkość produkcji przedsiębiorców.
Takie procesy mogą mieć stymulujący wpływ na przedsiębiorców, zmuszając ich do zwiększenia produkcji do poziomu równowagi.
Zagregowany popyt i zagregowana podaż:
