Sponsoring osoby fizycznej lub instytucji budżetowej

Sponsoring jest dość powszechnym rodzajem działalności w Rosji. Modele biznesowe wielu firm bez wątpienia obejmują działania związane z udzielaniem pomocy finansowej niektórym organizacjom budżetowym, organizacjom non-profit, organizacjom sportowym i osobom fizycznym.

Rodzajem działalności wystarczająco bliskim sponsorowaniu jest działalność charytatywna. Zaangażowana jest w to także wiele rosyjskich organizacji. Według szeregu kryteriów różne rodzaje działalności związane z udzielaniem przez firmy wsparcia finansowego i innego rodzaju wsparcia materialnego w odniesieniu do struktur budżetowych i osób fizycznych są określane jako działalność przedsiębiorcza. W niektórych przypadkach jako organizacja charytatywna. Istnieją interpretacje o charakterze mieszanym.

Jakimi znakami określa się różnicę między działaniami tego typu? Jakie kryteria są ważne z punktu widzenia opodatkowania? Dlaczego sponsoring jest korzystny dla wielu ludzi biznesu? Jakie zasady stosuje Federalna Służba Podatkowa przy obliczaniu opłat od sponsorów i beneficjentów?

Kto jest sponsorem?

Termin „sponsor” jest dość powszechny. W zależności od kontekstu jego interpretacja może się różnić w zależności od przypadku. Spróbujmy ustalić znaczenie słowa „sponsor”, kontaktując się ze źródłami prawa. Czy mają jakąkolwiek definicję tego terminu? Jest i całkiem proste. Jest on zawarty w ustawie federalnej „O reklamie”. Zgodnie z tym prawem sponsoring jest działaniem, które wymaga pewnej reakcji sponsorowanego obiektu na zapewnienie wsparcia finansowego i innego rodzaju wsparcia.

Osoba, która pomaga z pieniędzmi poprzez sponsoring, zwykle liczy na późniejszy zwrot z inwestycji.

Z reguły głównym mechanizmem stosowanym w takich przypadkach jest reklama.

Załóżmy na przykład, że sponsorowanie jest zapewnione szkole.

Okazuje się, że pracownicy tej instytucji edukacyjnej są zobowiązani do publikowania danych na ten temat, którzy pomagali w dostępnych kanałach medialnych, broszurach mówić o nim na imprezach publicznych.

Temat sponsorowania

Jaką pomoc z punktu widzenia rosyjskiego ustawodawstwa można uznać za sponsoring? Paragraf 9 art. 3 ustawy federalnej „O reklamie” stanowi, że może to być fundusze przeznaczone na organizację wydarzenia o charakterze sportowym, kulturalnym lub w innych dziedzinach, tworzenia produktu do emisji w telewizji, radiu lub jakimkolwiek innym temacie kreatywności.

Różnice między sponsorowaniem a zwykłą reklamą

Jak powiedzieliśmy powyżej, sponsoring obejmuje kolejną odpowiedź sponsorowanego podmiotu w postaci ułatwienia umieszczania informacji o tym, kto pomagał w mediach i innych kanałach. Takie działania są zgodnie z prawem klasyfikowane jako „reklama sponsorska”. Jednak zgodnie z wieloma regulaminami różni się od tradycyjnego, jako takiego, handlowego.

Po pierwsze, zgodnie z jednym z listów FAS, reklamy nie można uznać za sponsoring, jeżeli obejmuje ona publikację informacji o marce, znaku towarowym bez odniesienia do finansowanego wydarzenia lub projektu.

Po drugie, jeśli osoba, która pomogła z pieniędzmi, kontroluje kampanię promującą swoje nazwisko w mediach, to zgodnie ze stanowiskiem FAS nadal korzysta z kanału reklamy komercyjnej. Kryteria tutaj mogą się różnić. Na przykład fakt, że należy do niego gazeta, w której publikowane jest ogłoszenie sponsora.

Zatem komunikat typu „Kup produkty OJSC Fresh Pineapple w ramach markowej sieci dystrybucji w centralnych obszarach naszego miasta” ma charakter reklamy komercyjnej.Z kolei wyrażenie „Dziękujemy firmie Fresh Pineapple OJSC, reprezentowanej przez sieć dystrybucyjną w centralnej części naszego miasta za pomoc w organizacji rajdu sportowego dla uczniów klas 9–11 szkół średnich”, może zostać zaklasyfikowane jako reklama typowo sponsorowana. Różnica jest dość odczuwalna.

Dokument sponsorski

Sponsoring zwykle ma formalne procedury rozliczeniowe. Relacje między podmiotem świadczącym pomoc a podmiotem finansującym podlegają standardom określonym w rozdziale 39 Kodeksu cywilnego. Oznacza to, że mówimy tutaj o świadczeniu usług ze znakiem odwetu. Trwa opracowywanie umowy sponsoringowej. Próbka może zawierać następujące elementy.

1. Przedmiot jest określony: sponsor finansuje wydarzenia (stworzenie kreatywnego produktu), a odbiorca pomocy zgadza się publikować za pośrednictwem dostępnych mechanizmów informacje o tym, kto pomógł.

2. Wskazano warunki umowy:

• treść opublikowanych informacji o sponsorze, sposób jego dystrybucji (media, ulotki, ogłoszenie ustne itp.);
• miejsce, w którym odbędzie się wydarzenie;
• czas trwania kampanii reklamowej sponsorowania;
• rodzaj udzielonej pomocy (gotówka lub mienie);

3. Należy zauważyć, że odzwierciedla metodę potwierdzenia faktu, że zobowiązania stron zostały wypełnione. Zwykle jest to akt akceptacji (uzupełniony odpowiednimi dokumentami - certyfikatami, układami banerów reklamowych itp.).

Opodatkowanie sponsorskie

Pomoc sponsorska jest opodatkowana zgodnie z normami Kodeksu Podatkowego Federacji Rosyjskiej. Zgodnie z nimi (w szczególności z art. 1 Kodeksu) przedmiot wsparcia powinien obejmować podatek VAT (niezależnie od tego, czy jest to gotówka, czy majątek). Stawka wynosi 18%. Z punktu widzenia Federalnej Służby Podatkowej przedmiotem sponsorowania jest dystrybutor reklam.

Otrzymuje rekompensatę za swoje usługi od sponsora, czyli od reklamodawcy. Dlatego jest zobowiązany do zapłaty podatku VAT za świadczone usługi. W niektórych przypadkach możliwe jest zrekompensowanie podatku VAT naliczonego od sponsoringu i podobnego podatku od wydatków związanych na przykład z interakcjami z kontrahentami podczas kampanii reklamowej. Dotyczy to aspektów związanych z przedmiotem przekazania pomocy.

Czy sponsoring jest korzyścią biznesową?

Co z podatkami partii, która zapewnia wsparcie? Najbardziej niezwykłą rzeczą jest to, że sponsorowanie można przypisać kosztom organizacji.

Oznacza to, że kwoty pieniężne przekazane do obiektu wsparcia (lub ekwiwalent kosztu nieruchomości) mogą zostać wykorzystane do zmniejszenia podstawy opodatkowania, jeśli, powiedzmy, organizacja sponsorująca działa na uproszczonym systemie podatkowym.

To prawda, że ​​będzie to uzasadnione tylko wtedy, gdy udowodnione zostanie ukierunkowane wykorzystanie funduszy. Jak wynika z niektórych pism Ministerstwa Finansów, Federalna Służba Podatkowa uznaje następujące pozycje wydatków w celu zmniejszenia podstawy opodatkowania:

• wydarzenia promocyjne za pośrednictwem mediów;
• produkcja banerów reklamowych, elementów lekkich;
• druk broszur, broszur, katalogów.

Odpowiednie koszty muszą być poparte dokumentami o podstawowym charakterze. Z reguły przedmiotem obniżenia podstawy opodatkowania, akceptowalnym z punktu widzenia Federalnej Służby Podatkowej, jest prezentacja sponsoringu jako kosztów reklamy. Najważniejsze kryteria to wykonalność ekonomiczna, prawidłowe dowody z dokumentów, a także koncentracja na zysku. Specyficzne rodzaje wydatków przewidziane w tej części prawem są określone w art. 264 kodeksu podatkowego.

Jednak w niektórych przypadkach prawo zapewnia podmiotom i przedmiotom pomocy preferencje związane z podatkami. Faktem jest, że w 2012 r. Zmieniono Kodeks podatkowy Federacji Rosyjskiej, zgodnie z którym niektóre relacje ze sponsorami mogą z jednej strony nie przewidywać obliczania podatku VAT (co jest korzystne dla przedmiotów wsparcia), az drugiej - podlegać obniżeniu podstawy opodatkowania w odniesieniu do przedmiotów świadczenia pomocMówimy o reklamie o charakterze społecznym (mającym na celu informowanie różnych grup społecznych i całej populacji o istnieniu takich i takich problemów oraz możliwych środkach ich rozwiązania).

Jako reklama?

Sponsoring, jak już ustaliliśmy, jest uciążliwy. Oznacza to pomoc ze strony jej informacji reklamowych o tym, kto pomógł. Jest tutaj jedno zastrzeżenie. Publikacji odpowiednich materiałów w mediach i innych kanałach dostępnych podmiotowi sponsorowanemu musi towarzyszyć bezpośrednie wskazanie, że informacje są publikowane jako reklama.

Jest to wymagane przez tę samą ustawę federalną nr 38. Jeśli nie zostanie to zrobione, sponsor nie będzie w stanie odzwierciedlić odpowiednich wydatków w swojej dokumentacji podatkowej. Jednocześnie pozostanie obowiązek zapłaty podatku VAT od odbiorcy pomocy. Okazuje się, że jeśli zapomnisz, że informacje są dystrybuowane jako reklama, obie strony przegrają.

Darmowy sponsoring i działalność charytatywna

Czy działania, które nie pociągają za sobą zemsty w formie promocji reklamowej, będą uważane za sponsorowane? Ustawa nr 38 zawiera zasady, które pozwalają na to. Najważniejsze jest to, że tego rodzaju wydarzenia, a także tworzenie konkretnych produktów wymienionych w 9 akapicie trzeciego rozdziału określonej ustawy federalnej, są objęte wsparciem finansowym.

Bezpłatne sponsorowanie - zjawisko dozwolone przez prawo regulacyjne. Ale czym ona różni się w tym przypadku od działalności charytatywnej? Odpowiedź na to pytanie znajduje się w ustawie federalnej nr 135 przyjętej 11 sierpnia 1995 r. Zgodnie z normami zawartymi w tym akcie prawnym działalność charytatywna nie może obejmować organizacji komercyjnych, różnego rodzaju stowarzyszeń politycznych i szeregu innych form instytucji.

Oznacza to, że podstawową różnicą między sponsoringiem a działalnością charytatywną jest adres, na który kierowane jest wsparcie. Przedmiot jego świadczenia jest również ważny - to znaczy sponsorowanie osoby fizycznej lub organizacja pozarządowa, która prowadzi wydarzenia sportowe, kulturalne i inne lub tworzy twórczy produkt, można uznać za działalność charytatywną.

W tym przypadku są to synonimy. Innym ważnym kryterium, które odróżnia sponsoring od pomocy charytatywnej, jest istnienie lub brak kontrwykazu ze strony przedmiotu wsparcia dla podmiotu, który zgodnie z ustawą federalną nr 38 jest reklamą w mediach i innych kanałach dostępnych dla sponsorowanej strony. Zdaniem ekspertów w niektórych regionalnych strukturach Federalnej Służby Podatkowej zwyczajowo bierze się pod uwagę wyłącznie dobrowolne działania osób i organizacji związane z bezpłatnym transferem pieniędzy lub aktywów materialnych do innych obywateli lub osób prawnych (a także swobodnym wykonywaniem pracy i świadczeniem usług).

Tymczasem taki status pomocy, na przykład charytatywnej, może nie odpowiadać niektórym sponsorom. Faktem jest, że tego rodzaju wsparcie, zgodnie z ogólnie przyjętymi interpretacjami prawa, nie ma na celu późniejszego uzyskiwania dochodów.

Podmiot pomocy przenosi pieniądze i mienie bez ponoszenia późniejszej spłaty tego rodzaju „inwestycji”, w przeciwieństwie do uciążliwego formatu interakcji z odbiorcą wsparcia. Z kolei pomoc charytatywna nie podlega podatkowi VAT. Może to być zaletą dla podmiotów jej świadczenia. Ale według jakich kryteriów Federalna Służba Podatkowa sponsoruje osobę fizyczną lub organizację budżetową wyraźnie jako charytatywną?

Działalność charytatywna z punktu widzenia Federalnej Służby Podatkowej

Jak zgłosić otrzymanie bezpłatnego wsparcia, aby nie płacić podatku VAT (który, jak wiadomo, jest pobierany domyślnie od nieruchomości sponsorowanych)? Najważniejsze jest, aby Federalna Służba Podatkowa zrozumiała, eksperci twierdzą, że sponsor nie sprzedał towarów do zakładu pomocy.Faktem jest, że zgodnie z art. 146 kodeksu podatkowego Federacji Rosyjskiej, jeśli Federalna Służba Podatkowa nie uzna faktu charytatywnego ukierunkowania sponsoringu, podmiot wsparcia będzie zobowiązany do obliczenia odpowiedniego podatku VAT zarówno od sprzedaży towarów, jak i usług.

Dlatego bardzo ważne jest, aby status wsparcia zapewnianego przez sponsora był zagwarantowany jako charytatywny. W przeciwnym razie pomoc zostanie zinterpretowana przez Federalną Służbę Podatkową jako działalność przedsiębiorcza i będziesz musiał zapłacić prawny podatek VAT. W niektórych przypadkach Federalna Służba Podatkowa nie wystarcza na to, że przedmiotem pomocy nie jest partia polityczna ani struktura handlowa. Mogą być wymagane dodatkowe dowody, że transakcja nie implikuje interesu biznesowego ze strony sponsora.

Eksperci zalecają użycie następujących mechanizmów, aby udowodnić, że pomoc jest charytatywna. Mają one zastosowanie, jeśli szkoła, organizacje pozarządowe i inne organizacje non-profit zapewniają sponsoring. Pierwszy mechanizm implikuje, że związek między obiektem a podmiotem wspomagającym rozpoczął się na jakiś czas przed faktycznymi ustaleniami między nimi. W takim przypadku dokument, który odzwierciedla bezpłatną prośbę o sponsoring, może pomóc. Zazwyczaj jest to list sporządzony w określony sposób. Jeśli sponsorowanie jest udzielane instytucji budżetowej, to w imieniu jej szefa.

Drugi mechanizm to zbiór dokumentów, które mogą wyraźnie wskazywać, że wsparcie ma charakter charytatywny. Oczywiście może obowiązywać list sponsorski. Ale najczęściej są to poprawnie sporządzone umowy, które odzwierciedlają nieuzasadnioną relację między przedmiotem pomocy a podmiotem.

Alternatywnie, dokumenty potwierdzające, że fundusze lub nieruchomości zostały wykorzystane w sposób ukierunkowany (a nie jako mechanizm dla sponsora w celu uzyskania dochodu). Jeśli mówimy o przeniesieniu aktywów materialnych, to, jak zauważają niektórzy eksperci, dokumenty, które odzwierciedlają całkowicie 100% rabat, który nie jest zabroniony przez prawo, są całkiem odpowiednie. Okazuje się, że podmiot charytatywny z jednej strony kupuje produkt, z drugiej płaci za niego zero rubli. W związku z tym podatek VAT jest równy zero w tym przypadku.

W wielu regionalnych oddziałach Federalnej Służby Podatkowej głównym kryterium odróżniającym sponsoring od działalności charytatywnej jest treść dokumentów drugiego rodzaju, to znaczy list sponsorski dla inspektorów może nie odgrywać żadnej roli. Najważniejsza jest treść dokumentów odzwierciedlająca naturę relacji cywilnoprawnych między tym, kto pomaga, a przedmiotem wsparcia. W takim przypadku istotną rolę odgrywa struktura umowy o nieodpłatne sponsorowanie.

Umowa o bezpłatną pomoc

W omawianym dokumencie organy podatkowe zdecydowanie zalecają odzwierciedlenie następujących kwestii:

• cel wsparcia;
• cel nieruchomości, którą sponsor przekazuje do obiektu wsparcia;
• nacisk na nieuzasadniony charakter relacji między stronami.

Ponieważ jednak polityka różnych regionalnych struktur Federalnej Służby Podatkowej może się różnić, zaleca się sponsorom uzupełnienie umowy o dodatkowe dokumenty. Podaliśmy przykłady powyżej. Może to być „zerowy” list przewozowy lub list sponsorski. Próbka najskuteczniejszego zestawu dowodów stanowi połączenie wszystkich rodzajów dokumentów. Oczywiście wszystkie z nich powinny być sporządzone wyjątkowo poprawnie.

Nawiasem mówiąc, ewentualne podejrzenia Federalnej Służby Podatkowej mogą wystąpić, jeśli instytucja budżetowa lub inna organizacja zapewnia bezpłatny sponsoring. Co do zasady, jeśli przedmiotem świadczenia jest osoba fizyczna, to Federalna Służba Podatkowa, jak twierdzą eksperci, nie ma żadnych specjalnych pytań dla tego, który pomógł.

Ale nawet w tym przypadku udokumentowanie relacji między stronami umowy (w formie aktu, faktury itp.) Nie zaszkodzi. Nawiasem mówiąc, wszelkie formy sponsorowania osób fizycznych podlegają podatkowi od osób fizycznych. Obywatele, którzy otrzymują pomoc, z którą odpowiednia opłata nie została obliczona na czas przez sam podmiot wsparcia (działający jako agent podatkowy), muszą sami wpłacić niezbędną kwotę do skarbu państwa.

Warto również zauważyć, że rozliczenie podatkowe w przypadku sponsorowania nieodpłatnego rodzaju nie oznacza naliczenia podatku VAT, jeżeli wsparcie udzielane jest w gotówce. W tym przypadku nie mówimy o sprzedaży towarów ani o świadczeniu usług. Przekazywanie środków pieniężnych w gotówce lub bezgotówkowych musi oczywiście spełniać wymogi odpowiednich rodzajów przepisów.