Środki trwałe są własnością organizacji o okresie działania dłuższym niż 12 miesięcy i koszcie przekraczającym 40 tysięcy rubli. Działają one jako zasoby pracy do produkcji i sprzedaży towarów, wykonywania pracy i świadczenia usług. Środki trwałe mogą być również wykorzystywane do celów zarządczych. W większości przypadków w rachunkowości podatkowej te elementy obrotu produkcyjnego są uznawane za takie same jak w rachunkowości. 
Odbierz system operacyjny
Odbywa się to po pierwotnej cenie pomniejszonej o premię amortyzacyjną (jeśli firma ją wykorzystała). Na przykład cena początkowa wynosi 100 000 p. (bez VAT). Premia amortyzacyjna wyniesie 10 000 p. W takim przypadku akceptacja systemu operacyjnego do rozliczenia zostanie przeprowadzona kosztem 90 000 r Istnieją kategorie środków trwałych, dla których należy zarejestrować własność. Dotyczy to w szczególności nieruchomości. W takim przypadku system operacyjny jest akceptowany, gdy księgowy ma w ręku dokument potwierdzający przesłanie dokumentów do rejestracji. W przypadku innych środków trwałych ten moment nie jest określony. W praktyce określa się to w dniu, w którym księgowy zaakceptuje system operacyjny. W trakcie ustawiania rachunkowość podatkowa nie trzeba wykonywać żadnych specjalnych akcji. W rzeczywistości procedura ta oznacza, że księgowy określił okres użytkowania środków trwałych, zaliczając je do określonej grupy. Wraz z tym zaczynają się tworzyć odpisy z tytułu bieżących wydatków na nie.
Jaki jest okres użytkowania środków trwałych?
Kod podatkowy definiuje go jako okres, w którym środki trwałe służą w przedsiębiorstwie podatnika. W rachunkowości ustalono nieco inne sformułowanie, ale ich istota jest taka sama. Okresy użytkowania rzeczowych aktywów trwałych określa się w dniu ich oddania do użytku. Niemniej jednak nie zapewniono pełnej niezależności przy ustalaniu tego okresu.
W Rosji istnieje specjalny klasyfikator. Okres użytkowania jest ustalany specjalnie dla każdego systemu operacyjnego. Lista została zatwierdzona dekretem rządowym z 1 stycznia 2002 r. Wykorzystuje 10 grup amortyzacji. Dla każdego z nich formułowane są dolne i górne granice okresu eksploatacji. Na przykład technologia komputerowa należy do drugiej grupy. Okres użytkowania wynosi od 2 do 3 lat włącznie.
Ważna uwaga
Organizacja musi przestrzegać ustalonej listy. Możesz się wycofać tylko wtedy, gdy główny zasób nie jest w nim wskazany. W takim przypadku okres użytkowania obiektu określa się zgodnie z charakterystyką techniczną i zaleceniami producenta. Okres działania może zostać przedłużony. Jest to na przykład możliwe po przebudowie, modernizacji, ponownym wyposażeniu technicznym. Jednak w tym przypadku okres użytkowania sprzętu lub innego mienia powinien mieścić się w granicach grupy, do której system operacyjny początkowo należał.
Używany system operacyjny
Jeśli firma otrzyma taką nieruchomość (w tym jako wkład do kapitału lub podczas reorganizacji spółki), księgowy musi zażądać zaświadczenia od poprzedniego właściciela. Wskazuje okres użytkowania składnika aktywów ustalony przez poprzedniego właściciela. Certyfikat zawiera również informacje o okresie, w którym przeprowadzono operację.Na podstawie tych informacji zostanie naliczona amortyzacja. Okres użytkowania nowej firmy jest ustalany zgodnie z limitami określonymi dla grupy, do której system operacyjny należał do poprzedniej organizacji.
Odpisy na wydatki
Od 1 miesiąca następującego po miesiącu oddania środka trwałego do użytkowania rozpoczyna się amortyzacja. Odpis części nieruchomości na koszty operacyjne może zostać czasowo zawieszony. Dzieje się tak, gdy obiekt jest przekazywany do bezpłatnego użytku, konserwowany przez okres dłuższy niż trzy miesiące, modernizowany lub przebudowywany na dłużej niż 12 miesięcy. 
Metody memoriałowe
Rachunkowość podatkowa zapewnia dwa sposoby. W przypadku obiektów należących do 1-7 grup amortyzacji można zastosować zarówno metody liniowe, jak i nieliniowe. Firma ma prawo wybrać dowolną z tych metod i zastosować ją do wszystkich systemów operacyjnych bez wyjątku, niezależnie od daty nabycia. W przypadku aktywów z 8–10 grup nie ma takiego wyboru. Zastosowano do nich metodę liniową.
Cechy metod memoriałowych
Zgodnie z zasadami rachunkowości podatkowej jednostka gospodarcza może zmienić metodę od początku roku. Należy zauważyć, że przejście z metody liniowej na nieliniową można wykonać dowolną liczbę razy. Odwrotna zmiana jest dozwolona tylko raz na 5 lat. Metodę liniową stosuje się dla każdego zasobu osobno, nieliniowo - dla całej grupy jako całości. 
Zwiększ szanse
Aby uwzględnić je w obliczeniach, należy spełnić szereg warunków. Zatem w przypadku środków trwałych pod wpływem czynników agresywnych lub ze zwiększoną zmianą stosuje się rosnące współczynniki w zależności od metody memoriałowej. W takim przypadku stawkę odpisu można podwoić. Różnica między pierwotną ceną środka trwałego a ustaloną amortyzacją nazywana jest wartością końcową.
Metoda liniowa
Aby go zastosować, musisz znaleźć stopę odpisu dla systemu operacyjnego. Jest równa jednostce podzielonej przez okres użytkowania wyrażony w miesiącach pomnożonej przez 100%. Kwota odpisywana miesięcznie jest równa początkowemu kosztowi pomnożonemu przez normę. Na przykład:
Okres użytkowania systemu operacyjnego wynosi 5 lat. Odpowiada to 60 miesiącom. Koszt początkowy - 100 000 pkt. Normą w tym przypadku jest 1: 60 X 100% = 1,67%, a miesięczna amortyzacja wynosi 100 000 p. X 1,67% = 1670 p.
Naliczanie zatrzymuje się pierwszego dnia miesiąca następującego po pełnym obciążeniu wartości środka trwałego lub po jego opuszczeniu przez przedsiębiorstwo. 
Metoda nieliniowa
Aby z niego skorzystać, dla każdej grupy amortyzacji ustalane jest saldo całkowite. Aby to obliczyć, dodaje się wartość rezydualną wszystkich systemów operacyjnych jednej kategorii. Całkowitego salda ustala się pierwszego dnia miesiąca, w którym następuje odpis. Przedsiębiorstwa często zamawiają nowe obiekty. Począwszy od następnego miesiąca, ich wartość zostanie uwzględniona w łącznym saldzie dla odpowiedniej grupy. Po zbyciu systemu operacyjnego nastąpi spadek wartości rezydualnej. Amortyzacja miesięcznie dla całej grupy jest równa sumie salda pomnożonej przez stawkę odpisu dla niej i podzielona przez 100. Kodeks podatkowy ustanawia standardy dla każdej kategorii. Tak więc 14,3 jest normą dla pierwszej grupy, dla drugiej - 8,8, dla trzeciej - 5,6 i tak dalej. Na przykład:
Całkowity bilans pierwszej grupy wynosi 1 000 000 p. W takim przypadku amortyzacja wyniesie 1 000 000 p. X 14,3: 100 = 143 000 p.
Jeśli saldo osiągnie 0, grupa zostaje zlikwidowana. Firma może również usunąć kategorię, jeśli jest mniejsza niż 20 000 p. W takim przypadku wartość bilansowa jest odpisywana w koszty nieoperacyjne.
Wycofanie systemu operacyjnego
W przypadku sprzedaży środków trwałych firma ma zysk w postaci przychodów (bez VAT), a także kosztów. Ta ostatnia jest równa wartości rezydualnej. Różnica między przychodami a kosztami stanowi podstawę opodatkowania.Konieczne jest zapłacenie podatku dochodowego. Z ujemną różnicą firma ponosi stratę. Należy go odpisać na inne wydatki w równych częściach przez pewien okres. Jest on przedstawiany jako okres użytkowania systemu operacyjnego, skracany przez czas jego działania do czasu usunięcia. Jeżeli odpis jest spowodowany niewłaściwością, wówczas koszty likwidacji można przypisać wydatkom nieoperacyjnym. W przypadku zastosowania metody liniowej amortyzację można zaliczyć do kosztów, które są niedoszacowane w zależności od okresu eksploatacji. 
Rachunkowość analityczna
Przeprowadzany jest dla każdego konkretnego obiektu. Wyjątek stanowi system operacyjny, który stosuje nieliniową metodę memoriałową. Rachunkowość analityczna obejmuje informacje o następujących parametrach:
- Wartość początkowa obiektu, który został zbyty (został zrealizowany) w okresie podatkowym (sprawozdawczym).
- Zaakceptowana metoda memoriałowa.
- Zmiany ceny początkowej podczas modernizacji, zakończenia, częściowej likwidacji, przebudowy.
- Przydatny okres.
- Kwota pobrana od daty jej początku do końca miesiąca, w którym system operacyjny został zrealizowany (zutylizowany). Dane te są wskazane za pomocą metody liniowej.
- Całkowity bilans i amortyzacja dla każdej grupy. Ta informacja jest podawana przy zastosowaniu metody nieliniowej.
- Cena aktywów.
- Wartość końcowa składnika aktywów w momencie zbycia.
- Data rozpoczęcia przebudowy, konserwacji, modernizacji, przekazania do eksploatacji lub bezpłatnego użytkowania.
- Koszty związane ze zbyciem (wdrożeniem) systemu operacyjnego.
Okres użytkowania samochodu
Definicję tę należy rozumieć jako okres, w którym producent proponuje eksploatację maszyny. Okres użytkowania samochodu jest zwykle obliczany w latach. W przedsiębiorstwie, które wprowadza je do obrotu, okres działalności ustala się od momentu rejestracji lub obciążenia kosztami operacyjnymi. Okres, w którym maszyna będzie służyć bezpośrednio, zależy od jej właściwości technicznych. Często okres użytkowania pojazdu można określić na podstawie jego karty danych. Długość okresu jest również obliczana zgodnie z opisem modelu. Jest to wskazane w instrukcji obsługi.
