Obecnie dość dobrze rozwinięty system pożyczek. Pożyczki zaciągają zarówno obywatele, jak i przedsiębiorcy. Przed podjęciem decyzji w sprawie pieniądza banki weryfikują dokładność informacji zawartych w dokumentach dostarczonych przez kredytobiorców. 
Kodeks karny
W art. 176 Kodeksu karnego Federacji Rosyjskiej ustanawia odpowiedzialność za udzielenie przez kierownika organizacji lub indywidualnego przedsiębiorcy świadomie fałszywych informacji o sytuacji ekonomicznej lub finansowej, jeżeli spowodowało to znaczną szkodę. Ta kompozycja jest podana w części pierwszej. Część 2 tego artykułu ustanawia karę dla podmiotu, który nielegalnie uzyskał państwową pożyczkę specjalnego przeznaczenia, która wykorzystała fundusze przeznaczone na inne cele, jeżeli spowodowało to poważne szkody dla organizacji, państwa lub obywateli.
Sankcje
Zgodnie z pierwszą częścią art. 176 Kodeksu karnego, sprawcy można przypisać:
- Grzywna, której wartość wynosi do 200 tysięcy rubli. lub osiąga wynagrodzenie lub inny dochód danej osoby przez okres do 18 miesięcy.
- Praca obowiązkowa. Ich czas trwania może wynosić 280 godzin.
- Kara pozbawienia wolności do 5 l.
- Aresztować do sześciu miesięcy.
- Praca przymusowa do 5 l.
Jeżeli czynność przedmiotu objęta jest częścią 2 art. 176 Kodeksu karnego, a następnie staje w obliczu:
- Grzywna w wysokości 100–300 tysięcy rubli. lub w wysokości winnego dochodu / wynagrodzenia za 1-2 g.
- Ograniczenie wolności dla 1-3 g.
- Praca przymusowa.
- Uwięzienie
Czas trwania dwóch ostatnich zdań wynosi do 5 lat.
Artykuł 176 kodeksu karnego: komentarz
W rozważanej normie istnieją 2 niezależne kompozycje. W pierwszej części bezpośrednim głównym przedmiotem przestępstwa są public relations w sferze kredytowej. Interesy banków i innych organizacji finansowych są podkreślone jako dodatkowy przedmiot. Przedmiotem przestępstwa jest kredyt. Działa jako podstawa umowy z bankiem usług. Niniejsza umowa nakłada na instytucję finansową obowiązek zapewnienia pożyczkobiorcy środków na ustalonych warunkach iw ustalonej wysokości. Z kolei podmiot przyjmujący pieniądze zobowiązuje się zwrócić je i zapłacić odsetki. Przedmiotem przestępstwa może być preferencyjny system udzielania pożyczek. Skład aktu w części 1 jest materialny. Moment zakończenia przestępstwa wiąże się ze szkodą dla chronionych interesów. W takim przypadku może nastąpić częściowy odbiór środków.
Część obiektywna
Aby zakwalifikować czyn jako nielegalne uzyskanie pożyczki, musi on spełniać szereg warunków. W szczególności fundusze należy pobierać, przekazując do struktury bankowej celowo fałszywe informacje o sytuacji finansowej lub ekonomicznej firmy / indywidualnego przedsiębiorcy. Drugim warunkiem kompozycji jest fakt wystąpienia poważnych uszkodzeń. Wreszcie, aby uznać czyn za nielegalne uzyskanie pożyczki, konieczne jest ustalenie związku przyczynowego między działaniami podmiotu a konsekwencjami. 
Świadomie nieprawdziwe informacje
Dane dotyczące kondycji finansowej lub statusu ekonomicznego osoby to dokumentacja, którą organizacja lub osoba przekazuje bankowi. Obejmuje w szczególności:
- Statut Stowarzyszenia.
- Bilans firmy i tak dalej.
Informacje w dokumentacji są uważane za fałszywe, jeśli są stronnicze w stosunku do tych wskaźników, które są brane pod uwagę przy podejmowaniu decyzji o pożyczce. Sam kredytobiorca wie o tym i celowo je zapewnia.
Subiektywna strona
Charakteryzuje się obecnością umyślnej winy. Przedmiotem jest szef firmy lub indywidualny przedsiębiorca. Przepisy banku centralnego wskazują, że winny może być nie tylko dyrektor spółki, ale także jego zastępca, a także główny księgowy.W przypadku ustalenia zamiaru uzyskania pożyczki z samolubnych interesów czyn należy uznać za oszustwo.
Część druga
Część 2, art. 176 kodeksu karnego ustanawia nieco inny przedmiot napaści. Działa jako pożyczka w formie towarowej lub pieniężnej udzielana przez instytucje Banku Centralnego na realizację dowolnego programu. Z założenia kompozycję uważa się za materiał. Przestępstwo można popełnić, nielegalnie pozyskując ukierunkowane fundusze lub wykorzystując je do innych celów. Pierwsza metoda obejmuje niezgodne z prawem działania podobne do wskazanych w części 1 przedmiotowego artykułu. Niewłaściwe wykorzystanie kredytu to inwestycja w programy, które nie są określone w umowie jako docelowe. 
Opcjonalnie
W składzie ustalonym w drugiej części nie ma specjalnego wskazania na temat. W związku z tym każdy rozsądny obywatel może być winny. Możesz zostać pociągnięty do odpowiedzialności przez osobę, która ukończyła 16 lat. Podmiotem może być nie tylko szef przedsiębiorstwa, ale także osoba prywatna. Podobnie jak w części 1, przy ustalaniu zamiaru wykorzystania środków z własnego interesu, art. 159, zgodnie z którym zachowanie sprawcy kwalifikuje się jako oszustwo.
